เชิดหน้าเข้าไว้ อดทนและสู้ให้ถึงที่สุด ท้อได้แต่อย่าถอย หากจะถอยหลังสักก้าวเพื่อตั้งตัวก็ไม่เป็นไร
อยากเป็นคนเก่ง ก็ได้เป็นคนเก่ง...เก่งที่สุดเท่าที่ตัวเองเป็น มาตรฐานคนอื่นไม่ต้องไปวัด แบบที่ตัวเองเป็น ยังมีหลายๆๆคนเป็นไม่ได้...เหมือนกัน (ป้าโอ้ท)
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
2 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
2 ปีเต็มที่อยู่ไกลบ้าน

1 มิ.ย 53...วันนี้ครบ 2 ปีเต็มพอดิบพอดีที่มาเหยียบ และอาศัยบนแผ่นดินเกิดของสามี ถ้าจะให้เต็มเปะๆๆ คงต้องรอเวลาค่ำละน่ะ เพราะวันที่มาถึงพระอาทิตย์ตกไปแล้ว มาถึงบ้านนี้ก็ประทับใจสิ่งแรกที่เห็นหน้าหมู่บ้าน ต้นไม้เขียวเหมือนเขาใหญ่


เมื่อมาถึงบ้านเห็นสิ่งประทับใจที่สองอีก มีกระต่ายน้อยที่สนามหน้าบ้าน  และบ้านสีฟ้าหลังน้อยน่ารัก


2 ปี ได้เรียนรู้อะไร หลายๆๆอย่าง ทุกอย่างต้องทำเองทั้งหมด เป็นแม่บ้านเต็มตัว อาหารไม่ชอบทำ ไม่เคยทำก็ทำได้หลายอย่าง อร่อยบ้าง ไม่อร่อยบ้างก็กินกันไป เน้นอาหารไทย อาหารฝรั่งทำเป็นไม่กี่อย่าง พิซซ่า สเต๊ก สปาเก็ตตี้  วันไหนอยากทำขนมอบ ก็ทำกินไม่ได้ก็ทิ้ง นึกอยากทำอีกก็ทำใหม่แก้มือ และในที่สุดก็ทำสำเร็จ  เคยทำงานพาร์ทไทม์ เช็ดกระจกอยู่ 3 สัปดาห์ ทำความสะอาดห้องใต้ดินให้ป้าคนไทย อยู่ 3 -4 วัน จำไม่ได้ แล้วตัดกิ่งไม้ให้ป้าอีกวัน  ทุกวันนี้ยังไม่มีงานทำ เพราะเลือกงานที่ทำตอนกลางวัน เหตุว่าเป็นเวลาที่ดารินไปทำงานนั่นเอง  เวลาที่ดารินอยู่บ้าน ก็อยากจะอยู่บ้านด้วย วันหยุดก็อยากมีเวลาทำกิจกรรมร่วมกัน ไม่อยากต่างคนต่างไป ทำงานจนไม่มีเวลาให้กัน

สิ่งที่เห็นได้ชัดคือการทำสวน ปลูกต้นไม้ ทึ่งตัวเองที่ทำได้ขนาดนี้ ปีนี้ปีที่ 2 ค่อยเห็นเป็นรูปเป็นร่างขี้นมาหน่อย  ทำอย่างละนิดละหน่อยเมื่อไรก็เมื่อนั้นล่ะ จะได้มีสวน ดอกไม้ออกดอกให้เห็นตลอดฤดูกาลที่ไม่มีหิมะ

แต่ละวันหาอะไรทำให้ยุ่งเข้าไว้ ไม่ว่าจะเป็นเย็บผ้า นิตติ้ง โครเชท์ งานปั้น และ ถ่ายรูป ซึ่งตอนนี้บ้ามากๆๆ เพราะมีความรู้ในการถ่ายรูปเพิ่มขึ้น ยิ่งสนุกกับการถ่ายภาพมากขี้น อยากให้ภาพตัวเองออกมาสวยๆๆ และทุกครั้งเมื่อเห็นการพัฒนาของตัวยิ่งตื่นเต้น

