سلامة ☆"คู่กรรม"นิยายรักอมตะ



"คู่กรรม"..นวนิยายรักอมตะ




คู่กรรม : บทประพันธ์ของคุณทมยันตี



นวนิยาย..ที่จขบ.ชื่นชอบมาก..และเป็นนิยายที่อ่านซ้ำไปซ้ำมาได้หลายครั้ง แม้ว่าเนื้อเรื่องบทสรุปจะเป็นความโศกเศร้าก็ตามที ตัวจขบ.อ่านกี่ครั้งกี่คราวก็ต้องเสียน้ำตาทุกครั้งไป
หรือแม้กระทั่งเรื่อง"คู่กรรม"ได้ถูกนำมาทำเป็นบทละคร จขบ.ก็ยังชอบดูผลงานเรื่องนี้อยู่ตลอด
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีเนื้อหาทั้งหวานทั้งเศร้าทั้งซาบซึ้ง แต่ก็ประทับใจไปกับทุกตัวละครในเรื่อง เป็นผลงานที่คุณทมยันตีได้ถ่ายทอดออกมาได้ประทับใจมาก




รื่องย่อ คู่กรรมภาค 1


อังศุมาลินโตมาท่ามกลางความรักและความอบอุ่นของแม่อรและยายในบ้านสวนริมน้ำเจ้าพระยา พ่อของอังศุมาลินเป็นอดีตทหารเรือชื่อ หลวงชลาสินธุราช แต่ด้วยฐานะที่แตกต่างกันทำให้พ่อกับแม่ต้องแยกทางกัน อังสุมาลินมีวนัสเป็นเพื่อนชายที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก จนวนัสเดินทางไปเรียนต่ออังกฤษ และหมั่นเขียนจดหมายมาหา

อังศุมาลินอยู่เสมอ สงครามเริ่มแผ่ขยายเข้ามาถึงเมืองไทยและทหารญี่ปุ่นก็เข้ามาตั้งฐานทัพ ครอบครัวอังศุมาลินมีโอกาสได้รู้จักสนิทสนมกับหมอโยชิ หมอชาวญี่ปุ่นผู้แสนใจดี และเป็นมิตร หมอโยชิเอ็นดูอังศุมาลินจึงเสนอตัวสอนภาษาญี่ปุ่นให้เธอด้วยความเต็มใจ

วันหนึ่งอังศุมาลินว่ายน้ำไปแอบดูอู่ต่อเรือของทหารญี่ปุ่นที่อยู่ใกล้ๆสวนทำให้ได้พบกับโกโบรินายช่างใหญ่ประจำอู่ เขากล่าวทักทายอังศุมาลินอย่างเป็นมิตร แต่อังศุมาลินกลับไม่พูดด้วยเพราะอคติกับทหารญี่ปุ่น แต่ถึงกระ
นั้นโกโบริก็เริ่มแสดงไมตรีกับครอบครัวของอังศุมาลิน จนทำให้ทั้งแม่ และยายเริ่มเอ็นดูและมองเห็นถึงน้ำใจของโกโบริ ขณะที่อังศุมาลินเองก็ยังอคติกับเขาเหมือนเดิม สัญญาณระเบิดดังขึ้น!! ในคืนที่อังศุมาลินอยู่บ้านคนเดียว

โกโบริแวะมาหาพอดีเลยมีโอกาสได้ช่วยเหลือพาอังศุมาลินไปหลบภัยที่ท้ายสวน ทั้งคู่วิ่งฝ่ากระสุน โกโบริกอดอังศุมาลินวิ่งเอาตัวเป็นกำบังให้ แล้วพาอังศุมาลินไปหลบในท้องร่องและกอดอังศุมาลินไว้แน่น ระเบิดลงใกล้ๆจุดนั้น โกโบริยอมเสี่ยงชีวิตเจ็บตัวแทนอังศุมาลินและก่อนที่เขาจะหมดสติไป โกโบริก็บอกรักอังศุมาลินว่า“ผมรักคุณ”

เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ชาว บ้านรู้กันไปทั่ว นสพ.นำไปลงข่าวซุบซิบ กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตและมีการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง ทุกอย่างบีบคั้นเหมือนมัดมือชก โกโบริจึง ส่งผู้ใหญ่มาสู่ขออังศุมาลินแต่งงานเพื่อรักษาชื่อเสียงของเธอ ทั้งที่เธอไม่เต็มใจแต่ต้องจำยอมด้วยเหตุผลทางการเมือง ความสุภาพแสนดีของ โกโบริที่ไม่คิดจะล่วงเกินอังศุมาลินแม้แต่น้อยทำให้เธอเริ่มมองเขาในแง่ดีมากขึ้น จนกระทั่งคืนหนึ่งโกโบริถูกรบเร้าให้กินเหล้าจนเมา กลับบ้านและคืนนั้นเองอังศุมาลินก็ตกเป็นของโกโบริ แม้จะเป็นสิทธิ์โดยชอบธรรมแต่โกโบริเสียกลับเสียใจที่ทำลงไปเช่นนั้นทำให้ อังศุมาลิน ใจแข็งแสดงออกกับโกโบริอย่างเย็นชา

