BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : ขุนแผน Express (2)

ขุนแผน Express (2)

สิบนาทีต่อมารถไฟท่องเที่ยวทั้งสามขบวนจึงได้ออกเดินทางกันต่อ
มุ่งสู่สถานีต่อไปที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก นั่นก็คือชุมทางหนองปลาดุก
ที่สถานีนี้ ทั้งสามขบวนจะแยกจากกันไปตามเส้นทางของตนเอง

เมื่อรถไฟที่รวมกันมาหยุดนิ่ง คนที่มากับสองโบกี้สุดท้ายต่างกระโดดลงไป
เพื่อถ่ายรูปขบวนการตัดขบวน ท่ามกลางสายตานักท่องเที่ยวที่อยู่บนรถอีกสองขบวน
ซึ่งโดยปรกติเค้าคงห้ามไม่ให้ผู้โดยสารลงไปทำอะไรเช่นนั้น
การตัดขบวนนั้นไม่ได้สียเวลามากเท่าใด เต่ผู้คนก็ยังคงอยู่ข้างล่าง

9.25 น. รถไฟโดยสารสายน้ำตก- ธนบุรี ก็ผ่านมาให้พวกเราถ่ายรูป
หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันนั่งประจำที่ เนื่องจากนับแต่นี้จะเป็น
การเดินทางครั้งประวัติศาสตร์ ที่จะมีขบวนรถไฟวิ่งไปสุพรรณบุรี

ในเวลากลางวัน

สองขบวนที่อยู่เบื้องหน้าเคลื่อนตัวจากไป ทิ้งให้รถขบวนพิเศษตามหลัง
ก่อนที่จะแยกหายไปบนเส้นทางที่มีขบวนรถไฟวิ่งเพียงวันละสองเวลา
รางนั้นน่าจะเป็นแบบ 60 ปอนด์มาตั้งแต่ครั้งเมื่อแรกสร้าง
แต่ที่ทำให้มันทำความเร็วได้ต่ำมาก ก็น่าจะมาจากสภาพรางที่ย่ำแย่เกินทน

สองข้างทางช่วงนี้เป็นไร่อ้อย ชาวบ้านบางคนเพ่งมองรถไฟอย่างมึนงง
ดูเหมือนพวกเค้าจะไม่คุ้นชินจริงๆ ด้วย ผ่านทางตัดข้ามถนนครั้งแรก
รถไฟเปิดหวูดเพื่อเตือนรถที่วิ่งผ่านไปมา เราจึงได้เห็นการเตรียมพร้อม
ของทีมผู้จัด railway-trip ที่ได้ประสานกับมูลนิธิให้เข้ามาช่วยกั้นรถไว้

เพราะในความเป็นจริงดูเหมือนว่า จะมีทางตัดผ่านมากมายบนเส้นทางสายนี้
แต่มีทางแยกที่มีเครื่องกั้นเพียงไม่กี่จุดเท่านั้น และมีที่กั้นเดียวที่มีจ้าหน้าที่ประจำ
หากไม่มีการประสานกับเจ้าหน้าที่ การเดินทางครั้งนี้อาจเป็นหายนะ
เนื่องจากผู้ที้ใช้ถนนแถบนี้ ย่อมไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีรถไฟวิ่งในเวลากลางวัน

รถไฟจะไม่มีการจอดบนที่หยุดรถใดๆ บนเส้นทางนี้ เลยไม่ค่อยได้รูปป้ายสถานี
เพราะมันจะวิ่งผ่านไปเรื่องยๆ แต่ละสถานีก็เป็นเพียงที่หยุดรถ ซึ่งเหลือเพียงซาก
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง สถานีแรกที่ถ่ายได้เป็นป้ายแรกคือที่หยุดรถ กำแพงแสน
แม้ผมจะเคยอยู่แถวนี้มาสองปี แต่ผมไม่เคยออกมาเที่ยวหลังมหาลัยเลยซักครั้ง
ตอนนั้น ก็คงไม่รู้ด้วยว่าหลังนี้มีสถานีรถไฟ

