Bloggang.com : Setakan : เที่ยวตามละครเรื่อง สายโลหิต ตอน...พี่ไกรพาเที่ยวตลาด

เที่ยวตามละครเรื่อง สายโลหิต ตอน...พี่ไกรพาเที่ยวตลาด

ห่าง หายไปนานเกือบยี่สิบวัน เพ่มนนะคันไม้คันปาก เอ้ย..คนมืออยากจะเล่าเป็นหนักหนา แต่เวลากับสังขาลไม่อำนวย เล้ย วันนี้ดีขึ้นจากเปื่อยเลยรีบมาเล่าให้อยาก ก่อนจากก...กปาย เอ้ย มาเล่าให้จบ ก่อนไปทำอย่างอื่นต่อ เรื่องที่เลือกมาเล่าวันนี้เป็นเรื่องที่เพ่มนชอบที่สุดในชิวิตเลยอ่ะ โดยเฉพาะ พ่อไกรเป็นแรงบันดาลใจให้เพ่มนกลับมาเล่าเรื่องๆต่างมากมาย ในกาลต่อมา อิๆ

เอ้าเข้าเรื่องเลยละกัน แม่หญิงทั้งหลาย วันนี้เพ่มนจะขออาสาพาแม่หญิงทั้งมวลเที่ยวตลาด ย่านป่า ต่างๆ ในสมัยกรุงศรีอยุธยากันนะเจ้าค่ะ เร็วเข้าเถอะค่ะ เดี่ยวแดดจะนาย(แดดแรงมากๆ) เที่ยวกันไม่สนุก จะเป็นไข้กันเสียเปล่าๆ ต้องเดินกันไปอีกไกลโข อยู่นะเจ้าค่ะ กว่าจะทั่วตลาด

ฮั่นแน่ เมื่อชั่วครู่ เพ่มนผ่านมาเห็นขุนไกรกับบ่าวไพร่ เดินล่วงหน้าไปถึงสะพานชีกุนแล้วกระมัง ไปค่ะ แม่หญิง เดี๋ยวจะไปไม่ทันขุนไกร ( เอิ๊กๆ พอพูดถึงพ่อไกรเท่านั้นแหล่ะ เห็นไหมหล่ะ ว่าสาวๆบ้านนี้รีบวิ่งตุ๊บตัีบตามมาเชียว)

แม่หญิงทั้งหลายเจ้าค่ะ ก่อนจะไปเดินเที่ยวตลาดย่านป่าต่างๆ เพ่มนก้อจะเล่าความเป็นมาของตลาดสมัยกรุงศรีอยุธยาให้ฟังกันก่อนนะเจ้าค่ะ คงจะไม่ทราบกันละซิค่ะว่า ตลาดต่างๆเหล่านี้ ถ้าจะเรียกให้ทันสมัยก้อคงจะเรียกได้ว่าเป็นร้านค้าโชห่วย นั่นเอง

มีมากมายทั้งตลาดในเมืองและตลาดนอกเมือง อยู่รอบเกาะเมืองภายนอกกำแพงพระนครศรีอยุธยา อันนี้เป็นเรื่องจริงนะเจ้าค่ะแม่หญิงสุดสวยทั้งหลาย เพ่มนเองก้อได้สืบความมาจากคำให้การขุนหลวงวัดประดู่ (เอกสารจากหอหลวง) ซึ่งได้จดบันทึกไว้ว่า ในกำแพงพระนครนั้น มีตลาดย่านป่าต่างๆถึงหกสิบเอ็ดตลาด

เป็นตลาด ของชำปาเข้าไปถึง 21 ตำบล ของชำในที่นี้ หมายถึงสิ่งของเครื่องใช้ทั่วไปในชีวิตประจำวันและอาหารแห้ง ซึ่งก็จะเปิดขายตลอดวัน เลยเจ้าค่ะ แม่หญิงขาดเหลืออารายให้บ่าวมาซื้อหาได้ตลอดเวลา

และเป็นตลาดของสด หมายถึงสิ่งของเครื่องอาหารหวานคาว ของสดๆ เปิดขายเฉพาะตอนเช้ากับตอนเย็น ขายเช้า-เย็น ถ้าขาดกระทิ พริกแกง สายบัว มาไม่ทันตลาดวายเช้านี้ ก้อต้องรอตลาดเย็น หรือไม่ก้อต้อง อาศัยพ่อไกร ให้ไปเก็บสายบัวให้แล้วหล่ะเจ้าค่ะ ถึงจะได้กินแกงกระทิสายบัวกัน 555

