Bloggang.com : นางกอแบกเป้ : ซมซานกลับรัง เตรียมตัวบินต่อ

ซมซานกลับรัง เตรียมตัวบินต่อ

หลังจากที่ใช้ชีวิตนกขมิ้นเหลืองอ่อนมาเป็นเวลานานแสนนาน ตอนนี้ ได้ฤกษ์ที่อิฉันต้องบินซมซานกลับรัง พร้อมฮัมเพลง “บินมาเดียวดาย กลางสายลมแปรปรวน มีเพียงทะเลครวญ .....”ท่อนต่อไปจำไม่ได้แล้วละ ( เมมโมรี่สมองเรื่องเพลง out of use น่ะค่ะ )

การบินกลับรังเที่ยวนี้ มิได้หมายความว่ากลับมาตายรัง หรือตายลงตรงหน้าตักผู้พัน อย่างที่ นังเพื่อนๆอิฉันกล่าวหา ยามล่ำลากลับบ้าน ถอนตัว(ชั่วคราว) จากวงเมรี ขี้เมาทั้งหลาย

แต่ก็ต้องกลับ เพราะ งานเริ่มซาลงบ้างแล้ว หลังจากที่ อีเศสแห่กันมาเหมือนสิวหัวช้างแตก ตั้งแต่ต้นปี จนอิฉันหมดสิ้นเรี่ยวแรงเก็บดอกบัว แม้ว่าเจ้าของสัมปทานบัวจะเพียรพยายามยกบึงและเรือไปให้พายเก็บถึงที่ ยามพาลูกทัวร์ไปชายทะเลหลายๆวัน

ก็รู้สึกว่า มันเก็บได้ไม่ถึงใจ เหมือนตอนอยู่บ้าน....สงสัยแปลกที่

กลับมาก็ต้องดูแล ปรนนิบัติวัฏฐากผู้พิการ

ใครเดาได้มั่ง ว่าใครพิการ พิการเพราะอะไร

แหม เก่งกันจัง เดาถูก ว่า ผู้พัน เอ้า พิการเพราะอะไร ใครตอบดี มีรางวัล

ว๊ายยย ฮีเปล่าโดนม็อบรูจมูกแดง ตื้บนะคะ แต่ฮีพิการเพราะความงกของฮีเอง

ก็ไม่เจียมตัว หุ่นยังกับทศกัณฐ์ กระแดะปีนขึ้นไปล้างรางน้ำฝน มิไยที่อิฉันจะเพียรบอกผ่านเครือข่ายสายใยเอไอเอส ว่า จ้างเด็กเถอะ ไม่กี่ร้อยเอง

เลยหล่นแอ้ก ลงมา สะเทือนเลื่อนลั่นจนเขาพระสุเมรุเอนเอียงอ่อนละมุน ดีที่สะเทือนแค่ไม่กี่ ริคเตอร์ แต่กระนั้น อิฉันยังรับรู้ได้ ตอนฮีตกน่ะ อิฉันร่อนเร่อยู่เชียงราย

ด้วยเหตุ ฉะนี้ แขนฮีเลยเดี้ยงชั่วคราว ลำบากน้องเณร (ไม่รู้มีน้องนีแอบแฝงมาหรือเปล่า อย่าให้รู้นะ แม่จะถมบึงให้บัวสูญพันธุ์ไปเลย) ต้องมาปรนนิบัติพัดวี

แต่แหม...หล่นไม่หล่นเปล่า ดันลากเอารางน้ำฝนและ กระเบื้องส้นสูง (กระเบื้องว่าวน่ะค่ะ ) ลงมาด้วยนี่ซิคะ

ตอนแรกที่อิฉันเห็นหลังคาโหว่ แหว่งวิ่น เศษกระเบื้อง และ ผู้พันแขนห้อยนั้น น้ำตาแทบร่วง มิได้ร่วงด้วยความสงสาร ปราณี หรือ เห็นอกเห็นใจ แต่ประการใด แต่ร่วงด้วยความเสียดาย

เปล่าค่ะ...มิได้เสียดายดอกบัว ก้านยังตั้งตรงค่ะ ( คอนเฟิร์มโดย สะเก็ดข่าว ออกอากาศเมื่อคืน ) แต่ที่เสียดาย คือ กระเบื้องค่ะ