รถยังคงวิ่งต่อไป ผ่านเส้นทางถนนที่มีทางตัดหลายแห่ง ภาพเจ้าหน้าที่คอย
ยืนกั้นรถเพื่อให้รถไฟผ่านไป กลายเป็นภาพชินตา ไม่มีใครถ่ายรูปอีกแล้ว
จากที่หยุดรถน้องใหม่โรงเรียนการบิน รางรถไฟตีอ้อมโค้งเข้าสู่เขตจังหวัดสุพรรณบุรี
จากไร่อ้อยเปลี่ยนเป็นนาข้าว ไม่นานรถไฟก็วิ่งตัดกับถนนสายหลักขนาด
กว้างด้านละ 3 เลน ที่ไม่มีเครื่องกั้น ขบวนรถไฟชลอตัวแบบช้าที่สุด
ทั้งที่ความเร็วตลอดเส้นทางแทบไม่เกิน 50 km/h

11.00 น. รถไฟทั้งขบวนหยุดจอดให้ลงไปถ่ายรูปเป็นครั้งแรก
ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังแต่อย่างไร มันเป็นเพียงสะพานเหล็ก
ที่ทอดข้ามคลองสายหนึ่งในจำนวนหลายสิบสะพาน ตามรายทาง
ว่าเพราะมันคงไม่อาจเข้ามาได้โดยวิธีการอื่นใด แม้แต่เดินเท้าก็คงไม่ได้
ยกเว้นนั่งรถไฟมาลงตรงนี้เท่านั้น

11.40 น. เราก็มาถึงสถานีรถไฟแห่งเดียวบนเส้นทาง สถานีสุพรรณบุรี
และเป็นจุดหมายปลายทางของการเดินทางในครั้งนี้ มีการแบ่งคนเป็น 2 กลุ่ม
กลุ่มนึงจะนั่งรถต่อไปจนถึงปลายรางที่หยุดรถมาลัยแมน และท่องเที่ยวตามอัธยาศัย
อีกกลุ่มหนึ่งจะนั่งรถไปเพื่อท่องเที่ยวตามโปรแกรมที่ railway-trip ได้จัดไว้

Create Date : 22 มิถุนายน 2554

Last Update : 6 มีนาคม 2555 10:21:50 น.

4 comments

Counter : 1348 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมค่ะ ทักทายค่ะ

แวะชมบล็อกของน้ำชาได้ค่ะ อย่าลืม Vote ให้ด้วยนะค่ะ

ThaiLand Travel สถานที่ท่องเที่ยว

โดย: nonguide

วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:15:51:08 น.

มีคนมาขอเสียงอีกละ

เคยผ่านจากกำแพงแสนไปพระแท่นสองครั้งเองในชีวิตค่ะ

เพื่อนสนิทเรา ที่จริงเป็นพี่สนิทเรา บ้านอยู่ที่แม่กลองแถว ถนนธนบุรีปากท่อ ใกล้ ๆ ทางรถไฟ น่ะค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:22:44:22 น.

เข้ามาติดตามอ่านอยู่ตลอดครับทั้ง 3 ตอน รวมทั้งขุนแผนเอ็กซ์เพรสด้วย ขอบคุณอีกครั้งสำหรับบันทึกประวัติศาสตร์ และบันทึกการเดินทาง
ไว้เป็นแหล่งศึกษา ค้นคว้าในอนาคตครับ

โดย: เอก (หม่องวิน มอไซ

) วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:10:42:48 น.

แม่ผมอยู่อำเภอสองพี่น้อง ก่อนถึงตัวอำเภอจะมีรางรถไฟตัดผ่านถนนอยู่จุดหนึ่ง
ผมขับรถข้ามไปมาก็นับว่าบ่อยอยู่ แต่ไม่เคยเห็นรถไฟตอนกลางวันเลยจริงๆด้วยครับ

โดย: NATSKI13

วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:15:35:53 น.