keanu keanu keanu keanu keanu
Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
4 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
หลังจากคลอดน้องนูแล้ว

น้องนู


วันพฤหัสบดีที่ 24 ธันวาคม 2552
หมอนัดไปถึงรพ. 7 โมง แม่กับพ่อไปถึง 6 โมงกว่าเข้าห้องรอคลอด
ฤกษ์คลอด 9.45 น. แม่เป็นคนเดียวในวันนั้นที่ผ่าตามฤกษ์ มีคนมา
คลอดวันเดียวกับแม่ 3-4 ราย คุณหมอผ่าแม่เป็นรายสุดท้าย แม่นอน
รอในห้องรอคลอดจนแต่ละคนค่อยๆ ถูกเข็นออกไปหมด เหลือแม่
คนเดียว ตอนไปถึงรพ.ก็โกนและสวนตามขั้นตอน ตอนนอนรอคิว
แม่ไม่รู้จะทำอะไรก็สวดคาถาชินบัญชรไปสิบจบ ก็ถึงเวลาคลอดพอดี

พอถึงห้องผ่าตัด ขั้นตอนต่างๆ เร็วมาก หมอวิสัญญีถามหมอผ่าตัดว่า
แม่บวมมากเป็นอะไรหรือเปล่า เพราะแทงเข็มไม่ค่อยได้
หมอผ่าตัดบอกว่าแม่ปกติมาก หมอใช้เวลาผ่าแป๊บเดียว แม่ได้ยิน
เสียงคร่อกแคร่ก คงเป็นเครื่องมือดูดของเสียจากปากลูก แล้ว
น้องนูก็ร้องไห้จ้า

หมอเด็กอุ้มน้องนูมาให้แม่หอม แว้บแรกแม่รู้สึกว่าหนูไม่เหมือน
ที่ซาวด์สี่มิติเลย เพราะตา จมูก ปาก ดูยับยู่ยี่ไปหมด หมอเด็ก
บอกว่าหนูตัวเล็กไปหน่อยแล้วก็พาออกไป แม่ไม่ได้ยินที่หมอ
ขานน้ำหนักว่าเท่าไหร่

พอหมอเด็กพาหนูออกไป เข้าตู้อบ แล้วก็เรียกพ่อมาคุยบอก
หนูตัวเล็กไปหน่อยเพราะขาดน้ำตาล พ่อถามว่าอย่างอื่นปกติ
ดีไหม หมอเด็กพยักหน้าและจากไปพ่อหนูร้องไห้ออกมาเลย

หมอเย็บแผลเสร็จเดินมาบอกว่า สายสะดือพันรอบคอตั้ง 3 รอบ
แน่ะ ดีแล้วที่ผ่า ส่วนน้ำหนักหนูน้อยไปหน่อยไม่เป็นไร พอ 3
เดือนเด็กโตทันกันหมด

แม่ถูกเข็นออกไปตรงจุดที่รอดูอาการ สักพักก็ถูกเข็นออก
เตรียมขึ้นห้องพัก หน้าห้องเจอพ่อหนู คุณป้า คุณยาย
คนเข็นเตียงหยุดให้แม่ดูหนูในตู้อบสักพัก หัวหนูยุ่งมากเลย
ผมชี้ไปคนละทิศละทาง ผมด้านหน้าไม่ค่อยมี แต่ไปดกด้าน
หลัง หน้าผากย่น แม่คิดว่าหนูหน้าเหมือนคุณตาที่เสียไปแล้ว
ตั้งแต่แว้บแรกที่เราพบกันในห้องผ่าตัด

พอออกจากลิฟต์คุณป้าถามรู้ไหมลูกหนักเท่าไหร่ แม่บอกไม่รู้
ลูกหนัก 2475 กรัม ยาว 51 ซ.ม. แม่งงไปหมดเลยเพราะน้ำหนัก
แม่ขึ้นตั้ง 17 กิโล ทำไมลูกได้ไปแค่นั้น แม่สงสารหนูมากที่หนูตัวเล็ก
ไม่ถึง 3 พันกลัวหนูแม่แข็งแรง แม่พยายามเลือกสรรอาหารอย่างดี
แต่เกิดอะไรขึ้น ตัวแม่บวมเอาๆ มือ เท้า หน้า ใครๆ ก็คิดว่าหนูคง
ตัวใหญ่

พอถึงห้องพักยาบล็อกหลังยังไม่หมดฤทธิ์ แม่ดันไปขอยาแก้ปวด
ฉีดเข้าน้ำเกลือ หารู้ไม่ว่าเขาจะไม่ให้อีกก่อน 6 ช.ม. พอบ่ายๆ
ปวดมดลูกเลยต้องทนเอา รอเขาให้ยาแก้ปวดอีกที 6 โมงเย็น