วนัสกำลังจะกลับเมืองไทยมีข่าวว่าทหารไทยถูกญี่ปุ่นจับเป็นเชลย อังศุมาลินกลัวว่าหนึ่งในนั้นจะเป็นวนัส เลยซักถามกับโกโบริ และขู่โกโบริ ไม่ให้ทำร้ายเชลย ประชดด้วยการย้ำให้โกโบริอย่าลืมสัญญาที่จะให้อิสระกับเธอ ทำ
ให้โกโบริเจ็บช้ำใจแล้วคืนหนึ่งวนัสก็แอบมาพบอังศุมาลินวนัสรู้เรื่องอังศุมาลินดีทุกอย่าง เขารู้ดีว่าอังศุมาลินกำลังสับสน จึงให้อิสระอังศุมาลินเลือกคนที่รักพร้อมกับฝากให้อังศุมาลิน บอกโกโบริด้วย ว่าอย่าไปบางกอกน้อยเพราว่าจะมีการวางระเบิด อังศุมาลินซาบซึ้งใจของวนัสมาก อังศุมาลินกลัวว่าโกโบริจะเป็น อันตรายจึงรีบตามไปบางกอกน้อยโดยไม่สนว่าใครจะห้าม ปรากฏว่าสถานีรถไฟบางกอกน้อยโดนถล่ม ทหารนอนตายบาดเจ็บมากมาย

อังศุมาลินก็พบโกโบรินอน บาดเจ็บสาหัส อังศุมาลินไม่ยอมให้โกโบริจากเธอไป แต่โกโบริรู้ตัวดีว่าเขาคงไม่รอด

จึงฝากให้อังศุมาลินดูแลลูกแทนเขาด้วย อังศุมาลินบอก รักโกโบริก่อนที่เขาจะสิ้นลมบนตักเธอนั่นเอง

อังศุมาลินให้สัญญาต่อหน้าศพโกโบริว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อลูกและดูแลลูกให้ดีที่สุดเพื่อโกโบริ… ผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจหลายปีต่อมาหลังจากโกโบริเสียชีวิต กองทัพสหรัฐอเมริกาก็ถล่มเมืองนางาซากิและฮิโรชิมาทำให้ญี่ปุ่นยอมแพ้สงคราม อังศุมาลินเห็นภัยสงครามที่จะมา ถึงกลินท์หรือโยอิจิลูกชายของเธอ เพราะลูกชายมีสายเลือดญี่ปุ่นอยู่จึงปิดตัวจากสังคมภายนอกมีเพียงวนัสที่อังศุมาลินยังติดต่อไปมาหาสู่ ช่วง เวลานั้นเองหลวงชลาสินธุราชพ่อของอังศุมาลินถูกจับฐานเป็นอาชญากรสงคราม ทางรัฐบาลก็ได้ช่วยเหลือให้หลวงชลาสินธุราชพ้นจากความ ผิด และเป็นอิสระในที่สุด เมื่อออกจากคุกก็ได้ไปหาภรรยาเก่า คือ อร ก็ได้รู้ว่ายาย ของอังศุมาลินเสียชีวิต แล้วทำให้หลวงชลาสินธุราชบวชให้ และไม่ยอมศึก ในที่สุดก็มรณะภาพภายใต้ร่มกาสาวพักตร์ ทำให้อังศุมาลินเลี้ยงดูอรและกลินท์เพียงลำพัง


รื่องย่อ คู่กรรมภาค 2


อังศุมาลินเลี้ยงดู และปลูกฝังความเป็นโกโบริให้กับกลินท์ ซึ่งกลินท์เกลียดไม่ยอมรับว่าเขามีเชื้อสายความเป็นญี่ปุ่น เมื่อกลินท์เรียนจบก็ เป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยธรรมศาสตจร์และยังเป็นแกนนำให้นักศึกษาประท้วงและต่อต้านสินค้าญี่ปุ่น มีเพียงอาจารย์ชิตาภาคอยเตือน กลินท์เสมอ ทำให้กลินท์เริ่มไม่ไว้ใจในตัวชิตาภาจึงพยายามหลีกเลี่ยงไม่พบชิตาภาเหล่านักศึกษาไม่มีใครรู้ว่ากลินท์มีเชื้อสายเป็นญี่ปุ่นนอก จาก ศราวณี ลูกพี่ลูกน้องของเขาเอง

