Bloggang.com : ซูเนกะ : แม่งอนลูกแล้ว (6 ก.ค.51)

แม่งอนลูกแล้ว (6 ก.ค.51)

วันนี้ลูกทำให้แม่โมโหได้ถึง 2 ครั้ง
ครั้งแรก ให้กินข้าวกลางวันกับหมูทอดและไข่ต้ม กินเจอหมูนิดเดียวก้ออ้วกออกมาซะงั้น หาว่าติดคอ แถมอุตส่าห์เดินไปถึงถังขยะแล้วแต่ก้อไม่ยอมอ้วกลงถัง ดันอ้วกลงพื้นซะนี่ แม่เลยตวาดดังลั่นให้ไปนั่งกินข้าวให้หมด แม่ไม่เข้าใจว่าทำมัยแค่หมูชิ้นนิ๊ดเดียวลูกก้อไม่ยอมกิน
แม่กับคุณยายไม่พูดกับลูก ลูกก้อรู้ตัว นั่งจ๋องกินข้าวอยู่คนเดียว พอพ่อกลับมาจากไปธุระเลยได้ทีอ้อนพ่อซะเลย

ครั้งที่ 2 ก้อเรื่องกินข้าวอีกนั่นแหละ
ตอนเย็นแม่อุตส่าห์ใจดีให้นั่งเล่นเกมส์ไปด้วย กินข้าวไปด้วย แต่ลูกก้อไม่ยอมเคี้ยว เอาแต่อมข้าว แม่ก้อนั่งพูดจนปากเปียกปากแฉะแต่ลูกก้อเอาแต่อม จนสุดท้าย

แม่ : ตกลงนี่จะไม่กินใช่มั๊ย แม่จะได้เก็บ
ลูก : ทำมัยแม่ต้องบังคับหนูด้วยล่ะ
แม่ : (เลือดขึ้นหน้าเนื่องจากหงุดหงิดเป็นทุนเดิม ลุกขึ้นหยิบจานข้าวทั้งหมดเดินไปหลังบ้าน) ลูกว่าแม่บังคับใช่มั๊ย งั้นเอาไปเก็บก้อด้าย
ลูก : (ร้องไห้ โวยวาย) อย่าเอาปายยยย เอามานี่ หนูจะกินเอง
แม่ : (เราก้อนึกว่าลูกจะง้อ ที่ไหนได้ ก้อยังเล่นเกมส์ต่อไปแต่เอาจานข้าวไปตักกินเอง)

แม่โมโหเลยขึ้นบ้านอาบน้ำอาบท่าและไม่ยอมลงมารับลูก พ่อเลยต้องเป็นคนจัดการแทนแม่
แม่เล่าให้พ่อฟังว่าลูกว่าแม่ว่า “แม่ชอบบังคับ” เล่าไปแม่ก้อเสียใจน้ำตาแทบไหล เสียจัยก้อเสียจัยว่าทำมัยลูกถึงว่าแม่อย่างนี้ เลยบอกกับพ่อไปด้วยอารมณ์น้อยใจว่า “ต่อไปนี้พ่อดูแลลูกไปแล้วกัน แม่จะไม่ยุ่งอีกแล้ว”
พ่อเลยเรียกลูกมาคุย
พ่อ : เมื่อกี๊ลูกว่าอะรัยคุณแม่
ลูก : เอ่อ เอ่อ
พ่อ : ลูกพูดว่า “ทำมัยแม่ต้องบังคับหนู” ใช่มั๊ย
ลูก : ค่ะ
พ่อ : ทำมัยลูกถึงว่าแม่อย่างนั้นล่ะ
ลูก : ก้อแม่บังคับให้หนูกินข้าว แต่หนูยังเล่นเกมส์อยู่เลย
พ่อ : แต่ลูกสัญญากับพ่อว่าจะเล่นไปด้วยกินข้าวไปด้วยใช่มั๊ยลูก : (เสียงอ่อย) ใช่ค่ะ
พ่อ : ลูกพูดกับคุณแม่อย่างนี้ไม่น่ารักเลยนะลูก มันไม่ใช่คำพูดที่หนูควรจะพูดนะคะ ลูกทำผิดวันนี้พ่อต้องลงโทษหหนู หันก้นมาให้พ่อตี 1 ที
ลูก : (ยอมหันก้นมาให้พ่อแต่โดยดี)
พ่อ : (ตี 1 ป้าบ เบาๆ) แล้วไปขอโทษคุณแม่ด้วย
ระหว่างที่พ่อทำโทษลูกแม่ก้อแอบมองและขำเล็กๆ แต่พอลูกเดินเข้ามาขอโทษแม่เท่านั้น ลูกปล่อยโฮแล้วโผเข้าหาแม่ แม่ก้อกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เลยกอดกันกลมดิก 2 คนแม่ลูก ซักพักแม่เอาผ้าขนหนูเช็ดน้ำตาตัวเอง ลูกเห็นก้อเอาผ้าไปเช็ดน้ำตาลูกมั่ง แล้วก้อเอามือมากางปากแม่ออกให้แม่ยิ้ม เรา 2 คนเลยดีกัน จุ๊บ จุ๊บ

ลูกสัญญากับแม่ว่าจะไม่ทำตัวไม่ดีอีกแล้ว แม่ก้อต้องคอยดูต่อไปว่าลูกจะทำได้อย่างที่บอกหรือเปล่า

แม่เพิ่งมาเข้าใจก้อตอนมีลูกเป็นของตัวเองนี่แหละ ว่า ทำไมพ่อกับแม่ถึงให้อภัยเราได้ทุกครั้งในตอนที่เราทำผิด

Create Date : 07 กรกฎาคม 2551

Last Update : 10 กรกฎาคม 2551 11:42:04 น.

7 comments

Counter : 595 Pageviews.

ซึ้งจังเลย

โดย: iamlek IP: 58.136.126.73 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:06:31 น.

เด็กเค้าก็มีเหตุผลของเค้าเนอะ
ก็เค้ากำลังเล่นเกมส์ แล้วจะให้กินข้าวได้งัย

เห็นภาพตอนน้องปอยเดินมาขอโทษแล้วร้องไห้เลยอ่ะ เป็นเราก็คงร้องไห้ตามลูกเหมือนกัน

แต่คุณพ่อน่ารักจัง อธิบายเหตุผลให้น้องเค้าฟังด้วย...

โดย: แม่น้องโฟล์ค IP: 118.173.249.13 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:20:34 น.

ซึ้งจังคะ ตกลงไดคราวนี้แบบซึ้งๆเนอะ น่าจะเขียนช่วงวันแม่อ่ะ น้อง

โดย: พี่พัช IP: 58.10.146.168 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:28:48 น.

Wadee ka.

โดย: CrackyDong

วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:42:33 น.

ซึ้งค่ะ ดีจัง

คุณพ่อสอนได้ดีมากๆ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:26:59 น.

คุณแม่น่ารักจังค่า มีแอบงอนน้องปอยนิดนึงด้วยแหละ

แต่ยังไงก็ยังรักกัน รักกัน

^0^

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่า

โดย: ไม่น่าเข้าใจยาก

วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:16:35 น.

คุณแม่แสนงอนนนนน อิอิ

โดย: ป้าแมว IP: 202.28.62.245 วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:01:24 น.