คุณป้าบอกให้แม่พยายามพลิกตัว แม่ก็พยายามเฉียงๆ ตัวเอา
ยังสวนปัสสาวะอยู่เลย พยาบาลก็มาเช็ดตัวให้

...........................................
วันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม 2552

เช้าคุณหมอผ่าตัดมาเยี่ยม บอกว่าคาดผิดไปหน่อย ว่าน้ำหนัก
ลูกน่าจะ 2900-3000 กรัม แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวพอสามเดือนโตทัน
กันหมด แม่ก็คลายกังวลไป แต่ความสงสัยก็ยังมีอยู่ ทำไมอาหาร
ดีๆ ที่แม่กินไม่ถึงลูกนะ แม่คงแย่งลูกมาหมดเลย เพราะหมอบอก
ตั้งแต่ฝากท้องแล้วว่าลงแม่เยอะ แต่ไม่คิดว่าแม่จะแย่งลูกมาเยอะ
ถึงขนาดนี้

สายๆ พยาบาลพาหนูมาให้แม่กับพ่อดูที่ห้องพัก เราถ่ายรูปกัน
พ่อเห็นหนูที่ผื่นแดงทั่วตัว ภายหลังได้รับคำตอบว่าหนูแพ้สบู่
จอห์นสัน ตอนนี้หมอให้อาบน้ำเปล่า แม่สงสารลูกจัง ตัวเล็ก
แล้วมาแพ้โน่นแพ้นี่

ใกล้เที่ยงถอดสายปัสสาวะและหัดเดิน ต้องพยุงปีกคนละข้าง
แม่เดินไม่เป็นเลย คิดมากว่าตัวเองอาจจะตาย ฝากฝังให้ป้าเลี้ยง
น้องนูแทนด้วยถ้าแม่ไม่หาย พยาบาลถามว่าตอนบ่ายต้องไปให้
นมลูกจะไหวเหรอ แม่คิดว่าไม่ไหวแน่

พอตกบ่ายแม่พยายามหัดเดินในห้อง จนเดินได้แบบช้าๆ แล้วก็
ไปให้นมลูกครั้งแรกนั่งรถเข็นไป หนูตัวเล็กแบบยาวๆ ยอมดูดนม
แป๊บเดียวแล้วก็หลับเพราะพยาบาลป้อนนมจากแก้วมาแล้ว

..............................................

วันเสาร์ที่ 26 ธันวาคม 2552
แม่เดินได้ดีขึ้น ได้ไปให้นม 2 รอบเช้า บ่าย หนูกินนมแม่เยอะขึ้น
ตกเย็นไปเรียนอาบน้ำ พยาบาลบอกเพิ่มว่าหนูแพ้ กระดาษเปียก
ทำความสะอาดอีก หลังเรียนเสร็จได้ให้นมหนูอีกรอบ

................................................

วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม 2552
วันนี้ได้กลับบ้านแล้ว คชจ. 39000 เราออกจากรพ.บ่ายโมง
แม่อุ้มหนูมาหนูไม่ร้องสักแอะ

แต่พอถึงบ้านเอาลงบนฟูกหนูร้องไม่หยุดเลย พอให้นมก็หยุด
พอเอาลงก็ร้อง แม่ไม่รู้จะทำยังไงให้หนูหยุดร้อง มีคนมาเยี่ยม
หนูมากเกือบ 20 คน แล้วแม่ก็ทำให้หนูหยุดร้องไม่ได้ แถม
ตอนหลังให้นมก็ไม่หยุดร้อง แม่อัดอั้นมากจนร้องไห้ออกมาเลย
แล้วญาติๆ ก็พาหนูอุ้มไปเล่นแกว่งไปแกว่งมา จนหนูหยุด แต่พอ
ญาติเอามาคืน พอจะลงฟูกก็ร้องอีก

พ่อหนูอุ้มถึงตีหนึ่ง พอเอาลงก็ร้อง ป้าหนูอุ้มถึงตีสาม แล้วต้อง
นั่งหลับบนเก้าอี้ให้หนูนอนบนตัวอยู่อย่างนั้นถึงจะไม่ร้อง
แม่โทรไปรพ.สองรอบ ตอนสี่ทุ่มกับตีสอง ว่าจะทำยังไงดี
พยาบาลให้อาบน้ำดูตอนสี่ทุ่มก็ได้ผล ยอมนอนแป๊บเดียวก็ตื่นอีก
พยาบาลบอกหนูขี้อ้อน ต้องให้อุ้มโอ๋ก่อนถึงจะยอมหลับ

