"แจ๊ส....ฉัน"
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
5 ตุลาคม 2549
 
All Blogs
 
เล่นเงา

จิรภัทร อังศุมาลี




"สิเหร่" ชื่อนี้ติดตาติดใจมาหลายปีแล้วตั้งแต่เริ่มสนใจฟังเพลงร็อกบุปผาชนอย่างจริงจัง เพราะเขาเป็นคนเขียนหนังสือ บทกวีในเสียงเพลง, บทเพลงของดอกไม้, ผีเพลงดนตรีขบถที่เปลี่ยนแปลงโลก กาลเวลาผ่านไปชื่อนี้ก็ยังตามติดมาเหมือนเงา เมื่อผันมาฟังเพลงบลูส์ เพราะเขาก็เป็นคนเขียนหนังสือ ตำนานเพลงบลูส์ ไม่เว้นแม้กระทั่งมาลิ้มรสดนตรีแจ๊ส สิเหร่ก็ยังคงฝากผลงาน เสี้ยวแจ๊ส ให้ได้ศึกษาอีกเล่มหนึ่ง นับว่าเป็นนักเขียนที่มีความหลากหลายเป็นอย่างยิ่ง

เมื่อ 2 ปีก่อนซื้อ วิปริต 69 รวมเรื่องสั้นของ จิระภัทร อังศุมาลี หรือชื่อจริงของ สิเหร่ นั่นเอง มาอ่าน แต่ยังไม่ทันอ่านจบ ก็มีอันต้องหันเหไปอ่านหนังสือเล่มอื่นเสียก่อน แต่อย่างไรก็ตามงานเขียนของสิเหร่ที่เราเพิ่งอ่านจบลงไปไม่ใช่ 69 หากแต่เป็น เล่นเงา ที่เป็น 1 ใน 10 เล่มที่ได้เข้าชิงรางวัลซีไรต์ (ที่ได้ประกาศผลไปเรียบร้อยแล้ว และเราก็ยังคงไม่สนใจจะอ่าน ความสุขของกะทิ เช่นเคย)

เรื่องราวเกี่ยวกับชุมชนตีนเขาทางภาคใต้ ที่มีชีวิตอยู่กันอย่างเรียบง่าย ไทยพุทธ ไทยมุสลิม ตำรวจ ทหาร มันก็มีอยู่เท่านั้น แต่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ในดินแดนที่ดูเหมือนว่า "คุณธรรม" ยังเข้าไปไม่ถึง เช่นเดียวกับ "กฎหมาย" ที่ยังไม่สามารถเข้าไปชำระคราบสกปรกไม่ถึงเช่นกัน ก่อให้เกิดปัญหาหมักหมมระหว่างไทยพุทธกับไทยมุสลิม และไทยมุสลิมกับเจ้าหน้าที่ของรัฐ โดยข้อหา "โจรแบ่งแยกดินแดน" "คอมมิวนิสต์" ยังเป็นข้อหาคลาสสิกที่ใช้ได้เสมอ ถึงแม้ว่าต้นขั้วของปัญหาต่างๆ จะบังเกิดจาก "ตัณหา ราคะ" ส่วนบุคคลก็ตาม แต่อำนาจหน้าที่ในมือเสี้ยมให้ใช้สันดานดิบมากกว่าสมองส่วนเหตุผล

นอกจากพล็อตหลักที่จับอยู่ที่ "ส่วนหนึ่ง" ของการไม่ได้รับความเป็นธรรมของคนในท้องที่ภาคใต้ ยังมีซับพล็อตของการใช้อำนาจในทางที่ผิดอย่าง คุณครูใหญ่กระทำชำเรานักเรียนหญิงในโรงเรียน คนที่มีหน้ามีตาเป็นที่นับถือ แต่ก็ยังสามารถลอยหน้าทำความผิดให้เป็นชอบได้ โดยที่สังคมก็ยอมจำนนไปด้วย...บ้าชะมัด...นึกถึงคำพูดของใครบางคนที่บอกว่าโลกนี้ไม่มีความยุติธรรมหรอก....ซะงั้น

"ไอ้เท่ง" ตัวหนังตะลุงถูกจินตนาการเป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราวบางอย่างในมุมที่ไม่มีใครรู้ ให้คนอ่านได้รู้ผ่าน จุดเด่นของ เล่นเงา อยู่ที่การใช้สัญลักษณ์หลากหลายกับ "เงา" ไม่ว่าจะเป็นเงาในกระจก เงาจากแสงอาทิตย์ รวมไปถึง นกฮูก สัญลักษณ์ที่สื่อนัยบางอย่าง รวมไปถึง ไอเท่ง เองที่ถูกสร้างให้มีตัวตนเฉพาะกับคนบางคนเท่านั้น มันเป็นทั้งด้านมืดและด้านสว่าง ที่ไหนมีกิเลสตัณหา ไอ้เท่ง จะปรากฏตัวอยู่ที่นั่นเสมอ