จากการปลูกฝังทำให้ศราวณีเกลียด และนำเรื่องชาติกำเนิดของกลินท์มาเปิดเผยจึงทำให้ทุกคนต่างต่อ ต้านและทำให้กลินท์ลาออกจากการเป็นอาจารย์มีแต่ชิตาภาที่เข้าใจ กลินท์จึงขอให้ชิตาภาบอกให้ศราวณีเลิกการประท้วงแต่เขาไม่เชื่อ ศราวณีเป็นแกนนำการประท้วงต่อไป

จากการประท้วงจึงทำให้เหล่านักศึกษาถูกจับกุมและกลินท์ก็เข้าไปช่วยเหลือศราวณี จึงถูกทำร้ายจากกลุ่มนักศึกษา ศราวณีก็เข้ามาช่วยและ บอกความจริงว่ากลินท์คือพี่ชายของตน กลินท์จึงรู้ความจริงทั้งหมดและได้พาศราวณีมาที่บ้านของตน

พอศราวณีได้มาพบกับอังศุมาลี จึงทำให้รู้ว่าอังศุมาลีเป็นคนดี และมั่นคงต่อโกโบริไม่เหมือนกับที่แม่ของตนบอกว่าอังศุมาลีคบชู้เลย ศราวณีรู้สึกผิดใน
สิ่งที่ตน กระทำจึงขอโทษที่ เคยทำไม่ดีกับกลินท์ ทุกคนให้อภัยความใกล้ชิดจึงทำให้กลินท์และศราวณีผูกพันกันมากขึ้นชิตาภาตัดสินใจพาศราวณีกลับบ้าน แต่พอกลับเข้าบ้านก็มีปากเสียงกับกบ ทำให้ศราวณีหนีออกจากบ้าน และไปร่วมมือกับนักศึกษาประท้วง รัฐบาลให้ปล่อยคนที่โดนจับจากการประท้วงครั้งนั้นก็ก่อให้เกิดการจราจลทำให้นักศึกษาและประชาชนเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บจำนวนมาก ส่วนศราวณีได้รับบาดเจ็บด้านชิตาภา อังศุมาลิน และกลินท์ทราบข่าวทางโทรทัศน์จึงตามไปช่วยเหลือ เมื่อทุกคนมาถึงต่างตกใจเมื่อพบว่าร่างกายและหน้าตาของศราวณีเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำจึงรีบพากลับบ้าน แต่ศราวณีกลับกลายป็นคนสติฟั่นเฟือน และพูดพร่ำเพ้อว่าตนเองเป็นต้นเหตุที่พาทุกคนไปตาย ชิตาภาโทรศัพท์ไปบอกกบให้มารับศราวณีแต่กบกับโวยวายต่างๆนานา โดยไม่รู้เลยว่าตน เองก็เป็นต้นเหตุที่ทำให้ลูกสาวต้องเป็นเช่นนี้ เหตุการณ์ร้ายที่เกิดขึ้นในวันที่ 14 ตุลาคม 2516

วันมหาวิปโยคทำให้คณะรัฐบาลกราบถวายบังคมทูลลาออกหลังจากมีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บนับพันคนกลินท์มาพบชิตาภา และทราบว่าเธอต้อง ไปใช้ชีวิตที่เมืองนอกพร้อมทั้งพาศราวณีไปรักษา กลินท์ก็ได้รู้ว่าตนเองรักกับ
ชิตาภาไม่ได้เพราะเธอมีคู่หมั้นอยู่แล้วคือ ร๊อบ โรเบิร์ต เบิร์กเลย์

ชิตาภาบอกความในใจของตนเองที่มีต่อกลินท์ แต่ต้องขอโทษที่ตนเองด่วนมีคู่หมั้นเสียก่อน และเธอก็บอกกลินท์ว่าสักวันหนึ่งจะกลับมาหา กลินท์ก็บอกกับชิตาภาว่าจะรอเมื่อชิตาภามีทุกข์และต้องการเพื่อนแท้พักหลังอังศุมาลินมีอาการป่วยหนัก และก็บ่นถึงชิตาภาว่าเมื่อ ไหร่จะกลับมาซักที กลินท์ก็เป็นคนดูแลแม่มาโดยตลอด อังศุมาลินขอไห้ลูกชายเล่นซาซิเม็งให้ฟัง กลินท์จึงเล่นให้ฟังเป็นประจำโดยที่กลินท์ไม่รู้เลยว่าโกโบริมารับอังศุมาลินไปยังทางช้างเผือกตามที่เคยสัญญากันไว้ในอดีต




ระวัติของคุณทมยันตี



“ทมยันตี” มีชื่อจริงว่า วิมล ศิริไพบูลย์ เป็นคนกรุงเทพฯ เรียนจบจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ได้รับการฝึกฝนเรื่องการอ่านเขียนมาตั้งแต่เด็กๆ พอเริ่มรู้ความ มารดาจะอ่านหนังสือให้ฟังทุกวัน

เมื่ออ่านจบแล้ว ด.ญ.วิมลต้องเขียนเรื่องย่อมาส่ง ทำแบบนี้อยู่นาน จนด.ญ.วิมลกลายเป็นเด็กรักการอ่านเขียนในที่สุด อายุ 14 ปี ทมยันตีเริ่มเขียนเรื่องสั้นรื่องแรก ขณะเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ชื่อว่า "ตุ๊กตายอดรัก" เพื่อนๆอ่านแล้วชอบใจ เลยส่งไปลงที่นิตยสาร “ศรีสัปดาห์” เมื่อเห็นผลงานตัวเองลงหนังสือ ด.ญ.วิมลก็ชื่นชอบจนส่งงานเขียนเพิ่มไปอีกมากมาย

พออายุ 19 ปี ก็หันไปเขียนนิยายเรื่องแรกคือ “ในฝัน” ในนามปากกาของ “โรสลาเรน” ซึ่งได้ลงตีพิมพ์ในนิตยสารศรีสัปดาห์เช่นกัน ผลปรากฏว่าประสบความสำเร็จอย่างกว้างขวาง และนับตั้งแต่นั้นมาจึงได้หันมาเขียนนวนิยายอย่างจริงจัง ถึงกับลาออกจากงานสอนหนังสือ เพื่อมาเป็นนักเขียนอาชีพในที่สุด

เรื่อง “คู่กรรม” ก็เขียนในยุคใกล้เคียงกับเรื่อง “ในฝัน” นี่แหละคือสมัยที่ยังเป็นวัยรุ่นงานเขียนทุกเรื่องของทมยันตี...ทุกวันนี้ก็ยังพิมพ์ขายไม่หยุด

สำหรับนามปากที่ทมยันตีใช้ และเป็นที่รู้จักกันดีมีทั้งหมด 4 ชื่อด้วยกัน ได้แก่
นามปากกา "โรสลาเรน" ใช้สำหรับเขียนเรื่องรักพาฝัน หรือจินตนิยาย เช่น เรื่อง ในฝัน โสมส่องแสง รอยอินทร์ ตราบแผ่นดินกลบหน้า ล่าสุดคือเรื่อง เมฆขาว
นามปากกา "ลักษณวดี" ใช้สำหรับเขียนนิยายรัก ส่วนใหญ่จะเป็นเนื้อหาของเหล่าเจ้าหญิง เจ้าชาย อาทิ ดั่งดวงหฤทัย มหารานี เลือดขัตติยา ธุวตารา และเรื่องล่าสุด เจ้าแห่งรัตติกาล
นามปากกา "กนกเรขา" ใช้สำหรับแต่งเรื่องตลก เบาสมอง เพื่อผ่อนคลายความเครียดของตัวเอง เช่น อุบัติเหตุ แรงรัก พ่อปลาไหล เป็นต้น

และที่สร้างชื่อเสียงให้มากที่สุด คือ

นามปากกา "ทมยันตี" ซึ่งใช้แต่งเรื่องราวที่สะท้อนชีวิตและสังคม โดยเริ่มจากเรื่อง รอยมลทิน เป็นเรื่องแรก และมีผลงานที่โด่งดังต่อมาอีกมากมาย เช่น คู่กรรม คำมั่นสัญญา พิษสวาท ทวิภพ รวมทั้งเรื่องแนวจิตวิญญาณอย่างเรื่อง ฌาน จิตา มายา และแนวประวัติศาสตร์ อาทิ ร่มฉัตร สุริยวรมัน อธิราชา กษัตริยา ยิ่งไปกว่านั้น นวนิยายจากทุกนามปากกาของ วิมล ศิริไพบูลย์ ยังมีผู้นำไปสร้างเป็น ภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ ซึ่งหลายเรื่องถูกนำมาสร้างซ้ำแล้วซ้ำอีกในหลายยุคหลายสมัย เช่น ในฝัน ค่าของคน ทวิภพ คู่กรรม พ่อปลาไหล คำมั่นสัญญา เป็นต้น

ต้นปี 2548 ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าในระดับชั้นจตุตถจุลจอมเกล้า ใช้คำนำหน้าว่า "คุณหญิง"

และทุกวันนี้ยังครองความเป็นนักเขียนหญิงมือวางอันดับ 1 ที่ได้รับค่าเรื่องสูงสุด


สุดท้ายนี้หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมาณ.ที่นี้ด้วยค่ะ


นู๋ดาวเล่าสู่กันฟัง
30ตุลาคม 2551




ขอขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจากเว็บ //www.nabanvannagum.com
ขอบคุณทุกแหล่งที่มาของข้อมูล..จาก Google
สุดท้าย..ขอขอบคุณ.คุณวันชนะ.ที่ช่วยเหลือจขบ.มาตลอดเวลาในการสร้างบ็อกซ์นี้ค่ะ






Create Date : 30 ตุลาคม 2551
Last Update : 30 ตุลาคม 2551 23:47:40 น. 29 comments
Counter : 2993 Pageviews.

