"แจ๊ส....ฉัน"
Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
20 มกราคม 2553
 
All Blogs
 

75 สุดยอดมือกีตาร์พันธุ์แจ๊ส (3)

แนวหน้าบีบ็อป

1. Kenny Burrell เคนนี เบอร์เรล หลังจากช่วงเวลาที่อยู่กับออสการ์ ปีเตอร์สันในปี 1955 ยุคทองของเคนนีก็ได้เริ่มขึ้นในฐานะนักดนตรีไซด์แมน และผู้นำวงทริโอคนสำคัญ งานชิ้นสำคัญชุด Guitar Forms ที่ออกวางจำหน่ายในปี 1965 ได้แสดงให้เห็นขีดขั้นในความสำเร็จของเคนนีอย่างชัดเจน รวมไปถึงความสามารถในการเล่นกีตาร์คลาสสิกและกีตาร์ไฟฟ้าทั้งสองอย่าง เคนนีเล่นออกมาแบบอนุรักษ์นิยม ให้ความสำคัญกับท่วงทำนองมากกว่าการแสดงเทคนิกทางดนตรี “ผมคงไม่พยายามที่จะยุ่งวุ่นวายอยู่กับการทำอะไรเพียงเรื่องเดียว มันไม่ส่งผลแตกต่างเลยถ้าคุณจะเล่นแบบไหน ถ้าคุณถ่ายทอดสิ่งต่างๆ ภายในออกมาได้”



2. Joe Pass โจ แพส เมื่อครั้งที่เขาได้บันทึกอัลบัม Virtuoso ในช่วงกลางยุค 1970 ได้สร้างความตื่นตะลึงให้กับนักฟังและนักวิจารณ์ด้วยทักษะการเล่น และความเข้าใจในสิ่งที่กำลังเล่นอยู่อย่างแจ่มชัด ไม่ว่าที่ใดต่างก็ต้องการโจ แพสไปเล่น ทั้งคอนเสิร์ต ทั้งบันทึกอัลบัม ไม่ใช่เพียงแค่การเล่นเดี่ยวเท่านั้น แต่ยังได้ไปเล่นให้กับนักร้องดัง อย่าง เอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์และซาราห์ วอห์น รวมทั้งไปเล่นในวงของออสการ์ ปีเตอร์สัน การเล่นของปรมาจารย์พิกกิงอย่างโจ แสดงชัดเจนถึงความกลมกลืน ละมุนละไมในฮาร์โมนีและความหลากหลายของดนตรีที่ซับซ้อน “เมื่อผมโซโล ผมแทบจะคิดถึงแต่ฮาร์โมนีของตัวเอง แล้วก็ค่อยคิดเรื่องจังหวะ” โจเคยเล่าไว้ “ในการเล่นดูโอ ผมคิดถึงเคาน์เตอร์พอยต์ไลน์ หรือมูฟเมนต์ ผมจะฟังอีกคนหนึ่งเล่น แล้วก็พยายามจะเล่นให้กลมกลืน ผมไม่ชอบเล่นนำ”



3. George Benson จอร์จ เบนสัน มือกีตาร์ที่ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ในเหยียบคร่อมระหว่างเส้นแบ่งของพาณิชย์แจ๊สและแจ๊สศิลปะ เดิมทีเขาเป็นไซด์แมนในวงทริโอของแจ็ก แม็กดัฟ จากนั้นก็เดินต่อไปสู่ความสำเร็จทั้งเงินและกล่อง แถมยังเป็นทั้งหัวหน้าวง และเล่นเดี่ยวอีกด้วย จอร์จอาจจะเป็นที่รู้จักอีกแง่หนึ่งคือ เป็นมือกีตาร์ผู้ซึ่งชอบร้องสแก็ตควบคู่กับการโซโลของตัวเอง “ผมไม่ค่อยสนใจที่จะเป็นแบบอย่างของคนอื่น” เขาบอก “การเป็นตัวอย่างนั้นเหมาะกับคนที่สามารถเล่นอะไรได้หลากหลาย เราเองไม่มีวันรู้ว่าสิ่งต่างๆ จะเปลี่ยนแปลงเมื่อไร อย่างไรก็ตาม ผมชอบทางป็อปมากกว่า แต่ก็ยังชอบอิมโพรไวส์”



4. Wes Montgomery เวส มอนต์โกเมอรี ผู้ประดิษฐ์เสียงกีตาร์ที่กลมกลึงด้วยนิ้วโป้ง ทั้งยังสามารถสร้างเสียงสองเสียงได้พร้อมๆ กันในการเล่น หลังจากปรากฏตัวจากมินนิอาโพลิสในปี 1959 แล้วเขาได้รับรางวัลนักดนตรีดาวรุ่งจากนิตยสารดาวน์บีตในปี 1960 เวสเล่นดนตรีต่อไปจนประสบความสำเร็จด้านยอดขาย หากเนื้องานยังอุดมไปด้วยความเข้มข้นทางดนตรีในการอิมโพรไวส์ “ตอนที่งานของผมติดอันดับบิลบอร์ด พวกเขายังจัดให้ไม่ได้เลยว่าจะเอางานผมไปไว้ชาร์ตป็อปหรือแจ๊ส” เวสเอ่ย “ผมว่าผมได้เป็นต้นกำเนิดของแขนงดนตรีใหม่ ซึ่งมีคอนเซ็ปต์แจ๊สอยู่ในเนื้องาน แต่ผมเล่นดนตรีป็อป”



