เปราะบาง หากจิต คิดอ้าง
ความแข็งแรงห่าง ในแดนดวง
ตัวตนยึดคิดให้หนักหน่วง
จมในรอยบ่วง ที่ตรึงจิต

...มาแจมค่ะ ทักทายยามดึก .. ไอลมหนาว
มาจะเยือนยล

๐ บทกวี เพียงพอ ฤ กับความรัก
บทเพลงรัก เพียงพอ ฤ กับความฝัน
ภาพร่างฝัน เพียงพอ ฤ กับคืนวัน
ในเมื่อแต่ ละวัน แต่ละคืน (มันช่างยาวนาน)

......................................

ดึกดื่นข้ามคืน สวัสดิ์ ครับ

อ้าว!นึกว่าเป็นท่านหญิงนะคะ เห็นแต่งกลอนเก่ง กลายเป็นคุณอาลีอาไปได้ 555+หน้าแตกเลยแฮะเรา

อิอิ ไม่เป็นไร แตกแล้วก้เอาโลชั่นโปะหน่อยก็หายแตกแล้วเนอะ
เด๋วมาแอดไปเป็นเฟรนด์บล็อกนะคะ จะได้ไปมาหาสู่กันได้

หวัดดีค่ะคุณบัว..

ยามไกลกันหวั่นว่าจะลาลับ
คงเหมือนกลับตะวันหันไม่เห็น
เเม้เมฆขาวลอยล่องยังมองเป็น-
หน้าเธอเน้นยากนักจักทำใจ

................

สวัสดีค่ะคุณ..moonpeace

เเต่ละวันยาวนานกาลห่างเหิน
เส้นทางเดินเเสนไกลในความฝัน
เมื่อเราต้องสงสัยในสัมพันธ์
ผ่านคืนวันช่างยากลำบากจริง

................

สวัสดีจ้า คล้ายดาว

ว่าจะถามอยู่เเล้วเชียว เห้นเรียก ท่านหญิงท่านหญิง
เเต่ชอบไง 55 เลยไม่ถาม ปล่อยให้เรียกไปอิอิ
เเน่ใจหรอว่าเเค่โลชั่นก็หาย ฮา..

เดี่ยวตามไปที่บล็อกจ้า..

เห็นเเววตาเเห่งเธอเมื่อเจอนั้น
คล้ายว่ามันหล่นเร้นเส้นทางนี้
ขอบฟ้าร้างว่างเปล่าความเหงามี
ทุกนาทีเหมือนไกลไม่มีเธอ

ทั้งอยู่ใกล้กันมากเพียงฉากกั้น
เเต่เรานั้นห่างเหินเช่นเพลินเผลอ
เพราะความรักลดน้อยถอยนะเออ
ยามที่เธอเลือนเหมือนห่างลา
*********************
อารมณ์รักฝังลึกและหลบเร้น
ไม่อาจจ้องมองเห็นเช่นดั่งว่า
ต้องใช้กล้องส่องจิตพิจารณา
จะได้สบสายตาของหัวใจ

มันซุกซ่อนนอนทนอยู่ก้นบึ้ง
ต้องลึกซึ้งถึงกันถึงหวั่นไหว
อารมณ์หวั่นนั้นหรือใกล้ฤาไกล
จะซุกซ่อนรักไว้ให้ใกล้กัน

ใครคนหนึ่งบอกให้เป็นเช่นสายน้ำ
แม้ขีดซ้ำเหลือรอยบางแล้วจางหาย
หากเป็นแก้วก็คงแตกกระจาย
ถนอมกาย....จงตระหนัก...รักตัวเอง

ไม่มีใครทำให้เราเจ็บช้ำได้มากว่า...เราทำตัวเราเอง...
ถ้าเราไม่รักตัวเอง.....คนอื่นก็คงไม่รักเราเช่นกัน...

รักพี่เลิฟนะ....ชื่อพี่ก็แปลว่า "รัก" อยู่ล้วนิ....
อากาศเริ่มหนาว....เริ่มบ้าไม่ค่อยออกง่ะ...เลยมาแนวธรรมะซะเลย...กร๊ากกกกก

อ้าว !!! เพิ่งเห็นว่าคุณพันคมกลับมาแล้ว.....
นึกว่าจะมาวันจันทร์ซะอีก.....

ยินดีต้อนรับกลับสู่มหานครอันแสนยุ่งวุ่นวายนี้ค่ะ....

