น้องนู 1 ขวบกับเดือนแรก

Thu 30/12/2010 เตรียมตัวไปตจว.ครั้งแรก

แม่ออกจากที่ทำงานบ่ายสอง เพราะต้องเตรียมของ เตรียมรถที่เราจะพาน้องนูไปตจว.ครั้งแรกในวันพรุ่งนี้ แม่ไปหาน้องนูบ้านป้ามล น้องนูไปรพ.ตามที่หมอนัดยังไม่กลับ ก็เลยชวนกันกับพ่อไปล้างรถที่เดอะมอลล์ ไม่เคยล้างรถในห้างมาก่อน เพิ่งรู้ว่าช่างต่างกับโลกภายนอกเสียจริง ค่าล้าง 500 ข้างนอก 100 เดียว ก็เลยไม่ล้าง (ประหยัดได้อีก) พาพ่อไปช้อปเสื้อผ้าใส่ไปเที่ยว ก่อนเดินเข้าห้างฯ ที่ทำงานพ่อโทรมาบอกว่าพ่อโชคดีต้อนรับปีใหม่ถูกรางวัลเลขท้าย พ่อเอาเลขที่บ้านใหม่ของย่าไปซื้อ ไปช้อปกันพ่อได้เสื้อหลายตัว ปีนึงพ่อจะซื้อสักครั้งนึง พ่อถามแม่เอาอะไรไหม แม่ไม่เอา ไม่รู้สึกอยากได้อะไรเลย กว่าจะกลับไปรับน้องนูก็ทุ่มแล้ว เตรียมของให้น้องนูกัน ป้ามลเอาเสื้อผ้าไปทั้งลังเลย เผื่อเหลือไว้ดีกว่าขาด แล้วก็ยาน้องนูเต็มกระเป๋า เผื่อฉุกเฉิน แล้วก็พาน้องนูกลับบ้านกัน ไปเตรียมของที่บ้านอีก แม่เตรียมอาหารแช่แข็งไปด้วยแช่ในกระติกน้ำแข็งไป

Fri 31/12/2010 ออกเดินทาง

เอาฤกษ์เอาชัยด้วยการไปวัดทำสังฆทานกันก่อน เดี๋ยวนี้แม่จะทำสังฆทานยาบ่อย เพราะน้องนูไม่สบายบ่อย เลยอยากถวายยาให้กับพระ พระสงฆ์ที่อาพาตจะได้มียารักษา เสร็จจากวัดก็ออกเดินทางกันไปแก่งกระจาน จ.เพชรบุรี ที่น้องนูไปหาหมอเมื่อวาน หมอบอกว่าคอแดงเล็กน้อย ไม่ได้เจอคุณหมอประจำ เจออีกท่านนึง ให้ยาฆ่าเชื้อ cefspan มาทาน ยาตัวนี้ทานแล้วจะถ่ายล่ะ ก็เลยได้เรื่องเลย ระหว่างทาน น้องนูอึตั้งสองรอบแน่ะ รอบแรกก็ชิวๆ แวะปั๊ม พอรอบสองนี่สิ สงสัยแม่ใส่แพมเพอร์สไม่แน่น เป็นแบบเทป เลยเลอะขึ้นมาถึงเสื้อ กางเกง หลัง ต้องแวะปั๊มที่สองแทบไม่ทัน เวลาไปต่างจังหวัดช่วงเทศกาล ห้องน้ำหญิงจะแถวยาวมาก เราก็อาศัยก๊อกน้ำหลังปั๊ม เขาจะมีลานซักล้าง ก็ล้างก้น ล้างตัวน้องนูตรงนั้นเลยไม่ต้องต่อคิว แม่ถอดเสื้อผ้าน้องนูออกหมด แล้วก็เอาสายยางฉีด น้องนูนึกว่าแวะเล่นน้ำ สนุกใหญ่ เสร็จแล้วก็อุ้มมาแต่งตัวในรถ

ไปถึงรีสอร์ทที่แก่งกระจานก็บ่ายสองแล้ว แม่รีบเอาอาหารแช่แข็งไปขอเวฟ แต่เขาไม่มีไมโครเวฟล่ะ มีแต่เตาอบ ก็เลยใช้เครื่องอุ่นนมที่เอามาเองอุ่นอาหารให้ แต่นูไม่ค่อยทาน แม่ว่าไม่สะดวกเลย ให้ทานแค่มื้อแรกมื้อเดียว หลังจากนั้นก็ทานอาหารที่รีสอร์ทตลอด แต่เน้นเป็นพวกของต้มๆ ร้อนๆ

