Bloggang.com : nzmum : สตรีมีครรภ์และว่าที่คุณแม่ไม่ควรอ่าน

สตรีมีครรภ์และว่าที่คุณแม่ไม่ควรอ่าน

เช้าวันที่ 3 เมษา เรางัวเงียขึ้นมาจากเตียงประมาณ 6 โมงเช้า เพื่อลุกขึ้นไปฉี่ ขณะที่เรากำลังนั่งบนโถส้วม ภาพที่ปรากฎตรงหน้าทำให้เราร้องออกมาด้วยเสียงอันดัง เลือดสีแดงสดออกมาเลอะกางเกงเหมือนเวลามีประจำเดือน

เรารวบรวมสติ โทรไปถามที่โรงพยาบาลว่าอาการแบบนี้หมายความว่ายังไง นางพยาบาลก็ซักถามว่ามีอาการปวดเกร็งเป็นจังหวะๆด้วยหรือเปล่า บีบตัวประมาณ 30 วินาที และหยุดพักประมาณ 5 นาที….ถ้าใช่ให้รีบมาที่ ร.พ. ด่วน

เราปลุกแฟนเราให้พาเราไป ร.พ. ก่อนจะไปเราก็ได้คว้าเป้ที่เตรียมของเตรียมคลอดไว้ ไม่ว่าจะเป็น ที่ปั๊มนม เสื้อผ้าลูก ผ้าอนามัย แปรงสีฟัน กล้องวีดีโอ และ กล้องถ่ายรูป ส่วนเสื้อผ้าเราไม่ได้เปลี่ยน ไปมันทั้งชุดที่ใส่นอนเลย

ช่วงเวลาที่เราออกจากบ้านเป็นช่วงพีค เมื่อมาถึงปากซอย ก็เห็นรถขยับไปอย่างช้าๆ เราพยายามจะไม่เครียด ตาจ้องมองดูนาฬิกาในรถ เพื่อจับเวลาการบีบรัดของมดลูกว่าเป็นไปอย่างสม่ำเสมอหรือเปล่า

ช่วงนั้นเหตุการณ์ของบ้านเมืองไม่ค่อยสงบนัก การเลือกตั้งเพิ่งผ่านพ้นไปเมื่อวาน การต่อสู้ทางการเมืองของคนสองกลุ่มยังไม่สิ้นสุด ใจเราเริ่มไม่ดี ด้วยเกรงว่า กลุ่มผู้ประท้วงจะไปชุมนุมกันบริเวณ ร.พ.หรือเปล่า

เมื่อขึ้นทางด่วน รถก็ยิ่งแออัด เราเจ็บท้องมากขึ้น สิ่งที่แวบมาในหัวก็คือ เราคิดถูกมั้ยเนี่ยที่เปลี่ยน ร.พ. ตอนนั้นเวลาผ่านไปกว่า 45 นาทีแล้ว แต่รถก็ยังขยับไปไม่ถึงไหน แฟนเราตัดสินใจขับผิดกฎ เปลี่ยนเลนให้วุ่น สุดท้ายเรามาถึง ร.พ. โดยใช้เวลา ชั่วโมงกว่าๆ

เมื่อมาถึง ร.พ. เราถูกส่งไปห้องรอคลอดทันที เลือดเรายังไหลไม่หยุด นางพยาบาลเข้ามาบอกว่าติดต่อคุณหมอแล้ว เดี๋ยวก็คงมาถึง ระหว่างนั้นนางพยาบาลเข้ามาชวนคุยเผื่อผ่อนคลายบรรยากาศตึงเครียด ในขณะเดียวกันนางพยาบาลอีกคนก็เข้ามาติดเครื่องมือบนพุงเราเพื่อจับการบีบรัดของมดลูก และ จับเสียงหัวใจของลูก

