เมื่อแองจี้ติดหวัด2009 แองจี้ไปผจญภัยในโรงพยาบาลมาจ้า !! ต้นเหตุก็เริ่มมาจากพี่เจแปนก่อน หลังจากที่พี่เจแปนบ่นปวดหัว แล้วก็มีไข้ ย่าก็เอายาให้พี่เจแปนกิน แล้วก็ให้นอนพัก ผ่านไปครึ่งค่อนวัน ไข้ก็ยังสูงอยู่เหมือนเดิม เอ ชักไม่ได้การแล้ว ปู่กะย่าก็รีบพาพี่แปนไปตรวจดูที่โรงพยาบาลหน่อยดีกว่า ส่วนแองจี้กะมามี๊ รอฟังผลอยู่ที่บ้าน ซักพัก พี่แปนกลับมา ย่าบอกว่า พี่แปนติดหวัด2009 จ๊ากก!!! แองจี้หนีเร็วลูก สองคนแม่ลูก รีบหนีขึ้นบ้าน บอกว่า เราแยกบ้านกันนะ บ้านใครบ้านมัน ต่างคนต่างอยู่ พี่แปนอย่าขึ้นมาเชียวนะ เค้ากลัว เช้าวันต่อมา วันนี้เราต้องไปงานขึ้นบ้านใหม่น้าอ๊ง กะน้าอิ๋ง เตรียมชุดสุดสวยไว้แล้ว วันนี้แองจี้จะได้ออกงานอีกแล้ว เย้ ดีใจจัง แองจี้ยังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์ มามี๊ต้องปลุก แองจี้ ตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวไปสาย อดกินอาหารอร่อยๆไม่รู้ด้วยนะ พอจับตัวแองจี้ เอ... ตัวอุ่นๆแฮะ.. รีบไปเอาที่วัดไข้มาวัด ได้ 98.5F แย่ละ แองจี้เป็นไข้ อย่าบอกนะ ว่าติดพี่แปน ไม่หรอกน่า หวัดสองพันเก้ามันต้องไข้สูงสิ นี่ไข้นิดเดียว สงสัยเป็นเพราะเมื่อคืนหนูไม่ยอมห่มผ้าแน่เลย มามี๊จัดการป้อนไทลินอล แล้วก็พาแองจี้ไปอาบน้ำแต่งตัว ไปงานขึ้นบ้านใหม่ แองจี้ก็สนุกสนานร่าเริง ดีใจที่จะได้ไปเที่ยว ก็เลยเบาใจ ว่าไม่น่าจะเป็นอะไรมาก ที่งาน แองจี้ก็ปกติดี กินข้าวได้หมดขวด แต่ไข้ก็ยังอยู่ที่ 98-99F เลิกจากงานขึ้นบ้านใหม่ แองจี้ก็ไปแวะเที่ยวคอนโดป้าปุ๊ง แองจี้ก็สนุกสนานร่าเริงดี ชอบให้พี่แววอุ้มไปดูนก ตอนบ่ายมามี๊ให้แองจี้กินไทลินอลอีกหนึ่งโดส กะว่าถ้ายังไม่ลดนี่ คงต้องพาไปหาหมอแล้ว แองจี้กับพี่แวว ซึ่งต่อมา พี่แววก็รับเอาเชื้อจากแองจี้เข้าไปเต็มๆ!!! แต่มามี๊แองจี้ มันรอดได้ไงหว่า ?? ตกเย็น ได้เวลากลับบ้านแล้ว วัดไข้อีกที ทำไมมันไม่ยอมลงอ่ะ ก็ยังอยู่ที่ 99F เอาไงดีเนี่ย ใหนๆก็ขับรถผ่านโรงพยาบาลแล้ว แวะซักหน่อย เพื่อความสบายใจดีกว่า นี่เป็นหน้าตาแองจี้ตอนแวะหาป้าหมอที่โรงพยาบาล หนูยังสดชื่นอยู่เลย ตอนเข้าไปหาป้าหมอสุธีรา แองจี้ซนมากๆ ตบมือแปะๆด้วย ป้าหมอไม่ได้สงสัยว่าแองจี้จะติดเชื้อ Influenza เล้ย ป้าหมอบอกว่า น่าจะเป็นไข้ธรรมดา ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แต่พอบอกป้าหมอว่า แต่พี่ชายเค้าติดเชื้อ Influenza type A นะคะ คราวนี้ล่ะ แองจี้โดนส่งตรวจด่วนเลย และแล้ว ผลก็ออกมาอย่างที่คาดไว้ว่า หนูติดหวัดสองพันเก้าเข้าเต็มๆ แต่จากอาการของแองจี้ ณ. ตอนนั้นที่ดูสนุกสนานร่าเริงดี ก็ไม่ได้ทำให้มามี๊ กับ ป้าหมอหนักใจเลย ป้าหมอบอกว่า ให้ยาต้านไวรัสไปกินที่บ้าน ไม่ต้อง แอดมิดก็ได้ กลับมาถึงบ้านก็มืดแล้ว แองจี้ตัวร้อน เลยรีบจัดการอาบน้ำ ป้อนยา แองจี้ยังร่าเริง เล่นจนเหนื่อยแล้วก็หลับไป คืนนั้นทั้งคืน แองจี้ไข้สูงทั้งคืน 101-102F ต้องให้ยาลดไข้ทุก 4 ชั่วโมง แล้วก็เช็ดตัวตลอด แต่แองจี้ก็ยังนอนหลับได้ เฮ้อ ขอให้พรุ่งนี้ แองจี้ตื่นมาแล้วหายทีเธ๊อออ ตื่นเช้ามา แองจี้ก็ยังไข้ไม่ลด แต่หนูก็ยังยิ้มสู้ เฮ้อ มามี๊ เห็นแล้วก็มีกำลังใจหน่อย ว่าหนูคงไม่เป็นอะไรมาก ตอนกลางวัน แองจี้เริ่มงอแง เอ.. สงสัยแองจี้หิวข้าว เลยรีบเอาข้าวมาป้อน แต่แองจี้ไม่ยอมกินเลยซักคำ เอาล่ะสิ งานนี้ผิดปกติมากๆ แองจี้ปฏิเสธอาหาร เป็นไปได้ไงเนี่ย !! ไม่ได้การละ เอ หรือแองจี้จะเบื่อไข่นะ เหลือบไปเห็นกล้วยปิ้ง ของโปรดแองจี้ เอาล่ะ วันนี้ไม่กินข้าว กินกล้วยปิ้งก็ยังดีนะลูกรัก ปรากฏว่า กล้วยปิ้ง แองจี้ก็ไม่ยอมกิน งั้นกินนมละกัน อ้าวนมก็ไม่กินอีก ฮือ ฮือ มามี๊เริ่มเครียด บ่ายแก่ๆ ไข้แองจี้ก็สูงขึ้น สูงขึ้น เช็ดตัวยังไงก็ไม่ลง มามี๊เครียดหนักเข้าไปอีก ตัดสินใจ ไปโรงพยาบาลกันเถอะ ไปถึง พยาบาลวัดไข้แล้วตกใจ รีบพาแองจี้ไปเช็ดตัวโดยด่วน วันนั้นป้าหมอสุธีราไม่อยู่ เคสของแองจี้เลยถูกโอนไปให้อาหมอจันทร์จิรา ซึ่งใจดีมากๆ หมออธิบายว่า มันเป็นธรรมดาของโรคนี้ที่ไข้มันจะสูง แต่หลังจากน้องได้ยาต้านไวรัสไป 4 โดสแล้วน้องก็จะดีขึ้น แต่ณ ขณะนั้น แองจี้เพิ่งกินยาได้ 2 โดสเอง มามี๊บอกว่า ขอนอนโรงพยาบาลให้อุ่นใจหน่อยเถอะค่ะ กลัวแองจี้ไข้สูงแล้วชักแล้วมามี๊จะหัวใจวายตายไปซะก่อน คืนนั้นแองจี้ก็เลยได้นอนโรงพยาบาลด้วยอาการหมดสภาพอย่างที่เห็น คืนนั้นทั้งคืน ไข้สูงมากๆ พี่พยาบาลต้องมาคอยเช็ดตัวให้แองจี้บ่อยๆ แองจี้ไม่ยอมกินอะไรเลย ร้องไห้อย่างเดียว หลับๆตื่นๆอยู่อย่างนั้น จนตีสี่ แองจี้ตื่นขึ้นมาร้องอีก ทำไงก็ไม่ยอมเงียบ จนในที่สุดลองชงนมให้ อ๊ะ กินด้วยแฮะ สงสัยหิวจัดล่ะสิท่า พอได้นมแล้ว แองจี้ก็หลับไปถึงแปดโมงเช้า ตื่นมาแองจี้เริ่มอารมณ์ดี กินนมได้ พอสายๆพี่พยาบาลมาวัดไข้ เชื่อไหมว่า แองจี้ไม่มีไข้เลย อะไรไข้จะลดเร็วปานนั้นเนี่ย เมื่อคืนยัง 103F อยู่เลย แต่หมอก็ขอรอดูอาการอีกวันนึง เพื่อความชัวร์ วันนั้นทั้งวัน แองจี้ก็ซนๆๆ อยู่โรงพยาบาล ไม่เหมือนคนป่วยเลย จนหกโมงเย็น อาหมอก็บอก กลับบ้านเถอะแองจี้ หมอเวียนหัวไปหมดแล้ว แองจี้ได้กลับมาบ้านก็ดีใจใหญ่เลย มีคนมาเยี่ยมเยอะแยะไปหมด ทั้งๆที่โรคนี้เค้าไม่ควรจะมาเยี่ยมกัน แต่ทุกคนก็ทนคิดถึงแองจี้กันไม่ไหว หน้าห้องแองจี้ต้องมีหน้ากาก กับ เจลล้างมือตั้งไว้ แองจี้ก็มองทุกคนอย่างงง งง ทำไมต้องเอาอะไรมาปิดหน้าปิดตากันด้วยเนี่ย ???? วันเสาร์ที่ 6 แองจี้มีนัด follow up อีกทีเพื่อให้คุณหมอช่วยคอนเฟิร์มว่า หนูหายแล้วจริงๆค่า ... วันนั้นหนูเลยได้ไปซ่าต่อที่โรบินสัน คนเพิ่งหายไข้ เอาใจกันหน่อย พาไปกิน KFC แองจี้ดีใจ๊ ดีใจ มามี๊ให้หนูกินเฟรนช์ฟรายด์ ตั้ง สอง อันแน่ะ สำหรับผู้ใกล้ชิด ที่ได้หอม ได้ฟัด เจ้าแองจี้ วันนี้คุณได้ตรวจสุขภาพแล้วหรือยัง 555555555 ส่วนมามี๊แองจี้ รีบไปขอยาต้านไวรัสคุณหมอมากินทันที พอรู้ว่าคุณลูกเป็น แม่มันก็มีอาการขึ้นมาทันที ทั้งปวดหัว ตัวร้อน คลื่นใส้ อาเจียน เวียนหัว ครั่นเนื้อครั่นตัว พยาบาลวัดไข้ บอกว่า คุณไม่มีไข้เลยนะคะ ก็ยังยืนยัน เดี๋ยวมันก็มีค่ะ ยังไงดิชั้นต้องติดแน่ๆค่ะ ไม่ต้องเทสต์อะไรแล้ว ขอยาต้านไวรัสมากินเถอะค่ะ ยืนยัน นั่งยัน นอนยัน จะเอายาต้านไวรัสมากินให้ได้ จนคุณหมอก็จ่ายยาให้ เอ๊า อยากกินก็กิน พอได้ยามากิน ปรากฏว่า ห้านาทีแรกที่กินยาเข้าไป อาการ ปวดหัว ตัวร้อน อาเจียน เวียนหัว หายเป็นปลิดทิ้ง แหม ยาเค้าดีจริงๆ !!! เอ๊ะ หรือหมอยา ให้ยากล่อมประสาทชั้นมาเนี่ย สรุปนี่เป็นโรควิตกจริตไปเองใช่มั๊ย 55555   Create Date : 08 มีนาคม 2553 6 comments Last Update : 9 มีนาคม 2553 0:13:32 น. Counter : 1005 Pageviews. Share Tweet