.....................................................
วันจันทร์ที่ 28 ธันวาคม 2552
ทุกคนกลับกันหมดแล้ว แม่ต้องพยายามเรียนรู้ว่าหนูต้องการอะไร ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน แต่ก็ยังไม่ดีเท่าไหร่ พ่อหนูช่วยเรื่องงานบ้านทุกอย่าง แม่มีหน้าที่เอาหนูให้อยู่

คืนนี้เรานอนข้างล่างกันเพราะพ่อไม่อยากให้ขึ้นบันได ตกดึกหนูร้องอึ ฉี่ หิวนม เราสองคนพ่อแม่ช่วยกันเปลี่ยนผ้าอ้อม อุปกรณ์เราจัดไว้พร้อมก็ดีขึ้น

…………………..
วันอังคารที่ 29 ธันวาคม 2552
ทุกอย่างดูจะลงตัวแต่ก็เกิดเรื่องจนได้ สามทุ่มหนูร้องไม่หยุด เป็นผื่นเต็มตัว แม่นึกว่าเป็นผื่นเดิมจากที่แพ้สบู่ แต่พอมาดูตัวเองแม่เป็นลมพิษ แล้วหนูก็เป็นเหมือนแม่ แม่กินยาคลอเฟนิลามีนไป ตีสี่ตื่นมาไม่หายเป็นมากขึ้น หนูก็เป็นขึ้นตาขึ้นตัว น่าสงสารมาก พ่อกับแม่พากันไปรพ.ตีสี่ แม่ได้ฉีดยาเข็มนึง หนูได้ยามาหยอด เราทั้งคู่ก็หาย

แม่ต้องงดให้นมแม่ ใช้นมชงเอา เพราะหนูเป็นจากที่กินนมแม่ ตกเย็นผื่นขึ้นแม่อีก แม่เลยรู้ว่าเพราะทานขิง แต่ดันเป็นขิงดองในข้าวหมูแดง แม่เลยต้องงดให้นมหนูอีกวัน

……………………………
วันพุธที่ 30 ธันวาคม 2552
หนูชอบทานนมชงมากเพราะไหลเร็ว พอตกเย็นให้ดูดนมแม่อีกทีชักไม่อยากทานแล้ว เพราะไม่ทันใจ เอาหัวโขกนมมั่ง ต้องดูดนานๆ แต่ก็ไม่อิ่ม แต่พอนมขวดดูดแป๊บเดียว หลับไปเลย

……………………………….
วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม 2552
พ่อหนูเคาน์ดาวน์หน้าทีวี แม่กะหนูหลับไปแล้ว

………………………………..
วันศุกร์ที่ 1 มกราคม 53
หมอนัดดูตัวเหลือง ตอนนี้หนูไม่เหลืองแล้วแต่เป็นเด็กผื่น หมอให้ยามาทา วันนี้ใช้ไป 440 บาท ตอนนี้น้ำหนักขึ้นเป็น 2645 กรัมแล้ว

…………………………………
วันจันทร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2553
แม่มีอาการ baby blue เดี๋ยวๆ ก็ร้องไห้ออกมา คิดมากไปซะทุกเรื่อง เรื่องน้ำหนักตัวหนูน้อย หนูตัวเล็ก ไม่มีคนช่วยเลี้ยง เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว คุณพ่อไปทำงานแล้ว พอลาครบใครจะเลี้ยง จะจ้างคนมาอยู่ เขาจะอดทนกับหนูได้ไหม หรือไปฝากเดย์แคร์ สารพัด แล้วแม่ก็ร้องไห้ จนพ่อกลุ้มใจ ฮอร์โมนแม่เปลี่ยนแปลงไปมาก จากที่เคยบวมอืด ตอนนี้เป็นคนผอมเกือบเท่าเดิมไปเลย ภายในเวลาสิบวันหลังคลอด







Create Date : 04 มกราคม 2553
Last Update : 4 มกราคม 2553 14:27:20 น. 1 comments
Counter : 1115 Pageviews.

 
สู้ ๆ นะค่ะ เราผ่านมาแล้ว
ไม่เคยเลี้ยงลูกเหมือนกัน แผลผ่าตัดก็เจ็บลูกก็ต้องเลี้ยงสุดยอดของชีวิต แต่อีกสักพักก็จะชินคะ แล้วก็จะมีความสุขกับการเลี้ยงลูก


โดย: ปันฝัน (ปันฝัน ) วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:20:44:34 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

NongNuDaddy
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add NongNuDaddy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.