 
ชอบๆๆๆๆ เหมือนกันเลยค่ะ ทัง้แน้อหา ทั้งเพลง



โดย: ลายฯ IP: 125.25.89.37 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:9:25:32 น.  

 
ชอบเพลงนะคะ แต่ตอนจบของเรื่องนี้สิ หึหึ ร้าวกันไปเลย พระเอกเราตาย


โดย: น่ารักจัง...งิ (ไลแลต.. ) วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:9:32:20 น.  

 
ในส่วนนิยายยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ แต่ภาพยนตร์ ได้ดูค่ะ อินจริงๆน้ำตาซึมเลย ได้ข้อคิดว่าไม่ควรมีทิฐิกับความรัก ส่วนคำมั่นสัญญาอ่านแล้วค่ะร้องไห้ตั้งแต่ครึ่งเล่มแรกจนจบตาบวมหมดเลย จะซิวมาอ่านจากชั้นหนังสือที่บ้านตอนกลับบ้านนะค่ะ ไม่รู้ว่าจะเศร้าได้ขนาดไหน...


โดย: ปุ้มจ้า... IP: 119.42.70.204 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:14:37:14 น.  

 
นวนิยายเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่อิงชอบมากๆ เลยค่ะ ชอบถึงขนาดที่ อาจารย์ให้เลือกทำรายงานวิเคราะห์เกี่ยวกับนวนิยายเมื่อสมัยมัธยม ยังเลือกเรื่องนี้มาวิเคราะห์เลยค่ะ *-*

แล้วอ่านทีไรร้องไห้ทุกทีเลย สงสารพ่อดอกมะลิ ฮ์อๆๆ

โกโบริ จะไปรอ อิง(อัง)ศุมาลิน ที่ทางช้างเผือก ........

ยิ่งละครที่พี่หนุ่ม ศรราม (เกิดทันเวอร์นี้พอดีค่ะ อิอิ ) เล่นเป็นโกโบริ ด้วยแล้วยิ่งชอบมากเลยค่ะ เพลงก็เพราะด้วย

นวนิยายของป้าหญิงวิมล สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ

เรื่องล่าสุดที่อ่านก็เรื่อง สรวงฟ้าค่ะ เรื่องนี้ภาษางามมาก (คงรวมเลเมเร็วๆนี้ มั้งคะ) เนื้อเรื่องก็สนุก ฝากพี่ดาวกะพี่ๆ อ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ แล้วจะรักนิยายเรื่องนี้ค่ะ *-*



โดย: inkumi IP: 202.28.35.3 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:16:50:10 น.  

 
พี่ดาวเขียนเรื่องย่อได้สนุกค่ะ คิดว่ากรินทร์จะตายเหมือนพ่อโกโบริซะอีก แต่อังศุมารินมาตาย


โดย: แจงเองค่ะพี่ IP: 217.210.225.130 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:19:10:57 น.  

 
มิ้นก็ยังไมได้อ่าน ฉบับนิยาย

ดูแต่ละคร อ่านแต่บทที่เปนละคร

แต่ชอบดูมาก เศร้า มั๊กๆตอนโกโบริ ตายย T___T


ปล. ชอบบีจี กับ วิบๆวับๆของพี่ดาวมากเลย


โดย: มิ้นท์ IP: 125.25.11.20 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:19:27:42 น.  

 
โกโบริ.....โกโบริ พระเอกที่น่าสงสารตลอดกาล และเป็นพระเอกที่หนูชอบตอลดไป....
ป.ล. ถ้าแม่อังไม่เอาพ่อดอกมะมิ ( โกโบริ ) moony อ้าแขนรอเสนมยะจ๊ะ


โดย: moony IP: 124.122.238.41 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:19:29:13 น.  

 




โดย: laddaler วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:20:42:35 น.  

 
อย่างนี้มะเรียกว่ามือสมัครเล่นแว้ว เป็นมืออาชีพได้เลยคร๊าบพี่นู๋ดาวฉุดฉวย



โดย: laddaler วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:20:45:13 น.  

 
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ณารารู้จักคำว่า "นิยาย" เป็นเรื่องแรกที่แม่ยื่นให้ บอกว่าเอาไปอ่านดูนะ แล้วเด็กป.6 อายุเพียง 12 ปี ก็เริ่มต้นอ่านนิยายเล่มแรกในชีวิต แล้วไม่คาดคิดเลยว่า ตอนท้าย พระเอกจะต้องตาย ฮือๆๆ

ดวงใจดวงน้อยๆ แทบขาดรอนๆ ร้องไห้จนชายกระโปรงชุดนอนเปียกไปหมด เพราะขี้เกียจไปหาทิชชู่ น้ำมูกน้ำตามันไหล หามาเช็ดไม่ทัน จนจบ ถึงได้เรียนรู้ว่า ชีวิตนี้มันต้องมีพลัดพราก มีรัก มีจาก แต่เด็กอายุแค่นั้น ไม่อยากให้มีพลัดพรากเล้ยยย

นี่เป็นที่มาของนิยายณารา ว่าด้วยทำไมถึงไม่มีพระเอกตายตอนจบ เพราะมันยังฝังใจไม่ลืมว่าความเจ็บปวดมันแทบทนไม่ได้จริงๆ ค่ะ


โดย: ณารา IP: 58.9.70.222 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:22:30:52 น.  

