ปิ๊กมาแล้ว ปิ๊กมาแล้วเป็นคำเมืองแปลว่ากลับมาแล้ว ไม่ได้หมายถึงสามีน้าโอเปิ้ล-พ่อพี่ป่านน้องปอกลับมาแต่อย่างใด... ปิ๊กมาจากความเหนื่อยล้าที่แม่เจอเมื่ออาทิตย์ สองอาทิตย์ก่อน ยังไม่หายเหนื่อยทั้งหมดหรอก แต่ก็ดีขึ้นเยอะ อาทิตย์ที่แล้ว แม่เซ็งเหลือหลาย เลยพาหนูกลับไปเยี่ยมตากับยาย จริงๆ กะจะไปรับยายมานอนบ้านซักคืน เพราะตาจะขึ้นเชียงใหม่วันจันทร์ที่ผ่านมาพอดี แม่เลยกะว่าไปรับยายมาบ้านเราก่อนดีกว่า มานอนกะสาวไหมซักคืน แต่พอไปถึงแล้ว ยายเล่นกับสาวไหมเกือบสองวันเต็มๆ ยายเลยบอกว่า ไม่มาบ้านเราละ ขี้เกียจนั่งรถ อ้าว...นะ กว่าแม่จะทำงานบ้านเสร็จ เราก็ออกจากเชียงใหม่ตอน 11 โมงกว่าๆ ลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้านอีกต่างหาก แต่ช่างมัน ขี้เกียจคุยโทรศัพท์อยู่แล้ว ก็เลยไปบ้ายยายเลย เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ได้ขับรถทางไกลกับสาวไหมแค่สองคน ปกติถ้ากลับบ้านยายเนี่ย พ่อจะเป็นคนขับ แม่กับสาวไหมก็นั่งด้วยกัน แต่หนนี้ พ่อมีงานเยอะมาก แม่เลยไปกับสาวไหมสองคน หนูก็เป็นโรคแพ้แอร์รถอีกตามเคย นั่งรถไปแป๊บๆ ก็หลับไปตลอดทาง ตื่นเอาตอนที่ถึงบ้านยายแล้ว ก็เป็นเวลาสองชั่วโมงกว่าที่หลับสนิท ก็ดีนะ พอตื่นมาหนูก็สดชื่นทันที ไปเล่นกับยาย ไปสวัสดีแม่หม่อน ไม่มีงอแง แม่สังเกตว่าเวลาหนูไปบ้านยายทีไร พัฒนาการหนูจะพุ่งปรู๊ดทุกทีเลย ไปหนนี้ แม่ก็ลุ้นว่ากลับมาแล้วหนูจะเป็นยังไงมั่ง แม่ว่าหนูพูดเก่งขึ้น พูดชัดขึ้นเยอะนะ หนูเรียกแม่หม่อนชัดมากๆ เลย ตอนต้นปียังเรียก หม่อมๆ อยู่เลย ตอนบ่ายๆแม่กับยายพาหนูไปแอ่วบ้านหล่าย ไปหายายจำ ยายทับ ยายแก้ว ป้าวรณ์ ป้าตวง ลุงจอม พี่จิว ลุงทิศ หนูจำพี่จิวได้ด้วย เรียกหาแต่ "จี้จิวๆ" ตอนที่เรานั่งรถข้ามไปบ้านหล่าย ยายถามหนูว่า "ปี้จิวอยู่ไหน" หนูรีบตอบทันที "หั้นลอๆ จี้จิวอ่ะ" แล้วชี้มือด้วย ปรากฏว่า..... หนูชี้หมาที่เดินอยู่ตรงตีนสะพาน เอิ๊กก นั่นมันหมาเฟร้ยยยย ไม่ใช่พี่จิวววว เราอยู่บ้านยายทับยายแก้วตั้งนานแน่ะ ยายแก้วก็ถามอยู่นั่นแหละว่าจะเอาน้ำส้มไหม เอาขนมไหม บ้านยายแก้วเป็นร้านขายของชำเล็กๆ ในหมู่บ้าน