Bloggang.com : แก้มยุ้ย No.7 : เที่ยวอุทยานแห่งชาติ น้ำตกเอราวัณ ณ ปลายฝนต้นหนาว

เที่ยวอุทยานแห่งชาติ น้ำตกเอราวัณ ณ ปลายฝนต้นหนาว

ผู้ร่วมเดินทาง(ชะตากรรม) ไปทั้งหมด4คน จขบ. พี่สาว2คน แล้วก็คุณแม่ค่ะ
ทริปนี้ทีแรกตั้งใจว่าจะไปไทรโยคน้อยค่ะ แต่หลังจากหาข้อมูลแล้วก็พบว่า เอราวัณสวยและน่าเที่ยวกว่าเยอะเลยล่ะ^^
เลยเปลี่ยนจากไทรโยคน้อยมาเป็น อุทยานแห่งชาติ เอราวัณแบบกระทันหัน ล้อหมุนจากบ้านที่นครปฐม ประมาณ7โมงครึ่ง คลำๆทางไปตามป้ายก็ถึงตลาดอำเภอศรีสวัสเป็นที่เรียบร้อยเวลา 10โมงเช้า แวะเข้าห้องน้ำ ซื้อเสบียงและเลียบๆเคียงๆถามทางแม่ค้ามาได้ จนแล้วจนรอดก็มาถึงอุทยานแห่งชาติเอราวัณจนได้ เห็นน้ำตกชั้นแรกแล้วยังรู้สึกว่าธรรมดาอยู่ เอาล่ะ มีอีกตั้ง6ชั้นรออยู่ เลยชั้นแรกไปแต่170เมตรก็จะถึงชั้นที่สอง ชั้นที่2นี้มีชื่อว่า วังมัจฉา ก็วังมัจฉาสมชื่อจริงๆเลยค่ะ ปลาพรวง เยอะเอาการอยู่ แหย่ขาลงไปแล้วมันจะว่ายมาตอดๆขาเรามันจะรู้สึก ดึ๊บๆอะ จักกี้จี้น่าดูค่ะ เราก็แวะเล่นอยู่พักใหญ่ เลยพากันยกครัวขึ้นไปดูชั้น3กันต่อ อยากบอกว่า ยิ่งขึ้นไปชั้นสูงๆเท่าไหร่น้ำมันยิ่งเย็นค่ะ จขบ.ป๊อดค่ะ หนาวเลยนั่งแช่น้ำเฉยๆกับเก็บภาพ ชั้น3นี้ ผาจะสูงมากกว่าชั้น1ชั้น2เยอะเลยค่ะ แต่ว่าสวยจริงๆ ยิ่งขึ้นชั้นสูงๆยิ่งรู้สึกหายเหนื่อย คุ้มค่ากับการเดินทางอันยาวนาน เวลาหลายชั่วโมงที่เสียไปกับการเดินทาง รู้สึกแล้วว่า แค่นี้ก็คุ้มแล้ว ชั้นชื่นใจแล้ว กับน้ำใสๆ ต้นไม้เยอะๆแบบนี้ จากชั้น3 ขึ้นไปชั้น4 ก็ไกลขึ้นมาอีกหน่อย ทางโหดขึ้นอีกนิด 300 เมตรค่ะ แต่ยังชิวอยู่ แต่ชั้น 4 ไปชั้น5 นี่สิ 600เมตร ไกลเอาการ ทางบางช่วงก็เดินสบาย บางช่วงก็ชันหน่อย เดินๆไปก็นึกในใจ เมื่อไหร่จะถึงหว่า จนแล้วจนรอดก็ลากสังขารขึ้นมาถึงชั้น5จนได้ค่ะ โอ้โฮ...... สวยจัง คนน้อยค่ะชั้นนี้ แต่ว่าสวยจริงๆนะ^^ ส่วนชั้น6 ชั้น7 ขอติดไว้ก่อน ยังไมปไม่ถึงค่ะ จขบ. และคุณแม่ ปวดชิ๊งฉ่องมากกกกก ขีดเส้นใต้คำว่ามากก เลยนะTT^TT สุดจะทนจริงๆ แต่แหม่ เสียดายอะ รูปชั้น7นี่มันยั่วยวน รบกวนจิตใจซะเหลือเกิน อยากขึ้นไปเห็น