ตลาดย่านนี้เค้าจะเปิดขายเป็นเวลา นอกเวลานั้นตลาดก้อจะวายไปค่ะ ตลาดวาย คือตลาดหมดคนเดิน เพราะแม่ค้าเก็บของแล้ว ลูกค้าก้อไม่มีแล้วนะค่ะ ตลาดของสดที่ว่ามีอยู่ถึง 40 ตำบล รวมแล้วถ้านับอายุไม่ผิด เอ้ย...นับนิ้วไม่ผิดก็รวม 61 ตำบล เชียวเทียว

ถึงว่า..พ่อไกรพาแม่หญิงดาวเรืองเที่ยวตลอดทั้งเดือนก้อพากันเที่ยวไม่รุ้จบ อิๆ นอกจากจะพากันหลงไปเที่ยวหลังทุ่งบัวหลวงซะก้อไม่รุ้ ฮ่าๆ ไม่เอาไม่งามเชียวนะค่ะ หัวเราะเห็นฟันเยี่ยงนี้จะเสียกิริยา พ่อไกรไม่ร๊าก แต่ถ้าหัวเราะ อ้าปากกว้าง ฮ่าๆ ละก้อพ่อไกรทั้งร๊ากทั้งหลงเลยหล่ะ อิๆ

เอา มาเริ่มกันที่ตลาดย่านป่ามะพร้าว อยู่ถนนย่านป่ามะพร้าว เค้าขายมะพร้าวห้าวปอกเปลือก มะพร้าวอ่อน มะพร้าวเผา มีทั้งเผาทั้งสด ทั้งหอมทั้งหวาน เดี๋ยว...เดี่ยวเจ้าค่ะ แม่หญิงทั้งหลายของเพ่มน...อย่าเพิ่งทานกันให้มากนักนะเจ้าค่ะ ต้องไปกันต่ออีกหลายตลาด คงไม่มีเวลาพาไปทุ่งเป็นแน่แท้ ถ้าเกิดแม่หญิงคนใด ดันท้องเสียขึ้นมา งานนี้ละก็ตัวใครตัวมันหล่ะค้า

มาค่ะมา ตามมาอย่าให้พลัดหลงกันนะเจ้าค่ะ ที่เห็นเป็นทิวๆ..โน้น...อะค่ะ ถัดมาจากป่ามะพร้าว ก้อเห็นจะเป็นป่าโทน เดากันออกบ้างไหมเจ้าหล่ะค่ะว่าย่านนี้เค้าขายอะไรกัน ถ้าเดาไม่ออก กันรีบๆทานมะพร้าวเผาให้เสร็จเสียทีดีไหมเจ้าค่ะ จะได้เดินไปดูให้เห็นกับตาว่าเค้าขายอะไรกันบ้าง

ย่านนี้เค้าเรียกกันว่าตลาดป่าโทน อยู่ถนนย่านป่าโทน มีร้านขายทับ โทน เรไร ปี่แก้ว จ้องหน่อง เพลี้ย ขลุ่ย ไม้ตะแบก ไม้ขนุนใส่ผ้า และขายช้าง-ม้ากระดาษ อู่ เปล ศาลพระภูมิ เสื่อลำแพน ปลาตะเพียน ใบลาน จิงโจ้ หุๆ ตลาดย่านนี้เพ่มนไม่สัดทัดนัก ขอออกตัวเลยเจ้าค่ะว่า ของที่เค้าขายที่นี่บางสิ่งบางอย่างเพ่มนก้อไม่รุ้จักจริง อิๆ แต่ถ้าแม่หญิงคนไหนความจำดี ก้อต้องจำได้นะเจ้าค่ะว่า ที่ป่าโทนนี่แหล่ะ ที่แม่หญิงดาวเรืองมาซื้อช้างม้า จำลองเอากลับไปถวายศาลพระภูมิที่บ้าน นี่ก้อเห็นบ่นกับเพ่มนว่าผ่านมาเนินนานแล้ว มาเที่ยวนี้ได้มาเที่ยวตลาดป่านี้กะขุนไกร คงได้ซื้อหาเอากลับไปเปลี่ยนแทนตัวเก่าๆซักที

อ้อ เพ่มนนึกได้แล้ว ถึงว่าเห็นหลังขุนไกรไวๆ คงเพิ่งจะแวะผ่านไปตะกี้นี่เอง เอาหล่ะเจ้าค่ะ สืบเท้าไวๆ คงจะได้ทันกันซักตลาดนึง

