Bloggang.com : เก้าอี้แดง : เหตุเกิดเพราะความ...

เหตุเกิดเพราะความ...

หวัดดี...เฮ้อ

ไอ้เรารึก็ว่าจะมาอัพๆ ก็ไม่ได้อัพสักที ผ่านไป2อาทิตย์กว่าๆเพิ่งจะได้ฤกษ์

มันเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำยิ่งหนัก

มาเริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า

เหตุการณ์มันเริ่มที่ว่า เมื่อเสาร์ที่28 จะไปงานk-popที่ห้างยูเนี่ยนมอลล์
ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ส่วนไหนของกรุงเทพฯ (มันมีห้างนี้ด้วยเหรอ)
ใบโฆษณาของงานก็เขียนไว้ว่า "ตรงข้างเซ็นทรัลลาดพร้าว"
อ่า...เซ็นฯลาดพร้าวเหรอ แล้วมันอยู่ไหนล่ะ ไปถามเพื่อนที่ไปเป็น
ก็บอกว่าให้นั่งMRT ลงลาดพร้าว หมอชิต ไอ้เราก็ok เข้าใจ
ดีนะไปกับเพื่อนอีกคน(ก็ไม่รู้จักยูเนี่ยนมอลล์เหมือนกันแต่เคยไปเซ็นฯกับแม่ ค่อยยังชั่ว)
และแล้วสองสาวก็นั่งBTSไปลงที่หมอชิต(ผ่านจตุจักรรอบที่1 งงล่ะสิที่ทำไมไม่นั่งMRT พอดีต้องแวะไปเอาของที่สยามก่อน)
เพื่อนถามว่าจะนั่งรถเมล์หรือMRT เราก็บอกเอาที่มันสะดวก สรุปก็เลยไปนั่งก็MRTต่อ
ลงที่ไหนหว่า "ลาดพร้าว" ใช่ๆ พอถึงสถานีลาดพร้าวปุ๊บก็เดินมาที่ทางออก
ลางว่าจะหลงทางมาแล้ว ทำไมทางออกคนไม่พลุกผล่านเลยอ่า ที่จริงอยู่หน้าห้างคนน่าจะเยอะนะ

มายืนตรงทางออกห้างมันอยู่ตรงไหนหว่า หันซ้ายหันขวา
มีแต่รถกับถนนและก็บ้าน
ลงผิดสถานีชัวร์ (ความรู้สึกมันบอกอย่างนั้น)

เอาไงดี หันไปหาเพื่อน เพื่อนก็บอกให้ไปถามคุณน้าร.ป.ภ ที่ตรวจกระเป๋าตรงประตูทางเข้า
ok เดินเข้าไปถาม "เซ็นฯลาดพร้าวไปยังไงค่ะ"
"ลงผิดสถานีแล้วล่ะ ต้องลงพหลโยธิน"
อืม...เอาไงดีหว่า ขึ้นMRTสถานีเดียว 15บาท
นั่งรถเมล์ดีกว่า 7 บาทเอง ด้วยความงกก็เลยข้ามถนนไปนั่งรถเมล์
ถามน้าร.ป.ภ อีกฝั่งว่ามีรถเมล์สายไรไปได้มั่ง สรุปไปได้เกือบทุกสาย
ก็เลยเดินไปหาป้ายรถเมล์เดินไปไกลพอสมควร
ป้ายมันอยู่ไหนเนี่ย ก็เลยตัดสินใจเดินกลับ เจอน้าร.ป.ภ คนเดิมบอกว่าป้ายรถเมล์อยู่ตรงนั้น
แล้วทำไมไม่บอกแต่แรกล่ะ คนยิ่งรีบๆอยู่ ปล่อยให้เดินไปได้ตั้งไกล

รถเมล์สาย8 มาพอดี เพื่อนเราก็เลยตะโกนถามไปว่าไปเซ็นฯหรือเปล่า
กระเป๋ารถเมล์ก็บอก "ไปๆ" เพื่อนเรากำลังจะก้าวขึ้นพอดี แต่รถเมล์น่ะสิแล่นออกไปเลย
อ่ะทำไมทำเงี่ยอ่า...กำลังจะขึ้นนะ อายคนอื่นด้วยมองกันพรึบพรับ แต่เราไม่ผิดจะอายทำไมหว่า
ไม่รู้ว่า ไอ้คำว่า "ไปๆ"ของกระเป๋ารถเมล์เนี่ยบอกพวกเราหรือบอกให้คนขับรถกันแน่
ยืนรอไปรอมาก็นั่งรถเมล์สาย8อยู่ดีนั้นแหละ แต่เพื่อความชัวร์อีก
"พี่ค่ะไปเซ็นฯเปล่า" กระเป๋ารถเมล์ก็พยักหน้า ไปๆ
โอ้...คงจะถึงสักที วู้วู้