อีกหนึ่งจุดเด่นของ เล่นเงา คงจะอยู่ที่พรรณนาโวหารของจิรภัทร ที่สื่อสารออกมาอย่างเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ใครมีคลังคำในสมองน้อย ก็คงไม่อาจจะถ่ายทอดความคิดออกมาได้ละเอียดละออเท่านี้ สวยงามแต่ไม่เยิ่นเย้อ.....นั่นคือสิ่งที่อยากจะบอก แต่ขณะมีจุดเด่น จุดด้อยของหนังสือเล่มนี้คงจะอยู่ที่งานพิสูจน์อักษร อ่านไปแล้วหงุดหงิดเป็นพักๆ กับคำผิดที่มักจะผิดไปเรื่อยเปื่อย จริงๆ ไม่น่าเกิดปัญาแบบนี้กับสำนักพิมพ์มืออาชีพอย่างมติชน

แต่ก็คงไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรนัก เพราะความคิดและจินตนาการของเราได้ล่องลอยและซึมซับเรื่องราวของ เล่นเงา เข้าไปอย่างไม่รู้อิ่ม... ขอแนะนำไปซึมซับด้วยตัวเองจะรู้สึกเปรมอารมณ์มากขึ้น




Create Date : 05 ตุลาคม 2549
Last Update : 5 ตุลาคม 2549 16:46:13 น. 4 comments
Counter : 1191 Pageviews.

 
อืม ไม่ใช่แนวที่ชอบแฮะ อาจจะหนักไปสำหรับเราก็ได้


โดย: กระปุกกลิ้ง วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:17:43:34 น.  

 
น่าจะหนักๆ นะคะ

อยากอ่านแฮะ

จริงๆ ถ้าได้อ่านต่อจากกรณีฆาตกรรมฯ อารมณ์การอ่านน่าจะไปกันได้



แต่ตอนนี้มาอ่านเบาๆ ซะแล้ว คงต้องรออีกพักหนึ่งแหละค่ะ

ขอบคุณที่มารีวิวให้อ่านกันนะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:18:58:06 น.  

 
ก่อนหน้านี้ ผมเคยอ่าน "คนลอบหมึก" ของ จิระภัทร นำเสนอออกไปในแนวค่อนจะไปทางแนวคล้ายๆกับ ตลิ่งสูง ซุงหนัก ของ นิคม รายยวานะ แต่ คนลอบหมึก ถ่ายทอด ชีวิตของคนวางลอบหมึกในทะเลมากกว่า เขาให้ตัวละครคุยกับตัวเองเหมือนกัน

สำหรับ เล่นเงา ล่าสุด ท่านขรรค์ชัย บุนปาน ยังเอามาพูดถึงใน "ของดีมีอยู่" หน้าสุดท้ายของมติชน สุดสัปดาห์ แต่ว่าผมยังไม่ได้อ่านจนจบซะที ด้วยเหตุว่า มัวแต่ไปอ่านงานของ ประชาคม ลุนาชัย นั่นแหละครับ จบไปแล้ว 4 เล่ม -- ก็พอจะรู้จักเขาแล้วนะ อยากพูดถึงนิดหนึ่ง คนข้ามฝัน อ่านแล้วเหมือนเขาได้รับแรงบันดาลใจจาก Shawshank Redamption เลย เรื่องเล่าโทนเดียวกันเลย ส่วนอีกเล่ม ฝั่งแสงจันทร์ ให้นึกถึง โลกียชน ของ สไตน์เบ็ค

ตอนนี้หัวสมองยังว่างเปล่า เพราะโดนงานเล่นงาน แทบจะหาเวลาฟังเพลง อ่านหนังสือไม่ได้เลย .. ทั้งๆที่วันก่อน ไปยึดเก้าอี้เพื่อน (เขาย้ายที่พัก) ได้มาตัวหนึ่ง .. มันน่าจะเอามานั่งฟังเพลง อ่านหนังสือ อะไรเทือกนั้นซะจริงๆ

แต่ดูเอาเถอะ มีเก้าอี้ มีหนังสือ มีแผ่นซีดี ไม่มีเวลาอ่าน ไม่มีเวลาฟัง ..


โดย: นอนเปล (ชายลังเล ) วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:8:55:02 น.  

 
ยังไงขอให้มีเวลา่กลับมาอ่านหนังสือเร็วๆ นะคะ

คุณสาวไกด์๊ฯ
อ่าน 2 เรื่องนั้นต่อกันก็ดีค่ะ ต่อเนื่องดี แต่เครียดชะมัด อิอิ


โดย: nunaggie วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:17:44:46 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

nunaggie
Location :
City of Angels, Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




คุยเฉพาะเรื่องเพลง :D

"I still find each day too short for all the thoughts I want to think, all the walks I want to take, all the books I want to read, and all the friends I want to see." John Burroughs

Follow my twitter @nunaggie :)

"มีเรื่องราวอีกมากมายให้ชีวิตต้องเดินทางไปค้นหา เราคงไม่ค้นพบทุกอย่างได้ เพียงแค่ชั่วชีวิตเดียว"
Creative Commons License
© Supada Luangsirimongkol 2015.
qrcode
Friends' blogs
[Add nunaggie's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.