เดี๋ยว เดินเลยไปจากตลาดนี้เพ่มนก้อจะพาไปเที่ยวที่ตลาดหน้าพระมหาธาตุ นะเจ้าค่ะ ที่นั่นนะตลาดค่อนข้างใหญ่มีของขายมากมาย เค้าเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าตลาดบริขาร เกาะกันไว้ให้ดี เดี่ยวจะหลงกันไปเสียก่อนเจ้าค่ะ มาค่ะ ตามกันมา ตลาดนี้ตั้งอยู่บริเวณหน้าวัด อยู่ถนนหน้าวัดพระมหาธาตุเลยทีเดียว มีร้านตลาดขายเสื่อตะนาวศรี เสื่อแขก เครื่องอัฐบริขาร เครื่องบวชนาค เครื่องกฐิน คือ ฝาบาตร เชิงบาตร กราด ตาลปัตร ตะลุ่ม โอ ใครจะบวชเณร บวชนาค ก้อต้องมาย่านนี้ละเจ้าค่ะจะได้ข้าวของครบกลับไปทีเดียวเชียว

มาค่ะมาตามมา....อ้อ เดี่ยวเพ่มนของแวะย่านป่ายา ของเจียดยาดม ยาหอม ไปฝากคนเฒ่าคนแก่ เอาไปฝากเพ่สาวของเพ่มนเสียหน่อย เพ่เล็กกะเพ่ดอกมะลิ ไงเจ้าค่ะ แม่หญิง ไม่รุ้หมู่นี้เป็นไง บ่นปวดหัวปวดหู พาลจะเป็นลมเอา ไม่นานค่ะ แวะประเดี่ยวเดียว แล้วเพ่มนจะพาเลยไปสะพานชีกุนเลย เดินแถบวิ่งแบบนี้คงพอจะทันขุนไกรอยุ่หรอกค่ะ อิๆ

ตลาดชีกุนที่ว่าเนี่ยนะเจ้าค่ะ อยู่ตรงเชิงสะพานชีกุนตะวันตก มีพวกแขกนั่งร้านขายกำไลมือ กำไลเท้า ปิ่นปักผม แหวนหัวมะกล่ำ แหวนลูกแก้ว ลูกปัดเครื่องประดับประดา ล้วนแต่เครื่องทองเหลืองและตะกั่วทั้งสิ้น ตลาดเนี่ยนะขึ้นชื่อว่าเป็นตลาดที่หนุ่มสาวพากันมาเดินซื้อของ บ้างก้อมาเดินเที่ยวกันมากที่สุดเลยนะเจ้าค่ะ ถ้าจะพอทันพ่อไกรก้อคงจะเป็นที่ตลาดนี้แหล่ะเจ้าค่ะ เพราะมีข้าวของที่แม่หญิงทั้งหลายชอบชมชอบดูอยู่มากมาย

เมื่อสมัยแม่หญิงดาวเรืองยังเอาะๆ ก้อมาติดอกติดใจกำไลแขกที่ตลาดนี้อยู่เป็นนานสองนานจนกระทั้งขุนไกรผ่านมา เห็นเข้า นี่พ่อไกร..ก้อว่าจะพากันมาเที่ยวอยุ่ อิๆ ไอ้ที่เราเดินผ่านๆไม่ได้แวะก็มีอีกหลายย่านนะเจ้าค่ะ ที่เห็นก้อเป็นย่านตลาดป่าฟูก อยู่ถนนย่านป่าฟูก มีร้านขายฟูก เบาะ เมาะ หมอน มุ้ง ผ้ามุ้งป่าน ผ้าตาโถง ผ้าไส้ปลาไหล ผ้าขาววา แม่หญิงดาวเรืองยังบ่นให้เพ่มนฟังบ่อยๆว่าไม่อยากจะเย็บเบาะหมอนฟูกให้มือ ไม้ปรุเสียเปล่าๆ สุ้มาซื้อหาที่ย่านนี้ไม่ดีกว่าหรึ เพราะซื้อเค้าเอาก็สะดวกและสวยดี ถ้าจะใช้สอยเอาแบบทันใจไม่ต้องรอนาน ก้อจะมาหาซื้อที่นอนหมอนฟูกมุ้ง ที่ย่านนี้แหล่ะเจ้าค่ะ

