Bloggang.com : น้องผิง : รักครั้งแรก

รักครั้งแรก

***เนื้อเรื่องต่อจาก blog เมื่อครั้งยังเด็กนะคะ***

พอเข้า รร ใหม่จำได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆเพราะที่นี่ค่อนข้างสบายๆไม่ได้เข้มงวดอะไรมากนัก และแล้วหนูก็ไปชอบรุ่นพี่คนนึง พี่เขาอยู่ปีสามคะหน้าตาดีพอสมควรเลยมีคนชอบเยอะเหมือนกัน ตอนเช้าหนูจะมา รร ค่อนข้างเช้าอาจะมาส่ง (อาทำงานอยู่แถวสีลมส่วนหนูเรียนอยู่ตรงสาทรนะคะ) พี่เขาก็มาเช้าเหมือนกันหนูก็มองๆๆพี่เขา พี่เขาก็มองๆๆๆแล้วก็ยิ้มให้ แต่ก็แค่นั้น จนหนูคิดว่าถ้าจะรอให้พี่เขามาจีบหนูคงได้กินแห้วแน่ ๆ

สุดท้ายหนูก็รอจังหวะที่พี่เขาอยู่คนเดียวแล้วก็ไปชวนคุยเองซะเลย ^^ จากนั้นก็รอให้พี่เขาขอเบอร์แต่จนแล้วจนรอดพี่แกก็คุยๆๆ แต่ไม่ขอเบอร์ซะที จนหนูทนไม่ไหวต้องเป็นฝ่ายขอเอง หลังจากนั้นเราก็โทรคุยกันทุกวัน ส่งข้อความน่ารักๆให้กัน ตอนเลิกเรียนพี่เขาก็จะมาส่งที่สีลมคอมเพล็กซ์ทุกวันแล้วก็จะอยู่เป็นเพื่อนจนอาเลิกงาน ช่วงนี้มีความสุขมากๆโลกเป็นสีชมพู พอคบกันแบบนี้ไปได้สักสามเดือนหนูก็ถามพี่เขาว่ามีแฟนแล้วยัง อารมณ์ตอนนั้นก็ถามเล่นๆ เพราะคิดในใจว่าต้องไม่มีอยู่แล้วไม่งั้นจะมาคบกับหนูแบบนี้ได้เหรอ แต่พี่เขากลับอ้ำๆอึ้งแล้วก็บอกว่าไม่มี หลังจากนั้นก็เริ่มแปลกๆไป จนในที่สุดพี่เขาก็ยอมพูดว่ามีแฟนแล้วแต่อยู่คนละโรงเรียน แต่บอกหนูว่ายังคบกันแบบนี้ไปเรื่อยๆได้

จำได้ว่าตอนนั้นทั้งโกรธทั้งเสียใจมากๆๆๆ ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเท่านี้มาก่อนเลย สุดท้ายก็ตัดสินใจเด็ดขาดว่าต้องเลิก หลังจากนั้น ก็ร้องไห้ตาบวม ไม่กินข้าว จนน้ำหนักลดไปสามกิโล ไม่น่าเชื่อเลยว่าเราคบกันแค่สามเดือนแต่เลิกกันแล้วมันจะเจ็บปวดถึงเพียงนี้ เดี๋ยวนี้เวลามีคนมาจีบแล้วถ้าหนูรู้สึกดีด้วยก็จะรีบถามเลยว่าคิดยังไงกับหนู โสดจริงหรือเปล่า กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอีก หลังจากนั้นก็อยู่คนเดียวเรื่อยมา ที่ไม่ได้มีใครอีก ไม่ใช่ว่าเข็ดนะคะ แต่คนที่มาชอบมักไม่ใช่คนที่ใช่ ก็มีกุ๊กๆกิ๊กๆเป็นบางช่วง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้คบกันใครเป็นแฟนอีกเลยจนเรียนจบจากที่นี่นะคะ

มองย้อนกลับไปแล้ว ขำๆตัวเองเหมือนกัน จำได้ว่าตอนคบกับพี่เขาตอนนั้น ที่บ้านก็เริ่มสงสัยเพราะจะคุยโทรศัพท์นานมากๆ จนผิดสังเกต หนูก็เริ่มอึดอัดเลยตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะบอกพ่อ จริงๆแล้วพ่อใจดีมากๆแต่ก็หวงลูกสาวมากๆเช่นกันตอนนั้นก็แอบคิดในใจว่าถ้าพ่อห้ามไม่ให้คบก็จะไม่ยอมหรอก (ไม่ยอมนี่คือกะจะร้องไห้ให้บ้านแตก+กับไม่ยอมกินข้าวนะคะ)

