|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
รุ่งอรุณแห่งรัก
นานแล้วที่ฉันไม่เคยตื่นเช้าเพื่อรับแสงแห่งตะวันยามเช้า หลังจากที่หัวใจของฉันต้องเผชิญกับความอ้างว้างเดียวดายดุจโลกมืด ฉันเก็บตัวเองในคอนโดมิเนียมสูงที่สามารถมองเห็นไปไกลลิบตา ความโดดเดี่ยวทำให้ฉันรู้สึกเหงาได้แม้ขณะยืนอยู่ในใจกลางมหานครที่ยิ่งใหญ่
ท่ามกลางลมหนาวที่พัดโชยเข้าสู่กรุงเทพมหานครอีกครั้ง ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหนาวเหน็บจนถึงก้นบึ้งของหัวใจอยู่บนตึกสูงระฟ้า ชีวิตของฉันในแต่ละวันมักจะอยู่กับความมืดมิดในราตรีกาลอย่างยาวนาน ฉันเลิกพบปะผู้คนและงดเข้างานสังคมทุกประเภทมาถึงปีเศษแล้ว
ฉันปล่อยชีวิตให้เผชิญอยู่กับความอ้างว้างเดียวดายอันโหดร้าย เพียงเพราะคนคนหนึ่งที่เข้ามาทำให้ฉันรู้สึกสูญสิ้นแรงบันดาลใจทั้งปวง ฝันที่ยิ่งใหญ่ทุกอย่างของฉันได้จบลงพร้อมกับการจากไปของเขา เหลือไว้แต่ความทรงจำที่งดงามแต่ฉาบไว้ด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวเหนือคณา
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชีวิตคนเราจะต้องพาลพบกับความสูญเสีย บางคนอาจรู้สึกสูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่าจนทำให้รู้สึกชินชากับความอาดูรย์ แต่สำหรับฉันมันคือความเจ็บปวดรวดร้าวจนฉันรู้สึกว่าความตายกลายเป็นเรื่องเล็ก ฉันเลือกที่จะฝังชีวิตของฉันไว้ในยามราตรีกาล จนลืมแสงทองแห่งตะวันไป
วันนี้...ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะนำพาตัวเองโบยบินสู่โลกกว้างอีกครั้ง เพื่อสัมผัสกับพลังแห่งแสงสุริยันที่จะผลักดันให้หัวใจของฉันพองโตขึ้นอีกครั้ง หมดเวลาแล้วที่ฉันจะจมปรักอยู่กับความหลังที่ระคนไปด้วยคราบน้ำตา ความหลังเก่าๆ ของฉัน สมควรได้ปิดฉากลงนับแต่บัดนี้สืบไป
ฉันตัดสินใจตื่นนอนตอนเช้าตรู่...เพื่อต้อนรับวันใหม่ แสงตะวันยามเช้าท่ามกลางฤดูหนาวแม้จะดูอ่อนแรงแต่แฝงไว้ด้วยพลัง ความหวังของฉันได้ถูกจุดประกายขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่มันถูกดับมอดลง ถึงเวลาแล้วที่นกแปลกฟ้าอย่างฉันจะได้โบยบินอย่างเริงร่าอีกครั้ง
ฉันเขียนบทความนี้ขึ้นเพื่อเล่าเรื่องราวในใจให้กับมิตรที่รักของฉัน ผู้ซึ่งนำน้ำทิพย์มาชะโลมหัวใจของฉันให้รู้สึกชุ่มชื้นเบิกบานท่ามกลางลมหนาว เขาทำให้ฉันอยากตื่นนอนตอนเช้าเพื่อมาสัมผัสกับแสงแห่งตะวันที่อบอุ่น เขาผู้ซึ่งเข้ามาสร้างแรงบันดาลใจของฉันให้ลุกโชนขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
รุ่งอรุณแห่งรัก ของฉันได้เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับความหวังมากมาย ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสกับความอบอุ่นแห่งแสงตะวันท่ามกลางฤดูหนาว ฝันของฉันได้ล่องลอยไปไกล และเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกเบิกบานใจ ฉันใจจดใจจ่ออยากคุยกับเขาทุกวันอย่างไม่รู้สึกเบื่อแม้แต่น้อย
ฉันเลือกที่จะสื่อเรื่องราวในใจฉันผ่านทางบทความแห่งรักนี้ ไปยังใจเขา เพื่อให้เขารับรู้ได้ถึงความรู้สึกดีดี ที่ได้บังเกิดขึ้นในใจฉันวันนี้ ฉันจะเก็บเกี่ยวห้วงเวลาแห่งความงดงามในหัวใจของฉันสื่อไปยังเขา นับจากวันนี้ทุกๆ วัน....สืบไปตราบจนนิรันดร์
Create Date : 23 ธันวาคม 2552 |
|
3 comments |
Last Update : 24 ธันวาคม 2552 9:22:16 น. |
Counter : 1011 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: Dr.Nutt IP: 125.27.133.46 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:12:55:24 น. |
|
โดย: "บ้าน" ที่อยู่ของจิตใจ (นักเคมี ) วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:21:25:43 น. |
|
โดย: นักเคมี วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:1:13:14 น. |
|
| |
|
พระจันทร์เที่ยงวัน |
|
|
|
|
แต่ไออุ่นแห่งรัก ก็ไม่เคยเลือนหายไปจากใจ
อ่านแล้วทำให้อยากตื่นมารับรุ่งอรุณแห่งรักทุกทุกวัน