ความจริงตั้งใจไว้ว่า จะเริ่มอัพบล็อกใหม่ซะที
ตั้งแต่ วันอาทิตย์ที่ผ่านมา แต่ก็ต้องมีเหตุให้ไม่มีอารมณ์ (อารมณ์อัพบล็อกนะคะ อะอะ .. อย่าคิดมาก)
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา (เพราะแอบหนีงานมา .. เดี๋ยวเดียว)เริ่มเลยแล้วกัน
เรื่องนี้มันเกิดขึ้น ณ .ที่ทำงานของ เจ้าของบล็อกเอง จะเรียกได้ว่า เป็นเรื่องโก๊ะ ของเจ้าของบล็อกเองก็ว่าได้ สมัยที่เข้ามาทำงานที่โรงแรมฯ ใหม่ ๆ ประสบการ์ณด้านนี้ก็ยังน้อยมาก โดยเฉพาะการใช้ภาษากับลูกค้าบางท่านต้องใช้ความพยายามอย่างมากซึ่งการสื่อความหมายกับลูกค้า เป็นเรื่องที่สำคัญพอ ๆ กับ การบริการเลยทีเดียว
เพราะบางครั้ง ลูกค้าบางท่านก็ทำให้พนักงานอย่างเราปวดหัวได้อยู่บ่อย ๆ แต่ลูกค้าบางท่านก็น่ารัก..จนอยากหลงรักวันละหลาย ๆ รอบ (เพียงแต่เค้าไม่ใช่เกย์ไปซะก่อน) การทำงานของพนักงานจัดเลี้ยงอย่างพวกเรา ถูกอบรมมาจากรุ่นพี่ อีกที ว่าจะต้อง .. แหลให้มากที่สุด แต่ทำไม่ได้ค่ะเพราะความที่เป็นคนซื่อมาแต่กำเนิด เหตุเลยเกิดขึ้นจากตรงนี้ ....แต่ความจริงมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสื่อความหมายไม่ตรงกันมากกว่าค่ะ คือตอนที่เข้ามาทำงานใหม่ ๆ ไม่รู้ว่าลูกค้าท่านนี้ชอบพูดไทยคำ ฝรั่งคำ
เช้าวันหนึ่ง เมื่อได้เวลาก็เข้ามาทำงานตามปรกติ และแล้ว เสียงโทรศัพท์สายนอกก็ดังขึ้น
เจ้าหน้าที่ .. สวัสดีค่ะ ฝ่ายจัดเลี้ยงค่ะ
ลูกค้า .. สวัสดีค่ะน้อง พี่ขวัญเองนะ เมื่อวันก่อนพี่สรุปงานจัดเลี้ยงไว้เรียบร้อยแล้วละ ถ้ายังงัยช่วยทำใบยืนยันแล้วส่งแฟกซ์มาให้พี่ "ทราย" ก่อนนะคะ (ย้ำหลายครั้งมาก)
แล้วพี่เค้าก็วางสายไป ไอ้เราก็รีบเลยทำใบยืนยันการจัดงาน ส่งถึง "พี่ทราย" สักพักใหญ่ คุณพี่คนเดิมก็โทรกลับมาที่โรงแรมฯ อีกครั้ง ประมาณอารมณ์ตอนนั้น ถ้ามีคนไปบอกบุญแกตอนนั้นคงไล่ตะเพิดกลับบ้านไม่ทันแน่นอน
เจ้าหน้าที่ .. สวัสดีค่ะ ....ยังไม่ทันพูดอะไรต่อค่ะ พี่แกก็ใส่เป็นชุดเลย
ลูกค้า .. น้องคะ พี่ขวัญบอกว่าให้น้องแฟกซ์ใบยืนยันมาให้ "พี่ทราย" ก่อนไม่ใช่เหรอ แล้วน้องแฟกซ์มาให้ใครคะ ที่ทำงานพี่ไม่มีหรอกนะคะ คนชื่อทราย น่ะค่ะ เดี๋ยวแฟกซ์มาให้พี่ขวัญใหม่นะคะ
เจ้าหน้าที่ .. (อึ้งค่ะ) แอบคิดอยู่ในใจว่าก็เมื่อสักครู่พี่แกเป็นคนบอกเองว่า แฟกซ์ให้ "พี่ทราย" ตกลงจะเอายังงัยกันคะเนี่ย จะให้"พี่ขวัญ" หรือ "พี่ทราย" กันแน่
จนหัวหน้าเข้ามาทำงานนั่นแหละค่ะ ก็เล่าเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นให้หัวหน้าฟัง ตอนแรกหัวหน้าก็งงเหมือนกันค่ะ เพราะเราก็ยืนยันคำเดียวเหมือนกันว่าให้ส่งให้ "พี่ทราย" จริง ๆ จนต้องมานั่งวิเคราะห์เหตุการ์ณกันใหญ่เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นนึกไปนึกมาคราวนี้พี่เค้าเริ่มไปถึง บางอ้อแล้วละ พี่แกก็เลยบอกว่าพี่ขวัญเนี่ยแกชอบพูดไทยปนฝรั่ง คราวนี้ถึง บางอ้อ ตามพี่เค้าทันทีเลย (หลังจากที่หลงทางมาหลายป้าย) ที่แท้ พี่เค้าหมายถึง SIGN ที่แปลว่าการเซ็นต์ชื่อ แต่เราเองเข้าใจเป็นคนชื่อทรายแทนซะนี่ วินาทีนั้นมีความรู้สึกว่าหน้าแตกละเอียดเป็นผุยผง ไม่มีชิ้นดีเลย ซ้ำร้ายไปกว่านั้น เพื่อน ๆ พี่ ๆ เค้าเห็นเป็นเรื่องตลกขบขันกันเป็นการใหญ่ และเรื่องนี้มันก็เลยกลายเป็นเรื่องโจ๊กประจำวงสนทนา และวงสุรากันเลยทีเดียว พูดทีไรก็อายทุกที ..
คงต้องกลับไปทำงานซะที แอบหนีมานานแล้ว เดี๋ยวพี่เค้าจะหาว่าโม้ .. ไม่เลิก วันหลังจะหาเรื่องมาอัพให้อ่านเล่น ๆ ใหม่ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะได้เรื่องหรือเปล่านะ .. อิอิ..