ระหว่างแม่จัดของเข้าบ้านพัก ก็ฝากน้องนูไว้กับป้าๆ น้าๆ พอเสร็จเดินไปหาน้องนูอีกที ลุงบอกว่าน้องนูอยู่ในลำธารเล่นน้ำอยู่โน่น แม่นึกว่าพูดเล่น พอมองลงไป จริงๆ ด้วยน้องนูเดินท่องน้ำในลำธารอยู่ น้ำตื้นต่ำกว่าหัวเข่าน้องนู ป้าอ๋อยคอยจับด้านหลังไว้ น้องนูก็เดินท่องๆ ลุยน้ำไปอย่างสนุกสนาน แม่ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าน้องนูเล่นน้ำได้ เพราะคิดตลอดว่าน้องนูขี้ป่วย กลัวจะไม่สบาย ไม่ให้ตากแดดตากลม แต่พอมาเห็นอย่างนี้ ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า น้องนูก็เป็นเด็กคนนึง ที่อยากเล่น อยากลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ในขณะที่พี่ๆ ลงเล่นน้ำ แล้วจะให้นั่งดูเฉยๆ ได้อย่างไร โชคดีที่มากับป้าๆ ทำให้น้องนูได้ลงเอาขาแช่น้ำ ถ้ามากับแม่กับพ่อ คงได้แต่นั่งมองน้ำอยู่ข้างบน ไม่กล้าให้ลงเพราะกลัวไม่สบาย

ตกกลางคืนเขามีการละเล่นคล้ายๆ รอบกองไฟ แต่ไม่ได้มีกองไฟหรอก เอาเก้าอี้มาล้อมกันเป็นวงใหญ่ และมีวิทยากรนำการละเล่นต่างๆ น้องนูก็ชอบมาก ชอบออกไปเต้นเวลามีเพลง ออกไปยืนแอ้นหน้าแอ้นหลัง ปรบมือ เดินแกว่งแขน มองพิธีกร เวลาเขาให้ใครออกไปกลางวง น้องนูก็จะยืนอยู่ก่อนแล้ว ไม่รู้ว่าโตขึ้นจะกล้าแสดงออกแบบนี้ไปตลอดหรือเปล่านะ แม่จะได้ส่งไปประกวด the star, af ซะเลย

Sat. 1/1/11 สวัสดีปีใหม่ ไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม

ตื่นมาเมื่อคืนหลับค่อนข้างสบายเพราะอากาศเย็นน้องนูชอบแต่งต้องคอยแอบห่มผ้าให้ เช้ามาทานข้าวต้มกัน แล้วก็ขับรถออกไปดูวิวเขื่อนแก่งกระจาน ช่วงนี้น้องนูหลับในรถตลอด กลับที่รีสอร์ทอีกครั้งเพื่อทานข้าวเที่ยง แล้วก็ออกเดินทางไปไหว้เจ้าแม่กวนอิมกัน

ไปถึงเขาจะมีรถกอล์ฟมารับ จุดแรกแวะไหว้รูปปั้นนักษัตรตามปีเกิด จุดที่สองลงรถไหว้พระ และเดินเข้าไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม ไม่ได้สืบมาก่อนเลยว่าระยะทางที่เดินไกลมาก ซึ่งพ่ออยากให้น้องนูได้ไหว้ ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว แม่เลยอุ้มเกือบตลอดทาง เพราะพ่อก็แวะไหว้ตลอดทาง ถ้าปล่อยน้องนูลงเดินเอง ก็จะตุปั๊ดตุเป๋ ออกนอกเส้นทาง หกล้มบ้าง เดินไปป่วนคณะอื่นบ้าง แบบผ่าไปกลางวง ก็ต้องคอยอุ้มกลับมา แถมแม่ไม่ได้เตรียมนมไปเพราะนึกว่านั่งรถกอล์ฟไปแป๊บเดียวก็กลับมาที่รถ โชคดีน้องนูกินน้ำจากขวดได้ แต่พอกลับมารถก็โซ้ยนมอย่างหิวเลย

มาถึงรถลุงกับป้าและคณะจะไปชะอำกันต่อ แม่ก็อยากไป พ่ออยากกลับ แต่ก็ตามใจแม่ เราได้พักกันที่ทาวน์เฮ้าส์สามชั้น น้องนูเหยียบทรายชายทะเลชะอำครั้งแรกก็วิ่งสนุกสนานบนผืนทรายไม่กลัวหรือแหยงเท้าอย่างใดเลย

คืนนั้นน้องนูหลับไม่สนิทเพราะร้อน พ่อเป็นหวัดเลยไม่ยอมเปิดแอร์นอน น้องนูก็ร้องเป็นระยะๆ

