ข้อดีของการมีลูกอีกข้อ ที่เพิ่งคิดได้
ใจจริงนะ..ถ้าถามเราว่า มีลูกละดีตรงไหน หาข้อดีได้น้อยมาก... เหนื่อย เปลือง ง่วง อดนอน..เปลือง ปวดหัว หงุดหงิด ปรี๊ดแตก เปลือง ลูกนี่เผาผลาญพลังงานชีวิตในร่างกายมากมายอะ
ปรกติ ชีวิต เรียบๆง่ายๆ ตังค์พอใช้ มีงานทำ มีเพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว ตังค์เหลือเก็บ..ชีวิตวัยยี่สิบปลายๆ - สามสิบ ไปจนบั้นปลาย มันลงตัวหมดละเนอะ...จะมีปัญหาก็กิเลสบ้าๆ บอๆ อยากได้โน่น อยากได้นี่ ไม่เคยพอดี....
ข้อดีหนึ่งข้อ ของการมีลูก คือ ทำให้ชีวิตบนโลกใบนี้ เรามีส่วนร่วมในการเริ่มต้นของอะไรสักอย่าง....ดูมีจุดหมาย มีความก้าวหน้า ความเป็นไป ที่ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดตรงไหน ...ลุ้นดี แต่ละวันๆ ผ่านไป มีอะไรใหม่ๆ แม้จะเรื่องเล็กจิ๊บจ้อย กะปิ๋วหลิว ในสายตาคนทั่วไป มันก็ทำให้เรามีความสุขได้...
จากแต่ก่อน...คิดว่าอะไรวะ แค่เด็กยิ้มได้ หัวเราะได้ แค่นี้ต้องมาเห่อ แม๊แค่ลูกไปโรงเรียน ทำเป็นตื่นเต้น....กระแดะจิง แต่นะ เรื่องบ้าๆบอๆ เล็กๆ น้อยๆ นี่มันดันก็ทำให้พลังงานชีวิตในจิตใจเราเต็มเปี่ยมขึ้น
มานั่งคิดว่า..เอ๊..จะเอากะเป๋าไรให้ลูกไปโรงเรียนดีนะ รองเท้าแตะอันไหนดี กางเกงในแบบนี้ดีป่าวใส่กะชุดนักเรียนจะสวยไม๊ (อยู่ข้างในใต้กระโปรง ตรูก้อยังไม่วายเอามานั่งคิดว่าจะใส่แบบไหนดี) ชุดว่ายน้ำ อันนี้ใส่ไปว่ายน้ำละจะดำป่าว ของว่างพกไปโรงเรียนจะเอาไรดี รองเท้าแบบไหนจะเข้ากะชุดนักเรียน -_-''
ยังไม่วายๆ วันนี้แวะเวียนไปในรั้วมหาลัย..เห็นแนวข้อสอบ ป.1 จิตใจเต้นตึกตั่กๆๆๆ....เอ ข้อสอบเด็กอนุบาลจะเป็นยังไงน๊า..น่าตื่นเต้นจัง (นี่ กรูเป็นไรไปเนี่ย) ซื้อไปเก็บไว้ก่อนดีไม๊น๊า..จะได้ลองไปอ่านเล่นๆ เตรียมสอนลูกไว้ก่อน (เจ๊นี่ เพิ่งไปสมัครเตรียมอนุบาลมาวันก่อนเองไม่ใช่หรอ !!!!) เฮ้อ..เป็นไรมากปะ...นี่มันเพิ่งโยงเส้นจับคู่ได้เองนะเนี่ย
มากกว่านั้นอีก...เดินๆๆ เข้าไปในมหาลัยทำธุระ...เห็นเด็กนักศึกษาเดินผ่านไปมา คิดถึงความหลัง นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่อยากย้อนเวลากลับไป..ช่วงเวลาของการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ใส่ชุดนักศึกษา นั่งลอกการบ้าน อ่านหนังสือสอบ กิจกรรมกรุ๊ป รับน้อง นั่งเม้าส์อยู่ใต้ถุนตึก กินหมูปิ้งถาปัด เรียนๆ เล่นๆ เดินไปกินข้าวสามย่าน มาบุญครอง หูยย มีความสุขอะ (แต่อิตอนนั้นไม่คิดงี้นะ..คิดแค่ว่า เมื่อไหร่จะจบๆฟระ จะได้ไม่ต้องสอบ)
