ย้อนดูวันที่ 3 ประตูสวรรค์ - ล่องเรือทะเลสาบ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nongmalakor&month=05-2015&date=05&group=12&gblog=41

วันอังคารที่ 14 เม.ย.58

วันนี้ยังตื่นเช้าเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าคืนนี้ไม่ได้ย้ายโรงแรมแต่ต้องรีบไปขึ้นกระเช้าที่ อช.จางเจี่ยเจี้ยแต่เช้า เพราะคิวยาวมากไกด์บอกถ้าเราออกเร็วก็จะได้ไม่รอคิวนาน

มาดูสภาพห้องเมื่อคืนก่อนครับ อย่างเละ

บรรยากาศยามเช้า ถ่ายจากห้องที่ผมนอนครับ

เวลา 06.30 น.ก็ลงมากินข้าวเช้าที่โรงแรม เป็นบุฟเฟ่ต์ มีอาหารพื้นเมืองเยอะแต่กินอะไรไม่ค่อยได้กินกันตายไปก่อนแล้วกันครับ

เจ็ดโมงเช้าล้อหมุน จากโรงแรมไปยัง อช.อู่หลิงหยวน-จางเจียเจี้ยประมาณครึ่งชั่วโมงครับ

เจ็ดโมงครึ่งเราก็มาถึง อช.รอไกด์ซื้อบัตรเข้าตรงนี้

ได้บัตรแล้วก็ลุยโลด

ผ่านด่านมาได้ก็เริ่มเดินกันครับ

ตามป้ายไป ดูไม่เป็นหรอกครับเดินตามไกด์อย่างเดียว 

เดินมาประมาณกิโลนึงมั่งก็มาถึงตรงนี้

เดินต่อไปอีกประมาณสองกิโล ก็มาถึงตรงนี้ต้องเดินขึ้นบันไดไปอีกไกลเลยมีที่พักให้เป็นระยะ ถ้าใครเดินไม่ไหวจะมีเกี้ยวไว้บริการ คนละกี่หยวนแล้วจำไม่ได้

ส่วนกรุ๊ปผมเดินโลด นี่แค่เริ่มต้น

เดินพอหอบ ก็มาถึงจุดต่อคิวขึ้นรถไปยังจุดนั่งกระเช้าขึ้นไปชม อช.

คิวยาวโพด

รถบัสท้องถิ่นคันนี้ที่จะพาเราไปยังกระเช้า

นั่งประมาณครึ่งชั่วโมงได้ครับ จะผ่านหมู่บ้าน ขึ้นเขาลงห้วยมีครบทุกลูกแบบ เวลา 10.30 น. ก็มาถึงจุดขึ้นกระเช้า

รูปนี้ตั้งใจถ่ายไส้กรอกไม้ละ 10 หยวน แต่ดันโฟกัสผิดได้เป็นรูปจุดขึ้นกระเช้าแทน 

กว่าจะได้ขึ้นกระเช้าก็ประมาณเที่ยงได้ เรื่องต่อคิวต้องทำใจนะครับคนเยอะจริงๆ

ได้ขึ้นกระเช้าแล้ว เย้...

นั่งประมาณ 15 นาทีไม่ไกลครับ ก็มาถึงจุดแรก กำแพงธรรมชาติก็ลงเดินชมวิวก่อน

นักท่องเที่ยวมึดฟ้ามัวดิน 555

หลังจากเดินไปถ่ายรูปกำแพงธรรมชาติเสร็จ ก็เดินไปอีกประมาณ 800 ม.เพื่อรอรถบัสท้องถิ่นไปกินอาหารมื้อเที่ยงที่จุดพักรถ

เรากินอาหารร้านนี่แหละครับ ดูคนก่อนทุกทัวร์ต้องแวะมากินที่ร้านนี้

ไม่ได้ถ่ายรูปอาหารมานะครับ เป็นอาหารพื้นเมือง ให้กับมาประมาณ 8 อย่าง มันๆเลี่ยนๆตามแบบฉบับเค้าละครับ มีปลานึ่งมั่งที่อร่อยแต่ก้างเยอะมาก หลังจากอิ่มเสร็จ ไกด็ก็พาเดินไปชมจุดไฮไลน์ที่ อช.อู่หลิงหยวนโด่งดังจากเรื่องอวตาร

จากร้านอาหารเดินไปประมาณกิโลครึ่งได้ ก็มาถึงจุดชมวิวจุดแรก มันยิ่งใหญ่มาก

จากจุดนี้ก็เดินไปเรื่อยๆ ประมาณเท่าไหรไม่รู้แต่เดินเพลินมากสวยจริงๆ ก็มาถึงอีกจุดหนึ่ง

มีจุดให้ถ่ายรูปตลอดทาง

แล้วก็มาถึงสะพานหนึ่งในใต้หล้าหรือเทียนเสี้ยตี้อีเฉียว

มาถึงตรงนี้ก็ค่อนทางแล้วครับ เดินต่อไปเรื่อยๆ

แล้วก็เดินมาถึงสะพานตรงนี้

เดินต่อไป

แล้วก็มาเจอเจ้านกในเรื่องอวตาร เสียตังค์ถ่ายรูปด้วยนะเสียดายไม่มีเวลาถ่ายป้าไปก่อนแล้วกัน 555

จากจุดตรงนี้เดินไปอีกหน่อยก็มาถึงจุดขึ้นรถอีกจุดแล้วครับ ลา อช.อู่หลิงหยวนด้วยภาพนี้แล้วกันครับ