ในที่สุดคุณหมอก็มาถึง หลังจากตรวจเช็ค คุณหมอบอกว่าปากมดลูกเรายังไม่เปิดเลย ถ้าคนจะคลอดปากมดลูกจะเปิดไปเรื่อยๆจนถึง 10 ซ.ม. คุณหมออธิบายว่า อาการแบบนี้เรียกว่าเจ็บเตือน ซึ่งมักจะเกิดก่อนคลอดจริง 1 วัน - 2 สัปดาห์ หมอถามเราว่าอยากนอนรอดูอาการที่ ร.พ. ซักคืนมั้ย หรือว่าจะกลับไปรอที่บ้าน

เราขออยู่ที่ ร.พ. อย่างไม่ลังเล เรามีความรู้สึกลึกๆว่า มันคงถึงเวลาแล้ว เราถูกย้ายไปอยู่ชั้นห้องพัก หมอเดินตามมาถามว่าตอนนี้เจ็บมากมั้ย เราบอกว่ามันเจ็บแต่ยังทนได้อยู่ หมอบอกว่าให้คอยสังเกตนะ ถ้ามดลูกเริ่มบีบตัวถี่ขี้น และ เจ็บจนทนไม่ได้ แสดงว่ามดลูกเริ่มเปิดแล้ว เรากำลังจะอ้าปากถามหมอว่าเจ็บยังไงคือทนไม่ได้ หมอก็รีบชิงตอบว่า ถ้ากินพาราแล้วยังไม่หายปวด นั่นแหละ เรียกว่าเจ็บจนทนไม่ได้ เรายังยิ้มออก นึกในใจว่านี่คงเป็นหนึ่งในคำถามยอดฮิต

คุณย่าตามมาเยี่ยมช่วงบ่าย เราบอกว่าให้ย่ากลับไปรอที่บ้่านดีกว่า เอาไว้ถ้ารู้เรื่องว่าจะคลอดไม่คลอดจะรีบโทรบอก อ้าว…นึกขึ้นมาได้ เราลืมหยิบที่ชาร์จแบตโทรศัพท์มา เป็นสิ่งนึงที่ว่าที่คุณแม่อย่าลืมนะคะ

คืนนั้นทั้งคืน เรานอนไม่หลับเลย ไม่ใช่เพราะว่าตื่นเต้น แต่อาการที่คุณหมอบอกว่าเจ็บแบบทนไม่ได้มันเริ่มมาแล้ว อาการที่ว่าเริ่มตั้งแต่ตี 1 เราก็นอนพลิกไปพลิกมาเพื่อที่จะหาท่าที่สบายที่สุด ไม่มี…ท่าที่ว่านั้น

อาการเจ็บเริ่มไต่ไปด้านหลัง กระดูกช่วงเอวรู้สึกร้าวไปหมด เพลียเหลือเกิน เราพยายามข่มตานอน พยายามหายใจเข้าออกให้เป็นจังหวะ เรามีความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่นตลอดคืน จนกระทั่งตี 5 นางพยาบาลก็เข้ามาถามอาการ

เราก็บอกไปตามที่เป็น นางพยาบาลโทรแจ้งคุณหมอ ภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงคุณหมอก็มาถึง คุณหมอได้ตรวจเช็คภายใน และบอกกับเราว่าปากมดลูกเราเปิดได้ 2 ซม แล้ว คุณหมออธิบายให้ฟังว่าช่วง 3 ซม จะใช้เวลาหน่อย แต่หลังจากนั้นจะเปิดทุกชั่วโมง หมอให้คอยสังเกตด้วยว่ามีน้ำเดินด้วยหรือเปล่า

เราถูกเข็นลงมาที่ห้องคลอดอีกครั้ง เรานอนรออย่างทรมาน โดยมีแฟนนั่งอยู่ข้างๆด้วยสีหน้าซีดเซียว ปกติแฟนเราจะชอบนอนตื่นสาย แต่ตั้งแต่เมื่อวานคงยังนอนไม่อิ่มเลย เราโทรบอกที่บ้านว่าจะคลอดวันนี้ ไม่นานนักคุณย่าก็มาถึงพร้อมด้วยน้องชายตอนประมาณ 10 โมง