แม่ก็บอกว่า ไม่เป็นไรๆ ไม่เอา เดี๋ยวสาวไหมฟันผุ แต่แม่กลัวยายแก้วเสียใจ แม่เลยกินขนมแทนสาวไหมเอง 555 จากนั้นเราก็ย้ายไปบ้านยายจำ ป้าวรณ์กับลุงทิศไปสวน ยังไม่กลับ สาวไหมก็เล่นโกยก้อนหินกับพี่จิว เอาก้อนหินไปล้างน้ำ เออ เล่นกันไปเหอะ เล่นจนเสื้อผ้าเปียกปอนหมดเลย แม่ไม่ได้เอาเสื้อ เอากางเกงหนูติดไปด้วยอ่ะ ยายบอกไม่เป็นไร ปล่อยมันไป กลับมาบ้ายยาย สาวไหมก็มีงานอดิเรกคือวาดรูปอวดยายเล่น แม่ไปล้างจาน ไปทำกิมจิทิ้งไว้ให้ยาย หนูก็วาดรูปกับยายเล่น ซักพักยายหยิบกระดานวาดรูปของหนูมาอวดแม่ ยายเล่าว่า หนูวาดๆ รูป ออกมาเป็นรูปคน (บังเอิญป่ะเนี่ย) ยายถามว่า สาวไหมวาดรูปใคร หนูตอบว่า "แม่หม่อน" ยายแทบกรี๊ดเลยมั้ง มาดูกันจิ๊ว่าเหมือนแม่หม่อนจริงเปล่า อืมมม.....แม่หม่อนยังมีผมอยู่นะหนูนะ แม้ว่าจะหงอกไปทั้งหัว แต่ก็ยังมีผมนะลูก แต่นี่ ...ยังกะแม่ชีแน่ะ 555 อีกหน หนูบอกว่า หนูวาดตัวเอง อ่ะนะ ทีวาดตัวเองนี่ บ้องแบ๊วซะไม่มีอ่ะ กลัวใครไม่รู้ว่าหนูเป็นคนวาดนะ เลยต้องถ่ายรูปเป็นหลักฐานซ้าหน่อย วันอาทิตย์เราออกจากบ้านยายมาตอนบ่าย 3 ค่อยๆ ขับไป เออ สนุกดีไปกันสองคนแม่ลูก เจอฝนระหว่างทางด้วย แต่แม่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เวลาเจอเหตุการณ์ที่มันทำให้ระทึกขวัญเนี่ย แม่เคยบอกพ่อว่า แม่คงเป็นโรคจิตนะ เวลาไปไหนมาไหนกันสามคนแล้วเจอเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องหวั่นวิตก เช่น ขับรถกลางดอยแล้วเจอฝนกระหน่ำอะไรแบบเนี้ยะ มันทำให้ใจเต้นด้วยความกังวล แต่ก็อุ่นใจที่อยู่กันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก มันเลยทำให้แม่ชอบเจอเหตุการณ์แบบนั้น แต่ถ้าไปไหนมาไหนกันสองคนแม่ลูกแล้วต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้นี่ไม่ชอบเลย มันโหวงๆ ยังไงไม่รู้ ขากลับ ขับมาถึงแยกสะปุ๋ง แม่ไม่ออกไปทางซุปเปอร์ไฮเวย์เพราะเมื่อวานเจอเขากำลังทำถนน ราดยางมะตอยกันอยู่ ขับผ่านนี่ แฟ๊ดๆๆๆๆๆๆ ยางมะตอยกระเด็นติดรถ ฮืออออ แม่เลยขับเข้าไปในอำเภอป่าซางแล้วเข้าไปในอำเภอเมืองลำพูน มานึกได้ว่ามีสวนสาธารณะใหม่ที่ป้ามิ้มบอกว่าพาพี่บูมกับน้องบัวไปเล่นบ่อยๆ เราไปถึงตัวอำเภอก็สี่โมงกว่าๆ แดดก็อ่อนลงพอสมควร แม่เลยหาที่จอดรถแล้วพาหนูลงไปเล่น มีของเล่นสนามเยอะแยะเลย แต่สาวไหมได้แต่มอง ยังไม่กล้าเล่น ประมาณว่าเจ้าถิ่นเยอะเลยสงบเสงี่ยม แม่พาหนูไปห้องน้ำจัดการธุระของแม่เสร็จแล้ว ก็ชวนหนูไปดูที่น้ำพุ มีเด็กๆ เล่นน้ำกันเต็มเลย สาวไหมดูอยากเล่นเหมือนกันนะ แม่เลยยุหนูให้ไปเล่นสิๆๆ หนูก็ถอดรองเท้าแล้วค่อยๆ เดินเข้าไป กะลังจะเล่นน้ำอยู่แล้ว จู่ๆ น้ำพุก็พุ่งสูงปรี๊ด แรงด้วย หนูวิ่งหางจุกตูดกลับมาหาแม่แล้วก็ไม่ยอมเข้าไปเล่นอีกเลย ได้แต่ดูพี่ๆ เขาเล่นกัน เด็กๆ มาเล่นที่นี่เยอะจริงๆ แต่แม่มาดูแล้ว น้ำพุสกปรกมาก พุ่งขึ้นมาแล้วก็ไหลย้อนกลับ น้ำสีน้ำตาลเชียว เอิ๊กกก ไม่รู้ว่าจะล้างตีนน้อยๆของเด็กๆมากี่ร้อยกี่พันคู่แล้วนะเนี่ย ยังไม่นับว่าจะมีฉี่ของเด็กอีกกี่คนไหลเวียนอยู่ เอิ๊กกกกกกก ไม่เล่นก็ดีเหมือนกันนะ ไหมนะ แต่ขำอ่ะ เดินวนรอบๆ น้ำพุ เห็นป้ายติด "ห้ามเล่นน้ำ อันตราย" ก๊ากกกก เล่นกันหมดจังหวัดแล้วมั้งค้า ไหนๆ ก็ไหนๆ เล่นอะไรก็ไม่ได้เล่น สาวไหมเลยชื่นชมดอกเข็มเล่น ราวกับคุณหนูที่ตื่นแต่เช้ามาเชยชมดอกไม้ในอุทยาน.... สลับกับยื่นมองเด็กๆ คนอื่นๆ เล่นน้ำพุกันหนุกหนาน เย็นวันนั้น แม่เลยซื้อซาลาเปาแถวนั้นมาหม่ำๆ หนูก็ยอมหม่ำนะ เออ ดี หิวล่ะสิ หมู่นี้สาวไหมกินข้าวได้เยอะขึ้น เริ่มมีเนื้อมีหนังมาหน่อย แต่ก็ยังตกเกณฑ์ไปเกือบ 2 กิโลเห็นจะได้ เอิ๊กกกก วันอาทิตย์ที่แล้วเรากลับมาถึงบ้านก็หกโมงกว่าๆ พ่อเอามอเตอร์ไซค์ไปทำงาน แม่เลยต้องจอดนอกบ้าน ขนของเข้าบ้านเสร็จแวะดูเงาะซะหน่อย (ทิ้งสาวไหมนั่งรอในรถนั่นแหละ) เฮ้ยยย ไม่ได้มาดูแป๊บเดียว เงาะแดงแล้ว ดีใจๆๆๆ เงาะต้นนี้ ซื้อมาปลูกตั้งแต่ปีไหนก็จำไม่ได้ หลายปีมาละ ตอนซื้อสูงประมาณเมตรหนึ่งได้มั้ง ลำต้นอวบประมาณนิ้วก้อย หลายปีผ่านไป สูงขึ้นประมาณ 3 เมตร ลำต้นอวบขึ้นประมาณนิ้วโป้ง เรียวซะ ใบหร็อมแหร็ม ใครๆ เห็นก็หัวเราะเยาะว่าปลูกทำไม เสียเวลาเปล่าๆ ปลูกไปก็ไม่ออกลูกหรอก มาปลูกบ้านเราเนี่ย แม่ก็รำๆ จะตัดมันทิ้งแล้วล่ะ กะว่าจะเอามะม่วงมาลงแทน แต่เห็นมันออกดอกก็เลยขู่มันไว้ (เมื่อหลายเดือนก่อน) ว่า "นี่ แก จะออกดอกออกผลก็รีบๆ ซะนะ เดี๋ยวจะโดนตัดแล้ว ออกดอกแล้วถ้าไม่มีลูกเนี่ย ปีนี้โดนตัดแน่ระวังตัวไว้" แล้วมันก็กลัวคำขู่ ติดลูกจริงๆ เหอๆๆๆ แม่ไม่ได้ไปใส่ใจนานเลยนะเนี่ย มาเห็นอีกที แดงแล้วๆๆๆ ดีใจๆๆ ติดลูก 3 ผล กินไปละ 2 หวานมากกกกกกกกกกกกก หวานแบบปลอดสาร 555555 เวอร์จริงๆ แม่เนี่ย มาอัพต่อละ หลังจากไปรีดผ้าพร้อมกับดู AF อืมม ชีวิตแม่บ้านจริงๆ ช้านนน จะเล่าอะไรดี เออ....เรื่องน่าดีใจ สาวไหมรู้จัก "ชื่อสี" แล้วล่ะ รู้จักชื่อสีนะ ไม่ได้รู้จักสี เพราะเวลาถามอะไรสีอะไร สาวไหมก็จะตอบดังนี้ แม่ : สาวไหม ต้นไม้สีอะหยังลูก สาวไหม : จี๋ม่วง แม่ : เฮ้ย สีเขียวตะหาก สาวไหม : จี๋ม่วงงงงงง (มีเถียงๆ) แม่ : เฮ้ออ งั้นเปลี่ยนก็ได้อ่ะ ป้ายนั่นสีหยัง (ชี้ไปที่ป้ายทางหลวงสีน้ำเงิน) สาวไหม : จี๋พ้า (สีฟ้า -- กลัวเดากันไม่ออกว่าสาวไหมพูดอะไร แหะๆ) แม่ : เฮ้ยยย อันนี้ถูกแฮะ เก่งจัง แล้วเสื้อไหมลอลูก สีหยังน้า สาวไหม : จี๋ม่วง (แต่วววว สีเหลืองว้อยยย) แม่ : เฮ้ออ รถเราสีหยังลูก สาวไหม : จี๋พ้า แม่ : (ชักตะหงิดๆ ว่าลูกกรูรู้จักสีจริงป่ะเนี่ย เลยทดสอบต่อ) สาวไหม เกิบน้องสีหยังลูก สาวไหม : จี๋ม่วง แต่วววววว กรี๊ดดดดดดดดดดด สรุปว่า คุณสาวไหมเธอรู้จักอยู่สองสีคือสีม่วงกับสีฟ้า เวลาถามอะไร เธอก็จะตอบแบบวนลูปคือ สีม่วง สีฟ้า สีม่วง สีฟ้า อยู่เนี่ย กรี๊ดดดดดด ลูกช้านนนนนน สองสามวันมานี่ค่อยดีหน่อย รู้จักสีเพิ่มขึ้น แต่ก็ยังแยะแยะไม่ถูกหรอก สีที่รู้จักเพิ่มขึ้นคือ "จี๋หลวง" (สีเหลือง) หมู่นี้แม่รู้สึกรักหมารักแมวขึ้นมาอย่างผิดปกติ ปกติก็ใช่ว่าจะรักนะ ออกจะกลัวๆ ด้วยซ้ำ แต่หมู่นี้อยากเลี้ยงลูกหมาขึ้นมา มันน่ารักดี แต่กลัวว่าพอมันโตแล้วจะไม่น่ารักอ่ะจิ จะทำไงดี แม่โตมากับการไม่มีสัตว์เลี้ยงในบ้านเลย จริงๆ เคยเลี้ยงหมูกับไก่สมัยเด็กๆ อยู่ป.3-ป.4 โน่นแหละ เออ ว่าแล้วก็เล่าไว้เลยดีกว่า ตอนนั้นยายเอาแม่ไก่มาจากบ้านยายทับแหละมั้ง เอามาเลี้ยง มอบหมายหน้าที่ให้แม่เป็นคนไปเปิดสุ่มไก่ตอนเช้า ให้ข้าวให้น้ำ ตอนเย็นก็มีหน้าที่ต้องต้อนไก่เข้าสุ่ม จนมันไข่แล้วฟักออกมาเป็นลูกเจี๊ยบ กรี๊ดดด น่ารักจัง แม่ก็ทำยังงี้ทุกเช้าทุกเย็นแหละ ตอนเย็นก็ต้องไปต้อนแม่ไก่กะลูกเจี๊ยบเข้าสุ่ม น่ารักจริงๆ แต่แล้ววันหนึ่ง แม่ไก่ไปหากินไกลไปหน่อย เจอหมาฟัดจนตายเลย ญาติห่างๆ ก็หิ้วไก่เข้าบ้าน กะทำอาหารกันเต็มที่ ยายเล่าว่าแม่ร้องไห้โฮเลย ส่วนลูกเจี๊ยบพอโตมาก็ต้องขาย แม่โศกมาก ร้องไห้เหมือนญาติเสีย ตั้งแต่นั้นยายเลยไม่เอาอะไรมาเลี้ยงอีกเลย วันก่อน ตอนที่เราสองคนกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ จริงๆ ก็กินอิ่มแล้วอ่ะนะ (แม่อิ่ม แต่หนูคงไม่อิ่มเพราะไม่ยอมกินเลย) ฝนฟ้าก็ดูท่าจะตก มีแมวจากไหนไม่รู้หลงมาหน้าบ้าน มานอนที่พรมเช็ดเท้าหน้าประตูเลย แม่เปิดประตูทิ้งไว้แต่เปิดประตูเหล็กดัด มันก็มาคลอเคลีย เอาหัวมาไซ้กับเหล็กดัด สาวไหมเห็นแมวแค่นั้นแหละ ปราดไปนั่งเกาะเหล็กดัดดูแมวเขม็งเลย แล้วหันมาบอกแม่ "แม่ แมวๆๆ" ดูท่าหนูอยากจะออกไปเล่นกับแมวมากๆ แม่เลยเอาข้าวที่เหลือๆ ใส่กระดาษหนังสือพิมพ์ออกไปหน้าบ้าน กะให้แมวกิน หนูนอนพังพาบจ้องตาแมวเลย แต่แมวเมินนะ 5555 แต่ไม่ต้องน้อยใจ เพราะแมวมันก็เมินข้าวแม่เหมือนกัน ก๊ากกก ให้กินยังไงมันก็แค่ดมๆ แล้วเดินหนี สาวไหมเห็นแมวเดินหนีก็ผลักกระดาษหนังสือพิมพ์ไปหาแมวแล้วบอกว่า "แมวๆๆ กิ๋นข้าว กิ๋นข้าว ไจ๋ๆ" (ไจ๋ๆ มาจาก ขะไจ๋ ขะไจ๋ แปลว่า เร็วๆ) แมวมันก็มาคลอเคลียอยู่ที่เข่าแม่ ทั้งๆ ที่แม่ก็กลัวนะ ก็ทำใจกล้าเอามือเกาๆ ที่คอมัน มันก็ซบเชียว สาวไหมค่อยๆ ย่องเข้ามาใกล้แล้วเกามั่ง เออ แมวก็ดูท่าจะพอใจ แต่แม่กลัวหนูทำแรงเดี๋ยวโดนตะปบ สรุปว่า คืนนั้น หนูก็ดูจะรักสัตว์ดี ยังงี้นี่ เลี้ยงหมาหน้อยดีไหมน้า มีเรื่องน่าดีใจอีกเรื่องคือสาวไหมเริ่มบอกฉี่ได้แล้ว (จริงๆ อายนะเนี่ย ลูกชาวบ้านเขาบอกได้ตั้งแต่ขวบหนึ่งแล้วมั้ง แต่สาวไหมเพิ่งบอก) เวลาหนูปวดฉี่หนูก็จะวิ่งมาบอกแม่ว่า "แม่ๆ ฉี่อ่ะ" แม่ก็จะเปิดประตูห้องน้ำให้แล้วหนูก็จะถอดกางเกงไปยืนแอ่นอยู่กลางห้องน้ำ ร้อนถึงแม่ต้องคอยเตือนว่าให้นั่งยองๆ จะให้นั่งชักโครกก็เกิดอาการแพ้ส้วมอีก ฉี่ไม่ออก แต่บางทีก็ไม่ทันหรอกนะ เหมือนเมื่อกี้นี่แหละ หนูจะดูโดโด้ ดีดี้ แม่ก็เลยไปเปิดให้ดูที่ห้องนอน