เจาะลึกประวัติ "รุ้งตะวัน"
เป็นสาวแกร่งคนเก่งที่น่ายกย่องอีกคน สำหรับ ซิงห์ - รุ้งตะวัน จินดาซิงห์ นักเพาะกายหญิงทีมชาติลูกครึ่งอินเดีย ที่มีรางวัลการันตีมากมาย อาทิ 2 เหรียญทองระดับเอเชีย มิสฟิตเนสเอเชีย และ บอดี้ฟิตเนสเอเชีย เป็นผู้หญิงเอเชียคนแรกที่ได้ดับเบิ้ลแชมป์ และติดอันดับในบอดี้ฟิตเนส เป็น 1 ใน 10 ผู้หญิงแห่งปีจากนิตยสารคอสโมแมกกาซีน และได้อันดับ 10 ของโลก มิสบอดี้ฟิตเนส ที่ประเทศสเปน
จากเส้นทางกีฬากว่า 20 ปีเธอได้เข้ามาสัมผัสแวดวงบันเทิง กับบทบาทการแสดงภาพยนตร์เรื่อง จีจ้า ดื้อ สวย ดุ ในบทของ ลอนดอน คู่ปรับของ จีจ้า ญาณิน จนเป็นที่กล่าวขานว่า สาวแกร่งคนนี้เป็นใครกัน เพราะนอกจากเป็นนักกีฬาทีมชาติแล้ว เธอยังเป็นเทรนเนอร์ให้กับศิลปินดังหลายคน อาทิ ชิน - ชินวุฒิ อินทรคูสิน, ปุ๊ - อัญชลี จงคดีกิจ, นิโคล เทริโอ, มะหมี่ - นภคประภา นาคประสิทธิ์, จีจ้า ญาณิน, นุ้ย - เกศริน ฯลฯ
ตามที่เราเจาะลึกกันไปแล้ว ในฉบับวันศุกร์ที่ผ่านมาซึ่งยังไม่จุใจ "บันเทิงสยามรัฐ" ฉบับนี้จึงขอล้วงลับเจาะชีวิตของเธอต่อแบบเต็มๆ
หนังเรื่อง "จีจ้าฯ" กระแสตอบรับเป็นยังไงบ้าง
รุ้งตะวัน: ดีค่ะ เค้าไม่คิดว่าซิงห์ทำได้ และซิงห์เองก็ไม่คิดว่าจะทำได้เหมือนกัน มันเป็นความสามาถของคนดีไซน์ท่าการต่อสู้ เค้าดึงความสามารถของซิงห์ออกมา ซิงห์เป็นนักยูโดทีมชาติ14 ปีต่อเนื่อง เราหยุดเล่นไปนานแต่ทุกอย่างก็เป็นออโตเมติค เราก็พยายามเรียนรู้เพิ่ม ทั้ง มวยไทย เทควันโด การเตะต่อย ทบทวนเรื่องยูโด โดยรวมเป็นท่าต่อสู้ สำหรับการแสดงมันแปลกใหม่มาก มันไม่ใช่ชีวิตจริง แต่สนุก เพราะเราได้ทำในสิ่งที่เราไม่คิดว่าจะได้ทำในความเป็นจริง กว่าจะผ่าน 1 ฉาก 1 ซีน ต้องทำจนท่าสวยสมบูรณ์แบบ ฉากที่ถ่ายทำก็เป็นการเซ็ตขึ้นให้ดูน่ากลัว แต่เค้าก็เซฟเรา ก็มีบ้างที่บาดเจ็บ มีหัวเข่าอักเสบบ้าง ก็ต้องรอให้หายก่อน แต่ขูด ขีด ข่วน ถือเป็นเรื่องธรรมดามาก ตอนที่เล่นยูโดบาดเจ็บกว่าตอนเล่นหนังอีก การแสดงชอบนะคะเป็นอะไรที่ใหม่ ตื่นเต้นและยังไม่เบื่อ
กับรางวัลที่ได้มาล่าสุด
