นั่งรถไฟไปดูดอกกระเจียว (6)
ก่อนที่ถนนสาย 205 จะเกิดขึ้น เส้นทางรถไฟสายแก่งคอย-บัวใหญ่ ถือเป็นเส้นทางการคมนาคมเพียงทางเดียว สำหรับชาวบ้านในแถบถิ่นนั้น ที่เข้าไปตั้งถิ่นฐานในเขตป่าดงพญาไฟ ที่ใช้สัญจรไปมาระหว่างกัน เราจะมาจินตนาย้อนกลับไปในเวลานั้นร่วมกัน
ป้ายสถานีบ้านวะตะแบกมีความแปลกไปจากสถานีอื่นๆ คือมีสองชื่อซ้อนกัน ซึ่งบ้านวะตะแบกคือชื่อเก่าที่มีมานาน โดยเป็นที่ตั้งค่ายพักแรมของนายฮ้อย พ่อค้าวัว ควายในสมัยโบราณ ขณะที่เทพสถิตนั้นเป็นอำเภอที่ถูกยกฐานะขึ้น ในปี 2526 แต่ก็อยู่ใกล้กับสถานีวะตะแบกมาก
จนการรถไฟมีความคิดที่จะเปลี่ยนชื่อสถานีให้เป็นสถานีเทพสถิต เพื่อมิให้ประชาชนสับสน แต่ทางกรมศิลปากรไม่เห็นด้วย เพราะชื่อวะตะแบกนี้มีความเป็นมาในประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกว่า จึงน่าจะเก็บเอาไว้ จึงกลายเป็นสถานีบ้านวะตะแบก(เทพสถิต)
จากสถานีวะตะแบกรถไฟค่อยๆ ไต่ขึ้นเขา ราวสิบกว่านาทีหลังจากนั้นก็ถึง สถานีช่องสำราญ หมู่บ้านช่องสำราญนั้นเป็นหมู่บ้านที่เกิดขึ้นภายหลังจาก การการสร้างทางรถไฟ โดยชาวบ้านที่อยู่ในป่าแถบถิ่นนั้นได้พากันออกมา ตั้งบ้านอยู่ริมทางใกล้ช่องเขา เกิดเป็นชื่อหมู่บ้านช่องสำราญตามชื่อสถานีรถไฟ
จากสถานีนี้รถไฟจะลอดอุโมงค์ที่เจาะทะลุเขาพังเหย ที่มีความยาว 200 เมตร ซึ่งเปรียบได้ดั่งประตูที่ใช้ใช้ผ่านเข้าออกไปมาระหว่างภาคกลาง และภาคตะวันออกฉียงเหนือ อุโมงค์เขาพังเหยนี้ ชาวบ้านนิยมเรียกว่า ช่องสำราญมากกว่า และอุโมงค์ในตอนก่อสร้างนั้นก็เจาะผ่านได้ลำบากมาก เพราะเนื่องจากภายในภูเขามิได้เป็นหินทั้งหมดแต่มีดินปนอยู่มาก ทำให้ไปอุดเครื่องเจาะทำให้ต้องเสียเวลาในการทำความสะอาด
ช่องสำราญหรือช่องสำมะรานเป็นหนึ่งในหลายช่องเขาบนเทือกพังเหย ก่อนหน้าชื่อนี้ ชาวบ้านรู้จักกันดีคือชื่อช่องตานุด โดยช่องสำมะรานที่แท้จริงนั้นอยู่เหนือขึ้นไปอีก โดยมีตำนานเล่าขานว่า ตานุดคนบ้านหินลับได้ตั้งตัวเป็นดูแลช่องเขานี้ ส่วนชื่อสำมะรานได้มาจากชื่อต้นสมอจานที่ขึ้นมากในแถบนั้น
หลังจากพ้นความมืดในอุโมงค์ รถไฟจะไต่เลียบหุบผา ทางซ้ายเป็นภูเขา ด้านขวาเป็นหุบเหว ที่พื้นที่เบื้องล่างเป็นที่ราบภาคกลางของจังหวัดลพบุรี เป็นภาพทิวทัศน์อันกว้างไกล ไปจนถึงสถานีโคกคลี
สถานีโคกคลีเป็นชื่อของด่านกักสัตว์ หลังจากผ่านค่ำคืนบนพื้นที่ราบสูงลงสู่ที่ราบเบื้องล่าง ก็จะผ่านชุมชนเก่ากาลที่เป็นตลาดซื้อขายวัวควายของเหล่านายฮ้อย เท่ากับภาระหน้าที่ของการป้องกันสินค้าจากเหล่าโจรป่าได้หมดสิ้นลง ปัจจุบันการซื้อขายได้เปลี่ยนเป็นการบรรทุกบนรถสิบล้อ สถานีกักสัตว์จึงย้ายออกมาตั้งที่ริมถนนแทน
นอกจากสถานีกักสัตว์ ที่นี่ยังเป็นหนึ่งในสถานีที่คึกคักจากการเดินทางมาติดต่อราชการ บนที่ว่าการอำเภอลำสนธิที่อยู่ใกล้ๆ หากจะแวะลงที่สถานีโคกคลีก็จะมีสถานที่ท่องเที่ยว นั่นก็คือป่าซับลังกา ผืนป่าดงพญาไฟผืนสุดท้ายของจังหวัดลพบุรี มีพื้นที่ทั้งหมด 96,875 ไร่ อันเป็นต้นน้ำของลำสนธิ โดยประกาศเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ในปี พ.ศ. 2529
Create Date : 09 สิงหาคม 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 6 มีนาคม 2555 10:48:42 น. |
Counter : 1373 Pageviews. |
|
|