 
"คู่กรรม" เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตที่แพรอ่านเลยล่ะค่ะ เพราะว่าตอนหนูเด็กๆเพิ่งหัดเดิน ป้าแหม่มจินตรากะลุงโอวรุฒเค้าเล่นเรื่องนี้ หนูซึ่งเพิ่งพูดได้ไม่กี่คำและเดินได้ไม่กี่ก้าวเลยเอามาอ่านจนจบ (เอ๊ะ... มันน่าเชื่อมั้ยเนี่ย)

ไม่ตลกแระก็ได้ เอาเป็นว่านี่คือนิยายเรื่องแรกที่อ่านค่ะ มันเศร้ามากๆ อ่านทุกครั้งก็น้ำตานองท่วมไปสามบ้านแปดบ้าน ขนาดอ่านรีวิวยังเศร้าเลย ฮือๆๆๆ

และเห็นด้วยกะพี่ณาราว่าคู่กรรมเป็นนิยายที่แพรจำฝังใจมากๆว่ามันรักหวานซึ้ง พระเอกรักนางเอกสุดๆ ผู้ชายน่ารักอย่างงี้หาได้ที่ไหน เพราะฉะนั้นแพรจะไม่เขียนนิยายที่พระนางตายตอนจบเช่นกัน เพราะถึงคู่กรรมจะสนุกและดีมากๆ แต่เพราะมันเศร้า แพรเลยไม่หยิบมันมาอ่านอีกเลย... กลัวร้องไห้ ทนไม่ได้ ฮือๆๆๆๆ



โดย: แพรณัฐ IP: 58.8.239.16 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:23:58:26 น.  

 


ตอบคห. ของณาราก่อนน๊า...ว่าอ่านแล้วขำมากเลยค่ะ...แต่อย่างน้อยก็ได้ทราบว่าทำไมถึงได้เขียนนิยายไม่มีเรื่องไหนเศร้า..ค่ะ



โดย: satineesh วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:02:00 น.  

 
คห. ของน้องแพรนี่ขำเข้าไปกันใหญ่ ...ฮิๆ...พยามเนียนเรื่องวัยที่กำลังจะอายุ 23ปีแล้วจิงนะคะ..เอิ้กๆๆ


โดย: satineesh วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:07:47 น.  

 
นู๋ดาวขอบคุณสำหรับทุกท่านที่มาเยี่ยมเยียนที่บ๊อกซ์นะคะ


โดย: satineesh วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:09:38 น.  

 


ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน

ชอบอ่านนิยายของทมยันตี หลายเรื่อง

โดยเฉพาะ "คู่กรรม"..เรื่องนี้ อมตะซึ้งใจ


โดย: I_sabai วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:05:08 น.  

 
ว๊าววววววววววววว บล็อกสวยจังเรยค่ะพี่ดาว หวานมั่กๆๆ เรื่องนี้นู๋นิ่มอ่านแร้วร้องไห้ค่ะ สงสารโกโบริ ตอนนั้นอยู่ ป.5 เองค่ะ ได้ดูหนังที่วรุฒ วรธรรมเล่น เป็นโกโบริ หล่อมั่กๆๆๆๆๆ จินตหราก้อสวย ดูไปร้องไห้ไป


โดย: kitty pinky IP: 124.120.229.236 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:01:49 น.  

 
บล็อกน่ารักนะค่ะ...คู่กรรมดูละครทีไรก็ร้องไห้ทุกที เรื่องมันเศร้า


โดย: ต้อยตุ๋มต๋อง วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:32:17 น.  

 
ได้ดูสมัยที่โอ วรุฒ กะ จินตหรา เล่น แล้วมารุ่นพี่เบิร์ด กะ กวาง กมลชนก (ตอนนั้นเรายังเล็กอยู่เลยน๊า อิอิ) พระเอกน่ารักมาก
แต่ปกติจะไม่ค่อยอ่านเรื่องไหนก็ตามที่จบแบบเศร้าๆ หรืออ่านแล้วหดหู่
(ธรรมดาของคนสวยที่มักอ่อนไหวง่าย แค๊กๆๆ)
ขอเก็บความประทับใจแบบฉบับภาพยนต์และละครดีกว่าค่ะ


โดย: YURI IP: 203.146.186.2 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:36:07 น.  