การปรับตัวกับอากาศที่เปลี่ยนไปตามฤดูกาลของที่นี่ ยังไงๆๆ ฤดูหนาวก็คงยังไม่ชอบอยู่ดี เป็นฤดูที่แย่ที่สุด หนาวสั่น จะแข็งให้ได้ ถ้าไม่จำเป็นอย่าได้หวังจะก้าวเท้าออกจากบ้านเลย มีอยู่วันนึงยืนถ่ายรูปอยู่ใต้ต้นไม้หน้าบ้าน เพื่อนบ้านเดินมาทัก ถามว่าไม่เห็นหลายเดือนนึกว่ากลับไทยไปซะแล้ว...เป็นเวลาที่ดารินกลับมาพอดี ดารินตอบไปว่า ชีอยู่แต่ในบ้านนะซิ ฤดูหนาวๆๆๆ แบบนี้ขอเป็นฤษีเฝ้าถ้ำดีที่สุด

ไปไหนมาไหนสะดวกมากขี้น แต่ก็ยังไม่รู้จักถนนหนทางดีมากนัก แล้วก็ไม่คิดอยากจะไปไหนด้วย เพราะแต่ละที่ไม่ได้น่าเดิน น่าเที่ยวเหมือนที่บ้านเอาซะเลย ไปก็ต้องตั้งใจไปซื้อ สรุปแล้วอยู่บ้านดีที่สุด เพื่อนคนไทยพอมีบ้าง แต่ทุกคนทำงาน นานๆๆ จะนัดปาร์ตี้กันสัก่ครั้ง  มีเพืื่อนคนไทยที่มาเรียนต่อ ไปมาหาสู่กันสม่ำเสมอ  ว่างเมื่อไรก็จะพากันไปเที่ยวตามประสาคนชอบเปิดหูเปิดตา

เรื่องภาษาก็พอสื่อสารได้ดีขี้น คนเข้าใจมากขี้น ฟังเข้าใจมากขี้น แต่ก็ยังไม่เลิกที่จะเรียน ทุกวันนี้ก็ยังเรียนอยู่ตอนเย็น สัปดาห์ละ 2 วัน  และยังหากลุ่มที่สนใจเข้าร่วมเผื่อฝึกการพูด การฟังจากชีวิตจริงๆๆ ที่ไม่ใช่ในห้องเรียนไปในตัว

ความเป็นอยู่ของตัวเองเรียบง่าย ไม่หวือหวา อาจเป็นเพราะดารินเป็นคนเรียบง่าย แต่ดีที่ชอบความสะดวกสบาย ที่บ้านจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกเหมือนๆ กับที่ทั่วๆ ไปเขามีกัน  จะว่าไปแล้วก็มีความสุขตามอัตภาพ ไม่แข่งกับใคร ไม่อยากได้อะไรเกินตัว ไม่คิดอยากจะมี อะไรที่มีอยู่แล้ว ดีอยู่ก็ไม่คิดดิ้นรนต้องเปลี่ยนให้ดีขี้น หรือแข่งขันกับสังคม ความที่ไม่เข้าใจกัน ก็เข้าใจกัน ยอมรับกันได้มากขึ้น อะไรที่เคยคิดๆๆๆ ว่าทำไม ไม่อย่างนี้น่ะ ไม่อย่างนั้นน่ะ ก็เลิกคิด จะคิดไปทำไม อยู่ไปแต่ละวัน ทำแต่ละวันให้ดีที่สุด ให้มีความสุขตามอัตภาพดีกว่า ชีวิตเราจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้

ปีนี้เรามีสมาชิกเพิ่มมาอีก 1 ตัว  มังกี้  จากปีที่แล้ว เฮอร์เบิร์ท  และลุงเฟรด อยู่กันไป 2 คน กับ 3 ตัว


ทางบ้านที่ไทยก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ทุกคนสบายดี โทรฯคุยกันบ้าง พ่อโทรมาบ้าง โทรหาแม่บ้าง โทรคุยกับน้องบ้าง น้องโทรมาบ้าง อีเมล์หากันบ้าง  ยุคสมัยเทคโนโลยีนี่ช่วยย่นระยะทางได้เยอะทีเดียว 

หนทางข้างหน้ายังอีก======================================================================================>ยาวไกล






Create Date : 02 มิถุนายน 2553
Last Update : 22 กันยายน 2554 11:17:55 น. 5 comments
Counter : 2358 Pageviews.

