....แวะมาตอนดึก ๆค่ะคุณอวน...บรรยายเก่งมาก ๆเลยค่ะถือว่าเป็นประสบการณ์แล้วกันนะคะ..คราวหน้าอย่างที่คุณอวนบอกก็ต้องเช็คเวลาให้ดีกว่านี้ค่ะ...2 ภาพสุดท้ายน่ารักดีค่ะ..คืนนี้ฝันดีนะคะ เมื่อกี้จะนอนแล้วน๊า..(แอบเห็น) อิอิ ไนท์ ๆ ๆค่ะ...

มาแอบดูค่ะ

คุณอวนจ๋า....อ่านแล้วสงสารจังค่ะ น้องเคหลิบและคุณทวดคงเหนื่อยมากเลย คงจะเป็นทริปที่ทุลักทุเลจริงๆ แต่ในรูปคุณอวนยังน่ารักอยู่เลยอ่ะค่ะ หน้าใสเหมือนอายุ 20 เลยค่ะ อิอิ

ส่วนเจ้าตัว Alpacca บุ๋มเพิ่งเคยเห็นเหมือนกันค่ะ เค้าดูไม่ดุนะคะนั่น ...ภาพถ่ายข้างทางก็สวยค่ะคุณอวน พักผ่อนเยอะๆ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปโดยราบรื่นด้วยนะคะ

คิดถึงคุณอวนและน้องเคหลิบเช่นกันค่ะ

โหยอวน เข้าใจเลย เราก็เคยบิน (เพราะความงก) เที่ยวบิน (นรก) ไปซิดนีย์ตอนหกโมงเช้าอ่ะ แถมตั้งนาฬิกาปลุกตั้งกะตีสี่ ดั้น ดันไม่ตื่น ทั้งๆที่ปรกติไม่เคยมีปัญหาเรื่องตื่นเลย ผลปรากฎว่าเจอผู้โดยสารในแท็กซี่แบบวนรับจนเต็มคันเหมือนอวนน่ะชยันโตซะเละเลย เข็ดเจงๆ ไปถึงออสก็เหนื่อยลิ้นห้อยเลย

ตัวลามะมันน่ารักเนอะ เห็นภาพแล้วคิดถึงออสมากๆ อยากกลับไปเที่ยวอีกจัง คาหลิบดีนะ ดูไม่กลัวเลย เด็กบางคนเราเคยเห็นร้องซะลั่น ว่าแต่ตกลงหน้าร้อนนี้อวนจะไปญี่ปุ่นต่อป่าว

มาทักทายและนั่งอ่านค่ะ เคยไปเมลเบิร์นกับเที่ยวชะโงกมาหน่อยนึง จำไรไม่ได้เลยค่ะ จำได้แต่ซิดนีย์

หนูเคหลิบโดนคุณแม่บังคับให้นั่งลามะป่ะคะ ดูหน้าไม่ค่อยเต็มใจ เอ๊ะหรือง่วงนอน

โห เห็นทางที่จะไปสนามบินของเมลเบิลเระ คิดถึงจังเลยยยยยยย ทริปทรหดอดทนจังเลยเนอะ อ่านแล้วนึกภาพออกเลยอะ เหอๆ


แหมแม่อวนดูยังสาวอยู่เลยคะ อิจฉาน้องเคหลิปจังเย ได้นั่งลาด้วย


คิดถึงงงงงงงน๊า ฝันดีนะคะ จุ๊บๆนู๋เคหลิปด้วยน๊า

ขนาดง่วง ๆ ยังดูสดใสเลยนะคะ (เพิ่งเห็นคุณอวนชัด ๆ วันนี้เอง) แต่น้องเคหลิบสิท่าทางจะยังไม่ตื่นดี

รออ่านตอนต่อไปค่า

ฮืม เหนือยแทนจริงเลยค่ะ ฝนยังคิดเลยถ้ากลับไทยสองแม่ลูกจะทำอย่างไร

คุณแม่กะน้องน่ารักจังเลยคะ มีความสุขมากๆนะคะ

น่าเห็นใจนะครับ...

แต่บริษัทเช่ารถที่ว่านั้น ผมคิดว่าทำเกินไปจริงๆ ..มาก่อนเวลา 30 นาที เก็บเงินเพิ่มอีก...โห...เป็นผมขอนอนรอมันตรงนั้นเลยครับ

บริษัทแบบนี้ ขอโทษนะครับ ..ขออวยพรให้เจ๊งเร็วๆครับ

ขอให้ทริปหน้าไม่เป็นแบบนี้แล้วกันนะครับ..สู้ๆ

อ่านแล้วเพลินจัง
ปลาอยู่ Melbourne แหล่ะ กลับไปยังมาเยี่ยมใหม่น้า อิอิ

มาดูลามะ ด้วยคน
ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีอยู่ด้วยละนะ

น่าไปจังเลยค่ะ มีตัวลามะที่โคเอเชียด้วยเหรอเนี่ย อยากเห็น อยากสัมผัสตัวเป็นๆจัง

อ้าววกรรม ออสเตรเลียนี่นา ขอโทษค่ะ แต่ลามะที่ออสเตเลียก็แปลกเหมือนกันนะ มีด้วยเหรอคะที่นั่น

