ยายแก่...กับผักบุ้ง (เมื่อยายกลับมา) ...หลังจากวันนั้นมาถึงวันนี้ ก็ล่วงเลยมาเกือบเดือนที่ได้เจอยายครั้งสุดท้าย... และแล้ววันนี้ยายก็กลับมาขายผักบุ้งกับผักอื่นๆที่เก็บมาเองอีกครั้ง.... ผมกับแฟนขับรถผ่านตรงตลาดนัดไม่ได้คิดว่าจะเจอยายหรอก...แต่แล้วก็เห็นยาย เราก็เลยกลับรถเพื่อจะเข้าไปหายายอีกครั้ง.. ...คำแรกที่แฟนผมทักยายก็คือ "ยายหายไปไหนมาตั้งนาน มองหายายตลอดเลยไม่เห็นเจอยายเลย" ยายตอบว่า "ยายไม่ค่อยสบายมาหลายวันแล้ว พอมีแรงก็เลยขายที่ตลาดนัดใกล้ๆบ้าน แต่โดนไล่ไม่ให้ขาย ก็เลยต้องนั่งรถเมลมาขายที่นี่เหมือนเดิม" แฟนผมถามอีกว่า "แล้วยายจำหนูได้ไหม ที่เหมาผักยายวันนั้น" ยายตอบว่า "อ๋อ...ไอ้หนูใจดีที่เหมาผักยายวันนั้น ยายจำได้ ว่าแต่วันนี้เอาอะไรดี" แฟนผมยิ้มแล้วตอบว่า "ยายเอามาหมดเลย หนูเหมาหมด เท่าไหร่ยาย" "130 บาท" เสียงตอบจากยาย พร้อมๆกับรอยยิ้มที่แสนจะดีใจของยาย รีบเอาผักบุ้งทั้งหมดกำใหญ่ๆส่งให้เรา เราจากยายมาพร้อมผักกำใหญ่ ที่ยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไปทำอะไร พร้อมทั้งย้อนคิดถึงคำพูดยายที่ว่า...โดนไล่ไม่ให้ขายของที่ตลาดนัดใกล้บ้านยาย จนทำให้ยายต้องนั่งรถไกลมาขายถึงที่นี่... ...เฮ้อ สงสารยายจัง ครั้งหน้าถ้าเจอยาย จะถามว่าลูกหลานยายไปไหนหมด...   Create Date : 15 พฤศจิกายน 2552 3 comments Last Update : 15 พฤศจิกายน 2552 23:01:45 น. Counter : 2818 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณที่แวะทักทายคะ การที่เราเห็นคนที่ลำบากกว่าเรา แล้วเราเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกสะท้อนใจอะไรเลย มันน่ากลัวนะคะ   โดย: meddin 16 พฤศจิกายน 2552 2:00:17 น.

สวัสดีครับ แวะเข้ามาทักทายน่ะครับ เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหมครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย มีงานเข้านิดหน่อยครับ พอดีกำลังฟอร์มเรื่องชมรมรักช้าง อย่างที่เคยเกริ่นๆ ไว้ และเวปไซต์อยู่น่ะครับ ใกล้เป็นรูปเป็นร่างแหล่ะ อย่าลืมให้กำลังใจกันบ้างนะครับ หรือหากเป็นชมรมฯ เรียบร้อยแล้ว ก็คงต้องขอการสนับสนุนจากเพื่อนๆ และร่วมช่วยผลักดันด้วยนะครับ ขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนล่วงหน้าครับ เมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้ไปอยู่กับเด็กๆ ที่มาเรียนศิลปะ มีเด็กผู้หญิงหลายๆ คนที่ปลื้มดารา (เด็กๆ อายุสัก 7-8 ขวบได้) ก็ชอบคนนั้น คนนี้ พี่บี้บ้าง พี่อาร์บ้าง พี่ดิว พี่สิงห์โต โหย....อีกมากมาย ก็เลยเอามั่งยุทธการอำเด็กๆ อิอิอิ...บอกเด็กๆ ไปว่าใครรู้จัก "จันดี" บ้าง ทุกคนก็เงียบ แล้วหันมามอง "จันดีไหน" เด็กๆ ถาม ก็ "จันดี เพชรัตนกูล" ที่แสดง F4 ไง...เท่านั้นแหล่ะ เด็กหัวเราะๆๆๆ ขำกลิ้ง แล้วบอกว่า "ครู อย่ามาขี้โม้เลย" แต่ยอมรับนะครับว่าเด็กๆ เค้ารู้จักกันทุกคนเลย "จันดี" เนี่ยแต่ที่เด็ด คือ เด็กๆ เค้าจะปลื้ม แพนเค๊ก เขมนิจ กัน คุยทับกันไป ทับกันมา ว่า ฉันไปเห็นแพนเค๊กด้วยแหล่ะ ที่แอร์พอร์ทบ้าง พี่ฉันขอลายเซ็นมาบ้าง อะไรประมาณเนี้ย....เอามั่งซะเลย ก็เลยคุยเกทับเด็กๆ ไปบ้างว่า "นี่ๆ ครูไม่อยากคุย อยู่บ้านนะ ครูกินข้าวกับแพนเค๊กทุกวัน" ครูยังไม่เห็นเอามาคุยเลย (อิอิอิ) พวกเธอยังแค่ได้เห็นห่างๆ ครูซิกินทุกวัน..." คราวนี้เงียบครับพี่น้อง ทุกคนหันมามอง แล้วนิ่งทำหน้าครุ่นคิด แบบว่าเอ....ครูของตรูโม้ปล่าวหว่า....ก็เลยต่อไปอีกว่า... "จริ๊งงง....ครูกินข้าวกับแพนเค๊กทุกวันเลย ถ้าวันไหนเอาน้ำผึ้งมาราดแพนเค๊กแล้วกินนะ....อ๊าส์......อร่อยมากเลย.....อิอิอิ" เด็กๆ เงียบไปสัก 30 วินาที แล้วก็ "อ๋อ".........โหย...ครูขี้โกงอ่ะ.....พร้อมกัน.....ฮากันทั้งห้อง.....แล้วก็มารุมทึ้งผม กอดรัดฟัดเหวี่ยง นั่งตัก ขี่คอบ้าง....ก็เป็นการคลายเคลียด พักผ่อนจากการเรียนในระดับหนึ่งทีเดียวเลยหล่ะ... แต่โดยส่วนตัวเป็นคนชอบกินแพนเค๊กครับ อิอิอิ...กินจนตอนนี้จะเหมือนโดเรมอนอยู่แล้วครับ...อิอิอิ อยากไปดูหนัง 2012 วันสิ้นโลกจัง อิอิอิ...รับสมัครเพื่อนไปดูหนังครับ ฮะฮะฮะ ขอให้มีความสุขในวันแรกของสัปดาห์การทำงานนะครับ ดูแลสุขภาพกาย สุขภาพใจ และคนข้างๆ ด้วยนะครับ ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน......ดีจั๊ดนักครับ   โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย 16 พฤศจิกายน 2552 12:32:04 น.

ยายแกนั่งขายแถวไหนละ ตลาดนัดที่ไหน เผื่อเรา ผ่านไป จะได้ช่วยอุดหนุน บ้าง   โดย: jj IP: 124.120.107.92 7 มิถุนายน 2553 15:33:44 น.