ภาพคนแก่ แด่เพื่อนพ้องน้องพี่ ในวันสิ้นปี ลาที 2551
ผมคิดอยู่นานสองนานด้วยหารูปสวยๆ เพื่อทักทาย-อวยพรเพื่อน ๆ เนื่องในวันปีใหม่ไม่ได้สักที
แต่ครั้นไปค้นดูไฟล์ที่สะสมภาพในคอมพิวเตอร์ เปิดดูรูปคนแก่ซึ่งตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกว่าจะถ่ายสะสมไปเรื่อยๆ ไม่เลือกตัวแบบว่าเราจะรู้จักหรือไม่รู้จัก
เอาเป็นว่าถ้าผ่านไปเจอ เอ๊ะ ปิ้ง ก็ควักกล้องออกมาถ่ายกันเดี๋ยวนั้นเลย
ครับ...เรื่องของ “อายุ” หรือวัยเป็นของฝากที่ติดตัวเรามาตั้งแต่มีตัวมีตนขึ้นในชาติภพนี้
ตอนเป็นเด็กอาจไม่ค่อยนึกถึงมันเท่าไหร่
แต่ครั้นโตขึ้นก็เริ่มรับรู้และจดจำความเป็นไปของมัน
แต่เอ..ยิ่งเมื่อย่างเข้าสู่วัยกลางคนหรือกระทั่งแก่ เวลา ความเป็นไป โลก ประสบการณ์อื่นๆ นอกจากจะไม่หนีห่างไปไหน ดูเหมือนมันจะยิ่งเขยิบใกล้...เข้าหาเรา ทุกขณะ...ทุกขณะ ย้ำเตือนเราด้วยความทรงจำที่ขาดวิ่น บ้างเป็นความภูมิใจ
และดูเหมือนจะย้ำเตือนแล้วย้ำเตือนอีกถึงความไม่เที่ยงทั้งหลายที่ผ่านเข้ามาในห้วงสำนึกเรา
คนโบราณอีสานว่า “ผญา” หรือ ปรัชญาเกี่ยวกับช่วงวัยของชีวิตให้ฟัง ขอยกมากล่าวไว้ในที่นี้ด้วย
สิบปี อาบน้ำบ่หนาว
ซาวปี เหล่นสาวบ่เปิด (เล่นสาวไม่เบื่อ)
สามสิบปี นอนตื่นก่อนไก่
สี่สิบปี ไปไฮ่มาทอดขา
ห้าสิบปี ไปนามาทอดหุ่ย
หกสิบปี เป่าขลุ่ยบ่ดัง
เจ็ดสิบปี ตีลังฆัง(ระฆัง)บ่ม่วน(ไม่ไพเราะ) แปดสิบปี หนักหนวกด่วนมาหู
เก้าสิบปี พี่น้องมาดูฮ้องไห่ (ร้องไห้)
ร้อยปี บ่ไข้บ่ตาย
ร้อยสิบปี เห็นเดือนหงายว่าแม่นไฟไหม้ ร้อยยี่สิบปี ไข้บ่ไข้ กะตาย
ในความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ผู้คนไม่ว่ายุคสมัยไหนก็ได้เรื่องได้ราวจากการสังเกตนี่แหละนะ
ถ้าไม่มีผู้สังเกตก็ไม่รู้จะเรียนรู้อะไร ความลับในความสัมพันธ์ระหว่างผู้สังเกตกับความเป็นไปหรือวันเวลายังคงเป็นเรื่องราวที่น่าทบทวน
ไม่ว่าใคร ผู้นั้นจะเดินทางไปถึง ณ จุดใด
ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ อย่างรู้เท่าทันกับมันก็แล้วกันนะครับ
Create Date : 31 ธันวาคม 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 31 ธันวาคม 2551 13:12:54 น. |
Counter : 8804 Pageviews. |
|
|
|