Bloggang.com : weblog for you and your gang
Dogs are children with fur who make your hearts open a little wider
Group Blog
เที่ยวไปตามใจฉัน
คุณพ่อของฉัน
สวยๆงามๆและแท่กกก
หนูมะลิของม่าม๊า
ไปหาไรกินกันนะ
บ้านหลังแรกของเรา
กว่าจะเป็นแม่
มิถุนายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
23 มิถุนายน 2550
~~ คุณพ่อขา..ตื่นเถอะคะ ~~
~~ แล้วก็เกิดกับครอบครัวเรา~~
All Blogs
~~ปีนี้ ปีที่ไม่มีพ่อ ~~
~~จากวันนี้ไป พ่อจะอยู่ในใจเสมอ~~
~~เมื่อคุณตา...ได้เจอหลานเป็นครั้งแรก~~
..วันพ่อทั้งที ไม่เขียนถึงพ่อได้ไงคะ...
~~ วันนี้ ไกล่เกลี่ยครั้งที่สอง ~~
~~ คืบหน้าอาการของพ่อ ~~
~~บอกแล้วว่า...พ่อของฉันเป็นนักสู้ ~~
~~กลับไปหาพ่อ..อีกครั้ง~~
~~ บาปมั๊ยคะ ถ้าอยากให้พ่อหลับให้สบาย ~~
~~ วันที่ไปศาลกะไปเยี่ยมพ่อ ~~
~~จะกลับไปเยี่ยมพ่อละนะ~~
~~เมื่อคุณพ่อต้องเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง~~
~~ศาลนัดแล้ว....
~~กล้วยไม้ของพ่อ ตอนสับปะรด..ที่กินไม่ได้ ~~
~~ กล้วยไม้ของพ่อ ตอนหวาย ~~
~~ กล้วยไม้ของพ่อ ตอนสารพัดเอื้อง ~~
~~ กล้วยไม้ของพ่อ ตอนแวนด้า ~~
~~กล้วยไม้ของพ่อ ตอนแคทรียา ~~
~~ แล้วจะเรียกคืนที่ใคร ~~
~~ไปเยี่ยมพ่อกันนะ~~
~~ กล้วยไม้ของพ่อ.. ~~
~~ คุณพ่อของฉันกับครอบครัวของเรา ~~
~~ กลับบ้านของเรานะคะพ่อ ~~
~~ พ่อกับบ้านหลังที่ 2 ~~
~~ คุณพ่อขา..ตื่นเถอะคะ ~~
~~ แล้วก็เกิดกับครอบครัวเรา~~
~~ คุณพ่อของฉัน ~~
~~ คุณพ่อขา..ตื่นเถอะคะ ~~
18 พย. 2549
1 วันหลังผ่าตัดสมอง... เช้าวันนี้ฉันคิดในใจว่า ถ้าเราให้พ่อต้องนอนอยู่ที่นี่ต่อไปเรื่อยๆ แม่ต้องแย่ก่อนพ่อแน่ๆ..
ฉันรู้ว่าโรงพยาบาลรัฐบาลที่ไหนๆก็เหมือนกัน แต่สภาพแบบนี้มันเกินจะทนจริงๆ พ่อนอนไม่ได้สติบนเตียงที่มีเพื่อนเตียงข้างๆที่ไม่ได้สติบ้าง สติไม่เต็มที่บ้าง..ตลอดทั้งคืนฉันได้ยินแต่เสียงเครื่องช่วยหายใจดัง..แต๊ก..แต๊ก...ตลอด ต่างกับพ่อที่นอนไม่รับรู้อะไรเลย...
เมื่อคืนฉันต้องเช็ดตัวลดไข้ให้พ่อทั้งคืน..แต่ก็เป็นเรื่องปกตินะ หลังผ่าตัดใหญ่แบบนี้ มักจะมีไข้อยู่แล้ว เช้านี้ฉันก็ยังต้องเช็ดตัวทำความสะอาดร่างกายให้พ่ออีกครั้ง..ยากมากเลยที่จะมาเช็ดตัวให้พ่อในตอนนั้น..ก็ทั้งตัวพ่อเต็มไปด้วยสายระโยงระยางเต็มไปหมด..ขนาดว่าฉันเป็นพยาบาล ( ที่ห่างงานพยาบาลมานานเต็มที ) ฉันยังแทบจะไม่กล้าจับตัวพ่อ..แล้วแม่กับพี่ๆจะดูแลพ่อตอนนี้ๆได้อย่างไร..ที่นี่เราต้องทำทุกอย่างเอง...