กระเบื้องว่าวแบบโบราณเนี่ย หายาก ทำยาก หาคนมามุงยิ่งยาก เรียกว่าหายากกว่าหาผู้ชายมากินเป็นของว่างซะอีก

เฮ้อ...ตอนนั้น ได้กลับมาดูใจกันแป๊บๆ ประเดี๋ยวประด๋าว ก็ต้องหิ้วกระเป๋าหมาก พลู พร้อม สัพพบริวารทั้งหลาย ออกจากบ้าน

โถ...ต้องออกไปหาเงินค่าซ่อมหลังคาซิคะ ส่วนค่าซ่อมแขนของฮีนั้น ใ นฐานะ รั้วของชาติ ผู้มีคุณูปการสูงส่ง ดังนั้น รัฐก็ดูแลไปซิคะ (เก็บภาษีอิฉันไปตั้งเยอะ ยังแค้นใจ จนอยากระดมปลุกม็อบไปชนม็อบ หน้าทบ.กะเค้ามั่ง ในฐานะ สมาชิกพรรค ชรช )

และวันนี้ จนถึงอีกหลายๆวัน อิฉันได้หยุดงาน โดยมิได้รับอนุญาต สองอาทิตย์ และได้รับอนุญาต อย่างถูกต้องตามกฎหมาย หนึ่งเดือนจากเจ้านาย

ดังนั้น อิฉันจึงได้ออกอากาศในหมู่เพื่อนฝูงว่า ช่วงวันหยุดนี้ ขอใช้เวลาไปกับการปรนนิบัติผู้พันแต่เพียงอย่างเดียว ห้ามใครมารบกวนวุ่นวาย

แต่......มารผจญค่ะ

คือ หลังจากทำหลังคาแล้ว (กว่าจะหาช่างได้ ลำบากยากเข็ญจริงๆ) ยังมีปัจจัยเหลืออยู่หน่อยนึง

ดังนั้น ในฐานะ ลูกสาวข้าราชการ และ หลังบ้าน ทบ. อิฉันจะต้องหาเรื่องผลาญงบประมาณให้หมด ห้ามเหลือเงินส่งคืนคลังให้เป็นที่วุ่นวายแก่กรมบัญชีกลาง และ สตง.

ห้องน้ำ จึงเป็นเป้าหมายถัดไปที่สายตาสอดส่ายหาเรื่องเสียเงินของอิฉันกราดไปพบความบกพร่อง

แหม...ห้องนี้สำคัญนะคะ คุณนายแม่อิฉันย้ำนักหนา ว่ามีลูกสาวเหมือนมีส้วมตั้งหน้าบ้าน ถ้าส้วมเน่า ส่งกลิ่นฉาวโฉ่นี่ ประจานเจ้าบ้านให้ได้อายยิ่งกว่าโดนแฉผ่าน นสพ หัวสี อีกนะคะ

ฉะนั้น ส้วมต้องใหม่ สะอาด ไม่ให้ คุณนายแม่ปวดหัวกับลูกสาวตัวดี

คิดตกภายในหนึ่งวินาที ลากพี่ห้อย (แขนห้อยค่ะ ไม่ใช่ปาก ) ไปช่วยเลือกกระเบื้อง

อุ๊ย เดี๋ยวนี้ ร้านขายเครื่องสุขภัณฑ์แถวบ้านอิฉันพัฒนาขึ้นเยอะ คัดสรรแต่พนักงานหนุ่มๆหน้าตาดีๆมาทั้งนั้น ประเภท หน้าเน่า เป้าแฟบ นี่ไม่มีแล้วนะคะ พวกนั้น เช้คสต๊อกอยู่หลังร้าน ห้ามรับแขก

เคล็ดลับการเลือก เครื่องสุขภัณฑ์ของเจ๊กอ ที่ได้รับการสั่งสอนมาแต่บรรพกาล คือ เลือกยี่ห้อที่คนขายหน้าตาดีที่สุด แล้วทุกสิ่งจะสวยงามไปเอง

ตอนไปถึง อิฉันพิศวง งงงวย ดั่ง Alice in wonderland เลยค่ะ น้ำลายย้อย อุ๊ยยย ยี่ห้อนี้ก็หน้าตาดี อุ๊ย ยี่ห้อนั้น ดียิ่งกว่า
ความงามแตกสลาย เมื่อ ตาห้อยข้างๆ ขัดจังหวะ ความฝัน