ก็รวบรวมความกล้าไปพูดกับพ่อว่า “พ่อหนูมีเรื่องจะบอก คือ....หนูมีแฟนแล้วนะ” จำได้ว่าตอนนั้นใจเต้นแรงมากๆ พ่อก็เงียบไปสักพักแล้วก็เริ่มถามๆๆๆๆ รู้จักกันได้ไง,หล่อไหม,ใครชอบใครก่อน ฯลฯ แล้วพ่อก็ลูบหัวหนูแล้วพูดว่า “ถ้าถามพ่อว่าอยากให้ลูกสาวตัวเองมีแฟนตอนนี้ไหม พ่อก็ต้องบอกว่าไม่อยาก เพราะพ่อคิดว่าหนูยังเด็กเกินไป แต่ก็ดีแล้วละที่หนูบอกให้พ่อรู้ พ่อไม่ห้ามอะไรหนูหรอกเพราะพ่อก็เข้าใจว่าด้วยวัยอย่างหนูมันก็ต้องมีเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แล้วพ่อก็สอนว่า ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามแต่ต้องรักอย่างมีสติแล้วก็อย่าลืมว่าเรายังเรียนอยู่หน้าที่ๆสำคัญที่สุดคือตั้งใจเรียน ส่วนแม่ก็ถามว่าแล้วเป็นแฟนของหนูนี่ต้องทำอะไรกันบ้าง หนูก็ตอบไปว่า ก็ต้องไปเดินห้างด้วยกัน ทานไอติมด้วยกัน โทรหากัน ให้ของในวันสำคัญๆ แล้วก็ห้ามไปมีคนอื่น (ตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆนะ) แล้วแม่ก็บอกว่างั้นให้มีก็ได้

พอตอนเลิกกัน (ตอนนั้นบอกเลิกทางโทรศัพท์) จำได้ว่าร้องไห้หนักมากๆ ร้องไห้เหมือนคนบ้า จนแม่ตื่น (ห้องติดกันนะคะ แม่บอกว่านึกว่าผีหลอก) แล้วแม่ก็เข้ามากอดมาปลอบ แต่หนูก็ยังร้องไม่หยุดจนกระทั่งพ่อพูดว่า “ผิงหนูลืมไปแล้วหรือยังไงว่าหนูยังมีคนอีกสองคนที่รักหนูมากที่สุดในโลกอยู่ตรงนี้นะ” หนูก็เลยได้สติขึ้นมาหน่อย หลังจากนั้นแม่ก็มาเก็บของมีคมทุกอย่าง (ตามคำสั่งพ่อ) คัตเตอร์ กรรไกร ฟุตเหล็ก ไขควงอันเล็กๆยังเก็บเลย แล้วก็ยาทุกชนิดออกไปจากห้อง หนูขอวิตามินซีไว้ยังไม่ยอมเลยบอกว่าจะกินแล้วค่อยไปขอ (สงสัยคงกลัวหนูจะฆ่าตัวตายด้วยการกินวิตามินซีละมั้ง^^) ก็ งงๆเหมือนกันว่าทำไมพ่อถึงกลัวหนูจะคิดทำอะไรแบบนั้น (คือหนูไม่ได้คิดเลยอะ)ทั้งๆที่หนูก็ไม่เคยมีประวัติทำร้ายตัวเองมาก่อนเลย (แต่ทำร้ายคนอื่นนี่ไม่แน่^^)

ตอนหลังถามพ่อ พ่อก็บอกว่ากันไว้ดีกกว่าแก้ บอกเห็นหนูร้องไห้หนักขนาดนั้นแล้วกลัวจริงๆ อ้อ นอกจากนั้นยังบังคับให้หนูกลับไปนอนกับแม่ (แต่ก็ดีจำได้ว่าว่านอนร้องไห้ไปอีกหลายวันเหมือนกัน จนแม่ต้องลุกขึ้นมาปลอบทุกคืน) แม้กระทั่งเข้าห้องน้ำยังห้ามไม่ให้หนูล็อกประตูเลย พอผ่านไปสักสองอาทิตย์ก็เริ่มทำใจได้ก็กลับมาสดใส ร่าเริง แล้วก็กินๆๆ จนน้ำหนักกลับมาเท่าเดิม

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ เพราะหนูรู้สึกว่ายาวมากๆๆๆเลย

อ้อ แล้วอย่าลืมลงชื่อทักทายหนูด้วยนะคะพี่ๆที่น่ารักทุกคน ^^(แค่ลงชื่อไว้หนูก็ดีใจแล้วละคะ จริงๆนะ)

Create Date : 21 มีนาคม 2550

Last Update : 14 เมษายน 2550 21:08:21 น.

37 comments

Counter : 680 Pageviews.

เป็น คุณพ่อคุณแม่ ที่น่ารัก และ เข้าใจ น้องผิง มากมากเลยครับ

โดย: พี่แมท (everything on

) วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:10:15:32 น.

วี๊วววววว วิ้วววววววววๆๆๆ

โดย: I.Brother

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:10:19:07 น.

ยาวจัง แต่ก็อ่านจนจบอะนะ

อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง

โดย: infonoom

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:10:30:23 น.