ผ่านมาที่ติดๆกันก้อเห็นจะเป็นตลาดถุงหมากหรือตลาดป่าผ้าเขียว อยู่ถนนย่านป่าผ้าเขียว หลังคุก ก้อคุกที่ยายชดขอเข้าไปเยี่ยมผัว จนเป็นเรื่องให้หมื่นทิพย์เทศามาเห็นเข้า ทำเอาแม่หญิงดาวเรืืองเกือบจะอดเที่ยวกันไปเลยไงหล่ะเจ้าค่ะ คงพอจะจำกันได้มั่งหล่ะ อิๆ ที่นี่มีร้านขายเสื้อเขียว เสื้อขาว เสื้อแดงชมภู เสื้อญี่ปุ่น เสื้อจีบเอว เสื้อฉีกอก เสื้อสวมศีรษะ กางเกงสีต่างๆ มีข้าวของขายมากมายหลากหลาย มีร้านขายล่วมสักลาด ล่วมแพร ล่วมผ้าลายใช้ในราชการใส่

มีถุงหมากสักลวดลายปักทองประดับกระจก ถุงหมากเลว มีถุงยาสูบปักทองประดับกระจก ถุงยาสูบเลว ซองพลูสีต่างๆ ที่นี่ถ้าเพ่มนจำไม่ผิดแม่หญิงดาวเรืองเคยแวะซื้อซองใส่พลู ไปฝากแม่หญิงลำดวนด้วยซิ เอาไปกำนัล จะได้ไม่โดนตีที่หนีออกมาเที่ยวโดยไม่ขออนุญาติคุณย่าเสียก่อน อาศัยตอนพี่สาวกำลังอินเลิฟ เลยฉวยหนีออกมาเที่ยวอิๆ ตามประสาเด็กฉลาดอ่ะนะค่ะ ถึงว่าขุนไกรจึงได้เอ็นดูนัก หุๆ

นอกจากนี้ยังมีตลาดที่ต้องกล่าวถึงอีกตลาดคือตลาดย่านบ้านดินสอ อยู่ถนนย่านป่าดินสอ (ใกล้วัดพระงาม) มีร้านขายดินสอหินอ่อนแก่ ดินสอขาวเหลือง ดินสอดำ ที่ต้องกล่าวถึงก็เพราะเพ่มนจะพาแม่หญิงทั้งหลายไปเที่ยวดูว่าดินสอโบราณ กระดานชนวน นั้นมันเป็นอย่างไรกัน ที่ย่านนี้พ่อไกรเค้าก็เคยแวะซื้อข้าวของดินสอกระดาษให้แม่หญิงดาวเรืองอยุ่ เนื่องๆ หล่ะค่ะ

เพ่มนคิดว่าเราคงจะพลัดหลงกับขุนไกรเสียแล้ว ไหนๆก้อมาเที่ยวตลาดกันแล้ว เพ่มนก็จะพาเลยไปเที่ยวตลาดให้ทั่วก่อนจะไปลงเรือกัน ตลาดรอบพระนครมีมากมายเดินเที่ยวกันเป็นเดือนก้อไม่มีหมด งั้นเราเที่ยวตลาดย่านที่สำคัญๆกันดีกว่านะเจ้าค่ะ

มาค่ะมา..ตลาดย่านนี้เรียกกันว่าตลาดแห กับตลาดจีน อยู่ถนนย่านบ้านแห มีร้านขายแห เปลป่าน เปลด้ายตะภอ และลวด มีตลาดขายของคาว ปลาสดเช้า-เย็น อยู่ในบ้านแขกใหญ่ใกล้วัดอำแมชื่อตลาดจีน

ถัดมาก้อจะเป็นตลาดบ้านพราหมณ์ อยู่ถนนย่านบ้านพราหมณ์หน้าวัดช้าง มีตลาดต้นขายกระบุง ตะกร้า กะโล่ ครุ เชือก เสื่อ ลวด เครื่องสารครบ เห็นว่าถ้าศึกสงครามสงบลงเมื่อไหร่ พ่อไกรคงจะให้บ่าวไพร่ขนกระบุง ตะกร้าที่พ่อสานเอาไว้มากมายมาขายที่ตลาดย่านนี้เป็นแน่ เพ่มนเห็นฝีมือพ่อไกรแล้วต้องออกปากว่างามจริงๆเจ้าค่ะ(แบบว่าขอเนียนอิๆ) เอามาขายแลกเงินไปซื้อกำไลแขกให้แม่หญิงดาวเรืองได้อีกสิบอัน แบบสบายๆ อิๆ

...ต่อมาเห็นจะเป็นตลาดเสาชิงช้าหน้าโบสถ์พราหมณ์ อยู่ถนนย่านชีกุน มีร้านขายดอกไม้เพลิงต่างๆ ขายสุราเข้มสุรากะแช่ ที่ศาลาริมเสาชิงช้ามีร้านตลาด ขายของสดเช้า-เย็น ตลาดนี้บางทีก็เรียกตลาดเสาชิงช้าชีกุน อันนี้แม่หญิงทั้งหลายไม่ควรมาเที่ยวทีเดียวนะเจ้าค่ะ ขอบอก เพราะมีแต่ผู้ชาย บ่าวไพร่กระทบไหล่กัน ไม่ควรมานะเจ้าค่ะมันไม่งาม