Sun. 2/1/11 ลมทะเลแร๊งแรง

เช้าขึ้นป้ามลก็พาน้องนูป้อนข้าวต้ม กับ ปลาย่าง เสร็จแล้วแม่พาน้องนูไปทะเลนั่งผ้าไบ ลมไม่แรงเท่าไหร่ แต่ถ้าเดินไปนอกผ้าไบปุ๊บลมแร๊งแรง แม่กลัวน้องนูไม่สบายจัง ไม่ค่อยให้ออกไปด้านนอกหรอก พอบ่ายสองก็ขับรถกลับกัน แวะซื้อของฝาก น้องนูไม่ค่อยยอมกินไร แม่ซื้อข้าวผัด เกี๊ยวน้ำ กินแค่คำแรกว่าอยากลองกิน พอป้อนอีกคำก็ไม่กินแล้ว ในท้องน้องนูคงมีแต่นมๆๆ พอห้าโมงเย็นในรถน้องนูอาเจียนนมออกมาต้องเปลี่ยนชุดกันทั้งแม่ลูก กลับถึงบ้านเล่นต่อ สามทุ่มกินนมก็อาเจียนพุ่งอย่างกับน้ำพุ แม่เลยหยุดนมให้น้องนูดูดน้ำเปล่าทั้งคืน

Mon. 3/1/11 สังเกตอาการ

เช้าเอาน้องนูไปฝากบ้านป้ามล เพราะกุ้งจำวันผิดมารอ แม่ว่าดีเหมือนกันอยู่กับแม่ไม่ค่อยทานข้าว น้องนูต้องทานข้ามบ้าง กระเพาะจะได้กลับมาทำงานตามปกติ ทานแต่นมมากไปโดยไม่มีอาหารรองกระเพาะเหมือนปกติก็เลยอาเจียน แม่วิเคราะห์เอาเอง ไปปรึกษาเภสัชฯ เขาบอกว่ากระเพาะบีบตัวมากไป เลยอาเจียน ให้ยาลดอาเจียนมา แม่ซื้อเก็บไว้แต่ยังไม่ให้กิน สังเกตอาการก่อนถ้าไม่อาเจียนแล้วก็คงกลับสู่สภาวะปกติแล้ว

พาไปส่งน้ากุ้ง ป้อนโจ๊กน้องนูทานได้เยอะเหมือนเดิม ตบด้วยนมก็ไม่อาเจียน แปลว่าโอเคแล้ว แม่ค่อยสบายใจ พอตกเย็นแม่กลับมาค้างที่บ้านป้ามล เพื่อเปิดงานวันแรกพ่อไม่ต้องฝ่ารถติดมาส่ง

Sat. 8/1/11 ไปงานแต่งครั้งแรก

น้องนูได้ไปงานแต่งงานครั้งแรกคืองาน น้านุ้ยน้าโจ น้องที่ทำงานแม่เอง น้านุ้ยนี่ทำงานด้วยกันตั้งแต่เริ่มทำงานที่นี่ ก็แปดปีได้แล้ว เป็นน้องที่น่ารักและสนิทคนนึง ป้ามลก็ถอยชุดใหม่ให้น้องนูเพื่องานนี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า คือหมวกถึงรองเท้าเลยจริงๆ ที่งานน้องนูก็ไม่กลัวใคร เดินเลาะๆ ไปจนถึงหน้าเวทีเดินไปตัวคนเดียวด้วย เพราะแม่นั่งโต๊ะหลังสุดเพราะไปถึงช้า เสร็จแล้วก็ไปเต้น ปรบมือ แกว่งแขน แอ่นหน้าแอ่นหลัง แบบที่ชอบทำ เต้นกับพี่ๆ ข้างเวที และก็คอยจะปีนบันไดไปบนเวที aunt ต้องคอยจับเอาไว้เพราะกลัวตก และจะไปขโมยซีนคู่บ่าวสาวด้วยน่ะสิ

