19 พฤษภา 53 (พฤษภาทมิฬ2)

และแล้วการสลายม็อบ ผู้ชุมนุมที่ยึดเยื้อมาเนิ่นนาน ได้จบสิ้นลงแล้ว ณ วันนี้  จบสักที
 ชอบข้อความที่นายกเขียน...

 " If you lose hope, somehow you lose the vitality that keeps life
moving, you lose that courage to be, that quality that helps you go on in spite of it all. And so today I still have a dream"
 ถ้าเราหมดสิ้นความหวัง
เราก็เหมือนสูญสิ้นพลังที่จะผลักดันชีวิต
สูญเสียความกล้าที่จะก้าวต่อไป

ถ้าเรากลัว เราไม่กล้าที่จะเดินต่อไป เราก็เหมือนคนแพ้ กลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้นในสิ่งที่เราไม่อาจรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แล้วเราก็จะอยู่กับที่ ที่เดิม... ไม่กล้าเปลี่ยนแปลงตัวเอง

เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ณ วันนี้ 19 พ.ค. 53
หากนายกไม่กล้าตัดสินใจเหตุการณ์คงต้องยึดเยื้ออีกเนินน่าน
แต่อย่างไรก็ตามใช่ว่าทุกอย่างจะสิ้นสุด เรายังไม่แน่ใจว่า พวกกลุ่มคนที่จ้องจะทำลายประเทศไทย เหล่านั้น จะกลับมาเมื่อไหร่ รัฐบาลต้องทำงานหนักขึ้นในทุกด้าน ปราบปราม ปลูกฝังความคิด คนไทยทุกคนต้องช่วยกันสอดส่องดูแล ช่วยกันสามัคคีกันเพิ่มขึ้น รักกันให้มากขึ้น เพราะที่แห่งนี้คือบ้านของเรา บ้านที่เราเกิดและเป็นสถานที่ที่เราจะตายบนผืนแผ่นดินนี้อย่างมีความสุข

ฉันไม่รู้ว่าเหตุการณ์ความไม่สงบ ม็อบเสื้อแดงเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ว่าระยะเวลามันช่างเนิ่นนานเหลือเกิน  อิมพีเรียลเวิลด์ลาดพร้าว ชั้น 5 ฉันต้องเดินผ่าน เพื่อไปทำงาน ณ ชั้น 4 ทุกวันต้องเจอสีแดง แสบตาทุกวัน สถานีประชาธิปไตย
พวกเค้ามาทำอะไรกัน และบ่อยครั้งที่ต้องขึ้นลิฟพร้อมกลุ่มคนเหล่านั้น บางวันก็เจอกับสมาชิกใหม่ของพวกเค้ามาทำบัตรเสื้อแดง (ทำกันอย่างเป็นทางการ) ตาแก่ ๆ ยายแก่ๆ ฉันมักถูกถามเสมอว่า ทำบัตรชั้นไหน (คิดว่าฉันจะรู้และเป็นพวกเดียวกับพวกมันรึงัยไม่ทราบ)  ที่นี่จะเป็นศูนย์รวม คล้าย ๆ เป็นสถานีที่พวกมันจะสามารถสื่อสาร รับสารและเป็นที่ชุมนุมย่อย พอเริ่มเที่ยงก็จะมีมานั่งกันที่ทางเดิม หารู้ไม่พวกเราลำบาก เดินผ่านมันคงรู้สึกภูมิใจจะนำเสนอ รู้ป่าวว่าในใจคิดงัย
ต้องสาปเช่ง มันทุกวัน เม่งเมื่อไหร่พวกมันจะหมดประเทศไปซักทีนะ 
ชั้น 4-5 ของอิมพีเรียล จะมีบริการหลายๆ อย่างให้พวกมัน ไม่ว่าจะเป็น ร้านกาแฟ ร้านขายเสื้อผ้า แม้แต่หน้า office ของฉันมันยังมาตั้งร้านขายของแดง ๆ  เจ้าของร้านอาหารหน้า บ. ยังชื่อ แดง คิดดู (ไม่รู้ว่าเพิ่งเปลี่ยนชื่อรึเปล่า เพื่อจะได้ขายดีๆ )  
จากเหตุการณ์สถานการณ์บ้านเมืองไม่ปกติ บ.จึงต้องปิดและย้าย สนง.ลงมาอยู่ที่บ้านของเจ้าของ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าสามารถทำการได้รึยัง เพราะเจ้าของกลัวว่าจะมีพวกเลวๆมาก่อความรุนแรง หาก พนง.เป็นอะไรไปไม่คุ้มค่า