เพ่มนว่าเรารีบๆสืบเท้าให้ผ่านไปโดยไว จะดีมากเจ้าค่ะ ถัดไปเห็นลิบๆก้อจะเป็นตลาดใหญ่ท้ายพระนคร อยู่ถนนย่านในไก่ อยู่เชิงสะพานประตูจีนไปถึงเชิงสะพานประตูในไก่ เป็นตลาดใหญ่ยิ่งยวดในกรุงศรีอยูธยามีตึกกว้านร้านจีนตั้งตึกทั้งสองฟากถนน หลวง จีนไทยนั่งร้านขายสรรพสิ่งของ มีเครื่องสำเภา เครื่องทองเหลือง ทองขาว กระเบื้อง ถ้วยโถโอชาม มีแพรสีต่างๆอย่างจีน และไหมสีต่างๆ มีเครื่องมือเหล็กและสรรพเครื่อง มาแต่เมืองจีนมีครบ

มีของรับประทานเป็นอาหารและผลไม้มาแต่เมืองจีนวางราย ในร้านขายที่ท้องตลาด มีของสดขายเช้า-เย็น สุกร เป็ด ไก่ ปลาทะเล ปลาน้ำจืด ปู หอย ต่างๆ หลายๆอย่าง ถ้าอยากได้ข้าวของจากเมืองจีน แปลกหูแปลกตาก้อต้องมาหาซื้อแถวๆนี้ นี่ก้อเป็นตลาดย่านที่หมืนทิพยเทศาสันทัดนักมักชอบมาหาซื้อของแปลกๆไปกำนัล คุณหญิงพิริยะแม่ของขุนไกรอยุูู่บ่อยๆไงหล่ะเจ้าค่ะ ก้อคงมาหาซื้อก่อนที่จะไปแวะร่ำสุราแถวๆตลาดเสาชิงช้าชีกุน ที่เราผ่านมาแล้วไงหล่ะเจ้าค่ะแม่หญิงทั้งหลาย

มาค่ะ รีบๆเดิน เพ่มนว่าคงจะเหนื่อยกันแล้ว เดี๋ยวเราหยุดพักซักประเดี๋ยวแถวๆนี้มีพวกจีนตั้งโรงทำเครื่องจันอับ และขนมแห้งจีนต่างๆ หลายชนิดหลายอย่าง เดี่ยวเพ่มนจะให้บ่าวไพร่หาน้ำหาขนมนมเนย มารองท้องกันเสียก่อน แถวนี้มีขนมเจ้าอร่อยแปลกลิ้นมาจากเมืองจีนมากโขอยุ่ เดี่ยวจะให้พวกบ่าวไปหาซื้อหามาลองลิ้มชิมกัน

เอ้า ..พวกหล่อน เอาเงินไป แล้วรีบๆไปรีบๆมาหล่ะ เดี่ยวแม่หญิงจะคอยนาน..ระหว่างนั่งรอ เพ่มนก้อจะชี้ให้แม่หญิงดุตามๆกันนะเจ้าค่ะว่าอาราณบริเวณที่ติดๆกันแถบนี้ นะ เห็นจะมีช่างจีนทำโต๊ะ เตียง ตู้ เก้าอี้น้อยใหญ่ต่างๆ ขาย มีช่างจีนทำถังไม้ใส่ปลอกไม้และปลอกเหล็ก ถังใหญ่น้อยหลายชนิดขาย พวกชาวพระนครรับซื้อไปใช้ต่างๆ นางเลิ้ง คือตุ่มน้ำหรือโอ่งน้ำ หล่ะเจ้าค่ะ เค้าเรียกกันให้เราปวดหัวเล่นกระมัง อิๆ ย่านนี้เค้าทำสรรพเครื่องเหล็กต่างๆ ขาย และรับจ้างตีเหล็กรูปพรรณตามใจชาวเมืองมาจ้าง เอาเจ้าค่ะพอทานขนมกันพออิ่มท้องแล้ว เราก้อพากันเดินต่อไปกันเลยดีไหมเจ้าค่ะ เดี๋ยวแดดจะวายตลาดจะวายตามเสียก่อน

