ชีวิตแม่บ้า(น)…Bye Bye Nappy
ในที่สุดเคหลิบก็ยอมถอดแนปปี้แล้ว เย้! หลังจากที่รอคอยมานาน
จริงๆแล้วเราเคยสอนให้เคหลิบนั่งกระโถนตอนที่เคหลิบอายุ 18 เดือน ช่วงนั้นฝึกโดยจับให้นั่งกระโถนตอนที่เห็นเค้ากำลังเบ่ง ตอนนั้นก็ทำได้เลย เดินไปอึที่กระโถนเอง แต่ทำอยู่แค่ 7 วันก็เลิก
หลังจากนั้นเราก็หมดแรง เดินตามไล่ล่าไม่ไหวเนื่องจากเพิ่งเริ่มท้องน้องลู้คได้ไม่นาน อาการไม่ค่อยจะดี เลยผลัดวันประกันพรุ่งไปก่อน ประกอบกับเคยได้ยินมาว่าบางทีเด็กอาจจะยังไม่พร้อม ก็เลยไม่อยากบังคับ (บวกแม่ขี้เกียจด้วย 555)
พอหลังจากคลอดลู้คเราก็ไม่มีความคิดที่จะหัดลูกเลย เพราะยุ่งกับลู้คด้วยแล้วก็ไม่อยากให้เค้ารู้สึกกดดันมากไปกว่านี้ เพราะแค่มีน้องใหม่โลกทั้งใบก็เปลี่ยนมากพอแล้ว
แต่เราก็ใช้เวลาช่วงมีน้องให้เป็นประโยชน์ด้วยการเรียกเคหลิบมาดูเวลาเปลี่ยนแนปปี้ให้น้อง ให้เห็นว่ามันน่าเกลียดแค่ไหน แล้วก็บอกเค้าไปด้วยว่าเห็นมั้ยมีแต่เด็กแบบน้องลู้คนั่นแหละที่ต้องใส่แนปปี้ แต่ก็ไม่ได้พูดบ่อยๆ ครั้งสองครั้งเท่านั้น เพราะคิดว่าเค้าเก็ทแล้ว พูดมากไปก็จะกลายเป็นกดดัน
ช่วงนั้นลูกเพื่อนๆเราที่รุ่นราวคราวเดียวกันเค้าก็ทำได้แล้ว แต่เราว่าลูกเรายังไม่พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจเราก็เลยเฉยๆ ไม่รู้สึกว่าต้องให้ลูกทำได้
แต่ที่เริ่มกังวลก็ตอนย้ายกลับมานิวซีแลนด์ก่อนปีใหม่นี่แหละ เพราะเคหลิบต้องเข้าโรงเรียนแล้ว กล้วว่าถ้าไปโรงเรียนแล้วยังใส่แนปปี้กลัวลูกจะอายเพื่อน แต่คุณครูก็บอกว่า นั่นจะถือเป็นข้อดีเพราะว่าเมื่อเค้ารู้สึกอาย เค้าก็จะยอมถอดแนปปี้เอง แล้วครูก็บอกว่าส่วนใหญ่เด็กผู้ชายก็จะเลิกใส่ตอน 3 ขวบเพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวล
พอเสร็จเมื่อประมาณ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เคหลิบเกิดอาการผื่นขึ้นตามสะโพก เพราะว่าแพ้แนปปี้ เราเลยลองไปซื้อ training pant มาให้ใส่แทนแนปปี้ ช่วงแรกๆเค้าก็ต่อต้านมาก เพราะว่าติดแนปปนี้ เราไม่รู้จะทำไง ก็เลยต้องยอมให้ใส่แนปปี้ไป
จนมาเมื่อวันที่ 24 เค้าเกิดคันมากๆ เราเลยบอกเค้าว่าเลิกใส่แนปปี้เถอะ เดี๋ยวมันเจ็บเยอะกว่านี้นะ แล้วอยู่ๆเค้าก็บอกเราเองเลย ว่าขอใส่กางเกง (training pant) แล้วหลังจากนั้น เค้าก็บอกว่าไปฉี่หน่อย เราก็นึกว่าจะฉี่เลย ปรากฎว่าเค้าอั้นไว้จนถึงโถส้วม ถอดกางเกง แล้วก็ฉี่ เย้!!!! ดีใจมากๆเลย
ส่วนอุบัติเหตุรายวันก็ยังเกิดอยู่บ้าง เช่นตอนแนปช่วงกลางวัน หรือ ตอนกิน เล่น อะไรเพลินๆ เราก็เลยคอยถามเป็นระยะๆ ก็ถือว่าพอใจกับก้าวแรกของเคหลิบ แต่แหมเพิ่งจะมาถอดก่อนไปโรงเรียนวันแรกวันที่ 28 นี่…เฉียดฉิวมากๆ ไม่รู้จะไปเรี่ยราดที่โรงเรียนมากรึเปล่าก็ไม่รู้ ต้องลุ้นกันต่อไป
แล้วอีกเซอร์ไพรส์ก็คือ อยู่ๆเคหลิบก็ขอนอนคนเดียว?! อันนี้เป็นสิ่งที่เราไม่คาดคิดเลยแล้วก็ไม่ได้มีแผนจะแยกห้องในอนาคตอันใกล้ แต่พฤติกรรมก็เป็นไปแบบประหลาดๆ คือไปนอนคนเดียวให้เราอ่านนิทานให้ฟัง ร้องเพลงจบ หลับ พอตอนกลางดึกดันตื่นขึ้นมาโวยวาย ทั้งๆที่ผ่านมานอนไม่เคยตื่น เราก็บอกว่าให้กลับมานอนด้วยกัน แต่เคหลิบไม่ยอม กลับจะให้เราไปร้องเพลงกล่อมให้แล้วจะนอนคนเดียว ฮ่วย เหนื่อย!! พอวันต่อมาเราบอกว่าให้ไปนอนด้วยกันเหมือนเดิม ก็ไม่ยอม จะนอนคนเดียว แล้วก็เป็นเหมือนเดิมอีก สุดท้ายคืนนี้…เราเลยปล่อยให้เค้าหลับไป แล้วอุ้มย้ายกลับมาห้องเรา 555 จะได้ไม่ต้องลุกไปตอนดึกอีก แปลกจริงลูกคนนี้
ป.ล. รูปประกอบจากกิจกรรมช่วง school holidays ที่เราไปตะลอนๆกันมากันจ้า
Create Date : 26 มกราคม 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2552 2:37:38 น. |
Counter : 1395 Pageviews. |
|
|
|
เรื่องการนอนตั้งแต่เฟดริกมาอยู่บ้านย่าทวด เราอ่านนิทานก่อนนอนเสร็จ คิสกู๊ดไนท์ ก้อแค่นั้นจบให้เฟดริกหัดนอนหลับเอง ทุกทีเราจะนอนด้วยแกล้งทำเป็นหลับ พอเฟดริกหลับเราย่องออก 55555 เดี๋ยวนี้นอนคนเดียวได้แล้ว เย้ๆๆ บางทีน่ะคุณลูกๆเนี้ย ทำอะไรเราไม่คาดคิดอ่ะ
คิดถึงจังเลย เอาไว้เราโทรไปหานะ เศร้าจังยังไม่ได้เจอกันเลย แต่ระยะทางแค่นี้เองนะ เอาไว้เจอตั๋วถูกแล้วค่อยเจอกัน ฮ่าๆ