“โน่นแน่ะ ยี่ห้อนั้นสวย สีขาวแกมฟ้า สะอาดตา มีลายหอย ปู ปลา จางๆ เหมือนทะเลที่คุณชอบไง”

บร้า...ใครว่าชั้นชอบทะเลกันยะ พี่ห้อย ชั้นชอบเพชรพลอยต่างหาก

เหลือบตาดูหน้าคนขาย ต๊ายยยย ชายชาติอาชาไนย หน้าละม้ายม้าแข่งปลดระวาง

ไม่ปลื้มค่ะ ไม่ปลื้ม........

“ไม่เอาสีขาว เค้ารู้สึกเหมือนอาบน้ำในโรงพยาบาล แล้วอีกอย่าง น้ำประปาบ้านเรา แหม สงสัยต่อท่อมาจากดาวอังคาร บางวันดำปี๋เชียว สีขาว ขัดกันตายซิ “

ฮีเริ่มเม้งค่ะ (พักนี้ ฮีแก่เม้ง และแก่ใจน้อย จนผมบนหัวเริ่มอำลาเพราะน้อยใจเจ้าของ สังเกตดูวัยก็เป็นได้ที่ฮีจะเม้งบ่อย ก็เข้าสู่วัยทองแล้วนี่คะ )

“คุณเลือกเก่งก็เลือกแล้วกัน บ้านคุณ เงินคุณนี่”

โถ...พ่อพระเอก ช่างประชด เด๋วเย็นนี้ นวดให้ห้อยหมดทุกองคาพยพซะเลยนี่

สรุปว่า อิฉันเลือกกระเบื้องสีน้ำเงินคราม ประกระจายลายทองเป็นเส้นสายเหมือนเลือดฝอยบนนวลแก้มสาวรุ่นๆ ให้นึกครึ้มๆใจยามอาบน้ำ ประหนึ่งว่ากำลังสรงสนานอยู่ในห้องอันดารดาษด้วย ลาปิส ลาซูรี่ชั้นยอดจากอัฟกานิสถาน ( ลาปิสฯเป็น semi precious stone ชนิดหนึ่ง มีความแข็ง 5-5.5 ตามสเกลของโมห์ ว่ากันว่า หากประเป็นฝอยกระจายด้วย ไพไรต์สีทอง อะซูไรต์สีน้ำเงินคราม และ มาลาไคต์สีเขียวปนกัน จะแวววาวสวยงามมาก และ แน่นอน แพงมากด้วย แต่ก็แพงน้อยกว่าเพชรละ )

พระนางแคทรีนแห่งรัสเซีย ยังทรงพระสุธารส(ชา)ในห้องอำพันได้ แล้วทำไม แม่นางกอจะอาบน้ำในห้องลาปิส(ปลอมๆ)มั่งไม่ได้

เลือกกระเบื้องได้ อิฉันก็ต้องอยู่ควบคุมงานช่าง เดี๋ยวไม่ได้ดังใจ ต้องเลาะทำใหม่ เสียเวลา และ ที่แน่นอน เสียเงิน ซึ่งอย่างหลัง คนที่เกิดมางกโดยสันดานอย่างอิฉันยอมไม่ได้อยู่แล้ว

ระหว่างคุมงาน.... เลยรื้อเอารูปเก่าๆของคุณพ่ออิฉันสมัยรับราชการออกมาแสกนเก็บไว้ด้วย จนมาถึงแอลบัมชุดหนึ่ง แทบจะกรี๊ดให้บ้านแตก

ไม่มีไรหรอกค่ะ....เป็นรูปชุดที่คุณพ่ออิฉันถ่ายครั้งไปราชการที่อิหร่าน

โอ้...แม่ของแม่ แม่เจ้าจอร์ช นายทหารอากาศของอิหร่านที่คุณพ่ออิฉันถ่ายรูปด้วย หล่อมากกกกกกกกกกกก หล่อลากไส้ทีเดียวเจียวค่ะ
เล่นเอาอยากไปอิหร่านไปตามหาลูกชายหลานชายเค้าบัดเดี๋ยวใจนั้นเลย (ตัวเค้า คงจะรุ่นๆคุณพ่ออิฉันแหละค่ะ ได้มาคงต้องถ่ายพลังปราณจับจุดนาคราชให้แผ่พังพานจนหมดแรงทำอย่างอื่นเป็นแน่แท้)

