นิ่ง ผ่านช่วงเทศกาลปีใหม่ มาได้โดยดี ไปเที่ยวตุรกี ช่วงคริสต์มาส สนุกดีแต่ กลับมาเป็นหวัด และจู้ด... จู้ด.... ส่งท้ายปีเก่ากันแบบทิ้งทวนหลายทางเลยปีนี้ วันสิ้นปีก็ อยู่กะบ้าน ไม่ฉลองอะไร อยู่แบบเงียบๆ แม้กระทั่งเปิดม่านหน้าต่างไปดูชาวบ้านจุดพลุ ยังไม่ทำเลย .....ทำการ์ดให้เพื่อน ส่งออก แล้วก็เข้านอน.... ก็มีหงอยๆ นิดหน่อย...เพราะ ควันความหลังมันยังคงหลงเหลือ ไพล่ไปคิดถึง ครั้งสุดท้ายที่ฉลองปีใหม่ สองปีที่แล้ว อากาศหนาวมาก หิมะตรึม ไปปีนยอดดอยเตี้ยๆ เคาท์ดาวน์กัน... ลื่นน้ำแข็งล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง.... ตอนนั้นมันก็ มีความสุขดีอ่ะ.... แต่ความสุขแบบวูบๆ วาบๆ นี่มันก็สั้นดีนะ...อยู่ได้ไม่นาน เหมือนกันแหละ กับพลุปีใหม่.... โทรไปสวัสดีปีใหม่ที่บ้าน ที่บ้านก็ไม่มีใครกินเลี้ยง พ่อไม่สบายเป็นหวัด แม่ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ แขน คอ เข่า ตามประสาคนแก่ (ที่ไม่ยอมลดน้ำหนัก และไม่ยอมเลิกทำงานหนัก) น้องชาย ปวดท้องโรคกระเพาะ... ยาย เข้าโรงพยาบาล....เพราะแพ้ คีโม... ก็ โอเคอ่ะ....ทุกคนมีโรคภัยไข้เจ็บ บ้าง แต่ยังอยู่ใน ขั้นดูแลรักษา พยาบาลกันไปได้.... ส่วนตัวฉันเองก็ ลุ่มๆ ดอนๆ ก่อนส่งท้ายปีเก่า มาเยอะ..... หลายเรื่อง หลายรส ... ที่แม้มันจะไม่ได้อย่างใจ มีอะไรประหลาดๆ มาเรื่อยๆ แต่ว่า แต่ละเรื่องที่ได้ประสบ มันก็ทำให้เราเข้าใจตัวเอง เข้าใจชีวิต และเข้าใจคนอื่น มากขึ้น เห็นใจคนอื่น มากขึ้น.... มันจะได้อย่างใจ หรือ ไม่ได้อย่างใจ มันก็เป็นสิ่งที่ดีทั้งนั้น....จะดีใจ หรือเสียใจ มันก็ดี ทั้งนั้น.... (พูดจาแก่ มากๆ เลย วันนี้ แม่ชี สุดๆ ไปเลยตรู เหมือนใช่ตัวเอง เลยง่ะ ร้อน แฮะ...) พอเข้าศักราชใหม่ ตอนนี้รู้สึก นิ่ง น่าดู... (ไม่ถึงขนาด ขาดกิเสสและอารมณ์นะคะ แต่มันรู้สึก เฉยๆ ธรรมดา ๆ ) แต่ประมาทไม่ได้หรอกค่ะ....บางทีคิดว่านิ่งเนี่ย ลึกๆ ข้างในมันอาจมีกระแสไหลลึกๆ รอวันบ้าคลั่งซัดฝี่งอีกหน ก็ได้...... อย่าประมาท อย่าประมาท ท่องไว้...   Create Date : 07 มกราคม 2551 5 comments Last Update : 7 มกราคม 2551 18:13:46 น. Counter : 777 Pageviews. Share Tweet

เอ้อ... แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย เข้าง่าย ออกง่าย   โดย: พ ร า น IP: 222.123.97.236 8 มกราคม 2551 2:37:00 น.

ไปถึงตุรกีเลยหรือครับ ที่นิ่งนี่ เพราะเพิ่งเหนื่อยจากเดินทางหรือเปล่าครับ เดี๋ยวต้องไปจัดการเรื่องเรียนต่อก็คงจะไม่นิ่งแล้วล่ะครับ เสร็จภารกิจเร็วๆ จะได้กลับเมืองไทย ดูแลญาติผู้ใหญ่ได้ ทุกวันนี้ผมก็ขับรถไปๆ มาๆ ระหว่างบ้าน หอพักที่ AIT บ้านโป่ง (บ้านแฟน) และนครปฐม (ที่ทำงาน) เหนื่อยเป็นบ้า นี่น่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้การเรียนเป็นไปได้ไม่เร็วเท่าที่ควร แต่ผมก็เลือกที่จะทำแบบนี้อยู่ดีแหละครับ มากกว่าที่จะรอให้เรียนจบเลยแล้วค่อยอยู่กับครอบครัวเต็มเวลา อาจเป็นได้ที่ตอนเรียนโท ผมอยู่กับตัวเองเต็มที่สองปีกว่า ก็เลยอยากจะคืนเวลาให้กับครอบครัวบ้าง เออ... นี่ผมบ่นอะไรอีกแล้วล่ะเนี่ย เผลอไม่ได้เลย เผลอเป็นบ่น กลับไปทำงานต่อดีกว่าครับ ขอให้มีกำลังใจเรียนจบได้เร็วๆ นะครับ   โดย: คนทับแก้ว 8 มกราคม 2551 10:34:54 น.

ใจดี ทุกอย่างก็ดีตามหมด ทำใจได้ดี อะไรมันก็เลยดูดี ดีจังเลยนะ หนูจะเป็นคนทำใจกับอะไรได้ยากหน่อย อารมณ์ปรู๊ดปร๊าด ขึ้นลงเป็นจรวด ก็พยายามเอาทางพระเข้าข่มเรื่อย ๆ ไม่งั้นสงกะสัยจะอยู่ลำบาก ยังไงก็ขอให้หายเศร้าไว ๆ นะคะ   โดย: me IP: 125.26.217.149 12 มกราคม 2551 0:12:38 น.

อยู่ไกลบ้านห่างเมือง อาจจะเหงา ที่บ้านของคุณปอที่เมืองไทยน่าจะมีเน็ตนะ คุณปอจะได้ส่งข่าวผ่านทางMSN จะได้อุ่นใจ สุขใจบ้าง แต่ถ้าที่บ้านไม่มี เพื่อนของคุณปอหรือคนที่ทำงาน ก็น่าจะออนไลน์ พูดคุยกันบ้างนะ เขียนแบบนี้ เพื่อหวังให้คุณปอสนุกสนานบ้าง ไม่เหงา ไม่คิดอะไรว้าวุ่น..   โดย: yyswim 28 มกราคม 2551 23:25:06 น.

ครูปอ... ยังนิ่งสมชื่อบล๊อกอยู่อีกหรือครับ พอกันเลย บล๊อกผมก็ไม่ขยับเหมือนกัน แวะมาเยี่ยมดูใจครับ กำลังรวบรวมกำลังใจในการเริ่มเขียนเล่มครับ ขอให้งานของคุณปอราบรื่น จะได้จบเร็วๆ ครับ   โดย: คนทับแก้ว 29 มกราคม 2551 23:09:35 น.