@... แบบว่า...เพื่อนแอบรักเพื่อน ...@
ในแววตาทั้งคู่ไม่รับรู้อะไร เธอคงยังไม่เข้าใจ ว่าฉันไม่ใช่คนเก่า เราคงยังเหมือนเพื่อน หยอกล้อเหมือนวันวาน แต่ฉันคือคนใจสั่น แต่ฉันคือคนหวั่นไหว
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่ มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น.... ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าเพื่อนคนหนึ่ง มันแอบมันคิดอะไรไปไกล กว่าเป็น...เพื่อน...กัน
กลายเป็นคนฝันใฝ่ อยู่ใกล้ๆ เธอ กลายเป็นคนที่รอเก้อ เหมือนหนังสือที่เธอไม่อ่าน ตาคอยมองจ้องอยู่ อยากให้รู้ใจกัน แต่แล้วเธอยังมองผ่าน และฉันก็ยังหวั่นไหว
เพลงช่างไม่รู้เลย (เพลงประกอบภาพยนตร์-เพื่อนสนิท)
*****
ช่วงนี้ใครไม่รู้จัก ไม่ได้ยินเพลงนี้โหยหวนมาตามริมทาง คงเรียกว่า "เชยสนิท" เอ้อ... ภาษาสมัยใหม่ต้องบอกว่า "ไม่อยู่ในรถไฟ" กันซะเลย เฮ้อ... สำหรับเราที่ขนาดไม่กลัวตกรถยังต้องวนเวียนอยู่ในกระแสเลย ไปไหนมาไหนต้องได้ยินเสียงของน้องบอยดังมาตลอด ...ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่ มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่าน้าน... ทั้งริงโทนมือถือ วิทยุ มิวสิควิดีโอกลางอนุสาวรีย์ชัยฯ ยังคิดอยู่ว่าถ้าไม่ใช่น้องบอยร้องแล้ว ความไพเราะมันจะหายไปมั้ย ถ้าหายไปมีหวังเคืองค่ะ เพราะเพลงนี้เป็นเพลงรักฝังใจเพลงหนึ่งของเราเลยก็ว่าได้
ทำไมนะหรือ... ก็ตอนที่ได้ยินเพลงนี้ครั้งแรก เมื่อสมัยเรียนในมหาวิทยาลัย (ก็ไม่นานเท่าไร สิบกว่าปีเอง) เรากำลังมีอาการแบบในเพลงอยู่พอดี แล้วพี่ตั้ม สมประสงค์ ก็ร้องไว้ซะโดนขนาด จนถึงเวลานี้ที่เราโตขึ้น ความรู้สึกแบบแอบรักเพื่อนสนิทหายไปแล้ว แต่พอเวลาจะเขียนบรรยายตัวละครที่แอบรักเพื่อน เพลงนี้จะลอยเข้ามาในสมองตลอด แล้วพาให้เคลิ้มไปถึงสมัยตัวเองกลับไปอยู่ในวัยหวานซะอย่างนั้น แหะ แหะ
เราค่อนข้างเชื่อว่า เกือบทุกคน ในช่วงหนึ่งของชีวิตจะต้องมีอาการแอบรักแอบเคลิ้มไปกับเพื่อนสนิทบ้างล่ะ ที่คิดแบบนี้ เพราะสังเกตมาหลายครั้งแล้วว่าถ้ามีเพลงที่ออกแนวตัดพ้อต่อว่า ว่าทำไมเธอ ...เพื่อนสนิทของฉัน... ทำไมไม่เคยรู้เลยว่าฉันน่ะเปลี่ยนไปแล้วนะ ฉันไม่ได้คิดกับเธอแค่เพื่อนแล้วนะ มันจะดัง ไม่ดังเปรี้ยงปร้าง ก็ต้องดังมาราธอน คือ มาช้าแต่มาเรื่อยๆ มีคนขอให้เปิดตามสถานีวิทยุอยู่บ่อยๆ อย่างเมื่อเร็วๆ นี้ ก็จะต้องได้ยินเสียงใสๆ ....ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ยิ่งไม่มีสิทธิจะบอกไป ว่า...รัก...เธอ... กันทุกวัน ทุกช่วงดีเจ
นอกจากความดังจากหลายๆ เพลงแล้ว ส่วนหนึ่งที่ทำให้เรามั่นใจ ก็คือ จดหมาย อี-เมล์ จากน้องๆ นักอ่านที่ส่งมาให้เรา หลังจากที่ ความรู้สึกดี... ที่เรียกว่ารัก 1 วางแผงไปเมื่อเดือนตุลาคม 2544 ข้อความก็จะประมาณว่า ทำไมพี่โอ้โฮถึงเขียนเรื่อง "บันทึกรักของเพื่อน" (***) ได้โดนใจหนูขนาดนี้ บางคนก็พูดทำนองว่า พี่เหมือนเอาเรื่องจริงของหนูไปเขียนเลย หนูแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งอยู่ค่ะ เขียนไดอารี่ถึงเขาด้วยนะ และนี่ก็อีกไม่กี่วัน เขาก็จะไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วล่ะ... ถึงเรื่องนี้จะวางแผงไปถึง 4 ปีแล้ว แต่เราก็ยังมีคนมาทักเรา จำเราได้จากเรื่องนี้ตลอด ....
เพราะเสียงเพลงของน้องบอยกระหน่ำใส่หูอยู่ทุกวันแท้ๆ ถึงทำให้ไปหยิบ กล่องไปรษณีย์สีแดง หนังสือต้นเรื่องของภาพยนตร์-เพื่อนสนิท กับ ความรู้สึกดี... ที่เรียกว่ารัก 1 มาอ่าน บิ้วท์อารมณ์แล้วเรื่อยเจื้อยมาเป็นบล็อกเรื่อยเปื่อยในวันนี้
*** บันทึกรักของเพื่อน (เนื้อที่โฆษณา)
เรื่องสั้นเรื่องแรกที่ได้รับการพิมพ์เป็นหนังสือร่วมกับเพื่อนๆ น้องๆ นักเขียนจากถนนนักเขียน/พันทิปดอทคอม เป็นผลงานที่ภูมิใจมากที่นอกจากจะไม่ใช่แค่การเผยแพร่งานเขียนนอกอินเตอร์เน็ตเท่านั้น ยังเป็นเรื่องที่เราเขียนกลอนประกอบได้อีกแน่ะ จากที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้ ต้องขอขอบคุณชาวถนนนักเขียนในยุคนั้นมากๆ ค่ะ
Create Date : 23 ตุลาคม 2548 |
|
44 comments |
Last Update : 20 พฤษภาคม 2552 20:48:59 น. |
Counter : 2835 Pageviews. |
|
|
|
ชอบหนังสือที่เขียนมากนะค่ะ ซื้อทุกเล่มเลยค่ะ