5. Jimmy Hall จิม ฮอล ความสามารถทางดนตรีของจิมได้รับการสร้างสรรค์และขัดเกลาอย่างแตกต่าง เริ่มด้วยการร่วมเล่นกับชิโก แฮมิลตัน, จิมมี จุฟฟรีย์, บิล เอแวนส์ และซันนี รอลลินส์ บ่อยครั้งที่จิมจะเขียนเพลงออกมาติดสำเนียงบลูส์ เขาชอบซาวด์กีตาร์ที่นุ่มนวล เป็นธรรมชาติ “จริงๆ ผมก็ไม่เชิงว่าจะเป็นมือกีตาร์แจ๊ส ผมเป็นนักเต่งเพลงที่บังเอิญมาเล่นกีตาร์มากกว่า”



6. Grant Green แกรนต์ กรีน เป็นคนที่ช่วยให้วงออร์แกน ทริโอได้เป็นมาตรฐานวงดนตรีแจ๊สช่วงยุค 1950-60 แกรนต์โดดเด่นในเรื่องการเล่นที่ผ่อนคลาย และไม่เคยขาดหายในเรื่องกรูฟ เขาเล่นในสไตล์ซิงเกิลโน้ต “ผมไม่ได้ฟังแจ๊สกีตาร์มากนัก” แกรนต์กล่าว “ผมชอบฟังพวกฮอร์นมากกว่า” ความเก่งฉกาจในหลายๆ ด้านของเขาก็เป็นที่รู้จักมากพอๆ กับเสียงร้องที่นุ่มหนา แกรนต์คงเส้นทางอาร์แอนด์บีตลอดระยะเวลาการเป็นนักดนตรี ซึ่งรวมถึงความสำเร็จของอัลบัมที่จัดจำหน่ายกับบลูโน้ตด้วย



7. Johnny Smith จอห์นนี สมิธ หนึ่งในมือกีตาร์แจ๊สรอบด้านแห่งยุค 50 เขาเล่นตามคลับแจ๊สช่วงกลางคืน ส่วนกลางวันก็ทำงานเป็นนักดนตรีในสตูดิโอที่ NBC นิวยอร์ก เขามีชื่อเสียงในแง่ของความชัดเจน และความสุขุมเยือกเย็นในเทคนิกการเล่น ซึ่งเป็นการยกระดับมือกีตาร์สตูดิโอและวงการแจ๊สในภายหลัง อัลบัม Moonlight In Vermont เป็นอัลบัมแจ๊สแห่งปี 1952 จัดอันดับโดยนิตยสารดาวน์บีต จริงๆ แล้วเขาก็ลาจากดนตรีแจ๊สไป เมื่อเขาย้ายมาอยู่ที่โคโลราโดในช่วงยุค 60 “จอห์นนี สมิธทำให้เราได้ตระหนักว่า ที่แท้กีตาร์นี่ก็คือ ออร์เคสตราวงเล็กๆ นี่เอง” รัสเซล มาโลนกล่าว





 

Create Date : 20 มกราคม 2553
5 comments
Last Update : 20 มกราคม 2553 15:34:02 น.
Counter : 8596 Pageviews.

 

 

โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ 20 มกราคม 2553 16:12:29 น.  

 

มาไม่ทันได้เจิม ยังเต็มทุกเม็ดเหมือนเดิมเลยนะคะเนี่ย อิอิอิ ไว้กลับมานแ่น่นอนค่ะ

 

โดย: prunelle la belle femme 20 มกราคม 2553 18:37:41 น.  

 

ส่วนใหญ่จะฟังของ จอห์น โคลเทรน , ไมล์ เดวิส , บิล อีแวนส์ อะไรแบบนี้มากกว่า ถ้าให้นึกถึงมือกีตาร์แจ๊ซผมมักจะนึกไม่ค่อยออก

 

โดย: komyooth 3 กุมภาพันธ์ 2553 8:15:01 น.  

 

notyes jazz

 

โดย: กล้วยหอม กับ เนยแข็ง 14 กุมภาพันธ์ 2553 15:25:18 น.  

 

สวัสดีครับเพิ่งมา ขออนุญาติชมย้อนหลังนะครับ อลังการงานสร้างจริงๆเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณย้อนหลังครับ

 

โดย: notyes jazz (กล้วยหอม กับ เนยแข็ง ) 14 กุมภาพันธ์ 2553 15:30:40 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


nunaggie
Location :
City of Angels, Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




คุยเฉพาะเรื่องเพลง :D

"I still find each day too short for all the thoughts I want to think, all the walks I want to take, all the books I want to read, and all the friends I want to see." John Burroughs

Follow my twitter @nunaggie :)

"มีเรื่องราวอีกมากมายให้ชีวิตต้องเดินทางไปค้นหา เราคงไม่ค้นพบทุกอย่างได้ เพียงแค่ชั่วชีวิตเดียว"
Creative Commons License
© Supada Luangsirimongkol 2015.
qrcode
Friends' blogs
[Add nunaggie's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.