หดหู่ทัวร์ หนมผิงไปเที่ยวครั้งนี้ได้ประสบการณ์แปลกใหม่มาเพียบๆๆเลย เอาแค่ตั้งแต่ผ่านด่านหนมผิงก็รู้สึกเลยว่าไม่ได้อยู่ในประเทศไทยแล้ว หนมผิงไม่ได้ว่าเมืองไทยสะอาดนะ แต่ที่นั่นแบบสกปรกอะ เหมือนเดินไปไหนเห็นแต่ฝุ่นแต่คราบถ่มน้ำลายแถมยังได้กลิ่นคาวปลาติดจมูกตลอดเวลาเลย ถนนหลักก็มีแค่สองเลน จริงๆสมควรเรียกว่าเลนครึ่งมากกว่า รถที่นั่นพวงมาลัยซ้ายแต่ไม่สำคัญหรอกเพราะแต่ละคันวิ่งตามอำเภอใจมากๆโดยเฉพาะมอเตอร์ไซค์ ข้ามถนนตรงไหนก็ต้องระวัง360องศาอยู่ดี ข้างทางมีแต่ฝุ่นสีแดงๆๆ แดงทั้งแผ่นดินขนานแท้ ขนาดใบไม้ยังกลายเป็นสีแดง ถ้าหนมผิงอยู่ที่นี่ภูมิแพ้ต้องกำเริบจนตายแน่เลยอะ สถานที่ท่องเที่ยวทุกแห่งมีแต่ขอทานแล้วก็เด็กมาเร่ขายของ หนมผิงเห็นแล้วก็สงสาร ใครจะว่าสร้างภาพก็ไม่สนอะ (สร้างกะเขาเป็นก็ดีสิ) จริงๆอยากจะช่วยซื้อไม่ก็ให้เงินทุกคนเลย (หนมผิงไม่รวยหรอกแต่ถ้าคนละสัก 20 บาทก็พอไหว) แต่ปัญหาคือเมื่อให้คนนึงหรือซื้อของกับคนนึงแล้วหลังจากนั้นทุกคนก็จะวิ่งๆๆตามมาเป็นพรวน หนมผิงรู้ได้ไงก็เพราะลองมาแล้วนะสิ สุดท้ายหนมผิงเลยกล้าซื้อแค่ตอนจะขึ้นรถ ประมาณว่าคนอื่นวิ่งมาก็ไม่ทัน เด็กๆที่นั่นน่าสงสารมากเนื้อตัวมอมแมมผอมแห้งแรงไม่มี โดยเฉพาะตอนที่หนมผิงไปที่โตนเลสาบแล้วคนขับรถเขาพาไปถ่ายรูปข้างๆซึ่งไม่ใช่ที่ท่องเที่ยวแต่เป็นคล้ายๆหมู่บ้านชาวประมงท้องถิ่น หนมผิงลงจากรถไปพร้อมกับน้ำเปล่าครึ่งขวด ย้ำอีกครั้งว่าน้ำเปล่า พอเด็กเห็นเท่านั้นแหละก็วิ่งเข้ามารุมล้อมกระโดดเหยงๆจะเอาน้ำเปล่าให้ได้ หนมผิงเลือกไม่ถูกเลยว่าจะให้ใคร เด็กผู้หญิงบางคนโตจนเริ่มมีหน้าอกแต่ไม่ได้ใส่เสื้อเพราะคงจนมากจนไม่มีเงินซื้อ เด็กผู้ชายบางคนก็มีแต่เสื้อไม่มีกางเกง บ้านแต่ละหลังก็แค่สังกะสีมามุงๆผนังเป็นจาก ห้องน้ำก็คือถ่ายลงน้ำ น้ำประปาก็ไม่มีๆแต่น้ำบาดาลที่ต้องคอยไปโยกเยก ไฟก็มีแค่ในเตาหุงข้าว หนมผิงไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีใครจนได้ขนาดนี้ ไม่อยากจะเชื่อว่าอย่าว่าแต่อาหารเลยน้ำสะอาดยังต้องแย่งขนาดนี้มันเป็นไปได้ยังไงเนี่ย บอกตรงๆว่าไปทริปนี้แล้วสลดหดหู่บอกไม่ถูก เป็นทริบที่ห่างไกลจากคำว่าสมบูรณ์แบบมากที่สุดตั้งแต่เคยมา รถก็เก่า แอร์ก็เน่า (นี่ขนาดรถของโรงแรมนะเนี่ย) ชักโครกโรงแรมก็กดไม่ลง(ขนาด4ดาว) อาหารถูกแต่ไม่อร่อยเลยสักอย่างขนาดสั่งอาหารง่ายๆ อย่าง สลัด หรือเนื้อย่างอะไรทำนองนี้ เดินไปไหนต้องคอยระวังๆๆตลอด คิตตี้ไม่ต้องพูดถ้าจะเห็นก็แค่ของเลียนแบบที่ขนไปจากเมืองไทย ถ้าถามว่าเสียใจที่ไปไหม บอกเลยว่าไม่ เพราะได้ปลาสบปลาการที่ไม่เคยคิดว่าชาตินี้จะได้กิน เอ๊ย เจอมาก่อน ถึงจะหดหู่ไปหน่อยก็เถอะ แต่ถ้าถามว่าจะไปอีกไหม ก็คงตอบว่าไม่อีกเหมือนกัน เว้นแต่สักวันหนมผิงรวยมากๆเป็นพันล้านก็อาจจะกลับไปช่วยเด็กน้อยน่าสงสาร(แต่ป่านนั้นก็คงโตไปหมดแล้ว)เหล่านั้นมากกว่าอะ   Create Date : 05 มกราคม 2555 43 comments Last Update : 5 มกราคม 2555 22:59:03 น. Counter : 1090 Pageviews. Share Tweet

ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งอย่างที่ว่าละครับ ชีวิตที่ต้องดิ้นรนของเด็กๆอยากให้ผู้ใหญ่เมืองนั้น มาสนใจจัง   โดย: Don't try this at home. 5 มกราคม 2555 23:28:52 น.

สวัสดีค่ะน้องผิง รวยเป็นพันล้านอย่าลืมช่วยเด็กไทยด้วยนะจ็ะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ   โดย: pantawan 5 มกราคม 2555 23:56:53 น.

พี่สาวหวานก็เคยเจออารมณ์ประมาณนี้ที่เนปาลค่ะ ที่นี่คาดว่า ไม่เป็นแถบอินเดีย ก็คงแถบกัมพูชาเพื่อนบ้านเราหรือเปล่าเอ่ย คนที่ยังอดอยากยังมีอยู่เยอะมาก ถ้าไม่ติดว่าเอาตัวเองยังไม่ค่อยจะรอด คงอยากจะช่วยเหลือพวกเค้ามากๆเลยค่ะ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับการบริหารประเทศของเค้าด้วยแหละ ถึงช่วยก็คงไม่ได้มาก ถ้าเค้ายังยึดอะไรเดิมๆกันอยู่ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: NWzephyr 6 มกราคม 2555 0:11:52 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง บางประเทศ เราไปดูความแตกต่างครับ ไม่ไ่ด้ดูความเจริญทางด้านวัตถุ ลองไปเที่ยวดูอีกหลายๆครั้งสิครับ น้องผิงอาจชอบเมืองแบบนี้มากกว่าก็ได้ 555 เหมือนพี่ก๋าติดใจเมืองจีนและอินเดียน่ะครับ อิิออิ   โดย: กะว่าก๋า 6 มกราคม 2555 6:17:24 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ น้องผิง แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงจ้ะ   โดย: KeRiDa 6 มกราคม 2555 8:28:41 น.