แล้วก็มานึกถึงตอนลูกเรียนมหาลัย....ตื่นเต้นแทน..เราคงจะปล่อยให้มันมีชีวิตอิสระ เที่ยวเล่นได้เต็มที่ ให้มีความทรงจำดีๆ กับเพื่อนตอนเรียนเยอะๆ เพราะพอผ่านพ้นไปแล้ว มันจะย้อนกลับมาไม่ได้....เห็นเพื่อนบางคนพ่อแม่หวงต้องกลับบ้านตรงเวลา โน่นนี่นั่น กิจกรรมไม่ทำมากไม่ได้ เดี๋ยวเกรดตก.. เค้าคงไม่รู้เลย ว่าพลาดอะไรไปบ้าง ถ้าเป็นไปได้..เอ็นท์มหาลัยรัฐให้ติดก็ดีนะ ประหยัดกว่าเย้ออออ...เอ้ย..ไม่ใช่
มันมีมนต์ขลัง อย่างบอกไม่ถูก
(แต่ตอนรู้ว่าเอ็นท์ติดที่นี่..เซ็งชีวิตอย่างบอกไม่ถูกขอตกไปอีกอันดับนึงได้ไม๊นี่ ไกล ไปไม่เป็น ไม่ชอบลุคไฮโซ แต่จริงๆ ไม่ช่ายเลยยยยย ร้อยพ่อพันแม่แล้วแค่เราจะเลือกสังคมต่างหาก)
เดินไปเดินมายาวเลยอะ แค่จะหาเอทีเอ็มกด ซื้อของนิดหน่อย จาก สทบ (มันคืออาคารจามจุรี 5 ชั้น 2 แบบหาไม่เจอ เดินวนๆ คุ้นๆว่าอยู่ชั้น 2 ของตึกไหนสักตึกเทือกๆนั้น จนต้องถามทางคุณป้าแถวนั้น ) เดินผ่านครุ อักษร ลอดอุโมงค์ เดินผ่านวิดยา มาทางตึกจุล ทะลุศาลาพระเกี้ยว (จะหาวัฟเฟิลไส้กรอกกินซะหน่อย แต่เลิกขายไปละมั้ง) เจอศูนย์หนังสือ อยากเข้าไป แต่ปั๋วโทรมาตาม เลยต้องเดินวนๆออก
เดินดูสาวๆ มหาลัย..ที่แบ่งออกได้เป็นหลายพวก เสื้อติ้ว กระโปรงตัวจิ๋ว หิ้วหลุยส์ ใส่ส้นสูง ยืนกดบีบี (และมีประเภทนั่งเล่นแมคบุ๊คโปรอยู่บนม้าหินใต้ต้นไม้ด้วย...จึ๋ย) กะ เสื้อโคร่งๆ กระโปรงบาน กระเป๋าสะพายข้าง หัวฟูๆ รองเท้าคัชชู
ตลกดี...อีกหน่อยลูกสาวเราจะเป็นแบบไหนหว่า
ชีวิตดูมีความหวัง เป้าหมายใกล้ๆ นี่เลย...ช้อปปิ้งของใช้สำหรับไป โรงเรียน..มันส์อีกแล้ว เดี๋ยวจะเอาเช็คลิสต์มาแปะๆๆๆๆๆ กันลืม
ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ
Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
12 comments |
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2553 10:47:12 น. |
Counter : 2099 Pageviews. |
|
|
|
จะบอกว่าได้แนวข้อสอบเข้าป.1 มาก็จิตตกค่ะ เห็นแล้วกลุ้ม ไม่รู้ถึงเวลานั้นลูกชั้นจะทำได้ไหมน๊อ
แต่มิวมิวเก่งมากค่ะ เห็นแบบฝึกหัดของหนูแล้วปลื้มแทนเลย