ดูไปๆดูไปๆ ความอยากพลุ่งโพลงเหลือระงับ จำได้ว่า มีหนังสือ อู่อารยธรรมแห่งอิหร่าน เล่มเท่าบ้านอยู่เล่ม

โอยยย ดูรูปแล้วกรี๊ด ผู้ชาย เอ๊ย ทิวทัศน์ บ้านเมืองที่อิหร่านมันสวยขนาดนี้เลยเชียวเหรอ

แผนการไปอิหร่านผุดขึ้นกะทันหัน แทนแผนเดิม ที่จะผึ่งพุงอยู่บ้านครึ่งเดือน โดยไม่ทำอะไรเลย นอกจากปรนนิบัติผุ้พัน อาทิ แคะเม็ดน้อยหน่าให้ อาบน้ำให้ (ก็พิการนี่) แกะลองกอง คว้านเงาะ ฯลฯ ก่อนจะบินไปดูละครกับนังฮันส์

จัดการเรื่องตั๋วได้สำเร็จลุล่วงในสองวัน โดยภิกขาจารจากสายการบิน

งานนี้ พี่ๆเพื่อนๆ ผู้สืบเชื้อสายจากจิ้งจกทักกันระงม

“เช็คประสาทมั่งยังยะ หล่อนน่ะ “

อิฉันออกจากจะงงๆ ที่คุณพี่ผู้แสนใสแบ๊ว ดุจน้องบอลลูน ถามไถ่หลังจากฝากซื้อ Holy LP อิหร่าน เมื่อรู้ว่าชีมีไฟลต์ไปแอลเอ (มิได้ดัดจริต แต่ LP Iran ในเมืองไทยไม่มีขาย แปลกประหลาดมหัศจรรย์ กินเนสต์บุ๊กที่สุด )

“เช็คทำไมคะ ต้องเอาไปประกอบการขอวีซ่าด้วยเหรอ “ นี่ แบ๊วมาก็ต้องแบ๊วตอบ แบ๊วกันให้โคตรแบ๊วไปเลย

“ก็หล่อนเป็นบ้าไปแล้วเหรอ จะไปอิหร่านคนเดียว น่ากลัวจะตาย ”

“ไปอิหร่านนะคะ คุณพี่ ไม่ได้ไปอิรัก “

ชียังเถียงแบบแบ๊วๆค่ะ

“นั่นแหละ พรมแดนมันติดกัน “

เอิ้ก กรรรรูจะบ้าตาย.....สงสัยชีอ่านนิทาน หมาป่ากับลูกแกะเพิ่งจบ ยังอินอยู่

รายต่อมา....นังอองตัวแนตต์ เพื่อนยาก

“แกจะเอาไม้ถักโครเชต์ติดกระเป๋าไปด้วยมะ เดี๋ยวจะซื้อไปฝาก แถวพาหุรัดมีขายเยอะ “

“เอาไปทำไมยะ การเดินทางไม่ได้ยาวอะไรนี่ เส้นทางไหนไกลๆ ชั้นก็นั่งเครื่องเอา “

“ก็ไม่ได้ให้เอาไปถักระหว่างทาง แต่เผื่อๆเอาไว้ เกิดแกโดนจับขังคุกมืด จะได้เอาไว้ถักพรมเพขรเล่นแก้เซ็งส์”

นังนี่ ชั้นไปเที่ยวย่ะ ไม่ได้ไปทำอนาจารให้ผิดหลักอิสลาม (แต่ทางสายตาไม่แน่)
แต่คนนี้ หวังดีสุดๆ คือ นังฮันส์ พอบอกกับหล่อนว่าจะไปอิหร่านละนะ อาจจะไม่ไปดูละครของ Molière ที่ Avignon กับเจ้าหล่อน หล่อนก็ไม่ว่าอะไร แต่ส่งรูปการแขวนคอ สมาชิกพรรค ชรช.ในอิหร่านมาให้ดูเป็นอุทาหรณ์