ขอบคุณมากสำหรับคำอวยพรวันปีใหม่นะจ๊ะ ขอให้ผิงกับครอบครัวมีความสุขมากๆ... ทริปนี้ไม่ได้บอกว่าที่ไหน แต่เดาว่าน่าจะเป็นที่เขมรรึเปล่า เพราะนัทเคยไปครั้งหนึ่ง อารมณ์คล้ายๆกันแบบนี้ แต่รันทดน้อยกว่ากันหน่อย.. มีความสุขและสุขภาพดีตลอดปี ห้า ห้า ห้า นี้เลยนะจ๊ะ   โดย: Why England 6 มกราคม 2555 23:15:32 น.

ในดีมีร้ายในร้ายมีดี ถือเป็นประสบการณ์ละกันน้องผิง ไปเที่ยวเยอะๆ ไปเปิดหูเปิดตา แล้วเราจะได้เรียนรู้อะไรเยอะเลย แต่พูดกันตรงๆ พี่กลัวเหมือนกันประเภทช่วยซื้อของแล้ววิ่งตามเหมือนเราเป็นคนรวยไล่แจกตังค์ อันนี้กลัวจริงๆ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 6 มกราคม 2555 23:27:16 น.

พี่ล่ะหดหู่แทน ผิงต้องไปอินเดียอ่ะ น่าจะพอๆกัน ฝันดีจ่ะ   โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 7 มกราคม 2555 0:38:26 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง   โดย: กะว่าก๋า 7 มกราคม 2555 6:18:00 น.

ถือว่าเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ละกันนะหนมผิง ได้รู้ว่ามีคนน่าสงสารกว่าเราอีกเยอะ   โดย: sawkitty 7 มกราคม 2555 17:24:57 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง   โดย: กะว่าก๋า 8 มกราคม 2555 5:50:10 น.

ความเจริญมันกระจุกตัวครับ คนไม่คิดจะพึ่งพาแรงตัวเองด้วย ยุคก่อนๆ เราทอผ้าเอง ปลูกข้าวเอง จับปลาเอง สร้างบ้านเอง ไม่เห็นจะต้องไปพึ่งไคร ถ้วยชามช้อน ก็เอากะลานี่แหละมาดัดแปลงทำ โต๊ะเก้าอี้ หาจากของใกล้ตัว มาแก้ผ้าวิ่งขอทานทำไม เสียเวลาชีวิต เสื้อผ้ามือสองที่ขายในไทย ส่วนใหญ่ก็มาจากเขมรนี่แหละครับ เค้าให้มาแต่ไม่ถึง เอามาขายซะ   โดย: Tangible 8 มกราคม 2555 6:02:26 น.

พี่dont try หนูว่ายากอะ พี่pntawan จ้า น้องnw เห็นด้วยจ้า พี่ก๋า หนูชอบช้อปปิ้งมากกว่าอะ พี่kerida สวัดดีคะ พี่นัท เขมรจ้า พี่ต่อ หนูก็กลัวอะ พี่เป็ด ทีเดียวก็พอแล้วพี่ พี่ก๋า สวัดดีคะ พี่สาว จ้า พี่ก๋า สวัดดีคะ พี่ทอม เด็กเขาไม่มีทางเลือกเท่าผู้ใหญ่อะพี่   โดย: น้องผิง 8 มกราคม 2555 14:01:39 น.

พี่ก๋าจัดเวลาเป๊ะๆเลยครับ ใช้ทุกเวลานาทีอย่างคุ้มค่าที่สุด แล้วพอหมิงหมิงไปเรียน เลยยิ่งมีเวลาว่างครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 มกราคม 2555 14:37:47 น.

เป็นประสบการณ์ที่น้อยคนจะมีโอกาสได้พบเจอนะหนมผิง นับว่าโชคดีที่เราได้เห็นได้เรียนรู้ว่าคนอื่นบางกลุ่มบางคนเค้าต้องอยู่ให้ได้จริงๆทั้งๆที่เค้ามีแค่ลมหายใจ แต่เราที่มีเกือบพร้อม(น่าจะพร้อมแล้วมากกว่า)แต่ยังโหยหาความสุขมาเติมเต็มความต้องการที่มีไม่รู้จบ   โดย: มัยดีนาห์ 8 มกราคม 2555 14:56:22 น.