แล้วบอกว่า ถ้าจะฉี่ให้เข้าไปในห้องน้ำเลยนะ แม่เปิดประตูแล้วก็เปิดไฟไว้แล้ว ส่วนแม่ไปรีดผ้าอยู่ห้องข้างนอก แต่หนูก็วิ่งไปวิ่งมา แล้วดันไปปิดประตูห้องนอนเสียนี่ ซักพักได้ยินเสียงเรียก "แม่ๆๆๆ ฉี่ๆ" แม่ก็รีบไปเปิดประตูให้ ปรากฏว่าหนูวิ่งเปลือยท่อนล่างออกมาเรียบร้อย พอแม่ถามว่าไปฉี่ไหม หนูก็บอกว่า หมดแย้ว ฉี่หมดแย้ว อ้าว เวรกรรม ฉี่ที่ไหนอ่ะเนี่ย สาวไหมก็ชี้มือไปที่เตียง กรี๊ดดดดดดดดดดด ฉี่ใส่ที่นอนเลยเหรอเนี่ย แก๊ แม่ก็รีบไปซับฉี่ เฮ้ออ คืนนี้นอนดมฉี่อีหนูอีกละ พอถามว่ากางเกงอยู่ไหน หนูก็ชี้ไปที่ประตู กองซุกอยู่ข้างประตูเลย เฮ้ออ ลูกชั้น ทั้งๆ ที่ก็นอนกลางคืนไม่ได้ผ้าอ้อมได้ตั้ง 3 คืนแล้วน้าเนี่ย ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวก็คงดีขึ้น แต่คืนนี้ต้องใส่ผ้าอ้อมอยู่แหละ เพราะซัดนมไปเยอะเหลือเกิน จะเล่าอะไรดี เรื่องไปซอยผมของแม่ดีกว่า ตั้งแต่ตัดใจไว้ผมสั้นนี่ พอมันเริ่มยาวนี่ไม่ไหวเลย ทนไม่ได้ ต้องไปตัด แม่ก็ไปเข้าร้านวันก่อน คนเต็มเลย รอไม่ได้ ต้องรีบกลับไปทำงาน ไม่งั้นเดี๋ยวโดนหมายหัว อีกวันก็เลยไปอีก คราวนี้คิวไม่เยอะ แม่ไปถึงร้าน 11.30 น. ป้าจิตช่างทำผมก็บอกว่า วันนี้พี่ขอสระเร็วหน่อยได้ไหมเพราะนัดช่างประเมินที่ดินไว้ตอนเที่ยง แม่ก็บอกว่า ได้ค่ะ เพราะเพิ่งสระมาจากบ้านเมื่อวานนี่เอง พอสระผมเสร็จ ป้าจิตก็เริ่มซอยผม ปากก็ถามแม่นะ "เอาทรงเดิมใช่ไหม สั้นขึ้นซักนิ้วหนึ่งนะ" แม่ก็ "ค่ะ" แต่พอลงดาบแรก เอ๊ย กรรไกรแรก เฮ้ย ทำไมมันสั้นจังวุ้ย ก็ไม่ว่าไร ซอยไปซอยมาจนเสร็จ อุ๊ย...สั้นจัง พอไดร์เสร็จ แต่งผมเสร็จ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด อีแม้นเจ้าค้า...................ถ้าเคี้ยวหมากฝรั่งตอนนั้นคงเหมือนเคี้ยวหมากมาแต่ไกล เฮ้ออ....อีแม้นขอตัวไปจัดสำรับให้คุณท่านก่อนนะเจ้าคะ! ลาเอาดื้อๆ อย่างนี้แหละเจ้าค่ะ หึ...   Create Date : 30 มิถุนายน 2550 9 comments Last Update : 1 กรกฎาคม 2550 0:44:39 น. Counter : 1428 Pageviews. Share Tweet

แวะมาเยี่ยมนะคะ หนูน้อยน่ารักจัง   โดย: แม่ฮานึร 30 มิถุนายน 2550 22:13:02 น.