แหม...นังเวร ทำเอาใจคอหดหู่ตั้งแต่ก่อนไป

ส่วนแม่ท้าว พี่สาวผู้แสนเมตตาบอกว่า

“หนูเตรียมยาแก้ไอน้ำดำตราเสือดาวไปด้วยนะคะ เจ๊เป็นห่วง เจ๊ว่าอย่างหนูน่ะ ซื้อยกโหลไปเลยดีกว่า “

เกือบซึ้งกับความเมตตา ห่วงใยของชีทีเดียว สงสัย ชีจะคิดว่า ที่อิหร่านนั้น อากาศแห้ง ฝุ่นเยอะ กลัว อิฉันจะไม่สบาย ไอ เจ็บคอ

“ขอบคุณค่ะเจ๊ ที่ช่วยเตือน แต่หนูว่า เอาแค่ยาแก้แพ้ไปก็พอ”

“เวลาหนูทุรนทุรายใกล้ลงแดง ยาแก้แพ้มันเอาไม่อยู่หรอกค่ะ ต้องยาแก้ไอผสมโค้ก ถึงจะช่วยให้หนูเมาได้ ที่โน่น มุสลิมเข้ม ไม่มีเหล้าขายนะคะ อย่าลืม “

ว๊ายยยยย เจ๊ขา หลอกด่ากันนี่

สรุปว่า งานนี้ คนรอบข้างรู้กันหมดว่าอิฉันจะไปอิหร่าน มีไม่รู้อยู่คนเดียว คือ ผู้พัน ฮียังนึกว่า อิฉันไปฝรั่งเศสตามแผนเดิม ก็เมื่อคืนตอนดูรักเล่ห์ เสน่ห์ลวง (ชอบน้องปอจัง) พี่แกยังปรารภว่า

“เสียดาย ลาพักร้อนไม่ได้ ไม่งั้นจะไปฝรั่งเศสด้วย “

ต๊ายยย นี่ถ้าไม่เปลี่ยนแผนกะทันหัน รถ ร.ฟ.ท. คงชนกับ TGV ตกรางย่อยยับเป็นแน่แท้

ไปละค่ะ ไปอาบน้ำ ประเดิมห้องน้ำลาปิซ ใหม่ของอิฉันดีกว่า เมื่อเช้าผุ้พันจะประเดิม ยังเกรงใจอิฉัน ต้องทำตัวเป็นโดดเดี่ยวตักตุ่มเหย็งๆ อยู่นอกชาน

บ่ายนี้ นัดกับน้องชุน แพนด้า ให้เธอสอนวิธีการใช้กล้องให้ชำนาญ

กลับมาจากอิหร่าน จะเอารูปหนุ่มๆ เอ๊ย รูปวิว มาฝากนะคะ

Create Date : 27 มิถุนายน 2550

Last Update : 27 มิถุนายน 2550 9:26:49 น.

33 comments

Counter : 831 Pageviews.

...ฟังคลายเป็นเพลงเศร้า
คืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อย ฉันหนาว...
ต่อไม่ได้เหมือนกันค่ะ

รอดูรูปนะคะ
สหายชุนเป็นคุณครูหลายอย่างจัง อิอิ
^^

โดย: I am just fine^^

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:9:54:16 น.

เจ๊ขราๆๆๆๆๆๆๆๆ ..... ไปเมื่อไหร่ กลับวันไหนอ่า แล้วจะเอารูปมาลงวันไหน.... จะได้ตามมาดูหนุ่มหล่อออออออมั่ง ....

มีน้องแพนด้ามาสอนนี่ รับรองความหล่อ เอ๊ย งามของรูปได้เลยนะคะเนี่ย .....

ว่าแต่ที่เจ๊เล่ามาเนี่ย อยากได้ อะซูไรท์เลยอ่ะ ...

โดย: หนูชล

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:10:23:29 น.

สวัสดีค่ะ วันนี้ได้ประเดิมบล๊อคนี้เป็นคนแรกๆ

เที่ยวให้สนุกนะคะ ฝากเด็ดดอกบัวเผื่อด้วย ก้านมันเหนียวเด็ดเองไม่สำเร็จค่ะ

โดย: paper wing

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:10:33:01 น.