บางที่เป็นแบบที่น้องหนมผิงบอกจริงๆค่ะ ไปเห็นแล้วก็ได้แต่มองด้วยความหดหู่ใจอ่ะ เป็นประสพการณ์ชีวิตอย่างดีเชียวค่ะ ยกตอนน่ากินมาฝากค่ะ อิอิ ตอนน่ากลัวเราเว้นวรรคไว้   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 8 มกราคม 2555 15:39:55 น.

พี่ก๋า สุดยอดเลยพี่ พี่นาห์ จริงด้วยอะ พี่ชนุ๊กกี้ น่ากินมากมาย   โดย: น้องผิง 8 มกราคม 2555 19:52:32 น.

หลายคนไปเที่ยวก็จะรู้สึกเหมือนน้องผิงจ๊ะ   โดย: อุ้มสี 8 มกราคม 2555 23:03:54 น.

แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะน้องผิง   โดย: pantawan 9 มกราคม 2555 0:39:06 น.

ผิง จงอธิบายความหมายของคำว่า หู่   โดย: เป็ดสวรรค์ 9 มกราคม 2555 0:47:00 น.

สวัสดีจ้ะน้องผิง ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต เวลาเราทุกข์จะได้รู้ว่าคนอื่นๆนะทุกข์กว่าเรา   โดย: ข้ามขอบฟ้า 9 มกราคม 2555 3:48:41 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง   โดย: กะว่าก๋า 9 มกราคม 2555 6:00:52 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องผิง   โดย: panwat 9 มกราคม 2555 8:51:23 น.

เมืองอะไรครับ? อยากรู้ หดหู่ทัวร์ ชื่อรันทดจัง...   โดย: อรหันต์นิทรา 9 มกราคม 2555 9:44:52 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ น้องผิง วันนี้หลานชายไม่สบาย เลยไม่มีโอกาสเข้ามาทักทายกันยามเช้า   โดย: KeRiDa 9 มกราคม 2555 16:58:51 น.

พี่คงไม่ไปเที่ยวอ่ะที่แบบนี้ เที่ยวแล้วไม่สบายใจ ^^" แต่ที่ว่าเด็กผู้หญิงยังไม่ได้ใส่เสื้อก็จะประมาณประเทศไทยเราเมื่อสามสี่สิบปีที่แล้วก็คือแบบนี้เหมือนกัน เคยฟังผู้ใหญ่เล่ามา ไม่ใช่ที่ห่างไกลเลยด้วย นนทบุรีใกล้ๆนี่เอง   โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า 9 มกราคม 2555 17:03:43 น.

ยังเม้นท์ไม่จบเลย ไม่เป็นไรเที่ยวคราวหน้าหาที่เที่ยวหนุกๆใหม่ก็ได้เนอะ   โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า 9 มกราคม 2555 17:04:31 น.

สุขสดชื่น แจ่มใส ในวันทำงานแรกของสัปดาห์นะคะ สรุปว่าผิงไปเที่ยวผิดที่หนะ ไปทัวร์ซื้อคิตตี้ที่ญี่ปุ่นดีกว่า 555   โดย: หอมกร 9 มกราคม 2555 18:18:43 น.

จริงๆ ที่นั่นนักท่องเที่ยวไปเยอะนะครับ แต่คนไม่ค่อยได้รับการดูแลจากรัฐบาลสักเท่าไหร่ เงินไม่ได้ถูกเอามาพัฒนาประเทศ เป็นมาอย่างไรก็เป็นต่อไปอย่างนั้น   โดย: กลิ่นดอย 9 มกราคม 2555 20:08:10 น.

ว่าจะหัวเราะกับชื่อหดหู่ทัวร์ แต่พอได้อ่านแล้วสงสารเด็กน้อยที่มาขอน้ำคะ   โดย: aenew 9 มกราคม 2555 23:04:41 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง   โดย: กะว่าก๋า 10 มกราคม 2555 5:58:06 น.