 
อยู่ต่างแดนนี่ไม่ง่ายเลยนะคะ

แต่ก็มีความสุขดีใช่มั้ยเอ่ยย


โดย: คีตอักษรา วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:5:22:59 น.  

 
ชอบ งานเย็บปักถักรอบเหมือนกันคะ
แต่ช่วงนี้ไม่มีเสลาเลย
ปล สีตัวหนัง อ่านยากมากคะ
เอาไว้เจะมาเยี่ยมใหม่นะคะ


โดย: namfonJC วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:5:26:00 น.  

 
บ้านน่ารักดี มีสนามกว้าง น๊อตชอบ


โดย: พลูด่างในอ่างดิน วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:14:26:21 น.  

 
แวะมาทักทายคะ
ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ


โดย: คนชอบอ่านผ่านมาทัก วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:2:20:22 น.  

 
ถ้าเป็นภาษาอีสานก็เรียกว่า "แก่น" กับบ้านใหม่แล้วมังคะคุณโอ้้ท
เห็นด้วยกับที่ว่าชีวิตคนเรา ตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ใช้ชีวิตทุกวันนี้ให้มีความสุขที่สุดตามอัตภาพ ไม่ประมาท ล่ะดีที่สุด
ปล.บ้านสวยน่าอยู่จังเด้อ


โดย: anigia วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:2:12:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Oathpp
Location :
Newark,DE United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]








เรื่องราวในบล๊อกนี้เป็นข้อมูล และประสบการณ์จริงของโอ้ทเอง ไม่ได้มีเจตนาจะอ้างอิง พาดพิงผู้ใด เขียนเล่าไว้เพื่อให้ครอบครัวทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหวของแต่ละวัน และเพื่อบันทีกเหตุการณ์ ตั้งแต่อยู่แผ่นดินบ้านเกิด จนย้ายมาอยู่อีกแผ่นดินไกลจากบ้านมาก มีครอบครัวของตัวเองกับคนอีกหนึ่งคนต่างสัญชาติ ต่างภาษา เขียนไว้ให้ทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหว เขียนไว้เป็นบันทีก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนไว้จะเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายๆๆคนก็ดีใจ



The stories in this blog are the true experiences of everyday life from a regular person, "Me". I have written since I lived in Thailand and have continued to write.I moved away from Thailand and married a man who is totally different from myself in almost every way. I write the blog so I can share my everyday life with my family in Thailand and also to record my memories because nobody can bring back time that has passed but my writing can. If my writing can help anyone as reference information it is good.


ใครทำงานฝีมืออะไร ก็อยากทำกะเขาด้วยซะทุกอย่าง แต่เอาดีไม่ได้เลยสักงาน เฮ้อ! ยังไงก็ฝากติ-ชมผลงานกันด้วยละกันน่ะจ่ะพี่น้อง มีอะไรบ้างก็ดูกันเอาเองนะเจ้าคะ
Any crafts people do I would like to do too ,but do not good with anything yet, well lets give me suggestion and comments. I accepted and appreciated in all opinion and knowleadge. Thank you.




ขอเป็นกำลังใจให้ตัวเองและทุกคนที่ย้ายถิ่นฐานมาไกลถึงดินแดนที่ใครๆ เรียกว่า"เมืองนอก" และขอเชิญเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนแวะมาทักทาย พูดคุยกันได้ทุกเมื่อนะค่ะ คนไทยอยู่ที่ไหนก็รักกัน เพราะน้ำใจไทย ไม่ใช่น้ำจิ้มไก่เคเอฟซี ..อิอิ

I have given encouragement to everyone and myself who relocated so far from home and would like to invited everyone with friendship come on visit my blog pretend it to be my home always.







New Comments
Friends' blogs
[Add Oathpp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.