Bloggang.com : หนูวี้ดว้าย : กบ....ไฟไหม้

<<

สิงหาคม 2548

>>

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

2 สิงหาคม 2548

กบ....ไฟไหม้

กบ....ไฟไหม้

เรื่องนี้เป็นนิทานธรรมะนะคะ อ่านแล้วดีมากเลยค่ะ

กบตัวหนึ่ง อาศัยอยู่ในสระใกล้กุฏิพระ เช้าตรู่กบได้เห็นพระตื่นแล้วจัดแจงครองผ้า เดินไปสวดมนต์ภาวนา พอสว่างก็ออกบิณฑบาต ได้อาหารมาฉัน เป็นอย่างนี้ทุก ๆ วัน

เจ้ากบก็เกิดความยินดีในพระ เห็นดีในพระ มาเทียบกับตนแล้วเห็นว่าตนเองแย่มาก ๆ วันหนึ่งจะหาอาหารใส่ปากใส่ท้องระงับหิวก็ไม่ค่อยจะพอ มิหนำซ้ำยังต้องเป็นอยู่ด้วยความหวาดหวั่นพรั่นกลัวภัยอันตรายตลอดเวลา ต้องจ้องกระโดดหลบภัยอยู่เรื่อย “ทำอย่างไรหนอ จึงจะได้เป็นพระ” เจ้ากบร้อนใจนักหนาปรารถนาจะเป็นพระ เห็นความเป็นกบนี้แสนจะเลวร้าย

ต่อมาพระท่านฉันภัตตาหารอิ่มแล้วก็เอาข้าวสุกมาโปรยให้ทานไก่ เจ้ากบเห็นไก่มีลาภได้จิกกินอาหารอย่างสำราญ ก็เปลี่ยนความคิดใหม่ว่า…

อา!…….เป็นพระนี่เห็นจะสู้ไก่ไม่ได้ เพราะกว่าจะได้อาหารมาฉันก็ต้องเดินไกล ต้องออกบิณฑบาตเหนื่อยเหมือนกันเทียบกันแล้ว สู้ไก่ไม่ได้ ไก่อยู่กับที่ ถึงเวลาพระก็เอาข้าวสุกมาโปรยให้กินเอง พระท่านทำหน้าที่ราวกะทาสผู้ซื่อสัตย์ของไก่ “ทำอย่างไรหนอจึงจะได้เป็นไก่”

ขณะนั้นหมาวัดตัวหนึ่งมาแย่งอาหารไก่กิน ไก่กลัวหมาต้องละอาหารหนีเอาตัวรอด เจ้าหมาผู้มีอำนาจก็ยึดทรัพย์ของไก่เสีย

เจ้ากบเห็นดังนี้ก็หันไปชื่นชมหมา เห็นหมาดีสารพัดชื่นชมราวกะหมาเป็นวีรชน พอดีมีชายคนหนึ่งเดินมา หมาก็วิ่งเข้าไปหมายจะกัดจึงโดนชายคนนั้นตีร้องเสียงดังลั่นวิ่งหนีไป

กบเห็นเหตุการณ์ดังนั้นก็อยากเป็นชายผู้นั้นอีก ทำอย่างไรหนอ... ขณะนั้นชายผู้นั้นก็มานั่งอยู่ขอบสระ เห็นจะเป็นฤดูร้อน เพราะมีแมลงวันมาตอมกวนชายผู้นั้น เขารำคาญลุกหนีแต่บ่นให้กบได้ยิน “รำคาญแมลงวันจริงโว้ย !”

กบได้ยินดังนั้นก็นึก “ อะพิโธ่!…เป็นคนนึกว่าจะวิเศษสักแค่ไหน สู้แมลงวันก็ไม่ได้ ” อยากเป็นแมลงวันอีก
ขณะนึกเคลิบเคลิ้ม เห็นแมลงวันเป็นเทวดาอยู่นั้น

บังเอิญมีแมลงวันเจ้ากรรมตัวหนึ่งบินมาจับเหมาะลงตรงปลายจมูกกบพอดี ด้วยความเคยชินเจ้ากบก็แลบลิ้นเลียแผล็บกินแมลงวันเป็นอาหาร

พอรู้รสแมลงวันเท่านั้น…ความไม่ยินดี อันเป็นดุจไฟเผากบมาชั่วกาลนานก็ถึงพลันดับลงทันที เลยร้องออกมาว่า “เป็นอะไรก็ไม่ดีเหมือนเป็นกูนิ ”

กบเจอดีในตัวเองแล้วก็เลยสงบ เลิกปรารภดิ้นรน จะเป็นโน่นเป็นนี่อีกต่อไป

เคล็ดความรู้ในนิทานเรื่องนี้ก็คือ วิธีดับไฟ
ไฟ คือ ความอยาก
ความอยากที่นอกเหนือวิสัยของตน

แบบง่าย ๆ ก็คือพยายามฝึกจิตให้ชื่นชนยินดีกับสมบัติของตัวภาวะของตัว หัดมองทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับตัวในแง่ดี

สรุปก็คือพยายามหาความดีในสิ่งที่ตัวมีตัวได้ให้เจอ แล้วชื่นชมกับสิ่งนั้นก็จะมีสุข

Create Date : 02 สิงหาคม 2548

Last Update : 10 สิงหาคม 2548 13:38:31 น.

2 comments

Counter : 683 Pageviews.

พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ และมีอยู่ค่ะน้องวี๊ด
ป้าแจ๋วห่างหายไป แต่ยังคิดถึงเหมือนเดิมนะคะ

โดย: ป้าแจ๋วแหวว

วันที่: 5 สิงหาคม 2548 เวลา:19:54:38 น.

สันโดษทำให้กบเป็นสุขได้อย่างไร

โดย: 12341521 IP: 180.180.145.80 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:02:01 น.

หนูวี้ดว้าย

Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

[Add หนูวี้ดว้าย's blog to your web]

Bloggang.com