เราจำไม่ได้แล้วว่าตอนไหนปากมดลูกเปิดกี่ซม. รู้แต่ว่าพอใกล้ๆเที่ยงคุณหมอก็เข้ามาเช็คอีกที ก่อนหมอจะเดินเข้าห้องเราได้ยินเสียงหมอพูดแว่วๆกับพยาบาลว่า “เห็นบอกว่าจะลาออกแล้วนี่ จะเว้นวรรคแล้ว” พอหมอเข้ามา เราพูดไม่ค่อยออกแล้ว เจ็บเหลือเกิน เราจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าหมอบอกว่า “เปิดเยอะแล้ว เดี๋ยวหมอขอเจาะน้ำคร่ำเลยแล้วกัน”

เราหรื่ตาดูว่าหมอทำอะไร เห็นไม่ค่อยจะชัดเพราะว่าตอนนั้นเราถอดแว่นออก เพราะว่าเหงื่อมันออกเต็มหน้าไปหมด เราเห็นลางๆว่าหมอเอาแท่งเหล็กเล็กๆ ใส่เข้าไป แล้วดึงออกมา พร้อมกับน้ำจำนวนมากที่ไหลตามมา

ตอนนี้เองที่เรามาถึงจุดที่ไม่ไหวสุดๆแล้ว มดลูกบีบตัวแรงขึ้น เว้นระยะถี่ขึ้นด้วย นางพยาบาลเข้ามาเช็ดหน้าให้เราเป็นระยะๆ เราเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ กัดฟันก็แล้ว เอาหัวโขกขอบเตียงก็แล้ว มันก็ไม่ได้ช่วยเปลี่ยนโฟกัสความเจ็บได้เลย

แฟนเราเข้ามาลูบแขน น้องชายเข้ามาพูดนั่นพูดนี่ให้เราสบายใจ คุณย่าก็เข้ามาบีบตามตัวเบาๆ เราสุดทนและบอกพวกเค้าไปว่า “ขอร้องเถอะ ออกไปข้างนอกให้หมดได้มั้ย ยิ่งมาใกล้ยิ่งเจ็บ” เอ่อ…พูดไปได้ไงไม่รู้

นางพยาบาลเข้ามาถามว่าจะให้ฉีดยาแก้ปวดมั้ย มันจะพอช่วยได้นิดหน่อย เราก็โอเคทันที จากนั้นพยาบาลก็ถามว่าอยากจะ บลอคหลังเปล่า เราก็บอกว่าไม่ มันเป็นความกลัวส่วนตัวตั้งแต่ไหนแต่ไร ทั้งๆที่ใครๆก็บอกว่าไม่อันตราย

ไม่รู้แล้วว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน เราเรียกให้พยาบาลเข้ามาถามว่า “ขอคลอดได้มั้ยคะ” พยาบาลหน้าตาตื่น บอกว่าอย่าเบ่งนะคะ ถ้ายังไม่เปิดครบสิบเซนต์ เดี๋ยวจะอักเสบ หลังจากนั้นก็ได้ลองคลำดูแล้วบอกว่า 8 ซม แล้วใกล้แล้วอีกนิดเดียว อดทนไว้ค่ะ

เราก็ไม่รู้ทำไม รู้สึกว่านางพยาบาลมีทีท่าลุกลี้ลุกลนไม่แพ้เรา วิ่งเต้นกันใหญ่ เข็นนู่นเข็นนี่เข้ามาในห้องคลอด ซักพัก นางพยาบาลก็เข้ามาเช็คบอกว่า 9 เซนต์แล้วค่ะ โทรแจ้งหมอแล้ว อยู่ในซอยแล้วค่ะ “ไม่ไหวแล้วค่ะ ต้องเบ่งแล้ว” เราบอก

