เรื่อง กุมารี ฝนว่ามีความโชคดีอยู่ในความโชคร้ายอ่ะค่ะ โชคดีที่มีคนคอยห้อมล้อมเอาใจ โชคร้ายก็อาจจะประมาณว่า ขาดชีวิตส่วนตัวไปน่ะค่ะ

แต่หน้าตาเค้าสวย น่ารัก ดูฉลาดๆ นะคะ

น่าไปเที่ยวจัง

บางวัฒนธรรมก็เอาเด็กมาทำยัญค่ะ (ให้ทานแก่สิ่งศักดิ์สิทธิ์) อืมม..ไม่น่าเชื่อว่ายังอนุรักษ์ประเพณีแบบนี้ไว้

มาเที่ยวต่อค่ะ น่าเห็นใจกุมารีตอนปลดออกจากตำแหน่งจัง แต่พ่อแม่เค๊าคงภูมิใจ และอย่างน้อยเค๊าก็มีเวลาช่วงนึง(หลายปี)ได้สุขสบาย พ่อแม่ไม่ต้องหาเลี้ยง มันอาจจะดีกว่าไม่เคยสบายเลยก็ได้นะคะ (ถ้าเด็กคนนี้มาจากครอบครัวยากจน)

มาเกาะไปเที่ยวด้วยคน ดีๆ จำได้ว่าเคยเห็นแต่รูปที่อวนส่งมาให้ คราวนี้ได้อ่านเรื่องด้วย สนุกดี มีอะไรน่าสนใจเยอะเลย

รอไปปีนเขาหิมาลัยตอนต่อไปด้วยนะจ๊ะ

มาเที่ยวด้วยคนจ้า

ขอมาเที่ยวด้งยคนค่ะ

ต้องยอมรับเลยค่ะว่า อึดมากมาย ... เพราะขนาดเท้าบวมแล้วก็ยังไม่สามารถ
ต้านทานในการเดินเที่ยวต่ออีก ... ชื่นชมค่ะ เพราะแบบว่าเลยทำให้เราได้ตาม
ทริปกันได้เรื่อยๆ ค่ะ

เรื่องกุมารีก็เป็นอะไรที่คิดเหมือนกันนะค่ะว่า น่าสงสารจัง เพราะต่างกันสุดโต่ง
เลยตอนมีและตอนยาก ... ถ้าไม่ชินกับชีวิตหรูหราซะเกินไป ก็คาดว่าไม่น่าจะมีอะไร
นะค่ะ แต่ว่าเมื่อไหร่คิดแค่ว่า ชินและชอบกันชีวิตอย่างนั้นแล้ว พอตกยากลงมา
มันก็เป็นอะไรที่พลิกผันและทำร้ายจิตใจเค้าง่ายๆ ได้เลยนะค่ะ

พี่อวน ได้อ่านและดูรูปแล้วแบบว่าน่าไปเที่ยวจริงๆค่ะ แบบว่าดูน่าค้นหาจังเลยน่ะ เหมือนที่เคยในรายการทีวีเลย

((แอบคิดว่า ทำไมฉันไม่ได้เป็นคนทำรายการนี้ฟ๊ะ?!? อิอิ))

คิดถึงนะคะ ตามเที่ยวต่อ

เรื่องกุมารี มีการถ่ายทำมาให้ดูเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่คัดเลือก แต่เราว่ามีสองด้าน ถ้าปรับตัวได้หลังจากลงจากตำแหน่งก็จะเป็นความภาคภูมิใจในชีวิต แต่ถ้ายึดติดกับความสบายก็น่าเห็นใจเหมือนกันค่ะ


ขอบคุณเรื่องดีๆ และภาพวสวยๆ แถมคุณยังเก่งมากๆๆๆๆ เดินทางขณะตั้งครรภ์ นับถือในควาอุตสาหะค่ะ

เคยได้ยินเรื่องกุมารีมาบ้างเหมือนกันค่ะ น่าสงสารเนอะ เหมือนลุกคนรวยตอนเศรษฐกิจตกอ่ะค่ะ ว่ามะ

พี่ถ่ายรูปสวยจังเลยค่ะ
ตอนนี้เพิ่งซื้อกล้อง DSLR มาตัวแรก ยังใช้ไม่ค่อยเป็นเลยอ่ะค่ะ ((หนักใจ... หนักกล้องด้วยค่ะ ..))

ตอนสมัยที่เด็กกว่านี้ อยากไปเที่ยวเมืองที่มันไปยากลำบากมากๆเลยอ่ะค่ะ แต่ว่าปัจจุบันนี้ สงสัยจะเริ่มแก่ขึ้น ก็เลยเริ่มอยากไปเที่ยวแบบสบายๆกะเค้ามั่งเหมือนกัน.. อืม.. ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกแก่เนอะ...