โห ... ฟังแล้วอาการสาหัสมิใช่น้อยเลยค่ะสำหรับท่านผู้พัน
เพราะตอนแรกยังคิดว่าเป็นมุก .. พิการเพราะอกหัก เพราะพี่นังกอ
ไม่ค่อยอยู่พยาบาลหัวใจ

แต่นี่เจ็บจริง คิดแล้วเสียวๆ เพราะหนก่อนนี้คนข้างๆ นู๋ก็ยังชอบ
ปีนป่ายไม่กลัวตกเหมือนกันค่ะ ฟังแล้วเสียวๆๆๆ

หายเพี้ยงนะค่ะคุณผู้พัน ..แล้วแอบรอดูหนุ่มๆ ของพี่นังกอนะค่ะ ...

โดย: JewNid

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:12:18:01 น.

ถ่ายชัดๆ นะคะเจ๊ หนุ่มอิหร่านอ่า รอดูๆ ฮี่ๆๆ >_<

โดย: Clear Ice

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:12:31:52 น.

เดี๋ยวนี้พวกของใช้เฟอร์นิเจอร์มีให้เลือกเยอะจนดูไม่ไหวเลยค่ะ
เอาน่า ถือซะว่าไม่ได้บากเจ็บอะไรร้ายแรง แล้วก็ถือโอกาสเปลี่ยนของใหม่ไปเลยละกันเนอะ

โดย: juriojung

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:12:33:06 น.

เจ๊.......
ถึงมาช้าแต่ผมของแซงคิวนะเฟ้ย
ใจร้อน....อิอิ

อยากลองหนุ่มอิหร่านหว่ะ
เหอๆๆๆ

โดย: สันดานเสีย

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:12:36:20 น.

เจ๊ คิดถึงๆๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ

มาคอนเฟิร์มว่าผู้ชายอิหร่านหล่อจริงๆ ค่ะ (เคยมีหลงมาจีบหนูคนนึง ตอนนี้ก็ยังพยายามอยู่ แต่หนูไม่สน อิอิ)

รอดูรูปนะคะเจ๊ขา รักษาเนื้อรักษาตัวด้วย

โดย: ตะเกียงแก้ว

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:13:37:33 น.

หญิงอิหร่านก็สวยนะคะ

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:18:01:56 น.

อยากเห็นหนุ่มๆอิหร่านคร่าเจ๊ขา
ปีที่แล้วกลับเมืองไทย พาอเล็กซ์ไปซื้อกุงเกงที่โบ๊เบ๊
มีคนอิหร่านเดินมาถามว่า
เป็นลูกครึ่งอิหร่านรึเปล่า

ลูกครึ่ง อิ...สาน คั๊บ

โดย: เพลงเสือโคร่ง

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:13:45:39 น.

คาดหวังว่าหลังจากเจ๊กลับมา น้องตาดำๆ ที่มิอาจแปลงกายเป็นแมงหวี่หรือตัวไรเกาะชายผ้าเจ๊ไปได้ จะได้อ่านบันทึกตามล่าหาผู้พัน ณ อิหร่าน เป็นลายแทงขุมทรัพย์หนุ่มหล่อให้ตามรอยต่อนะเจ๊นะ อัพถี่อัพห่าง ก็ตามอ่านจ้า

โดย: thienkam

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:21:25:39 น.

อิจฉาคนจะได้ไปเที่ยวอ่ะ.....
ขอให้เที่ยวสนุก นั่ง ลุก ประทับใจตลอดทริป
ขอให้มีบริวารแขกหนุ่มหล่อๆเดินตามเป็นพรวนนะจ๊ะ
อ้อ... ฝากเยี่ยมไข้คุณจิ๊บ รด. ด้วยว่า ขอให้อดทน มาแขนหักปูนนี้หายช้าหน่อยนะค๊า

โดย: P.Ta (P.Ta

) วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:21:48:31 น.

เดินทางปลอดภัยนะคะ

อิอิ ขอบคุณสำหรับเค้กอร่อยๆ ด้วยจ้า

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:22:17:26 น.

โธ่ นู๋ก็คิดตั้งนานว่า "ดอกบัว" ของเจ๊นั้นคืออาไร้ แต่ว่านู๋คิดถูกเหรอเปล่า

ถ้าเจ๊ไปอิหร่านฝากดู "ดอกบัว" เอ้ยยย ฝากดูหนุ่มอิหร่านให้นู๋ด้วยนะ ฮ่าๆๆ

โดย: nuyo (CooKiiE

) วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:0:30:22 น.