ยัง มีตลาดอีกหลายตลาดที่แม่หญิงทั้งหลายยังไม่เคยมากัน ส่วนตัวเพ่มน บางตลาดก้อเพิ่งจะมาจริงๆก้อเที่ยวนี้แหล่ะเจ้าค่ะ ทั้งตลาดท่าขุนนาง อยู่ย่านท่าทรายใกล้ป้อมประตูข้าวเปลือก มีร้านชำขายผ้าสมปักเชิงปูม ผ้าไหมผ้าลายคุชราชยำมะหวาด สมปักเชิง สมปักล่องจวน สมปักริ้ว และผ้ากราบใหญ่น้อย เมื่อข้าราชการหาไม่ทันจะหามาเปลี่ยนก็ต้องซื้อนุ่ง เข้าเฝ้า ปกติแล้ว เวลาเข้าเฝ้าตามราชประเพณี เสื้อแสงอะไรก้อไม่ต้องสวมใส่ แต่ผ้าคาดเอว กับผ้านุ่งนะเป็นของพระราชทานตามยศศักดินะต้องมีกันทุกคน อย่างไรก้อต้องใส่เอาไว้นะเจ้าค่ะ ถ้าหาไม่ได้หาไม่ทันก้อต้องให้บ่าวไพร่วิ่งมาตลาดนี้กันแหล่ะเจ้าค่ะ มาหาซื้อที่นี่ก้พอจะแก้ขัดไปได้บ้างเพราะเนื้อหาไม่เลวเกวจนเกินไนัก สนนราคาก้ไม่ถูกนะเจ้าค่ะ ตามสภาพของผ้านะค่ะ

ต่อมาก้อเห็นจะเป็น ตลาดแลกหน้าวัด อยู่ย่านหน้าวัดพระมหาธาตุ มีศาลา 5 ห้อง มีแม่ค้ามานั่งคอยซื้อมีดพร้าขวานชำรุด และเศษเหล็กเศษเล็กเศษน้อยด้วย มีชาวจีนมานั่งต่อจากศาลานั้นไปเป็นแถวๆ คอยเอาข้าวพอง ตังเม มาแลกของต่างๆ จึงได้ชื่อเป็นที่มาว่าตลาดแลกของหน้าวัดนั่นเอง มีอีกตลาดหนึ่งชื่อว่าตลาดหัวถนน อยู่ถนนย่านป่าเหล็กแถบวัดป่าฝ้าย มีร้านขายของสรรพเครื่องเหล็ก มีดพร้า นอกจากนี้ก็ยังมีตลาดวังไชย อยู่ถนนย่านวังไชย มีช่างทำขันทองเหลืองใหญ่น้อย

ตลาดผ้าลาย อยู่ถนนย่านฉะไกรใหญ่ ซื้อไม้ไผ่มาทำเป็นฝาเรือนหอขาย มีร้านขายผ้าลายสุรัศ ผ้าขาว ผ้าฉลาง และมีร้านขายของเช้า-เย็น แต่เรือนหอของแม่หญิงลำดวนกับแม่หญิงดาวเรืองนั้นเค้าจ้างช่างมาปรุงต่างหาก เนื่องจากว่าเป็นเรือนไม้ฝากระดานมิใช่เรือนฝาไม้ไผ่อย่างที่มีขายในย่าน ตลาดนี้กัน เรือนหอระดับลูกหลานขุนนางหรือผู้ที่มีอันจะกินก้อมักจะใช้ช่างที่มีความ ชำนาญ ไม่ได้หาซื้อตามตลาดทั่วไป เหมือนกับที่ต้องจ้างบ้านหมืนทิพเทศามาปรุงเรือนหอ เพราะขาบ้านนั้นเค้าชำนารงานด้านนี้มาหลายชั่วคนนัก ก็จ้างมาปรุงเรือนให้แม่หญิงลำดวนไงหล่ะเจ้าค่ะแม่หญิง

อีกตลาดหนึ่งที่เพ่มนขอกล่าวถึง เพราะเราคงจะเที่ยวกันไม่หมด เที่ยวไม่ทันแน่ในวันนี้เพ่มนก้อขอเล่าให้ฟังละกันเพื่อเป็นความรุ้นะเจ้า ค่ะ ตลาดทั้งหลายที่ว่ามาทั้งหมด ตัวเพ่มนเองก้อ ไม่เคยไปอยู่หลายตลาดอยุ่เหมือนกันนะเจ้าค่ะ ได้แต่หาข้อมูลมาให้แม่หญิงทั้งหลายเท่านั้นแหล่ะ อิๆ