รุ้งตะวัน: ซิงห์เป็นนักกีฬาเพาะกายตัวแทนทีมชาติของกีฬาชิงแชมป์เอเชีย ที่ปีนี้ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพ ซิงห์ได้เหรียญทองมิสฟิตเนสและบอดี้ฟิตเนส 2 ตำแหน่งนี้ถือเป็นการป้องกันแชมป์ เพราะปีที่แล้วซิงห์ได้ตำแหน่งนี้เหมือนกัน ซึ่งไม่มีใครในเอเชียเคยได้ดับเบิ้ลแชมป์มาก่อน ซึ่งเราทำได้ ก็ดีใจและปลื้มใจมากค่ะ สิ่งที่ซิงห์อยากทำให้เป็นจริง คือทริปเปิ้ลแชมป์ 3 สมัยซ้อน ซึ่งมันยากเพราะปีนี้เราทำดี ปีหน้าคนอื่นก็ต้องทำดีกว่าเรา เราก็จะพยายามทำช่วงเวลาที่เหลือก่อนการแข่งขันให้ดีที่สุด ซึ่งจะแข่งอีกทีปีหน้าค่ะ เราเป็นคนที่ชอบการแข่งขัน ตั้งแต่เป็นวัยรุ่นก็ชอบเล่นกีฬา พอเราโตขึ้นเราก็อยากจะทำให้ได้มากกว่าเดิม แม้จะเลิกเป็นนักกีฬา ก็ยังออกกำลังกายอยู่ดี เพราะเราชอบออกกำลังกายค่ะ เริ่มลงแข่งขันมาเรื่อยๆ ก็ตำแหน่งพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ ปี 2007 ไปแข่งชิงแชมป์โลกที่สเปน ได้อันดับ 10 ของโลก ถือเป็นครั้งแรกของผู้หญิงเอเชีย ที่ติดในส่วนของบอดี้ฟิตเนส แค่นี้เราก็ภูมิใจมากแล้ว โอเคเป็นผู้หญิงหน้าไม่สวยไม่เป็นไร (หัวเราะ) หุ่นสวยติดอันดับ10ของโลกก็ยังดี
ทางครอบครัวสนับสนุนมั้ย
รุ้งตะวัน: ที่ซิงห์เล่นกีฬาเพาะกาย ซิงห์ปิดคุณแม่ประมาณเกือบ 2 ปี เพราะคุณแม่เป็นผู้หญิงไทยธรรมดาอายุเยอะแล้ว 70 นิดๆ เค้าเห็นเราเล่นยูโดใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย แต่พอเล่นเพาะกาย ก็จะเป็นบิกีนี่โชว์รูปร่าง มันไม่ใช่เรื่องปกติของผู้หญิงไทย ของรางวัลที่ได้มาก็เอาไปแอบเค้า แต่ความลับยังไงก็ปิดไม่มิด เวลาได้เหรียญได้รางวัลก็จะมีข่าวออกมา เราก็พยายามค่อยๆ พูด แรกๆ ก็งอนนิดหน่อย หลังๆ เค้าก็ไม่ว่าอะไร เพราะเราทำอะไรทำจริง เล่นกีฬาคือเล่นกีฬา มีระเบียบมาตั้งแต่เด็กๆ
วงเข้าวงการกีฬาตั้งแต่อายุเท่าไหร่
รุ้งตะวัน: 17 - 18 ค่ะ ติดทีมชาติ 19 อยู่กับยูโด 14 ปี เป็นโค้ชต่ออีก 5 ปี เล่นเพาะกายฟิตเนสได้ 6 ปีแล้วค่ะ
มีเป้าหมายในชีวิตอย่างไรบ้าง
รุ้งตะวัน: อย่างที่บอกอยากได้ทริปเปิ้ลแชมป์ แล้วก็คิดว่าจะทำบริษัทเอง ที่จะส่งเทรนเนอร์ไปตามบ้าน เราไม่จำเป็นต้องมียิม แต่เราเน้นเทรนเนอร์ที่มีคุณภาพ เป็นที่ยอมรับของทุกคน แต่ตอนนี้ยังไม่พร้อม คือยังทำงานของตัวเอง ยังชอบแข่งขัน ชอบเล่นกีฬา เราทุ่มเทกับตรงนี้มากเหมือนกัน เลยไม่มีเวลาที่จะลงมือทำ แค่วางแผนไว้
จะแข่งขันจนอายุเท่าไหร่