ตอนนั้นมีนางพยาบาลสองคนยืนอยู่ตรงหว่างขา พูดอะไรกันก็ไม่รู้ งุบงิบๆ แล้วก็บอกเราว่า “เอาล่ะค่ะ เดี๋ยวคุณแม่ ฟังพยาบาล เวลาจะเบ่ง ให้คุณแม่สูดลมหายใจลึกๆ แล้วกลั้นไว้ พอเวลาที่มดลูกคลายตัว ก็ให้ออกแรงเบ่ง เหมือนเวลาเบ่งอึอ่ะค่ะ” ตอนนั้นคุณหมอยังไม่มาเลย แต่เราไม่สนแล้วล่ะ เราก็เบ่งตามที่พยาบาลสอนทันที

“ผิดค่ะ ทำอย่างนั้นไม่ได้ ลองใหม่ค่ะ” พยบ พูดด้วยน้ำเสียงดุ ตอนนั้นคุณหมอเข้ามาในห้องพอดี ทุกอย่างพร้อม แฟนเราก็เข้ามาด้วย ตอนนั้นยังนึกอยู่เหมือนกัน ว่าโดนไล่ออกไปแล้วจะรู้มั้ยว่าเราจะคลอดตอนไหน

หมอเข้ามาประจำที่ บอกเราว่า เดี๋ยวพอคลอดเสร็จ หมอจะวางยานอนหลับ แล้วเย็บแผล แต่ยังไม่ทันจบประโยคดี เราได้สัญญาณการหยุดบีบตัวของมดลูก ก็ทำท่า ตั้งหน้าตั้งตาเบ่ง้ ทั้งหมอและพยาบาล ออกเสียงเชียร์ “ออออออออออออ๊๊” สำเร็จ เบ่งครั้งนี้ หัวลูกเราลงมาติดช่องคลอด หมอกำกับต่อไปว่า “อ่ะ คราวนี้เบ่งแบบเมื่อกี๊อีกทีนะ” เราก็ทำตาม รู้สึกได้ว่ามีอะไรผลุบออกมา “ออกมาแล้วๆๆดีมากๆๆๆ” หมอบอกต่อ “คราวนี้ไม่ต้องแรงมากแล้วนะ กลางๆ จะออกมาหมดแล้ว” คราวนี้เรารู้สึกได้เลย ว่าโล่งเหลือเกิน “ได้ผู้ชายนะ”

คุณหมอยกลูกให้เราดูผ่านหว่างขา เราก็ยกหัวขึ้นดู เห็นแต่เท้าลูก เพราะไม่ได้ใส่แว่น หลังจากนั้นหมอก็ส่งลูกเราต่อไปยังหมอเด็ก ที่เพิ่งเดินเข้าห้องมาได้ไม่ถึงนาที ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ด้วย 3 เบ่งเท่านั้น

หลังจากนั้นเราก็ถูกวางยานอนหลับ แล้วคุณหมอก็เย็บแผล เรายังรู้สึกตัว แต่ไม่เจ็บแล้ว เราหลับไปประมาณ 2 ชม. หลังจากตื่นก็ถูกเข็นกลับไปที่ห้องพัก เจอทุกคนที่บ้า้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เรารีบถามถึงลูกว่าเป้นไงบ้าง

แฟนเราบอกว่า ตอนนี้อยู่ในตู้อบ เพราะว่าเกิดก่อนกำหนด การทำงานของปอดยังไม่สมบูรณ์ แต่ลูกดูปกติดี เราได้เห็นลูกในอีกชั่วโมงต่อมา เรารู้สึกว่าลูกหน้าเหมือนเรามากๆๆ แต่ก็สงสารลูกมากๆที่ต้องอยู่ในโดมแถมโดนเจาะเข็มน้ำเกลืออีก

ในที่สุดทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เฮ้อ…มีลูกคนเดียวก็พอแล้วมั๊ง 555

Create Date : 07 กันยายน 2549

Last Update : 7 กันยายน 2549 23:39:06 น.

13 comments

Counter : 1038 Pageviews.