ปีหน้านี้ กะว่าจะลาออกจากงานแล้วค่ะพี่ แล้วก็ว่าจะไปเที่ยวสักหน่อยก่อนไปหางานทำที่ใหม่.
แตก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะไปไหนดี.

วันไหนออกงานอีก จะมาชวนไปดูเบื้องหลังนะคะ

มาเป็นลูกทัวร์ค่ะ

ตามมาเที่ยวด้วยคนค่า..
วังกุมารี เนปาล น่าสนใจมากๆเลยค่ะ
ได้ความรู้เรื่องเีกี่ยวกับการเปลี่ยนกุมารีไปด้วยค่ะ
ดูลักษณะการแต่งหน้าจะไปทาง
การตกแต่งใบหน้าจะเป็นไปตามลักษณะของฮินดูจริงๆค่ะ..

..ฝากหอมแก้มหนุ่มน้อยสุดหล่อแทนแม่ติ๊กด้วยนะคะ..

..คิดถึงค่ะ...

สวัสดีค่ะ ... เมื่อคืนเห็นแล้วนะค่ะสำหรับเม้นท์แปลกๆ ... เม้นท์เดียวแต่ส่งสองคน ...

สงสัยเพราะเป็นเวลาด้วยมั้งค่ะ อาจจะส่งเวลาใกล้ๆ กัน ช่วงนั้นบล็อกกำลังเหวอ
พอดี มันก็เลยโอนเม้นท์ส่งด้วยกันซะเลยประหยัด (ประหยัดอะไรก็ไม่รู้อ่ะค่ะ)

พรุ่งนี้แล้ว บล็อกจะได้เซิร์ฟเวอร์ตัวใหม่ รอแต่ว่าจะเร็วขึ้นจริงดั่งราคาคุย
หรือเปล่าอ่ะค่ะ พรุ่งนี้เรามารอดูกันนะค่ะ

ซุ่มอ่านมาหลายวันแล้ว สางงานเสร็จเลยโผล่หน้ามาได้

หนุกดีอ่ะอวน เที่ยวคราวนี้ อ่านแล้วยังทึ่ง เดินอึดจริงๆเลยนะเนี่ย เราไปเที่ยวขนาดไม่ท้อง เดินนานๆยังน็คอเลย เท้าบวมตุ่ยเหมือนกัน

อัพบล็อกเครื่องสำอางแล้วนะจ๊ะ อยู่ในนอนชมวิว แล้วเมื่อวานก็คึกจัด เลยอัพกินพุงกลมสูตรก๋วยเตี๋ยสุโขทัยกะหมูย่างโชยุน้ำผึ้งไปด้วย ตามไปอ่านน้า

แวะมาเยี่ยมจ้า

ติดตาม แบบตามติดค่ะ

คุณลูกชายนอนกลางคืนยาวขึ้นรึยังค่ะ เอื้อก็ยังมีคืนละครั้งค่ะ(เป็นอย่างน้อย)

ขอคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยม มาตอบคำถามค่ะ ฝนผมไม่ยาวค่ะและก็ไม่ถึงกับสั้น
ยังไม่อยากเปิดตัวรอฤาษงานยามดีก่อนค่ะ

ถ้าเป็นกุมารีเฉพาะตอนท้องได้ก็ดีเหมือนกันนะคะแม่น้องเคหลิบ จะได้มีคนมาคอยปรนนิบัติพัดวี

ได้ยินคำว่าช็อกโกแลตร้อน ๆ เป็นเหยือกแล้วน้ำย่อยกระทุ้งพุงเลยค่ะ

หนังสือจากชุดของขวัญเล่มปกแข็งเคนเนธก็ชอบมากค่ะ อยู่บ้านต้องเปิดอ่านทุกวัน แต่ตอนเดินทางแม่ปุ๊ขนให้ไม่ไหวเลยเอาเล่มลอยน้ำไปปรากฏว่าใช้งานได้เหมือนกัน

สงสารคุณแม่จับใจ เดินเที่ยวไป เจอเล็บขบซะงั้น อิอิ ตอนนี้หมีก็ระวังเรื่องน้ำหนักอยู่เหมือนกัน ว๊ากกกกกก แต่ดีที่ไม่ค่อยอยากกินของหวาน หนักไปทางของคาวไขมันสูงซะงั้น สบายดีนะคร่า

ตลกดีว่ะ ชอบๆๆๆ อ่านเเล้วขำโคตร ว่าเเต่ไปถึงดงปลัดขิก ไหงไม่เอามาให้เพื่อนมั่ง ...

เห็นด้วยกะคุณสามีเพื่อน .. วันก่อนโทรไปสถานทูตเนปาล เจอเจ้าหน้าที่เนปาล ... ฟังยังงง ยากกว่าฟังบาบ้าพูดล้านเท่า ... เเล้วยิ่งพูดชื่อเมืองเนปาลอีก เลยบอกว่า ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวไปหาในหนังสือก็ได้