ไม่ว่าจะเป็นตลาดบ้านพัด อยู่ถนนย่านป่าพัด ทำพัดใบโตนดคันกลม และคันแบนใหญ่น้อยขาย ส่วนตลาดทั้งสามตลาดที่จะกล่าวต่อไปนี้เป็นตลาดที่มีร้านของสดเช้า-เย็น ไม่มีความพิเศษอะไร เพียงแต่ว่า ถ้าแม่หญิงขาดเหลืออะไรก้อใช้บ่าวไพร่มาหาซื้อจำเพาะที่ตลาดเหล่านี้ได้นะ เจ้าค่ะ ตลาดนี้ได้แก่ตลาดขุนโลก อยู่ถนนเชิงสะพานขุนโลก บริเวณหน้าวัดแก้วฟ้า

ตลาดหัวไผ่สะพานแก้ว อยู่ถนนเชิงสะพานแก้วหัวไผ่ จากนี้ไปก้อเห็นจะมีแต่ตลาดย่านที่เราๆพอเอ่ยชื่อก้อจะรุ้ว่าย่านนี้เค้าขาย อะไรกัน เปงเช่นว่าตลาดประตูดิน อยู่ถนนย่านหน้าพระราชวังหลวง ขายของสดเช้า-เย็น ตลาดท่าขัน อยู่ถนนย่านท่าขัน ริมคลองเมืองด้านเหนือ ขายหมาก พลู กรวยเมี่ยงห่อสำหรับบวชนาค เป็นตลาดที่มีพวกของทำขวัยนาคงานแต่ง งานมงคลรับขวัญต่างๆนะเจ้าค่ะแม่หญิงทั้งหลาย

ต่อ มาก้อน่าจะเป็น ตลาดหน้าวังตรา อยู่ถนนย่านหน้าวังตรา มีร้านชำ หุงข้าวแกง ขายคนราชการ และขายของสดเช้า-เย็น ตลาดป่าตะกั่ว อยู่ถนนย่านป่าตะกั่ว มีร้านชำขายลูกแหและเครื่องตะกั่วทั้งหลาย ขายฝ้าย ด้ายขาว ด้ายแดง และมีของสดเช้า-เย็น

ตลาดผ้าเหลือง อยู่ถนนย่านป่าผ้าเหลือง ขายผ้าไตรและจีวร ข้าวของเครื่องเตรียมบวชทั้งหลาย สมัยก่อนจะหาข้าวของสิ่งใดก้ต้องไปให้ถูกที่ถูกตลาด มิฉะนั้นจะต้องเสียเวลาเดินหลงหาอยู่มิใช่น้อย

ตลาดป่าขนม อยู่ถนนย่านป่าขนม ชาวบ้านย่านนี้ทำขนมขาย นั่งร้านขายขนมชะมด กงเกวียน สามเกลอหิน ฝนทอง ขนมกรุบ ขนมพิมพ์ถั่ว ขนมสำปะนี และขนมแห้งต่างๆ ยายชดก้อมาหาขนมชะมดให้แม่หญิงดาวเรืองทานก้อที่นี่หล่ะมังค่ะ

ตลาดป่าเตรียบ อยู่ถนนย่านป่าเตรียบ มีร้านขายตะลุ่มมุก ตะลุ่มกระจกและมุกแกมเบื้อ ตะลุ่มเขียนทอง พานกำมะลอ พานเลว พานหมาก ตลาดรอบพระนครมีมากมายก่ายกอง เล่ากันทั้งวันก้ไม่จบแต่ไหนๆก้มาเที่ยวกันแล้วนะเจ้าค่ะ ก้ออดทนอีกนิดเดินเพลินๆก้อลืมความเหนื่อยไปเองละเจ้าค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆก้อให้นึกถึงพ่อไกรเอาไว้ซิเจ้าค่ะ จะได้มีกำลังใจเดินกันต่อไปอิๆ

ถัดไปเห็นจะตลาดถนนตีทอง อยู่ถนนย่านป่าทอง มีร้านขายทองคำเปลว คำเปลวเงิน คำเปลวนาค และของสดขายเช้า-เย็น คุณพระสุวรรณสาร พ่อของแม่หญิงดาวเรืองก็เคยส่งบ่าวไพร่มาดูงานทองอยู่เนืองๆ พ่อไกรก้อเคยว่าจะพาแม่หญิงดาวเรืองมาดูสะอิ้งทองสาย ที่เค้าทำขายอยุ่แถวๆนี้เหมือนกัน แต่แม่หญิงว่าลูกช่างทองหลวง ทำไมจะต้องมาเสียอัฐ ซื้อหาทองคนอื่น เป็นงั้นไป