Angie - I'm glad you are feeling well again. It's not fun to be sick, but I hope you are having fun again. I see in the pictures a little girl who looks happy, strong and nearly ready to walk and talk. Love, Daddy P.S. We have KFC in Corvallis!!!   โดย: Daddy IP: 128.193.92.208 9 มีนาคม 2553 2:34:21 น.

Angie..Hope you are better now....MOmy too...So cute..see the pictures her very strong and eat so much think fat soon... Love...Pa kampung   โดย: Strong... IP: 124.157.185.179 9 มีนาคม 2553 21:19:21 น.

ต๊ายหลานชั้นติดหวัด รูปแรกตอนอยู่โรงพยาบาลนี่น่าสงสารที่ซู๊ด หมดแรงเลย ขอให้มีภูมิคุ้มกันแล้วไม่เป็นอีกนะจ้ะ   โดย: ป้าอิ๋ว IP: 83.110.195.92, 86.96.227.91 11 มีนาคม 2553 1:39:25 น.

มานอนโรงหมอไม่เรียกนะ จะไปเฝ้าให้ ไหน ๆ ตอนนี้หายแล้วก็ดีละนะมู๋จี้เอ๊ย อย่าเป็นอะไรอีกน๊า.... ว่าแต่ แม่ของนู๋นี่ รอดมาได้ไง   โดย: มด IP: 124.157.191.28 16 มีนาคม 2553 22:06:59 น.

เฮ้อ สงสารเจ้าตัวเล็กจริงๆเลย ดูสภาพตอนแองจี้นอนโรงพยาบาลแล้วน่าสงสารมากเลย เหมือนคนไข้อนาถายังงัยก็ไม่รู้ ดีใจจ้าที่หายแล้ว แล้วที่สำคัญไม่เอาไปติดมามี๊ด้วยสิ คิดถึงทั้งสองสาวมากๆ เลยจ้า   โดย: Apfelsine 19 มีนาคม 2553 4:18:30 น.

แฮปปุรี่เบิร์ดเดย์หลานเลิฟ ^^   โดย: มด IP: 124.157.191.28 24 มีนาคม 2553 21:22:55 น.