ยังอัพไม่จบใช่ป่ะที่รักจ๋า รออ่านต่ออยู่น๊า คิดถึงสาวไหมมากๆ เก่งใหญ่แล้วหลานช๊าน อนาคตศิลปินแน่ๆเลยนะเนี่ย   โดย: โอเปิ้ล IP: 58.9.156.181 30 มิถุนายน 2550 23:17:13 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ สาวไหมหน้าตาบ้องแบ๊วมาก ดูจากรูปที่วาดแล้ว ท่าทางจะมีอารมณ์ศิลปิน   โดย: HoneyLemonSoda 1 กรกฎาคม 2550 0:35:33 น.

แม่ฮานึร ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมกัน นี่ก็เพิ่งมาอัพบล็อกหลังจากหายไปเกือบสิบวันได้ค่ะ มาเปลี่ยนหน้าบล็อกไหม่ด้วยแหละค่ะ แวะไปเยี่ยมน้องฮานึรมาแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้เมนท์ น้องน่ารักจังค่ะ แก้มชมพูเชียว อป....มาอัพจนจบแล้วจ้า แต่หล่อนก็ไปกกน้องปอเสียนี่ ไว้พรุ่งนี้ค่อยอ่านละกันเน้อ HoneyLemonSoda ....ขอบคุณค่าที่มาเยี่ยม สาวไหมหน้าเหมือนพ่อค่ะ แต่ใครๆ ก็บอกว่าพ่อสาวไหมหน้าเหมือนแม้วนะ 555555 สาวไหมนอกจากจะเหมือนพ่อ ยังชอบวาดรูป ทำงานศิลปะเหมือนพ่อด้วยค่ะ ทางแม่นี่ รู้สึกจะเอาแต่ที่ไม่ดีๆ ไป เช่น ขี้เกียจ ตื่นสาย ผิวไม่ดี ไรเงี้ยะค่ะ แหะๆ   โดย: [NostalgiA] 1 กรกฎาคม 2550 0:59:21 น.

วันนี้ยาวจังค่ะ แต่ก็ตั้งใจอ่านจนจบนะค่ะ ดีจังสาวน้อยบอกว่าฉี่ได้แล้ว เก่ง ขอตบมือให้ค่ะ   โดย: namfonJC 1 กรกฎาคม 2550 1:02:42 น.

สาวไหมวาดรูปเก่งขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะเนี่ย   โดย: YingLek 2 กรกฎาคม 2550 10:37:17 น.

ดีจ้านัด 5555 สาวไหมโตขึ้นมากเลยอ่ะ แต่รีโมท ก็รู้จักแต่สีส้มอ่ะจ๊ะ   โดย: เก๋ IP: 203.149.53.18 2 กรกฎาคม 2550 12:01:23 น.

น้องสาวไหมวาดรูปเก่งจังเลยค่ะออกมาเป็นรูปคนด้วย แววศิลปินแต่เด็กเลย   โดย: Aommy (JJH ) IP: 202.183.232.35 2 กรกฎาคม 2550 14:53:44 น.

โดย: น้าเล็กกะน้องเพลงเพลง IP: 202.91.19.192 12 กรกฎาคม 2550 1:47:40 น.