ตลาดวังไชย อยู่ถนนย่านวังไชย มีช่างทำขันทองเหลืองใหญ่น้อย และมีร้านขายของสดเช้า-เย็น ตลาดผ้าลาย อยู่ถนนย่านฉะไกรใหญ่ ซื้อไม้ไผ่มาทำเป็นฝาเรือนหอขาย มีร้านขายผ้าลายสุรัศ ผ้าขาว ผ้าฉลาง ตลาดบ้านพัด อยู่ถนนย่านป่าพัด ทำพัดใบโตนดคันกลม และคันแบนใหญ่น้อยขาย ตลาดชมภู อยู่ถนนย่านป่าชุมภู มีร้านขายผ้าชุมภู ผ้าคาดรัตคต ผ้าหนังไก่ย่น ผ้าหนังไก่ไกเอ้งปักเถา ผ้าชุมภูเลว ผ้าตีพิมพ์เลว

ตลาด ไหม อยู่ถนนย่านป่าไหม (ตรงข้ามถนนย่านป่าเหล็ก) มีร้านขายไหมครุย ฟั่นไหมเบญจพรรณ ไหมลาว ไหมเขมร ไหมโคราช ตลาดชมภู เป็นตลาดที่แม่หญิงดาวเรืองกับพวกบ่าวไพร่จะรุ้จักเป็นอย่างดี เพราะต้องมาหาไหมสอด ผ้าแพร แลของใช้ประกอบงานเบาะฟูกต่างๆ เอาไปหุ้มหมอน หุ้มฟูก ให้พ่อไกร เมื่อครั้งไปทัพเมืองเหนือ ไงหล่ะเจ้าค่ะ

ตลาดเหล็ก อยู่ถนนย่านป่าเหล็ก (ตรงข้ามถนนย่านป่าไหม) มีร้านขายมีดพร้า ขวาน จอบ เสียม พร้าโต้ พร้าหวดหัวตัด ตะปู ตะปลิง บิดหล่า สว่าน เครื่องเหล็กมีคมต่างๆ จะซ่อมบ้านปรุงเรือน หามีดผาหน้าไม้ ก้ต้องให้บ่าวชายตัวใหญ่ติดสอยห้อยตามมาคอยขนเครื่องใช้ไม้สอยกลับไปกันเป้ นลำๆเรือเลยหล่ะเจ้าค่ะ

มาท้ายอีกด้านก็จะมีตลาดที่เรียกกันว่า.ตลาดน้อย อยู่ถนนย่านสามม้า ตั้งแต่เชิงสะพานในไก่ตะวัน-ออกไปถึงหัวมุมพระนครที่ชื่อตำบลหัวสาระภา บริเวณประตูช่องกุดท่าเรือ จ้างข้ามฟากไปวัดพนัญเชิงได้หล่ะเจ้าค่ะ

เอาหล่ะเป็นอันว่าเพ่มนพาแม่หญิงมาเที่ยวตลาดรอบพระนครศรีอยุธยากันถ้วนทั่ว แล้ว ต่อไปเพ่มนคงจะอาสาพาไปเที่ยวในพระนครกันบ้างในโอกาสหน้านะเจ้าค่ะ

เพ่มนจะพาไปดุปราสาทราชมณเทียร วัดวาอาราม และคูคลองรอบพระนครอีกมากมาย เอาไว้โอกาสหน้าละกันเจ้าค่ะ วันนี้เพ่มนคงต้องขอตัวก่อน หลวงไกรมาคอยท่านานโขแล้ว (เนียนทั้งเรื่อง ฮ่าๆ)

นี่พี่ไกรก็กระซิบว่าจะพาไปเก็บสายบัว ทั้งบัวสาย บัวหลวงอิๆ เอิ๊ก ๆ ขำอ่ะ นึกภาพตามแล้วเขิลลลล เห็นทีจะต้องรีบไปก่อนจะโดนแม่หญิงแถวๆนี้เคี้ยวจนไม่เหลือกระดูก ฮ่าๆ

ขอขอบคุณ

คอลัมน์ สุวรรณภูมิสังคมวัฒนธรรม คัดจากหนังสือ อยุธยายศยิ่งฟ้า ของ สุจิตต์ วงษ์เทศ พิมพ์ครั้งแรก พฤศจิกายน 2543 และเอกสารคำให้การขุนหลวงวัดประดู่ (เอกสารจากหอหลวง)

Create Date : 26 สิงหาคม 2551
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2552 11:44:02 น.
Counter : 265 Pageviews.

Create Date : 25 มีนาคม 2556

Last Update : 25 มีนาคม 2556 14:02:47 น.

0 comments

Counter : 1990 Pageviews.