หลังจากนั้นก็เดินต่อประมาณ 800 ม.ก็มาถึงรอคิวลงลิฟต์แก้ว

บัตรลงลิฟต์แก้ว ไม่อยากบอกว่ายืนรอคิวลงลิฟต์แก้ว 4 ชั่วโมงครึ่งไกด์บอกถ้าช่วงวันหยุดยาวของจีน เคยรอนานสุด 10 ชั่วโมง บ้าไปแล้ว

ยืนนิ่งตากแดดตาก-ลม อัตราเฉลี่ยการขยับประมาณ 0.1 ม.ต่อชั่วโมง

แล้วก็มาลงลิฟต์จนได้ ลิฟต์มีทั้งหมด 3 ตัว ตัวนึงรับได้ประมาณ 30 คนแต่วันที่ผมไปซ่อมไป 2 เหลือแค่ตัวเดียว งานเข้าครับ

เข้ามาในลิฟต์แก้วแล้ว

รอคิวสี่โมงครึ่ง ใช้เวลาลงลิฟต์ไม่ถึงสองนาที ก็มาถึงข้างล่างแล้วครับ

นี่ไงครับลิฟต์ที่รอสี่ชั่วโมงครึ่ง

ลงมาก็ถ่ายรูปกันหน่อย ขออนุญาตเอารูปเพื่อนทริปที่ไปด้วยกันมานะครับชอบกลุ่มนี้ น่ารักดี เป็นเพื่อนกันมาเที่ยวด้วยกันตลอด

หลังจากนั้นก็นั่งรถไปเที่ยวอะไรก็ไม่รู้ ใกล้กันนั้นแหละเป็นถ้ำมั่งแต่ไม่ได้เข้าเลยเดินเล่นอยู่แถวข้างหน้า พอดีไปเจอไฮไลน์เข้าก่อนอย่างอื่นเลยหมดความตื่นเต้น เฉยๆอ่ะ 555

กรุ๊ปเราอยู่ตรงนี้ไม่นานก็นั่งรถกลับไปกินข้าวแต่ระหว่างทางผ่านอ่างเก็บน้ำจะเลาะริมเขาไปเรื่อย น้ำออกเป็นสีฟ้าสวยดีครับ

ประมาณยี่สิบนาทีก็มาถึง จุดจอดรถบัสท้องถิ่นแล้วเดินต่อไปยังรถบัสที่จอดรอเราอยู่ ประมาณ 800 ม.ได้จากจุดนี้

หลังจากนั้นก็นั่งรถเราไปยังร้านอาหาร เป็นหมูย่างสไตล์เกาหลีเป็นหมูสามชั้นจริงๆ เติมได้ไม่อั้น กินกับผักอร่อยไปอีกแบบ

ประมาณสองทุ่มก็กลับเข้าโรงแรมเดิมผมออกมาเดินเล่นซื้อของที่ร้านสะดวกซื้ออีกนิดหน่อยก็กลับเข้าไปนอนวันนี้เดินกันขาลากเลยครับ

สรุป วันนี้เที่ยว อช.อู่หลิงหยวนที่จางเจียเจี้ย ที่เดียวเลยครับใช้เวลาเดินทางจากโรงแรมไป อช.ประมาณยี่สิบนาที เดินจากทางเข้าจุดแรกรวมขึ้นบันไดประมาณ3 ก.ม.ใช้เวลาประมาณชั่วโมง รอคิวนั่งรถไปขึ้นกระเช้าประมาณชั่วโมงรถวิ่งไปยังกระเช้าประมาณยี่สิบนาที รอกระเช้าอีกประมาณชั่วโมง เดินชม อช.อู่หลิงหยวนระยะทางประมาณ 4 กม.ใช้เวลาเดินชม ถ่ายรูปไปด้วยประมาณชั่วโมงครึ่ง ต่อคิวลิฟต์แก้ว4 ชั่วโมงครึ่ง นั่งรถกลับอีก 20 นาที วันนี้เหนื่อยกับการรอคิว เดินเยอะมากแต่ไม่รู้สึกเหนื่อยมากเพราะอากาศเย็นสบาย(ประมาณ 8 องศา) ความสวยคุ้มค่ากับการได้ขึ้นไปชม แต่ถ้าใครขาไม่ดี ไม่แนะนำครับเดินอ้วกแน่ ทางขึ้นเขาตลอด การเที่ยวทัวร์จะพาไปขึ้นกระเข้าอีกด้านแล้วเดินไปลงลิฟต์แก้วอีกฝั่งไม่มีย้อนกลับ

ถึงจะเดินเยอะ คิวรอยาว แต่ประทับใจความสวยงามธรรมชาติของเค้าจริงๆถ้าให้ไปอีกคงคิดอีกนาน อยากบอกว่าถ้าใครไม่ได้ไปจะเสียดาย แต่ถ้าไปแล้วจะเสียใจ 555 ใครยังมีแรง ยังมีกำลัง มีเวลา แนะนำให้รีบไปครับ พอแก่ตัวแล้วอยากไปก็ไปลำบาก 

พรุ่งนี้ระเบียงภาพเขียน อีกวันกลับ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nongmalakor&month=05-2015&date=05&group=12&gblog=44

Create Date : 05 พฤษภาคม 2558
Last Update : 5 สิงหาคม 2559 13:04:27 น.		1 comments
Counter : 1293 Pageviews.
Share Tweet