"แกนั่นห้างไรอะ"เราชี้ไปตึกสีเทาๆเหลือง ที่มันดูเหมือนห้างแต่มันดูร้างๆยังไงไม่รุ้
"ไม่รุ้ดิแต่ไม่ใช่ยูเนี่ยนมอลล์หรอก" และแล้วก็ผ่านไป
อะนั้นไงแกเซ็นฯ เราก็เลยชี้ให้เพื่อนดู แต่เซ็นฯมันอยู่แยกฝั่งขวา
คนละทางกับที่รถไป(ใครอยู่แถวนั้นจะรู้ว่ามันเป็นแยก ที่มีที่กลับรถรึเปล่า)
"เดี๋ยวรถเมล์ก็กลับรถ"เพื่อนเราหันมาบอก อืมกลับรถก็กลับ
เริ่มไกล (ผ่านจตุจักรรอบที่2)"แกแน่ใจรึว่ามันจะกลับรถ เราว่ามันไปกลับที่สะพานพุทธมากกว่ามั้ง"(เห็นป้ายแวบๆตอนก่อนขึ้นว่ามันไปถึงสะพานพุทธ)
"แกถ้ามันไปถึงสะพานพุทธกลับบ้านนะเว้ย"
"แกลงเหอะ อย่านั่งต่อไปเลย"เพื่อนเราก็เลยok ที่จริงมันควรจะokตั้งนานแล้วนะ
ลงรถหน้าสถานีตำรวจบางซื่อดีเลย อ่า..คุณตำรวจไปส่งหนูหน่อย(คร่ำครวญในใจ)

แต่ก็นั่งรถเมล์ย้อนกลับ คราวนี้ชัวร์เห็นป้ายว่าไปเซ็นฯ
"ฮัลโหล แก2คนอยู๋ไหนเนี่ย ยังไม่ถึงอีกเหรอ โทรมาเมื่อกี้บอกอยู่รถไฟฟ้ากำลังจะลง ครึ่งชั่วโมงกว่าแล้วนะเว้ย" มาเป็นชุดเลยเพื่อนฉัน
"อยู่บนรถเมล์ กำลังจะถึง(ชัวร์) เราก็แค่หลงนิดหน่อย เดี๋ยวถึงจะโทรหา"
"อืม เดี๋ยวเจอกัน"
(ผ่านจตุจักรรอบที่3ของวัน)อ๊ากกกในที่สุดฉันก็มาถึงเซ็นฯแล้ว ดีใจที่สุดดดดด ลัลล้าๆ

ว่าแต่ยูเนี่ยนมอลล์อยู่ไหนหว่า ถามป้าขายของคนนั้นดีกว่า
ป้าก็บอกให้เดินไปข้ามสะพายลอยแล้วก็ชี้ให้ดู ป้าบอกว่าตึกมันบังมองไม่ค่อยเห็น
เดี๋ยวข้ามสะพานก็เห็น พวกเราก็พยักหน้าหงึกๆแล้วก็เดินต่อทันที อึ้ง ทึ่ง แต่ไม่เสียว

ทันทีที่รู้ว่ายูเนี่ยนมอลล์อยู่ตรงไหน
แก นั้นมันห้างที่เราชี้ให้แกดูนิ เราจำได้ตึกสีเทาๆเหลืองๆ
อะไรเนี่ย ใครก็ได้ช่วยบอกฉันทีว่ามันไม่จริงงงง
อยากจะลงไปกองกับพื้น แรงที่มีอยู่แทบจะหมดสิ้น นี้ฉันเสียเวลานั่งรถไปนาน
ตั้งหลายบาท ที่จริงเดินมาจากสถานีMRTที่ลงก็ได้นะ ไกลอยู่แต่ก็พอเดินได้แงๆๆๆๆ หนูไม่ยอม

พอเจอหน้าเพื่อนก็เลยเล่าให้ฟัง มันก็หัวเราะใหญ่ ยังจะขำอีกนะแก
ดูเพื่อนของแกทั้ง2คนสิ โทรมสุดๆ ไม่เห็นใจกันบ้างเลย

สรุปวันนี้ออกมาตั้งแต่บ่ายโมง ถึง3โมง มีเวลาเดิมอีก2ชั่วโมงก่อนปิดงาน เสียค่ารถไปหลายตลบ เฮ้อ...

ยิ่งขากลับเดินออกมานอกห้างจะนั่ง MRT หันไปเจอป้ายห้างยูเนี่ยนมอลล์ติดหลาตัวมหึมา
ยิ่งได้แต่โทษตัวเองว่าทำไมตอนแรกถึงมองไม่เห็นฟะ ทั้งที่ก็ชี้ให้เพื่อนดู
ป้ายโมษณาตัวเล็กๆก็ยังอ่าน แต่ทำไมไม่มีใครเห็นชื่อห้างงงง

โอ้ยยยย....ทำไมฉันถึงได้เซ่อขนานนี้เนี่ย

ประสบการณ์วันนี้สอนให้รู้ว่า "อย่าได้งกให้มันมากนัก เพราะยิ่งงกยิ่งต้องจ่ายเยอะ" เกี่ยวไหมเนี่ย
"เส้นผมมักจะบังภูเขาเสมอ" แล้วก็"ไม่ควรไปในที่ที่ไม่เคยไป(แต่ถ้าไม่ไปแล้วจะรู้เหรอจริงมะ)"

ปล.
*ไม่เคยอัพยาวขนานนี้มาก่อนเลยน้า
**อยากเปลี่ยนtheme blog เป็นแนวแรงๆมั้งจัง ไว้ว่างจะทำใหม่ดีกว่า
***พรุ่งนี้ก็เปิดเทอมแล้วหรอเนี่ย