ใช่แล้วค่ะ ถึงคนอื่นจะไม่รักเราแต่พ่อ+แม่ก็รักเราเสมอ
ที่ดิวพูดไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเองนะคะ
เหตุการ์ณ์ของผิงก็คล้ายๆกะที่พี่ชายดิวเจอ
ตอนนั้นทุกคนเสียใจมากร้องไห้กันทั้งบ้าน
เป็นห่วง+สงสารพี่ชาย
ตอนนี้ผิงคงดีขึ้นแล้วว เอาใจช่วยให้หายเป็นปกติไวๆนะคะ

โดย: Noo-Dew (Dewreeya

) วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:10:36:25 น.

โดย: กลัวที่หนาย

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:11:02:46 น.

แวะมาอ่านจนจบเลยครับ คุณพ่อน้องผิงท่านน่ารักมากเลยครับ

โดย: postmaker

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:12:23:24 น.

คุณพ่อคุณแม่น่ารักอย่างนี้นี่เอง อ่านแล้วก็อดอิจฉาไม่ได้นะคะเนี่ย^^

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:12:55:46 น.

คุณพ่อ-คุณแม่น้องผิงเข้าใจลูกสาววัยรุ่นและแนะนำได้ดีจังเลยครับ
แถมการเก็บของมีคมและยาออกไปให้ไกลมือ จะมองว่าเป็นการแสดงความรักความเป็นห่วงที่มีให้ลูกไม่แพ้ความรอบคอบใส่ใจเลยล่ะครับ

โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:12:58:43 น.

มีครอบครัวที่ดีและอบอุ่น โชคดี และดีที่สุดเลยนะคะ

ขอให้คุณผิงเป็นลูกสาวที่ดีของคุณพ่อคุณแม่ตลอดไปนะคะ

โดย: Atomic Angel_Jett

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:13:20:55 น.

ก็เป็นความทรงจำในช่วงหนึ่งของชีวิตอ่ะเนอะ
ดีที่ผ่านพ้นมาได้ ไม่มีอะไร
ขำตอนที่ร้องไห้แล้วแม่นึกว่าผีหลอกอ่ะ อิอิ

โดย: someone like me

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:13:38:57 น.

ผมอ่าน Blog ของน้องผิงแล้ว
รู้สึกได้ถึงครอบครับที่อบอุ่นจริงๆครับ

โดย: MuHN

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:15:19:46 น.

คุณพ่อคุณแม่น่ารักมากเลยจ้ะ

รักครั้งแรก ยังไงก็เป็นความทรงจำที่ดีนะจ๊ะ
พอโตมาแล้ว ย้อนกลับไปคิดถึง ก็มีความสุขอ่ะเนอะ

โดย: กระต่ายลงพุง

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:15:24:54 น.

ครอบครัวอบอุ่นสุึดๆ

นับถือความคิดและคำสอนของคุณพ่อของน้องผิงจริงๆ ครับ

โดย: KaVe

วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:12:47:08 น.

อ่า..เมื่อวานเม้นท์ไม่ได้เหรอเนี่ย

คุณพ่อคุณแม่น้องผิงน่ารักมาเลย เข้าใจลูก เข้าใจสอน

น้องผิงก็ต้องทำตัวดี ๆ นะจ๊ะ

ส่วนที่ถามพี่มา ก็ใช้ window XP นี่แหละ แต่ทำไมแถบสีนั้นพี่ก็ไม่รู้จ๊ะ แบบว่ายืมมาเล่นชั่วคราว

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่

วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:10:50:50 น.

น่ารัก

โดย: Vanilla Girl

วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:11:48:38 น.

...คุณพ่อคุณแม่ของน้องผิงน่ารักจัง ครอบครัวอบอุ่นจังเลย

...

โดย: 2boo

วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:19:12:40 น.

คุณพ่อคุณแม่เป็นคนที่เข้าใจลูกมากที่สุดค่ะ

น้องผิงน่ารักด้วยอ่ะค่ะ

โดย: pipim

วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:21:26:05 น.

สวัสดีค่ะ...

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:11:17:07 น.

ไม่รู้จะ comment อะไรดี รู้ว่าพ่อแม่รักขนาดนี้ ก็อย่าทำให้พ่อแม่เสียใจนะครับ

โดย: toor36 (toor36

) วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:21:51:13 น.

นู๋ผิง ยังไม่อัพบลอคเหรอจ๊ะน้อง พี่กระต่ายอัพแล้วนะ อิอิ

สวัสดีวันอาทิตย์จ้า

โดย: กระต่ายลงพุง

วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:17:21:33 น.

แวะมาแอด

ขอเม้นท์นิดหนึงนะจ๊ะ

เรื่องต่างๆๆของน้องผิงที่น้องผิงเล่ามา

ทำให้รู้สึกว่า

ครอบครัวน้องผิงมีควาสุขจังเลย

น้องผิงมีพ่อแม่สมบูรณ์แบบ

จงรักและเรารพท่านให้มากๆๆนะคะ