|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คำคน
คำคน
.....คิดคำนึงถึงวันที่ผันผ่าน
เดาเหตุการณ์ผิดทางอย่างเหลือเชื่อ
เรารักกันมั่นใจใฝ่จุนเจือ แต่ที่เหลือคือความหวังพังทะลาย
เพียงคำพูดที่เขาให้เข้าใจผิด
เจ้ามิ่งมิตรเชื่อตามความใส่ร้าย
ว่าพี่ชอบหลอกลวงหวังทำลาย
หน้าไม่อายมาหลอกอำทำเหมือนลิง
เชื่อคำคนยุยงให้แตกแยก ใจจึงแหลกสลายไปไม่เฉยนิ่ง
ไม่รับฟังข้อความตามเป็นจริง
โอ้น้องหญิงใครหนอที่พอใจ?
พี่วอนเจ้าเฝ้าง้อเฝ้าขอโทษ
อย่าเพิ่งโกรธฟังก่อนจะได้ไหม?
ขอจงฟังเรื่องจริงเป็นอย่างไร
ไม่อภัยเพียงเว้าวอนก่อนชิงชัง
แต่ตัวเจ้าไม่ฟังยังว่าอีก
ขอจงหลีกไปให้พ้นคนละฝั่ง
อย่าเข้ามาใกล้กันอย่าดันทุรัง
อย่ามาหวังคืนดีไม่มีทาง
ตั้งแต่นี้ต่อไปอย่าสานต่อ
อย่ามาก่อกรรมเก่าเข้าขัดขวาง
เดี๋ยวคนใหม่เข้าใจผิดคิดเลือนลาง
จะหมองหมางผิดใจกันมันไม่ดี
ถ้าอย่างนั้นขอลาก่อนไม่วอนเจ้า
แต่ยังเฝ้ากังวลใจในตัวพี่
ถูกใส่ร้ายเรื่องราวที่ไม่มี
แต่น้องพี่พิพากษาว่าเป็นจริง
ไปเถิดหนาคนดีพี่ลาแล้ว
เจ้าน้องแก้วขอไกลไม่สุงสิง
เสียดายรักเสียดายรอท้อใจจริง
แล้วน้องหญิงจะเสียใจในคำคน
ขอขอบคุณที่สววรค์บันดาลให้
ได้รู้ใจคนดีนี้แต่ต้น
ถ้าได้ร่วมหมั้นหมายคงมืดมนต์
อยู่กับคนใจเบาคงเศร้าตาย......
............................................ อือม์ รักที่เกิดจากบุพเพสันนิวาสนี่ เห็นปุ๊บ รักปั๊บ รู้ว่า " ใช่แล้ว " มองตาก็รู้ใจ ไม่เรื่องมาก... รักอย่างนี้คือ รักแท้ย่อมเข้าใจในรัก ให้กำลังใจ ให้อภัยกันเสมอมา... มีความซาบซ่านอบอุ่น สร้างสรรค์....
แต่รักที่"ไม่ไช่" ก็เหมือนกับ การผิดฝาผิดตัว เข้ากันไม่สนิท ปีนเกลียว เจ้าแง่แสนงอนอยู่ตลอดเวลา ยิ่งเจอคู่ที่หูเบา ที่คอยหาเรื่องจะเลิกลากันอยู่แล้ว....
ทางใครทางมันไปเสียเถิด ดีเสียกว่าจะทนรักกัน เพื่อเป็นคู่เวร คู่กรรม..ทำร้ายจิตใจ ทำลายชีวิตกันเสียเปล่าๆ อ่ะนะ
ลำนำเพลง " คำคน " นี้ ได้นำไปวางที่ " กรีนเวฟสระแก้ว " ในนาม " เปาบุ้นจิ้น " เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2551
...........................................
คำคน คำร้อง : สุนทรียา ณ เวียงกาญจน์
ทำนอง : สมาน กาญจนะผลิน
ขับร้อง : สุเทพ วงศ์กำแหง
พี่ระทมอยู่เดียวดาย ความสุขที่หมายคลายคืน เจ้าลืมรักเคยภิรมย์ชมชื่น เพียงฟังน้ำคำคนอื่น เจ้าคืนสัญญาแห่งใจ
อันคำคนเวียนวนลอยลม ควรหรือเจ้ามาเศร้าตรม เอาอารมณ์ของตัวเป็นใหญ่ เก็บมาวู่วาม หลงลืมแม้ความยับยั้งชั่งใจ ตัดเยื่อ ตัดใย ทอดทิ้งให้พี่ อกตรม
เจ้าคิดเอาแต่ใจตน ลืมเหตุลืมผลงายงม แต่เพียงน้ำคำวาจาปรารมณ์ ควรหรือยึดเอามาตรม ระทมแล้วเลยเปลี่ยนไป
อันอารมณ์ หากเหนือเหตุผล ความแค้นก็แน่นกมล กลายเป็นคนคิดสั้นไปได้ หักความระทม ยกเอาอารมณ์ทิ้งให้ห่างไกล จะเห็นหัวใจ แล้วจะรักใคร เจ้าเอย
...........................................
Create Date : 04 พฤศจิกายน 2552 |
|
4 comments |
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2552 23:03:52 น. |
Counter : 468 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: paeuan 5 พฤศจิกายน 2552 14:43:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|