Tue. 11/1/11 น้องนูโดนพ่อแด๊ดดุ

ช่วงนี้พ่อแด๊ดอารมณ์ไม่ค่อยดี แล้วน้องนูก็ร้องไม่ยอมอยู่ในคาร์ซีททั้งรอบเช้า และเย็น ค่ำวันนี้พ่อแด๊ดโทรมาบอกว่าน้องนูร้องในคาร์ซีทแผดลั่น ร้องจนนิ่งไป พ่อแด๊ดแกะออกมาอุ้ม แล้วก็เขย่า ไม่รู้ด้วยความโมโห หรือทำอะไรไม่ถูก แม่บอกว่าอย่าเขย่าลูกเดี๋ยวเส้นประสาทเสีย แล้วที่นิ่งไปแม่กลัวช็อค พ่อก็บอกไม่ไหวแล้วนะ ทั้งเช้าทั้งเย็น แม่บอกน้องนูโตขึ้นเริ่มรู้จักการแสดงออก ชอบไม่ชอบ รู้จักต่อรอง ก็ต้องจอดรถแวะข้างทางอุ้มเล่นบ้าง แม่สงสารน้องนูไม่รู้จะช่วยยังไง พ่อแด๊ดก็เป็นคนใจร้อน ไม่ได้เย็นเป็นน้ำแข็งเหมือนแม่ ไม่รู้ต้องรบกันอีกกี่วัน ห่วงสภาพจิตใจน้องนูมาก เวลาโดนดุ หรือร้องจนนิ่งไปเอง พอมาถึงบ้านพ่อแด๊ดก็สำนึกผิดมาขอโทษน้องนูตอนหลับ บอกว่าตัวเองก็ร้องไห้ด้วย ตอนที่เขย่าลูก พ่อแด๊ดคงสำนึกผิดจริงๆ เพราะในชีวิตนี้พ่อแด๊ดไม่เคยกล่าวขอโทษใครง่ายๆ นี่คือครั้งแรกที่ยอมพูดคำนี้ให้กับน้องนู แต่แม่ก็ไม่รู้จะมีเหตุการณ์อย่างนี้อีกหรือเปล่า ได้แต่แก้ปัญหาด้วยการออกเช้าขึ้น รถติดน้อยลง ได้อยู่ในคาร์ซีทลดลง

Wed. 12/1/11 น้องนูเรียกมัมๆๆ

เมื่อคืนกลับมาบ้านน้องนูไม่หลับต่อตื่นมาเล่นๆๆ แม่อ่านนิทานให้ฟัง ก็ดูไม่สนใจ จะเล่นแบบของตัวเอง แม่ยังทานข้าวไม่เสร็จแล้ว ทานได้สามคำต้องพักไว้ก่อน เพราะน้องนูมาถึงบ้านแล้ว พ่อแด๊ดก็แกล้งแหย่ เต้น ให้น้องนูตื่นมาเล่นอีกต่างหาก เล่นจ๊ะเอ๋ ปีนลงตะกร้าผ้า เดินไปเทของเล่น รื้อโน่นรื้อนี่ จนพ่อแด๊ดบอกปิดไฟดีกว่า น้องนูก็บ่หยั่น เล่นในความมืดก็ได้ แต่แปลกใจนิดนึง ตรงที่ไปหยิบหนังสือนิทานมาให้แม่ ทั้งที่ตอนหัวค่ำแม่อ่านสองรอบไม่เห็นจะสนใจ หรือเป็นอุบายให้เปิดไฟก็ไม่รู้ พ่อแด๊ดให้แม่เปลี่ยนดอกไม้ห้องพระเลยพาน้องนูลงไปเล่นข้างล่าง น้องนูก็ร้องๆ จะกลับมาหาแม่ แม่ได้ยินเสียงเรียกลั่นบ้าน “มัมๆๆๆๆ” พ่อแด๊ดบอกน้องนูเรียกแม่ ชี้มาข้างบน และปีนบันไดไปพูดไป รู้ว่าแม่อยู่ข้างบนจะมาหาแม่ คำว่า “มัมๆ” กับ “หม่ำๆ” คล้ายกันมาก เวลาหิวจะพูด “หม่ำ” หาแม่จะพูด “มัม” ต้องแยกดีๆ นอกนั้นน้องนูก็ไม่ค่อยพูดอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน สอนเรียกแมว พี่แง๊วฟ์ น้องนูก็เรียก เอ๊อะๆๆ อ๊ะๆๆ ภาษาของเขา เมื่อคืนลองถามจะดูว่าจำใครได้บ้าง พ่อแด๊ดอยู่ไหน ไม่ตอบ แม่หมูล่ะ ไม่ตอบ ป้ามลล่ะ ทำท่าบ้ายบาย เลยถามพ่อว่า ป้ามลมาส่งตอนกลับเหรอ ถึงได้ทำท่าบ้ายบาย พ่อก็ไม่ตอบ สงสัยจะพูดน้อยเหมือนพ่อกับแม่แน่เลยน้องนู

Create Date : 13 มกราคม 2554		2 comments
Last Update : 13 มกราคม 2554 10:31:39 น.
Counter : 739 Pageviews.
Share Tweet