มีนา..ที่เริ่มต้น....
มีนา..ที่เริ่มต้น..
จากหลายสิ่งที่ผ่านมา เดือนและวันที่ผ่านไป แต่แล้ววันหนึ่งในเดือนมีนาได้ทำให้สิ่งต่างๆได้เริ่มต้นขึ้น วันที่เริ่มแบบงง??? ไม่รู้ว่ามาทำอะไรที่นี้ เค้าให้มาก็มาประมาณนั้น (มาตามสั่งครับพี่) แล้วก็ทำให้เราต้องเจอกับคำถามเด็ดๆ จากใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เล่นเอาอึ้ง..แน่มากที่กล้ามายิงคำตามนี้ ส่งสัยไม่เคยตาย แต่ก็แค่คิดในใจนะ ในเมื่อถามมามันต้องตอบตรงเลยเจอคำตอบสวนกลับเล่นเอาคนถามอึ้งจนพูดไม่ออก กลับไปเอาเท้าก่ายหน้าผากแทนแขนไปหลายวัน หลังจากวันนั้นก็เลยทำให้ต้องเจออะไรอีกมากมายตามมาแต่ก็ตามมาด้วยความสุขมากมายที่ได้เจอ
ในเมื่อครั้งแรกผ่านไป มันก็แค่ intro จิ๊บๆ มันต้องฝึกกันต่อครับพี่น้อง เคยได้ยินแต่ ฝนตกหยิมๆ ยายฉิมเก็บเห็ด งานนี้เจอยายนู๋ยูรินเก็บเห็ดเจ้าค่ะ แต่ไม่เก็บอย่างเดียวนะ รากยาวกันตั้งแต่เพาะเชื้อ เขี่ยเชื้อ เตรียมอาหารให้เชื้อเห็ด ไปจนถึงเก็บเห็ดและทำกับข้าวกันเลยเชียว ได้ชนะประกวดอาหารซะด้วย อืม...มีความสามารถด้านทำอาหารซะด้วย ว่าแต่ที่บุรีรัมย์สนามฝึกที่หนึ่งนี้ร้อนจริงๆเลย
รอดมาได้แล้วหนึ่งสนามฝึกงานที่สนามฝึกที่สองไม่หมูสำหรับคนขี้กลัวนะเนี้ยเพราะงานนี้เจออยู่กับศพครับท่าน งานนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ จึงต้องมีการเตรียมตัวกันตั้งแต่รู้สนามปะลองจิต และสิ่งที่ขาดไม่ได้งานนี้ต้องนิมนต์หลวงพ่อไปด้วยครับ ยังไงก็อุ่นใจไว้ก่อน แต่ไปแล้วต้องขอบอกว่าประทับใจมากๆ ตั้งใจว่าต้องหาเวลากลับไปอีก มันสงบอย่างบอกไม่ถูกและที่ประหลาดใจก็คือตอนที่ต้องไปเปลี่ยนรอบฝึกที่หลุมศพตอนห้าทุ่มนี้เจอเข้ากับคนเดิมที่ยิงคำถามเด็ด ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ หรือ ...มาเล่นตลกนะเนี้ย แบบว่าคงไม่มั้งนะ
ยังไงก็ตามจากวันนั้นถึงวันนี้ ชีวิตมีความสุขขึ้นมากเลยได้พบมิตรมากมายและ ได้รู้สึกว่าชีวิตนี้มีความหมาย ได้เจอคุณปลารักเร่ที่น่ารัก คนอะไรก็ไม่รู้ชื่อน่ารัก ตัวน่ารัก แถมนิสัยยังน่ารักอีกต่างหาก มันน่าจับมาเลี้ยงจริงๆเลย อิ..อิ..
Create Date : 08 กันยายน 2550 |
Last Update : 8 กันยายน 2550 15:17:24 น. |
|
2 comments
|
Counter : 446 Pageviews. |
|
|
พฤษภาห้่าศูนย์มาที่วัด
เปิดตาหัดทุกครั้งฝึกเมื่อก่อน
มาครั้งนี้ฝึกหลับตาให้อาทร
เจ้าความคิดขาจรจะเข้ามา
Inno-Fa รุ่นสองได้รู้จัก
เพื่อนน่ารักในเครือมาศึกษา
ส่วนใหญ่รุ่นน้องๆ ที่เข้ามา
มีบางคนเท่านั้นหนารุ่นคล้ายคลึง
คนพิเศษที่ได้เจอในครั้งนี้
อายุดีรุ่นเดียวกันนามว่าหนึ่ง
เคยรู้จักพูดคุยมาพักนึง
แสนลึกซึ้งเธอช่างดีและจริงใจ
ความสนิทพัฒนารวดเร็วยิ่ง
เธอเป็นหญิงอยากเป็นชายเคยแจ้งไว้
แต่ฝีมือทำอาหารอย่าไว้ใจ
เธอผูกไว้ใจผู้ชิมลิ้มมือเธอ
ฝึกหลุมคุณสุทินข้างพระใหญ่
แอบคิดไพล่ถึงเธอยามเราเผลอ
ผู้มาเปลี่ยนจุดเรานั้นเป็นเธอ
ใจละเมอเมื่อเห็นเธอนั้นเดินมา
ช่วงพักผ่อนทำกับข้าวได้ใกล้ชิด
ยิ่งสนิทพูดคุยบ้างปรึกษา
ถึงเรื่องราวที่ผ่านได้เข้ามา
เป็นเวลาต้องพบการเปลี่ยนแปลง
ช่วงใกล้ชิดบางครั้งก็ยังหวั่น
สายตาคนรอบข้างนั้นของแสลง
กลัวเขามองว่าพวกเรานั้นเคลือบแคลง
แม้เราต่างรู้แจ้งความจริงใจ
ได้แต่หวังคบกันจะราบรื่น
ไม่ต้องฝืนหลายอย่างไม่สดใส
ระยะห่างที่พอเหมาะต้องมีไว้
เพื่อจะได้คบครั้งนี้ที่ยาวนาน
ขากลับเรานั่งติดกันที่บนเครื่อง
เราคุยกันหลายเรื่องกล่าวเล่าขาน
มีคุณต่อช่วยดูดวงเพิ่มตำนาน
หลากนิทานพูดคุยระหว่างกัน
ถึงสายใต้เขียนโปสการ์ดแล้วส่งให้
บอกสุขใจมากมายที่วัดนั่น
ทั้งทางธรรมทางโลกคละเคล้ากัน
ชีวิตนั้นช่างแสนสุขเมื่อใกล้เธอ
เรานั้นคิดคล้ายกันในหลายครั้ง
เคยได้ฟังว่าคิดถึงกันเสมอ
อยากให้เธอเล่าเรื่องที่เจอะเจอ
ปรึกษากันฉันกับเธอช่วยๆ กัน
ช่างโชคดีที่ได้พบมิตรคนนี้
ประสบการณ์ชีวิตที่เธอเล่านั้น
ได้ศึกษาเอาไว้เป็นอาจารย์
เตือนใจพลันทันทีที่ทุกข์ใจ
อยากบอกว่าคิดถึงมากช่วงนี้
คิดทุกที่ว่าเธอนั้นอยู่ไหน
ทำอาหารทำงานทำอะไร
โปรดรู้ไว้เพื่อนคนนี้ที่รักเธอ
๖ พ.ค. ๕๐