เหตุการณ์ได้ทวีความรุนแรงขึ้นตั้งวันที่ เสธ.แดง โดนยิง วัน พฤ ที่ 13 รัฐมีประกาศชัดเจนต้องการขอพื้นทีคืนจากการชุมนุมหลังจากทีมีท่าทีแจ้งให้ผู้ชุมนุมกลับบ้านแต่ไม่เป็นผล แกนนำยังคงปลุกระดม และกลุ่มผู้ชุมนุมได้เพิ่มความโกรธแค้นที่เสธ.แดงถูกยิง ได้ก่อจลาจล เผายางรถยนต์เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าหน้าที่เข้าไปยังสถานที่ชุมนุม และมีการยิง ใช้อาวุธ ระเบิด M 79 ปืน และปาสิ่งของ ระเบิดขวด ใส่เจ้าหน้าที่   เหตุการณ์เริ่มบานปลาย
เจ้าหน้าที่เริ่มการปฏิบัติการอย่างจริงจัง เช้าวันที่ 19 พ.ค. 53 เคลื่อนกำลังพลและกองทัพ เพื่อต้องการเข้าจับกุมและสลายการชุมนุม สถานการณ์เรี่มแล้วร้าย มีการต่อต้านเจ้าหน้าที่อย่างต่อเนื่อง ความกดดันและความเครียดยิ่งเพิ่มขึ้น มีคนล้มเจ็บและชีวิต จนกระทั่งเวลา ประมาณ 14 น.แกนนำได้มอบตัว กับเจ้าหน้าที่ ที่ สตช. ด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่สามารถทดเห็นผู้คนต้องล้มตายไปมากกว่านี้  (สุภาพบุรุษเชียวนะมรึง พอเวลานี้) คิดว่าเหตุการณ์น่าจะดีขึ้น ตรงข้าม กลุ่มผู้ชุมนุมบางส่วนยอมกลับบ้านสลายการชุมนุม แต่ก็ยังมีกลุ่ม นปช.ที่ไม่พอใจการตัดสินใจของแกนนำ โมโห โกรธ แล้วใช้ความรุนแรงเพิ่มมากขึ้นโดยการจราจล จุดไปเผาสถานที่สำคัญ ๆ ห้างสรรพสินค้า ศูนย์การค้า สถานที่ราชการ ทั้งในกรุงเทพฯและ ตจว. โดยไม่คำนึกถึงความเดือนร้อนของผู้อื่นเค้า มิหนำซ้ำยังต่อต้านการเข้าช่วยดับเพลิงของเจ้าหน้าที่ ยิง จนท.ดับเพลิงจนเสียชีวิต ทำให้การทำงานของ จนท.ยากขึ้น เป็นเหตุให้การวางเพลิงสำเร็จ  ห้างสรรพสินค้า ศูนย์การค้า สถานที่ราชการ ได้รับความเสียหายอย่างมากมาย กว่า 35 จุด เสียหายนับหมื่นล้าน

ไม่สามารถประเมินความเสียหายได้ ก็คือ ความรู้สึกของผู้ที่ได้รับความเดือนร้อน และเสียชีวิต โดยที่ไม่รู้อะไร ประมาณว่ายังงงอยู่เลยว่าเกิดอะไรขึ้น   หลายชีวิตต้องพลีเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะกลุ่มควายแดงทั้งหลาย ทหาร เจ้าหน้าที่  ประชาชนคนบริสุทธิ ต้องมาสังเวยชีวิต ขอให้ดวงวิญญาณของพวกเค้าเหล่านั้นจงสู่สุขติ ได้อยู่ในที่ที่มีความสุข 

กรุงเทพฯ เมื่อวันวานกับวันนี้ต่างกันสิ้นดี

ภาพของสถานที่อันสวยงาน ต้องมาถูกทำลายด้วยมือของคนเลวๆพวกควายไร้สมอง กรุวเทพฯ เคยเป็นเมืองที่มีรอยยิ้ม มีเสรีภาพ บัดนี้ผู้คนมีความตึงเครียด ต้องระแวงภัยอันตรายอยู่ตลอดเวลา

 
ขอความสุขของประชาชนคนไทยจะกลับมาเร็ววัน  
ขอให้เรารักกันเหมือนเดิม

กรุงเทพฯ บรรยากาศที่เปี่ยมด้วยความสุข พร้อมต้อนรับผู้ที่มาเยือน

สยามเมืองยิ้ม

**********************************************************************************

แล้ววันนี้ละ...

(พระ)มาทำอะไรกันในสถานที่อย่างนี้

กรุงเทพฯที่เปลี่ยนไป พวกเค้ามาทำอะไร พวกเค้าลายกรุงเทพฯที่น่าอยู่ของเราสลายไปในพริบตา

ขอบคุณรั้วของชาติทหาร ตำรวจ สื่อมวลชน ที่ยอมพลีชีพเพื่อพวกเรา

Create Date : 21 พฤษภาคม 2553		7 comments
Last Update : 21 พฤษภาคม 2553 9:37:18 น.
Counter : 666 Pageviews.
Share Tweet