พี่ๆ น้องชายและแม่มาถึงโรงพยาบาลแล้ว พวกเราปรึกษากันและไปคุยกับคุณหมอว่า เราต้องการย้ายพ่อกลับไปรักษาต่อที่ภูเก็ต..บ้านของเรา..ตอนแรกคุณหมอก็ไม่ยอมหรอกนะ แต่พวกเราไม่อยากให้พ่ออยู่ตึกรวมแบบนี้ ต้องยอมรับว่าคนไข้อาการหนักขนาดนี้ต้องได้รับการดูแลใกล้ชิด ต้อง Monitoring อย่างดี รวมถึงคุณภาพของอุปกรณ์เครื่องช่วยหายใจ เพราะว่า 24-48 ชม.หลังผ่าตัดเป็นระยะที่ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่ตึกรวมแบบนี้ เราว่ามันอันตรายเกินไปสำหรับพ่อ...
พี่สาวฉันติดต่อเจ้าของบริษัททัวร์ เพื่อปรึกษา..ก็ยังคงได้รับคำตอบเดิม..เต็มที่เลยครับ เขาบอก
ฉันโทรหาแทบทุกคนที่ฉันพอจะขอคำปรึกษาได้..โทรหาพี่เขยของสามีที่เป็นหมอ โทรหาเพื่อนที่ทำงานที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ โทรหาเพื่อนสนิทที่ทำงานที่โรงพยาบาลกรุงเทพ-ภูเก็ต..หลายคนแนะนำให้ฉันย้ายไปที่โรงพยาบาลกรุงเทพ-ภูเก็ต พี่เขยของสามีโทรติดต่อแพทย์ศัลยกรรมสมองที่โรงพยาบาลกรุงเทพ-ภูเก็ตให้รอรับพ่อ...
แล้วบ่ายวันนั้นรถ ICU Mobile พร้อมแพทย์ 1 คน และพยาบาลอีก 2 คนก็มารับพ่อ...กลับไปบ้านเรากันนะพ่อ...
ระหว่างทางจากสุราษฎร์ถึงภูเก็ต พ่ออาการดีมาก ยังคงหลับสบาย
ไม่มีอาการแทรกซ้อนอะไร
ถึงโรงพยาบาล...พ่อเข้าห้องไอซียูทันที มีแพทย์ 3 คนรอพ่ออยู่ ...แต่ผล CT Scan ที่สมองและหน้าอกของพ่อออกมาไม่ดีเลย........
....
....
คุณหมอเรียกฉันไปคุย..พ่อต้องเข้าห้องผ่าตัดอีกครั้งนะ แต่ไม่ใช่สมอง..ที่ปอดพ่อ มีเลือดจำนวนมากขังอยู่ ต้องเข้าไปเปลี่ยนท่อระบายเลือดซึ่งอยู่ไม่ตรงตำแหน่ง และทำในห้องผ่าตัดเผื่อมีเหตุการณ์ฉุกเฉินหรือว่ามีการฉีกขาดของหลอดเลือดใหญ่....
ส่วนที่สมองนั้น คุณหมอว่า สมองบวมมาก...และมีการขาดเลือด ขาดออกซิเจนทำให้มีสมองตายเป็นบริเวณกว้างในสมองซีกซ้าย....แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าพ่อจะเป็นอย่างไรต่อไป...
แต่...ฉันจะบอกแม่ บอกพี่ บอกน้อง บอกหลานว่าอย่างไรละ..ทุกคนยังรอให้พ่อฟื้น ยังรอให้พ่อกลับมาถึงจะไม่เหมือนเดิมก็ขอแค่ให้พ่อตื่นขึ้นมา...
แล้วแม่ละ แม่ที่ยังนอนอยู่ในห้องผู้ป่วย กินไม่ได้ นอนร้องไห้ตลอด...ฉันจะบอกแม่ว่ายังไง
คุณหมอบอกให้รอ...
....
....
....
....
....
