เจ้าเหมียวน้อยตัวนี้ชื่อ...Star
ซึ่งแปลเป็นไทยแล้วก็คือชื่อของเราเอง (ที่เป็นเจ้าของแมว)
แต่ตอนนี้...เจ้า Star ได้จากไปแล้ว
และกว่าที่เราจะรู้ก็ผ่านไปแล้ว...5 วัน 

เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเืมื่อวันที่ 26 เมษายน ที่ผ่านมา
วันนั้นเราก็ไปทำงานตามปกติ พอกลับมาบ้านในตอนเย็น
ป้าก็ถามเราว่า "เห็นแมวอีกตัวหรือเปล่า"
เราก็บอกว่า "ไม่เห็นค่ะ มันคงอยู่แถวๆ นี้แหละ"
แต่ป้าบอกว่า "วันนี้ไม่เห็นมันเลย...ทั้งวัน"
เราก็เลยลองเดินหาเจ้าสตาร์รอบๆ บ้าน แต่ก็ไม่เจอ
ตอนแรกก็คิดว่าคงไปเดินเล่นแถวนี้...เดี๋ยวคงกลับมา
เพราะแมวๆ ของเรามักจะไปเดินเล่นแถวๆ บ้านเสมอ
แต่ป้าเราบอกว่า "อาจจะมีใครอุ้มไป เพราะมันน่ารัก"
ไม่อะ...เราไม่อยากให้ใคร หวง...ทุกตัว
วันรุ่งขึ้น...ก็ยังไม่เจอ
ผ่านไปอีกหลายวัน...ก็ยังไม่เห็น
จนในที่สุดเราก็คิดว่าสตาร์มันคงหายไปแล้วจริงๆ
ตอนนั้นในใจก็คิดให้ว่าขอให้มีคนเอาสตาร์ไปเลี้ยงจริงๆ
เพราะมีคนเอาไปเลี้ยงก็ดีกว่าให้มัน "ตาย"

แต่คำภาวนาของเราไม่ได้เป็นจริง
เมื่อวันเสาร์ที่ 1 พ.ค.มาถึง
ตอนเช้า...เราออกไปเล่นกับลูกแมว 3 ตัวที่เหลือ
กับแม่แมวอีก 1 ตัว
สักพักป้าที่อยู่ข้างบ้านเขาเดินผ่านมาแล้วถามเราว่า
"ลูฏแมวเหลือกี่ตัว"
เราก็ตอบไปว่า "เหลือ 3 ตัว"
แล้วป้าข้างบ้านก็บอกเราว่า...
"อีกตัวหนึ่งมันโดนรถชนไปเมื่อวันจันทร์"
ในตอนนั้นเราได้แต่รับคำ "เหรอคะ??" แบบอึ้งๆ
เหมือนไม่ได้คิดอะไร สักพักเราก็เดินเข้าบ้านเพื่อโทรหาแม่
เราบอกแม่ว่า "รู้แล้วว่าแมวหายไปไหน"
"มัน...ตายแล้ว"
เท่านั้นแหละ...อยู่ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง
น้ำตาไหล...แต่เราไม่ได้ร้องไห้
จริงๆ เราไม่น่ารู้เลยว่าสตาร์มันตาย
ให้เราคิดว่าสตาร์ถูกคนเก็บไปเลี้ยงยังดีกว่า

สตาร์...ตายโดยที่เราไม่เห็นศพมัน
เสียใจจัง...

 ในตอนนั้นเราคิดขำๆ ว่า...
สตาร์คงคิดว่า...ในบ้านนี้
มี "ดาว" ดวงเดียวก็พอ...
ตอนนี้ก็ได้แต่คิดถึงสตาร์และก็ดูรูปมัน...
ถึงแม้สตาร์จะอยู่กับเราไม่ถึง 3 เดือน
แต่เราก็รักสตาร์ไม่ต่างจากแมวที่อยู่กับเรามาหลายปี
หวังว่า Star จะมีความสุขนะ...