รุ้งตะวัน: คำถามนี้มีคนถามเยอะมาก กีฬาอันนี้เป็นกีฬาของผู้ใหญ่ ซิงห์เพิ่งเริ่มเล่นได้ 6 ปีเอง กล้ามเนื้อเหมือนเป็นอะไรที่ต้องสะสม เหมือนการหยอดกระปุกให้เต็ม ถ้าไม่เบื่อ ก็เล่นได้จนกว่าเราพอใจ แต่ต้องควบคุมน้ำหนักอย่างสม่ำเสมอ อาจจะเล่นอีก 3 - 4 ปี แต่หลังจากนั้น ซิงห์ก็ไม่มีความคิดที่จะหยุดออกกำลังกาย ซิงห์บอกได้เลยว่า เป็นคนกีฬา เกิดในกีฬา รักในกีฬา ทำทุกอย่างได้ ซิงห์คิดเสมอว่า การออกกำลังกายเป็นการพักผ่อน เพราะมันหลั่งสารความสุข ทำให้เรารู้สึกสบายใจ ถ้าเราเครียดเราก็ออกแรง แล้วจะหายหมดเลย กีฬาเพาะกายเป็นกีฬาที่ต้องกินเยอะ ใช้เงินเยอะ ดูแลตัวเองเยอะ ใช้เวลาในการซ้อมทุกวัน เราจึงต้องใช้เงิน เพราะร่างกายจะต้องสร้างกล้ามเนื้อ นั่นก็คือการกิน กีฬาเพาะกายต้องกินโปรตีนเยอะๆ กินเนื้อที่ไม่ติดมัน กินคาร์โบไฮเดรตน้อย คือกินคาร์โบไฮเดรตอย่างดีพวกเชิงซ้อน อย่างพวกข้าวกล้อง
การที่มีกล้ามเนื้อ ทำให้หมดความมั่นใจในความเป็นผู้หญิงมั้ย
รุ้งตะวัน: การมีกล้ามเนื้อเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นหนุ่มเป็นสาว ซิงห์ชอบแบบนี้ มันเป็นการสร้างเชพให้กับร่างกาย กล้ามเนื้ออกจะกระชับขึ้น ทุกอย่างกระชับหมด แต่ถ้าไม่ได้ออกกำลังกาย มันก็จะหย่อนยาน เราไม่ได้สูญเสียความเป็นผู้หญิง ถ้าเราหยุดเล่น กินอาหารที่พอดี ออกกำลังให้เบาลง กล้ามเนื้อที่เห็นก็จะค่อยๆ หายไป เพราะเราเป็นเพศหญิง มีฮอร์โมนเพศหญิงในร่างกาย มันจะพร้อมปรับสภาพร่างกายไปสู่ผู้หญิงปกติได้
วันว่างทำอะไร
รุ้งตะวัน: วันว่างมีวันอาทิตย์วันเดียว วันว่างซิงห์จะชาร์ตแบตเตอรี่ ถ้าไม่เหนื่อยเกินไป ก็จะไปเดินสวนลุมฯ เล่นกับพี่สาว เพราะเค้าตัวเล็ก ไม่ค่อยออกกำลังกายเหมือนเรา ซิงห์ต้องคอยแซะเค้าให้ออกกำลังกาย อาบน้ำเสร็จก็จะไปห้างช้อปปิ้ง เดินเล่น ซื้อของ กินข้าวกับเพื่อนยูโดเก่าๆ เพื่อนนักกีฬาเพาะกาย หรือไปเดทบ้างให้หัวใจกระชุ่มกระชวย แต่ก็ไม่สำเร็จซักที (หัวเราะ)
เป็นลูกครึ่งอะไร
รุ้งตะวัน: ซิงห์เป็นลูกครึ่งไทย-อินเดีย แม่เป็นคนไทย-จีน ซิงห์พยายามบอกเพื่อนว่าเป็นอาหมวย แต่ก็ไม่มีใครเชื่อ (หัวเราะ) คุณพ่อซิงห์เป็นอินเดีย คุณพ่อเสียตั้งแต่ซิงห์อายุ 7 - 8 ขวบ ซิงห์เลยอยู่กับแม่ แม่เลี้ยงลูกคนเดียว ซิงห์มีพี่น้อง 3 คน พี่สาวคนโต พี่ชายคนกลาง ส่วนซิงห์เป็นคนเล็ก ซิงห์ถึงโชคดี ทำอะไรอย่างที่ตัวเองอยากจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง
ข้อมูลจาก สยามรัฐ
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