ลป.ขอเข้าคอร์สลดอ้วนด้วยคน ตอนนนี้อืดมากค่ะ

โดย: นางกอแบกเป้

เชิญร่วมแจมได้เลยค่ะ

เข้าไปเขียนเล่า ความเป็นไปแต่ละวันได้ ที่สามบ๊อกเลย

บ๊อก

โสมรัศมี

วาฬอันดามัน

ชมพู่น้อย

เข้าไปสมัครแข่งขันลดอ้วนได้เลยค่ะ

สนุกดี

มีกำลังใจดีด้วย

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:7:54:31 น.

กรี๊ดด เจ๊ขา
ไม่บอกไม่รู้ว่าเจ๊รีเทิร์น หนูยังไปตามหาเจ๊ตามพรมแดนไทย-พม่าอยู่เลย
เจ๊ทำแบบนี้กับหนูได้อย่างไรคะ ฮือฮือ

คิดถึงเจ๊จัง แล้วนี่เจ๊ก็จะไปอีกแล้วสิคะ
ว่าแต่แอบอยากไปล๊าลาที่อิหร่านกับเจ๊บ้างจัง ถ้าเจ๊รอดชีวิตกลับมา
ช่วยเอารูปมาให้หนูดูเป็นบุญตาบ้างนะคะ ฮ่า

โดย: หมาเลี้ยงแกะ

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:16:12:55 น.

Hi krab (sorry for can't type in Thai, now I'm at AUA)

As you asked me "Are you a guide?"
Yes krab, I used to work as a guide when I was young but now I have a part-time job as a translator at Sukhumvit.

Is there anything I can do for you?
See you krab

โดย: BEER_TG

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:18:01:01 น.

กรี๊ดดด เจ๊จะชิปหนุ่ม ๆ มาให้หนูเหรอคะ
ถ้างั้นที่อยู่อย่างเดียวก็คงไม่พอสิคะ
เจ๊เอาแผนที่บ้านหนูด้วยไหมคะ จะได้มาส่งง่าย ๆ ฮ่า
สัปดาห์หนึ่งมีเจ็ดวัน หนูขอไม่มาก แค่สามสี่คนก็พอค่ะ ฮ้า ฮ่าๆๆๆ

ปล. เจ๊ขา ขอให้ทำ log การเดินทางอย่างละเอียดนะคะ
เผื่อหนูจะเดินทางตามรอยเจ๊ไปบ้าง
แล้วก็ๆๆ แถวนั้นมีทั้งบ่อน้ำมัน มีทั้งก๊าซธรรมชาติ
เจ๊คิดว่าจะต้องเอามาฝากหนูสักบ่อสองร้อยบ่อไหมคะ :D :D :D

โดย: หมาเลี้ยงแกะ

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:19:43:04 น.

เจ๊จ๋า ถึงไม่มีเตาอบอันใหญ่ แต่มีเตาทำวอฟเฟิลนะคะ
กำลังหาสูตรที่พอใจอยู่ ไว้ทำจนอร่อยแล้ว
จะทำไปฝากเจ๊นะคะ

โดย: ตะเกียงแก้ว

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:23:51:16 น.

โค้ดที่แจกที่บล็อกของ "โสดในซอย"
มีปัญหาเล็กน้อย

หากสนใจ กรุณาไปทิ้งอีเมลไว้นะคะ
แล้วจะจัดส่งให้ทางอีเมลค่ะ

ขออภัยในความไม่สะดวก (เพราะแปะลงไปในบล็อก
แล้วมีปัญหา เกี่ยวกับ จาวา อะไรเนี่ย แก้ไม่ได้ค่ะ)

เชิญนะคะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sodnaisoi&group=23

โดย: โสดในซอย

วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:6:27:19 น.

เที่ยวให้สนุกนะคะมาดามฯ
จะรอชมภาพหนุ่มๆที่อิหร่าน
ว่าจะกระชากใจใรความเข้มขนาดไหน

แต่ขอขำเพื่อนๆพี่ๆของมาดามฯหน่อยนะคะ
แต่ละคนประชด ประชัยกันมันส์เลือดซิบๆเลย
แล้วมาดามฯเอาอะไรไปเที่ยวอิหร่านมั่งอ่ะคะ

โดย: PANDIN

วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:11:00:03 น.

