เชิดหน้าเข้าไว้ อดทนและสู้ให้ถึงที่สุด ท้อได้แต่อย่าถอย หากจะถอยหลังสักก้าวเพื่อตั้งตัวก็ไม่เป็นไร
อยากเป็นคนเก่ง ก็ได้เป็นคนเก่ง...เก่งที่สุดเท่าที่ตัวเองเป็น มาตรฐานคนอื่นไม่ต้องไปวัด แบบที่ตัวเองเป็น ยังมีหลายๆๆคนเป็นไม่ได้...เหมือนกัน (ป้าโอ้ท)
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
9 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
ฝันเป็นตุเป็นตะ


8 มิ.ย 53...สวัสดีก่อนนอนค่ะ มีเรื่องฝันเป็นตุเป็นตะมาเล่า แต่ตอนฝันกลัวมากๆๆๆ ตื่นมาแล้วขำฝันเป็นเรื่องเชียว โอ้ทไม่ค่อยฝันนะค่ะ สงสัยจะคิดเรื่องการเมืองลึกแหงๆๆ เรื่องมีอยู่ว่า..นั่งรถไปกับเพื่อนญี่ปุ่น ที่รู้จักที่นี่ ไปบ้านเขาที่รังสิต(อยู่เมกาไปถึงรังสิตเชียว) ขากลับต้องกลับเอง แล้วจู่ๆก็มีหมาน่ารักมาด้วย จากไหนมะรู้ต้องเอากลับด้วย แล้วรถเมล์เขาไม่ให้หมาขี้น ทำไงล่ะ แท๊กซี่ก็ไม่มีแถวนั้น (ในฝันนะค่ะ) ก็โทรหาพ่อให้มารับพ่อบอกว่าต้องรออีกพัก ตอนนี้ติดธุระ ก็ตกลงรอ แต่แล้วก็มีรถตู้ผ่านมาบอกว่าผ่านทางที่จะไป (รู้อีกแน่ะว่าจะไปไหน ) แล้วให้เอาหมาขึ้นรถด้วยได้ เลยตกลงไปกะเขา ที่นี่ตอนรถแล่นเร็วๆๆๆ มองไปด้านหลังเห็นเรือลำใหญ่มาจากไหนมะรู้ มีน้ำกำลังท่วมเรือไล่หลังมาเหมือนหนัง เดอะเดย์อาฟเตอร์ทูมอโร่เลย (เอาเข้าไป) รถคันอื่นๆๆ ก็โดนน้ำซัด คนก็ตาย รถที่โอ้ทนั่งมาก็ขับเร็วๆๆจนพ้น และแล้วจู่ๆๆ คนที่รับโอ้ทมาก็บอกว่า ไม่ได้ไปส่งน่ะ แต่ว่าจะต้องมารบกับพวกพม่า หรือเวียดนามอะไรสักอย่างนี่ล่ะจำไม่ได้ ที่นี่ก็กลัวซิ ทำไงล่ะ ไม่อยากตายอะ แล้วรถก็จอด เริ่มมีอาวุธกระเด็นเข้ามาในรถ ตลกเชียวเป็นหวายผูก แล้วจะเจ็บได้ไง ก็ดีใจว่าเราต้องชนะแน่ๆๆ แต่แล้วจู่ๆก็เงียบไป พร้อมกับคนที่รับโอ้ทขี้นรถบอกว่า เราแพ้...อ้าว ตายละซิที่นี่ แล้วประตูรถก็เปิด พวกศัตรูก็เข้ามาชี้ให้คนอื่นๆ ในรถลงไป 4-5 คน ทุกคนดีใจนึกว่าถูกปล่อยตัว โอ้ทกะอีก 3-4 คนยังต้องอยู่ในรถ แล้วที่ทำให้กลัวมากขี้นคือเห็นพวกศัตรูเอามีดแทงท้องคนที่ลงไป แล้วก็คว้านไส้ เสียงคนถูกทำร้ายกรีดร้องๆๆๆ จนครบทุกคน ..กลัวมากๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ห่วงน้องหมาด้วย แต่ตอนนั้นไม่รู้น้องหมาไปไหน มือถือก็ปิดเสียงเพราะกลัวพ่อโทรมาพวกศัตรูจะรู้ แต่ตอนพวกนั้นเผลอ แอบส่งข้อความบอกพ่อไปแล้วว่าคงไม่ได้กลับบ้านเพราะถูกจับตัวไว้ พ่อต้องห่วงแล้วโทรมาแน่ๆๆ เลยปิดเสียงไว้ สักพัก ศัตรูก็เดินมาที่รถถามว่าใครมีบิลเสียภาษีของอเมริกาบ้าง (เอาเข้าไป) โอ้ทก็สั่นๆๆ ไม่ได้รู้เรื่องอะไร คนข้างๆๆ เขาช่วยให้ปลอดภัย เลยบอกศัตรูว่า โอ้ทมี อยู่ในกระเป๋าเสื้อ แล้วศัตรูก็เอาไป พร้อมโทรศัพท์ด้วย จำไม่ได้ว่ามีใบเสียภาษีมาได้ไง แล้วจากนั้นก็ถูกพาตัวไป ไหนมะรู้เดินตามศัตรูไป ที่นี่ก่อนเข้าประตูหน้าประตูมีผู้ชายคนนึงท่าทางเหมือนเป็นสายลับทางฝ่ายโอ้ทแต่ว่าแฝงมา บอกศัตรูคนที่ยึดโทรศัพท์โอ้ทไว้ว่าจะเก็บโทรศัพท์ไว้เอง เหมือนจะรู้ว่าพ่อจะโทรมา แล้วไม่ทันพ้นหลัง พ่อก็โทรมาจริงๆ แต่สายสืบพูดภาษาอะไรไม่รู้ทำให้ศัตรูจับพิรุธไม่ได้ ที่นี่โอ้ทก็เห็นคนถูกคว้านท้องอีก ก็กลัวๆๆๆมาก ว่าถึงคราวตัวเองต้องเจ็บและทรมาน....โชคช่วยดารินตื่นลุก โอ้ทเลยรู้สึกตัวไปด้วย ตื่นเลย ไม่งั้นคงต้องกรีดดดดดดดดด ร้องเพราะเจ็บแหงๆๆๆ................ฝันเป็นเรื่องเป็นราวได้เพียงนี้