คือว่าอิชั้นเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้ที่ญี่ปุ่นค่ะ
คือเครื่องลงเช้ามาก แล้วไปถึงโรงแรมประมาณสิบโมง
เค้าให้เริ่มเช็คอินบ่ายสาม (จริงๆอันนี้ รู้ก่อนแล้วค่ะ แต่กะจะไปเที่ยวเลย แค่เอาของมาฝากไว้โรงแรมเท่านั้น)

แต่จริงๆไม่ไหวค่ะ ง่วงมาก เลยกะนอนซะแป๊บ
เค้าไม่ให้อ่ะ เราก็เลยไปหาอะไรทาน จนเที่ยง
เค้าก็ยังไม่ให้เข้า บอกยังทำความสะอาดไม่เสร็จ

เราก็ไม่ไหวแล้ว ไม่ให้ช่ะป่ะ นอนกดดันมันหน้าเคาน์เตอร์นั่นหละค่ะ ได้ผลแฮะ ประมาณเที่ยงครึ่งเขามาปลุก บอกห้องเสร็จแล้ว เข้าห้องได้...สงสัยคงสงสารน่ะค่ะ

ปล ลูกน่ารักจัง อยากมีลูกเป็นลูกครึ่งบ้าง
แต่ซะมีเป็นคนไทย

เก่งจังเลย พาลูกเดินทาง น่าสนุก
เราก็ชอบ(ความจริงจำเป็นเพราะไม่มีคนเลี้ยง)พาลูกไปต่างจังหวัด เหนื่อย..แต่ก็สนุกดีนะ

มาดูสถานที่เที่ยวค่ะ

พี่อวน ทริปหน้าขอให้ไม่เป็นแบบนี้นะคะ
แต่ก็นะ ทุกอย่างเราเก็บไว้เป็นประสบการณ์
เผื่อเกิดขึ้นอีก อย่างน้อยก็ไม่ต้องเสียอารมณ์กับมันมากนัก

รี่ก็เคยเจอค่ะ เที่ยวบินนรก
เป็นแค่ไฟลท์สั้นๆ แต่มันยังค้างคาใจรี่อยู่จนทุกวันนี้

อย่างไรก็ดี กรรมตามทันไปแล้ว ฮี่ๆๆๆ

ป.ล. เที่ยวให้สนุกนะคะ ทะเลใต้
กลับมาแล้ว นัดเจอกันต่อน้อเราสามคน เอิ้กกกก

ชอบลามะ เมื่อก่อน ไปเห็นในบล็อกของเพื่อนคนนึง ถามเค้าไปด้วยความเสร่อเเป๊ะมาก ว่าขอโทษเถอะ มันตัวอะไรอ่ะ คือลามะ เค้าขาวล้วน หน้าเเปลกกว่านี้เยอะมาก เเต่ถ้าตอนนั้นเค้าไม่เฉลย ตอนนี้ก็คงไม่รู้อยู่ดีว่านี่คือลามะ .... ดีจัง อยากเห็นมั่ง เห็นขนแล้วอยากจับ ... อุอุ

หวัดดีค่ะคุณอวน แวะมาบอกว่าจะไม่อยู่บ้านซัก 1 เดือนเหมือนกันค่ะ พักร้อนไปเที่ยวหน่ะค่ะ อาจจะไม่ได้มาหาคุณอวนนานเลย คิดถึงน้องเคหลิบด้วยค่ะ

กลับมาแล้วจะรีบมาหาทันทีเลยนะคะ คิดถึงค่ะ

อวนหน้าเด็กจังเลย
บอกว่าเจ้าเคหลิบเป็นน้องนะ พี่ว่าคนเชื่อเลยแหละ อิๆ
เรื่องสายการบิน พี่เคยเจอแบบนี้ แต่สายการบินจีน อิๆ ครั้งเดียวจริงๆหลังจากนั้นเขาปิดบริการเดินสายระหว่าเยอรมัน กทม.

พี่พาลูกไปพักร้อนที่ Tenerife, Spain มา
ไม่ได้พักเลย
พ่อและลูกหาเรื่องเดินทางรอบเกาะทุกวัน เช่ารถขับสิบวัน
เหนื่อยกว่าทำงานซะอีก

สุขสันต์ช่วงซัมเม่อร์นะคะ

แวะมาส่งความคิดถึงจ๊า

การได้เดินทางกับครอบครัว
โดยเฉพาะบ้านที่มีลูกเล็กๆด้วย
นับเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยนะคะ

เรายังไม่มีโอกาสพาลูกเดินทางไกลๆเลย
ถ้ามีโอกาสก็คงดี

น๊อกๆ มาเยี่ยมจ๊า

อัพบล๊อกได้แล้วจ้า อิ อิ ดีใจนะคะที่ได้เจอแต่เสียดายยังเมาท์ไม่ทันเครื่องร้อนก็ต้องแยกย้ายกันไปซะละ อยากให้น้องเคหลิบโตไว ๆ อยากเห็นตอนใส่แว่นกันแดดอ่ะจ้ะ หวังว่าคงจะยอมใส่นะคะอย่าเป็นเหมือนพี่เคนเนธ

แวะมาส่งความคิดถึงจ๊า หวังว่าถ้าได้ไปนิวซี่แลนด์คงเจอตัวเป็นๆนะคะ คิดถึงเสมอๆคะ

ลูกชายน่ารักมากค่ะ คงซนน่าดูชม