ไม่ได้แวะมานานสบายดีนะ

โดย: somnumberone

วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:11:37:45 น.

เจ๊ขา หนูคิดถึงสำนวนอันมันหยดอย่างนี้อยู่นานโข
แล้วคุณเจ๊จะหายไปอีกมั้ยคะเนี่ย ยินดีด้วยนะคะ
ที่ผู้พันทำให้เจ๊ได้ห้องน้ำใหม่ (ประโยคนี้ตีได้สองความหมาย...หุ หุ)

หนูเห็นด้วยค่ะว่าหนุ่มอิหร่านน่ากินมาก สาวๆก็คมซะ
หนีบมาเผื่อหนูมั่งนะคะ ผ่านมือเจ๊มาแล้วก็ไม่เป็นไร
หนูจะเอาไว้ถอนหญ้าที่บ้าน

เทคแคร์นะคะเจ๊ (คิดถึ้ง คิดถึง)

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:12:28:41 น.

สนุกดี รอดูรูปวิว อิหร่านนะครับ

โดย: bite25

วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:15:20:36 น.

ดีใจด้วยนะค่ะที่อัพแล้วววว
แถมกลับมารั้งแล้ว
มีความสุขนะค่ะ

วันนี้ตรงกับขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ค่ะ..ตรงกับวันพระค่ะ..
พระจันทร์คืนนี้สวยค่ะ
ด้วยใจสงบและมีสติ..ขอตั้งนะโม 3 จบ..
ระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์..

และพระคุณบิดรมารดา...ผู้มีจิตใจประเสริฐสูงส่งในใจเราเสมอค่ะ

ทำสิ่งที่ลึกให้ตื้น ทำสิ่งที่ยากให้ง่าย ทำสิ่งที่ไกลให้ใกล้
ไม่ยึดติดในรัก โลภ โกรธ หลง ย่อมไม่ตกอยู่ใต้อำนาจของอารมณ์

อนุโมทนา..ค่ะ.มิตรที่แสนดี

โดย: catt.&.cattleya..

วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:16:46:28 น.

ซื้อพรมเปอเซียมาฝากหนูด้วยยยยย

ผู้ชายไม่เอา ... หนูเจอ l'homme de ma vie แล้วค่า

โดย: Mutation

วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:23:19:03 น.

นู๋มารอดูรูปหนุ่มๆด้วยคน อิอิ

ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:49:34 น.

อยากเห็นอิหร่านจังค่ะ ว่าน่าเที่ยวแค่ไหน
กลับมาแล้วอย่าลืมมาเล่านะคะ

โดย: ศรีสุรางค์

วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:31:58 น.

เจ๊กอฯกลับมาจากอิร่าน เอ๊ย.. อิหร่านรึยังค้าบ..

ถ้าได้อ่านข้อความนี้แสดงว่าเจ๊ฯมีชีวิตรอดกลับมาหาผู้พันแล้วล่ะ..

โดย: smartman หล่อสุดๆ

วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:48:32 น.

ไม่ได้แวะมานานเลยเจ๊ สบายดีนะคะ

จะมาบอกว่าอิหร่านนี่ณ มนก็อยากไปค่ะเพราะเมื่อเดือนเมษาที่ผ่านมาพี่ที่รู้จักกันเขาก็ไปอิหร่านมาค่ะ เขาเอารูปมาให้ดูน่าไปมากๆเลยเจ๊

โดย: ณ มน

วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:54:03 น.

หง่ะ...จะดีหรือคะเจ๊ขาที่จะยกผู้พันให้หนูน่ะ
หนูมิบังอาจค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะเจ๊ที่รัก

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:44:27 น.

หายไปนานมากกกกกกกกกกกก

จะรอดูรูปหนุ่มๆอิหร่านนะครับเจ๊

โดย: vecchio

วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:45:56 น.

ไม่น่าเชื่อว่ารูปเก่าๆ ของพ่อจะเป็นแรงบันดาลใจได้ถึงเพียงนี้...

ถึงกับจะหนีไปเที่ยวอิหร่านเลยหรือครับเจ๊

โดย: คนทับแก้ว

วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:25:05 น.