รอมา 15 วัน ...พ่อก็ยังไม่ตื่น วันที่หมอบอกว่าพ่อคงไม่ตื่นแล้ว..คุณหมอขอเจาะคอเพื่อต่อเครื่องช่วยหายใจ...
นาน 31 วันแล้วพ่อยังคงใช้เครื่องช่วยหายใจ...ยังไม่ตื่น ยังไม่ฟื้น ยังไม่กลับมาหาพวกเรา..
แม่เริ่มยอมรับในความเป็นจริงที่ว่าพ่อคงไม่ตื่นแล้ว..
31 วันกับโรงพยาบาลเอกชนระดับนี้ ฉันต้องหาเงินมาจ่ายเกือบล้าน...ประกันมาจ่ายแค่ 3 แสน บริษัททัวร์ไม่ยอมมาจ่าย...ไหนเขาว่ารักษาเต็มที่ไงละ...พวกเราสู้ไม่ไหวแล้ว...
ถึงที่นี่จะดูแลดีขนาดไหน แต่ทางข้างหน้าอีกยาวไกล...ฉันต้องตัดสินใจย้ายโรงพยาบาล....
สองรูปข้างบน ฉันถ่ายที่ห้อง ICU โรงพยาบาลกรุงเทพ-ภูเก็ต ( อย่าบอกใครนะว่าฉันแอบถ่าย
) เป็นตอนที่พ่ออยู่ในช่วงพยายามถอดเครื่องช่วยหายใจ ใส่ๆถอดๆ อยู่หลายวันทีเดียว
สุดท้ายก่อนย้ายโรงพยาบาล ..พ่อก็กลับไปใส่เครื่งช่วยหายใจอีกครั้ง..พ่อเหนื่อย สู้ๆนะคะพ่อ
....
....
รอพบกับบ้านหลังที่สองของพ่อนะคะ
Create Date : 23 มิถุนายน 2550
Last Update : 24 มิถุนายน 2550 10:12:15 น.
6 comments
Counter : 2314 Pageviews.
Share
Tweet
เป็นกำลังใจให้ค่ะ และขอให้คุณพ่อมีอาการดีขึ้นๆ นะคะ
โดย:
banana chocco
วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:16:52:24 น.
เห็นใจมากเลยค่ะ
ขอให้คุณพ่อหายป่วย ออกจากโรงพยาบาลโดยเร็วนะคะ
ขอเอาใจช่วยค่ะ
โดย:
โสดในซอย
วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:18:09:25 น.
ขอบคุณเพื่อนๆนะคะ แวะมาดูได้นะคะ จะอัพเรื่อยๆ..พอดีว่าเพิ่งจะเมทำบลอคหนะคะ
โดย:
เด็กชายมะลิ
วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:18:16:33 น.
ให้กำลังใจเจ้าของบล๊อคนะคะ
ขอให้คุณพ่อรู้สึกตัว
และอาการดีขึ้นเร็ววัน
โดย:
หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท
วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:18:37:34 น.
อ่านแล้วอยากร้องไห้ค่ะ นึกถึงพ่อตัวเอง
โดย:
อิจิโงะจัง
วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:14:08:16 น.
เจ๊นุช สู้ๆ เจ๊นุช สู้ตาย เจ๊นุช ไว้ลาย สู้ตายเพื่อตา
เอาให้มันหลาบจำไปเลยเจ๊กะไอ้บริษัททัวร์งี่เง่า
มันจะได้รู้สึก ต่อไปจะได้ไม่ไปโกงใครอีก แ...ง!! คิดแล้วแค้นมัน
โดย: นิดเองเจ๊ (
น้องจีน นู๋ชาช่า
) วันที่: 25 มิถุนายน 2550 เวลา:9:26:37 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
เด็กชายมะลิ
Location :
ชลบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เริ่มต้นจากเรื่องของพ่อที่เราอยากเขียนถึง.....ทำให้มีบลอคนี้...ถึงวันนี้ เรื่องสำคัญในชีวิตก็ยังเป็นเรื่องของพ่อเสมอ
Friends' blogs
Geerorogunso
bicycle_trend
lyfah
Teye
ปุ๊กกี้&คิตตี้
ตัวเล็กอ้วน
นางไม้หน้า3
Webmaster - BlogGang
[Add เด็กชายมะลิ's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.