 
และแล้วก็ได้แวะมาเม้นท์เรื่องคู่กรรมให้พี่ดาวสักทีคะ จะบอกว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนี้เมย์ดูทีไรก็ร้องไห้ทุกทีเลย เพราะว่าเศร้ามากๆๆ ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์หรือว่าละคร ก็เลยทำให้ไม่กล้าอ่านหนังสือเรื่องนี้ไปโดยปริยายคะ แต่ก็ชอบเนื้อหาของนิยายเรื่องนี้มากๆๆ แต่หนูก็ชอบที่จะดูแล้วร้องไห้มากกว่าที่จะอ่านแล้วร้องไห้คะ (แบบว่าคนสวยอ่อนไหวง่ายอย่างที่พี่ภัทร์บอกเปี๊ยบเลยคะ แล้วอีกอย่างก็คือ กลัวหนังสือเปียกคะ 555)


โดย: mammy IP: 61.90.83.108 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:22:29 น.  

 
เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องโปรดเรื่องหนึ่งของ kirara เลยค่ะพี่ อ่านตอนท้ายทีไร sad มาก เคยนึกไปว่าทำไมต้องมีระเบิดมาลงตอนนั้นด้วย เขากำลังจะได้คืนดีกันแล้วแท้ๆ (นึกโทษมั่วไปโน่นเลยค่า) และเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกที่ไปดูคนเดียวในโรงหนัง ตอนนั้นเป็นคุณแหม่มจินตรากับโอวรุฒแสดง แต่ตอนเวอร์ชั่นที่เป็นละครแสดงโดยพี่เบิร์ดกับกวาง กมลชนก อันนี้ก็เข้าใจว่าคนเขียนบทโทรทัศน์เขาคงอยากให้คนดูได้อรรถรสจากนิยายเรื่องนี้เต็มที่ ก็เลยใส่บทพูดให้ตัวละครซะเต็มยศ ผลก็คือ kirara นั่งดูด้วยความตั้งใจ...ตั้งใจ....ตั้งใจ และกลายเป็น....เมื่อไหร่พ่อดอกมะลิจะไปรอหนูอังที่ทางช้างเผือกซะที นั่งดูสั่งเสียมาสามตอนแล้ว!! จากบทซึ้งๆ เลยกลายเป็นฮาว่าพ่อดอกมะลิแกไม่ยอมตายไปซะนี่

ส่วนภาคสองนี่ต้องบอกว่าคุณหญิงเธอแต่งเนื่องจากกระแสเรียกร้องจากหลายๆ ด้าน แม้จะแต่งหลังจากภาคแรกจบไปนานมากแต่ก็สนุกค่ะ เพียงแต่ถ้าเทียบเรื่องความสะเทือนอารมณ์และกินใจคนอ่านอาจไม่เท่าภาคแรกเท่านั้นเอง

ปล. พี่นู๋ดาวเจ้าขา ในเรื่องย่อภาคสองพิมพ์ชื่อคุณแม่อังผิดไปจิ๊ดนึงค่า อังศุมาลี ต้องเป็น อังศุมาลิน เน้อ


โดย: kirara IP: 164.115.9.1 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:23:22 น.  

 
ขอบคุณน้อง kirara มากเลยค่ะ.. ที่ช่วยดูคำผิดให้ค่ะ...เด๋วพี่นู๋ดาวจะไปแก้น๊า...


โดย: satineesh วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:21:35 น.  

 
บล็อกส้วย สวย ชอบมาก ที่มีดาวระยิบระยับ

เรื่องย่อก็เก็บรายละเอียดได้ดีค่ะ

การย่อเรื่องนี่ไม่ใช่หมูนะ ดูว่าง่าย แต่ไม่ใช่อย่างนั้น แต่พี่นู๋ดาวทำได้งดงามค่ะ

นวนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่อยู่ในใจ อ่านหลายครั้ง
แต่ถ้าดูจนจบ ได้ดูภาคจินตหรากับวรุฒ ภาคเดียว
แเรื่องนี้...อ่านเหมาะสุดค่ะ ดื่มด่ำ ล้ำลึก


แล้วจะมาเยี่ยมบล็อกใหม่นะ


โดย: tilda IP: 58.9.122.157 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:54:09 น.  

 
เข้ามาชมบล๊อกสวย ๆ ของคนงาม ๆ จนต้องริษยาตาร้อนผ่าว ๆ โฮ โฮ โฮ....อิจฉาจังเยยย.........

ไม่อยากจะบอกเลยว่า หมั่นไส้ยัยอังฯ ในเรื่องคู่กรรมนี่มาก ๆ เลยอ่ะจ้ะ คนอาไร้ใจแข็งซะจนเกินงาม กว่าจะรู้ใจตัวก็สายไปซะแล้ว เชอะ...สงสารก็แต่เฮียโก โดยเฉพาะฉบับป๋าเบิร์ดเล่น กว่าอาเฮียจะตายตาหลับได้ก็ต้องคร่ำครวญซะ 3 วัน คนดูก็ลุ้นซะเหนื่อยว่าอาเฮีย ฮีจะตายได้ยัง ฮ่า ฮ่า ฮ่า

คุณนู๋ดาวเล่าเรื่องเก่งจังเลยจ้ะ จะคอยอ่านเรื่องของคุณตรีในครั้งต่อไปนะจ๊ะ


โดย: o_pin IP: 58.9.185.208 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:38:54 น.  