พี่อุ้ม จ้า พี่pantawan ขอบคุณคะ พี่เป็ด อะนะ พี่ข้ามขอบฟ้า จริงด้วยพี่ พี่ก๋า สวัดดีคะ พี่panwat สวัดดีคะ พี่อรหันต์ เสียมราฐคะ พี่kerida ขอให้หลานชายหายป่วยไวๆนะคะ พี่ตี๋ เม้นท์ต่อจิ พี่หอมกร ก็ได้ประสบการณ์แปลกใหม่อะพี่ พี่กลิ่นดอย โกงกันทุกประเทศ พี่aenew น่าสงสารเนอะพี่ พี่ก๋า สวัดดีคะ   โดย: น้องผิง 10 มกราคม 2555 12:54:42 น.

เมื่อไหร่ที่เราคิดว่าตัวเองรู้ พี่ก๋าคิดว่านั่นล่ะ เรากำลังไม่รู้ล่ะ 555   โดย: กะว่าก๋า 10 มกราคม 2555 13:09:21 น.

มาเยี่ยมยามเย็น ทานข้าวเย็นหรือยังจ๊ะหนมผิง   โดย: sawkitty 10 มกราคม 2555 18:51:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง   โดย: กะว่าก๋า 11 มกราคม 2555 6:00:59 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันพุธค่ะ น้องผิง แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงนะ   โดย: KeRiDa 11 มกราคม 2555 8:08:37 น.

เข้าใจในอารมณ์นะจ๊ะ ปล เพิ่งเห็นคำอวยพร สุขสันต์ปีใหม่จ้า และกำลังใจ อ่านบล๊อกน้องผิง แล้วพี่ยิ้มเรื่อยเลย เลยต้องแวะเข้ามาบ่อยๆ อารมณ์ดีๆรับวันพุธ กลางสัปดาห์จ๊ะ   โดย: xyzjung 11 มกราคม 2555 14:08:10 น.

ผมว่าเด็กผิวดำแอฟริกาน่าสงสารกว่าครับ นอนแมลงวันตอม หยอดไข่ ผอมหนังหุ้มกระดูก พุงโตที่เรียกว่าตานขโมย และติดเชื้อตายในที่สุด รอเป็นอาหารของแร้งต่อไป หลับฝันดีครับ น้องหนมผิง   โดย: เศษเสี้ยว 11 มกราคม 2555 23:54:29 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องผิง   โดย: กะว่าก๋า 12 มกราคม 2555 6:00:50 น.

สงสัยผิงจะเรียนหนัก ปกติป่านนี้อัพบล๊อกไปแล้ว...มีความสุขมากๆนะจ๊ะ   โดย: Why England 12 มกราคม 2555 17:00:14 น.

ว่าแต่หนมผิงไเที่ยวที่ไหนมาจ๊ะ เผื่อมีคนชวนจะได้เตรียมใจไว้   โดย: nompiaw.kongnoo 12 มกราคม 2555 17:24:33 น.

ธรรมะสวัสดีค่ะน้องผิง.. อยู่เมืองไทยนะ สบายที่สุดแล้วค่ะ เทศกาลงานบุญที่เขาคิชฌกูฎ จะเริ่มวันที่ 24มกรา-24มีนาคมนี้ค่ะ อ้อมแอ้มแวะมาเชิญชวนเดินขึ้นเขากันค่ะ ได้ออกกำลังกายและได้พลังใจกลับไปด้วยนะค่ะ เอาฟิตเตรียมตัวด่วนค่ะ..ฮิๆ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 12 มกราคม 2555 18:45:07 น.

พี่ก๋า พี่สาม ทานแล้วจ้า พี่ก๋า สวัดดีคะ พี่kerida สวัดดีคะ พี่xyz พี่เศษเสี่ยว ถ้าขนาดนั้นก็คงน่าสงสารกว่าละพี่ พี่ก๋า สวัดดีคะ พี่นัท อัพแล้วจ้า พี่nompiaw นครวัดคะ พี่อ้อมแอ้ม อยากไปเหมือนกันนะเนี่ย   โดย: น้องผิง 12 มกราคม 2555 21:03:44 น.