Create Date : 09 มิถุนายน 2553
Last Update : 22 กันยายน 2554 11:17:19 น. 2 comments
Counter : 847 Pageviews.

 
อืม...โล่งอกไป..ที่ตื่นซะก่อน


โดย: panwat วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:11:35:47 น.  

 
จำรายละเอียดความฝันได้เีก่งจังคุณโอ้ท ดีนะนี่ที่ตื่นช่วยชีวิตเสียก่อน ฝันร้ายบางทีพอตื่นมาแล้วรู้ว่าฝันไปก็โล่งอกไปเลยเนาะ
คุณโอ้ทสบายดีนะคะ


โดย: anigia วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:20:31:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Oathpp
Location :
Newark,DE United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]








เรื่องราวในบล๊อกนี้เป็นข้อมูล และประสบการณ์จริงของโอ้ทเอง ไม่ได้มีเจตนาจะอ้างอิง พาดพิงผู้ใด เขียนเล่าไว้เพื่อให้ครอบครัวทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหวของแต่ละวัน และเพื่อบันทีกเหตุการณ์ ตั้งแต่อยู่แผ่นดินบ้านเกิด จนย้ายมาอยู่อีกแผ่นดินไกลจากบ้านมาก มีครอบครัวของตัวเองกับคนอีกหนึ่งคนต่างสัญชาติ ต่างภาษา เขียนไว้ให้ทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหว เขียนไว้เป็นบันทีก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนไว้จะเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายๆๆคนก็ดีใจ



The stories in this blog are the true experiences of everyday life from a regular person, "Me". I have written since I lived in Thailand and have continued to write.I moved away from Thailand and married a man who is totally different from myself in almost every way. I write the blog so I can share my everyday life with my family in Thailand and also to record my memories because nobody can bring back time that has passed but my writing can. If my writing can help anyone as reference information it is good.


ใครทำงานฝีมืออะไร ก็อยากทำกะเขาด้วยซะทุกอย่าง แต่เอาดีไม่ได้เลยสักงาน เฮ้อ! ยังไงก็ฝากติ-ชมผลงานกันด้วยละกันน่ะจ่ะพี่น้อง มีอะไรบ้างก็ดูกันเอาเองนะเจ้าคะ
Any crafts people do I would like to do too ,but do not good with anything yet, well lets give me suggestion and comments. I accepted and appreciated in all opinion and knowleadge. Thank you.




ขอเป็นกำลังใจให้ตัวเองและทุกคนที่ย้ายถิ่นฐานมาไกลถึงดินแดนที่ใครๆ เรียกว่า"เมืองนอก" และขอเชิญเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนแวะมาทักทาย พูดคุยกันได้ทุกเมื่อนะค่ะ คนไทยอยู่ที่ไหนก็รักกัน เพราะน้ำใจไทย ไม่ใช่น้ำจิ้มไก่เคเอฟซี ..อิอิ

I have given encouragement to everyone and myself who relocated so far from home and would like to invited everyone with friendship come on visit my blog pretend it to be my home always.







New Comments
Friends' blogs
[Add Oathpp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.