 
โค-ต-ร



น-ว-นิ-ยาย


โดย: -*- IP: 125.27.116.111 วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:21:55:40 น.  

 
ชอบมากๆคะ เราให้ คู่กรรม เป็นที่หนึ่งในใจร่วมกับ ฟ้าจรดทราย และ รักเร่ เลยคะ


โดย: เจ้าช่อมาลี (PP_Skywalker ) วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:10:16:22 น.  

 
อ่านแล้วงซึ้งมากคะ เพลงก็เพราะ ถึงจะมีตอนจบที่น่าเศร้าซึ้งถึงเพียงใดแต่เรื่องคู่กรรมเรื่องนี้ก็ยังคงซึ้งกินใจคนทุกคนอยู่เสมอนะคะ...


โดย: บอมแบม IP: 182.53.208.248 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2554 เวลา:12:41:14 น.  

 
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ แต่เกิดไม่ทัน วันนึงบังเอิญเปิดยูทูบดูเจอคู่กรรมป๋าเบิร์ด เลยลองเปิดเข้าไปดู(ไม่เคยรู้ป๋าเคยเล่นละครด้วย) ดูแล้วชอบมากมาย เศร้าที่สุดเท่าที่เคยดูละครหรือหนัง หรืออ่านนิยายมา ร้องไห้ตลอดสารพ่อดอกมะลิใจแทบขาดปวดใจไปหมด เป็นผช. ที่อ่อนโยนอ่อนหวานรักยายอังมาก ดูแล้วสะเทือนอารมสุดๆ ชอบที่สุดจนต้องตามเก็บละครเรื่องนี้(หายากมากๆ)ตามเก็บหนังสือด้วย ชอบที่สุดเลยยยยย


โดย: ลักษณ์ IP: 202.176.89.103 วันที่: 29 มีนาคม 2555 เวลา:11:20:17 น.  

 
ดูทีไรสงสารโกโบริมั่กๆ พระเอกในดวงใจ


โดย: lemon IP: 182.52.118.95 วันที่: 2 มีนาคม 2556 เวลา:0:53:14 น.  

 
"ฉันรอเธออยู่เสมอคอยวันของเธอกับฉัน ให้รักเราอยู่ด้วยกัน ไม่มีวันพรากจากไป ขอรอจนวันสุดท้าย ที่ลมหายใจจากไกล รักของเราจะเริ่มใหม่ตราบฟ้าสิ้นดินสลายไม่ห่างกัน" ฟังแล้วคิดถึงพ่อดอกมะลิกับฮิเดโกะ ToT...


โดย: POP IP: 182.52.118.95 วันที่: 2 มีนาคม 2556 เวลา:0:56:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

satineesh
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [?]




 
online now





มีคำ ร่ำลือกันไว้ว่า...

สสาร
ไม่มีวันหายไปจากโลกนี้อย่างไร้ร่องรอย
มันเพียงเปลี่ยนรูปร่าง
จาก...สถานะหนึ่ง
ไปสู่อีกสถานะหนึ่ง

กระทู้ดีๆ

แย่ๆ

หวาน

เหงา

เศร้า

รัก ฯลฯ

มิตรภาพ ความแค้น
และ
ความทรงจำ

ก็เป็นเช่นเดียวกับ
สสาร

..บางส่วนของมันแปลงสภาพเป็นตัวหนังสือ..
ถูกเก็บไว้ที่นี่.....เพื่อรอสักวันหนึ่ง

จะมีคนเปิดเข้ามาอ่าน

หัวเราะ ....และ....ยิ้ม
หรือร้องไห้ ...ไปกับ.มัน

by .. wunchana ..






Daoja Chatdao

สร้างลิงค์ของโปรไฟล์ในแบบที่เป็นตัวคุณเอง

Sweet Star Bakery

โฆษณาหน้าของคุณด้วยเลยสิ



สตอเบอรี่มูสเค้ก


เค้กฝอยทอง


เค้กซุปข้าวโพด


ขนมปังฟักทอง


ซาลาเปาสูตรทุ่นเวลา


เค้กมาลัย


เค้กนมสด


คัสตาร์ด ชิฟฟ่อนเค้ก


เค้กแอ๊ปเปิ้ล


เค้กส้มในตำนาน


เค้กช๊อคหน้านิ่ม


บลูเบอรี่ชีสพาย


ข้าวอบสัปปะรด



Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
30 ตุลาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add satineesh's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.