บ๊ายบายครั้งหนึ่งฝูงนกจะย้ายถิ่นจากไฮติไปยังนิวยอร์ค แต่เต่าไปด้วยไม่ได้
เพราะมันไม่มีปีกจะบิน
นกพิราบสงสารเต่าจึงบอกแก่เต่าว่า เต่าเอ๋ย ข้าจะพาเจ้าไปด้วย
เราจะทำอย่างนี้นะ ข้าจะคาบปลายไม้ข้างหนึ่งไว้ เจ้าคาบอีกปลายหนึ่ง
แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เจ้าก็ต้องไม่ปล่อยเป็นอันขาดนะ
ไม่งั้นเจ้าจะต้องตกลงไปในน้ำ
ว่าแล้วนกก็คาบปลายไม้ข้างหนึ่ง เต่าคาบอีกข้าง
แล้วนกก็บินขึ้น เต่าก็ไปด้วย บินๆๆๆ ไปจนถึงทะเล
เต่าและนกเห็นฝูงสัตว์อื่นๆ มากมายมายืนอำลาอยู่บนพื้นดิน
แต่พอสัตว์เหล่านั้นเห็นเต่ากับนกพิราบ
มันก็หยุดโบกมือ โบกตีน โบกอะไรก็แล้วแต่เพื่ออำลา
แล้วก็ส่งเสียงเซ็งแซ่ขึ้นว่า
ดูนั่นสิ! มันร้องบอกแก่กัน เต่าจะไปนิวยอร์ค
แม้แต่เต่ายังได้ไปนิวยอร์คเลย!
เจ้าเต่าปลื้มสุดขีดที่ใครๆ พูดถึงตนอย่างนั้น
ปลื้มมากเสียจนตะโกนคำภาษาอังกฤษคำเดียวที่มันรู้จัก
บ๊ายบาย!
โอ๊ะโอ๋ เต่าอ้าปาก และเมื่อทำอย่างนั้นมันก็เลยปล่อยปลายไม้ที่คาบอยู่
และตกลงไปในทะเล
นี่คือสาเหตุที่มีนกพิราบมากมายที่นิวยอร์ค แต่เต่ายังอยู่ที่ไฮติ
+++++++++
จากนิทานพื้นบ้านของไฮติ เรื่อง Bye-Bye
หนูหล่อ แปลเก็บความ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่ามัวเพลินปลาบปลื้มจนลืมตน...
อิอิ วาทะนี้คุ้นๆ นะคร้าบบ
Create Date : 11 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 2:25:36 น. |
|
57 comments
|
Counter : 3792 Pageviews. |
|
นี่เต่าที่ตกลงทะเลมาเกยชายหาด