เดี๊ยนไม่ใช่ว่าที่คุณแม่ เดี๊ยนขออ่านหน่อยละกันนะคะ.............................................................................................................................................................................................................................ตาลายเลยค่ะ โหย เพิ่งรู้นะคะว่าการคลอดลูกมันยากเย็นอย่างนี้ ท่าทางจะเจ็บน่าดูเลยนะคะ อ่านแล้วลุ้นไปด้วยเลยค่ะ
เอ่อ... บลอคหลังนี่มันคืออะไรเหรอคะคุณnzmumขา
สงสารก็แต่คุณสามี คุณย่า คุณน้องค่ะ ต้องโดนคุณแม่ขี้โมโหไล่ออกไป
มีลูก 4 คนกำลังดีค่ะ เชื่อเดี๊ยน... เอาอีกค่ะ เอาอีก!

โดย: คุณแม่โลโซ IP: 124.121.184.19 วันที่: 8 กันยายน 2549 เวลา:2:56:35 น.

เป็นช่วงเวลาที่น่าประทับใจจังค่ะ เท่าที่อ่านเอาจากที่คุณเล่า บางคนอาจจะแย้ง แต่สำหรับนัท นัทว่ามันยิ่งใหญ่นะ เพราะนัทยังไม่รู้เลยว่าในชีวิตนี้จะมีโอกาสได้สัมผัสความรู้สึกของการเป็นแม่คนรึเปล่า

ขอให้น้องเลี้ยงง่าย เป็นเด็กแข็งแรง โตไวไวนะคะ

โดย: Picike

วันที่: 8 กันยายน 2549 เวลา:3:37:49 น.

คุณแม่โลโซคะ เข้ามาบ่อยนะฮ๊าช่วงนี้ คิดถึงกันก็ไม่บอก บลอคหลังก็เหมือนการฉีดยาชาอ่ะค่ะ แต่ฉีดเข้ากระดูกสันหลัง จะให้มี 4 คนเลยเหรอคะ ไม่ไหวอ่ะค่ะ คุณไม่เห็นมาช่วยอิชั้นเลี้ยงเลย แล้วยังไงเข้ามาอ่านอีกนะคะ

คุณนัทขา ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ น้องเลี้ยงยากมากๆค่ะ แต่ตอนนี้ 5 เดือนแล้ว สบายขึ้นเยอะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณนัทมีน้องมั่งนะคะ

โดย: nzmum (nzmum

) วันที่: 8 กันยายน 2549 เวลา:12:09:11 น.

มาช่วยเบ่งอ่ะค่ะ โห อ่านไปก็ลุ้นไปตาม เหมือนไปคลอดเองเลยค่า เห็นภาพ แบบว่าคิดแล้ว ไม่เอาดีกว่า อ่านแล้วกลัวอ่ะ

ขออยู่เลี้ยงลูกเลี้ยงดีกว่า ไม่ต้องเบ่งเอง

โดย: Jiguli

วันที่: 8 กันยายน 2549 เวลา:15:38:57 น.

อ่านไปลุ้นไป
หมอนวดคลอดเองค่ะ แต่ไม่เอาอีกแล้ว ตอนนี้มีเด็กเบบี้มาเยี่ยมมากมาย
ขอให้น้งแข็งแรงและเลี้ยงง่ายนะค่ะ

โดย: หมอนวดจ้ะ (Odense

) วันที่: 10 กันยายน 2549 เวลา:3:51:07 น.

โดย: .. IP: 58.8.138.115 วันที่: 10 กันยายน 2549 เวลา:9:45:16 น.

คูณ Jiguli คะ แหะๆ โทษทีค่ะ ทำให้หยอง แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากค่ะ ตอนเลี้ยงลูกนี่ยากกว่าอีก

คุณหมอนวดคะ เคยลองนวดลูกเหมือนกันค่ะ แต่ไม่สำเร็จ ลูกดิ้นไปดิ้นมา ยังกะโดนน้ำมันพราย 555 สงสัยต้องจับส่งให้มือโปรอย่างคุณหมอนวดมั่งแล้วเนอะ

โดย: nzmum (nzmum

) วันที่: 11 กันยายน 2549 เวลา:10:04:38 น.

อ่านดูแล้วหน้ากลัว เราคลอดลูกสาวเราผ่าออกเพราะไม่อยากเจ็บท้องรอบที่สอง

เราเคยเจ็บท้องคลองก่อนกำหนดตั้งสองเดือนเลยบอกหมอว่าไม่เอาแล้วครั้งเดียวพอ

โดย: namfonJC (namfonJC

) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:12:36:40 น.

วันก่อนดูวีดีโอรายการตีสิบเค้ามีคุณหมอนักพูดคนนึงมาออก แล้วเค้าให้ดูรูปตอนคลอดลูก น่ากลัวมากอ่ะ เห็นแล้วกลัว เมื่อวานเลยไปบอกแฟนว่าไม่อยากมีลูกแล้วอ้างเหตุผลไปว่ากลัวไม่มีเงินเลี้ยงลูกเพราะยังต้องผ่อนบ้านอีก (จริงๆ แล้วกลัวการคลอดด้วย) แฟนโกรธมากอ่ะ เค้าว่าดูคนอื่นเค้ายังมีลูกสองสามคนแล้วผ่อนบ้านไปพร้อมๆ กันได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้.......ก็เอานะมีก็ได้แล้วก็ผ่อนบ้านจนลูกโต อีก 25 ปีเอง..อิอิ

ตอนนี้กำลังลุ้นอยู่ว่าจะท้องไม๊ รอสิ้นเดือนก่อนแล้วค่อยตรวจ

โดย: jiji_jida (Jiji_Jida

) วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:7:25:33 น.

หนูเป็นคนที่อยากมีลูกมากค่ะเพราะอยากมัดใจแฟนแต่ถ้ารู้ว่าเจ็บแบบนี้หนูว่าหาวิธีอื่นดีกว่าค่ะ

โดย: ฝ้าย IP: 125.26.235.146 วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:18:56:40 น.

ตอนนี้กำลังตั้งท้อง อยู่ 2 เดือนคะ อ่านแล้วตื่นเต้นจังอ่านไปลุ้นไปเหมือนคลอดเองเลย ขนาดคลอดมาแล้ว 2 คน ก็ยังกลัวการคลอดลูกอยู่เลย แต่โชคดีที่น้องทั้งสองคลอดง่ายมาก ปวดท้องตอน 1 ทุ่ม 3 ทุ่มก็คลอดแล้ว ทั้ง 2 คนเลย คงจะกลัวแม่ทรมาน ขอให้อีกคนคลอดง่ายเหมือนกันก็แล้วกัน

โดย: เจี๊ยบ IP: 118.175.197.176 วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:10:58:25 น.

ท้องแรก กำหนอคลอด 24 ส.ค นี่คะ..ตื่นเต้นเหมือนกัน
จะบอกว่าเป็นพยาบาลนะคะ ถึงเวลานี้ มันกังวลไปหมด
ประมาณยิ่งรู้มาก ก็ยิ่งกลัวมาก โดยเฉพาะบรรยากาศในห้องคลอดหรือในห้องผ่าตัด ไม่อยากคิด ตอนนี้กำลังหาชื่อเล่น กับชื่อจริงอยู่.........

โดย: คนใกล้คลอด IP: 117.47.53.193 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:18:17:46 น.

ตอนคลอดครรภ์กี่สัปดาห์คะ เพราะดิฉันตอนนี้ 33 สัปดาห์แล้วค่ะ แต่ว่าเมื่อวานคุณลูกเอาศีรษะมาอยู่ในอุ้งเชิงกรานแล้วค่ะ เดินเหินเจ็บมาก จนคุณหมอตอนนี้ฉีดยากระตุ้นพัฒนาการของปอดแล้ว เนื่องจากว่ามีโอกาสคลอดก่อนกำหนดค่ะ แล้วก็ให้หยุดทำงานชั่วคราว เพื่อสังเกตอาการค่ะ เพราะลูกเลื่อนตัวต่ำเร็วกว่าเวลาค่ะ share กันบ้างนะคะ เผื่อมีเพื่อนให้อุ่นใจค่ะ

โดย: คุณแม่ juth IP: 115.67.26.80 วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:01:37 น.