เปราะบาง...
อืมม กลัวขาดนะคะ พี่เลิฟ

คิดถึงจังค่ะ

อารมณ์รักฝังลึกและหลบเร้น
ไม่อาจจ้องมองเห็นเช่นดั่งว่า
ต้องใช้กล้องส่องจิตพิจารณา
จะได้สบสายตาของหัวใจ

มันซุกซ่อนนอนทนอยู่ก้นบึ้ง
ต้องลึกซึ้งถึงกันถึงหวั่นไหว
อารมณ์หวั่นนั้นหรือใกล้ฤาไกล
จะซุกซ่อนรักไว้ให้ใกล้กัน

หากซ่อนรักหลบเร้นไม่เห็นหน้า
คงมิกล้าเผยนัยด้วยใจหวั่น
รักเอยรักลึกซึ้งยังดึงดัน
ปล่อยใจฝันหลีกลี้หลบหนีรอย

ด้วยเเม้ยังชิดใกล้กลัวใจเพ้อ
คอยเสนออกไปพาใจหงอย
ซึมเหม่อหามองเขาพาเหงาคอย
สักเล็กน้อยขอเปรยหรือเผยนัย

ขอบคุณที่เเวะมาค่ะคุณพันคม

รักแม้เป็นสายน้ำที่ลามไหล
มิหวนคืนเยื่อไยอาลัยผ่าน
เมื่อไปแล้วไม่ย้อนอาวรณ์วาร
จึงยากสนรักสองให้ครองกัน

งงๆนิปอมเอ้ย...........พี่ละมั่วตลอดเเระ
ขอบคุณที่รักกันจ้า...

ดีจ้าพู คิดถึงเหมือนกันน๊า

เ ป รี ย บ เ ป ร า ะ บ า ง ช่ า ง ค ล้ า ย ส า ย ใ ย เ ยื่ อ
ป ร ะ ห นึ่ ง เ ห ลื อ ลี บ เ ล็ ก สิ้ น เ ส ก ส ร ร ค์
ค อ ด กิ่ ว เ กิ น กำ ลั ง ห ยุ ด ยั้ง ยั น
ซ้ำ ยั ง สั้ น ห วั่ น ห ว า ด แ ท บ ข า ด ใ จ

บ า ง ก ร อ บ เ ป ร า ะ เ พ ร า ะ ไ ร ? ไ ฉ น ห น อ
ห รื อ ด้ ว ย ท้ อ เ พ ร า ะ พ ล อ ย ใ จ ล อ ย ไ ห ล
เ ห ง า...เ ศ ร้ า...ซึ ม...โ ศ ก ศั ล ย์... ทุ ก วั น ไ ง
กำ ลั ง ใ จ จึ่ ง ถ อ ย ถ ด ท ด แ ร ง ก า ย

ต้ อ ง เ ห ยี ย ด ยื น ฝื น ฝ่ า เ ง ย ห น้ า สู้
รู้ ทั้ ง รู้ เ รื่ อ ง ร า ว ล้ ว น ห ล า ก ห ล า ย
เ ก็ บ สิ่ ง บ ว ก เ บิ ก บ า น ที่ ผ่ า น ก ร า ย
เ ส ริ ม แ ร ง ก า ย กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ แ ก ร่ ง พ อ


เข้มไปป่ะ ???? ........ เปลวอัคนีมีครบทุกรสนา .....

อย่าลืมนะ ..... เก็บแต่สิ่งบวก ..... จดจำแต่สิ่งดี .....
หัวใจที่เปรียบเสมือนแผ่นกระจก ก็จะแปรเปลี่ยนเป็น ...

.............. หัวใจหินอัคนี

แน่ะ กำลังซึ้งๆ ไฟอัคคีแล่บเข้าเฉยเลย หายซึ้งหม๊ดดดดด ...

สบแววตาเมินหมางอ้างว้างนัก
สิ้นแววรักเลิกหวงความห่วงหา
เหลือเพียงรอยชอกช้ำและน้ำตา
ทั้งหนาวเหน็บเจ็บอุราน้ำตาริน

สวัสดีค่ะคุณอาลีอา สบายดีนะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ เอากลอนมาแจมนิดหน่อยค่ะ

พี่ไม่รู้จะพูดคำไหนดี
บางครั้ง เรื่องราวของชีวิต ก็เหมือนละคร
สุขทุกข์ ปะปนกันไป
บางครั้งหัวเราะ บางครั้งร้องไห้


เวลาของความสุข มีไม่ยาวนัก
หากไม่รักษาไว้ มันก็จะ จบลงด้วยความเจ็บปวด
ไม่รู้ เราหรือเขา ที่เจ็บกว่ากัน

เราก็บอกว่าเราเจ็บ
แล้วเรา เคยคิดบ้างไหม ว่า เขาก็เจ็บ
หรืออาจจะเจ็บมากกว่า

เฮ้อ....ไม่อยากให้ใครเจ็บ
ไม่อยากให้ใครผิดหวัง
แต่ถ้าการเจ็บของเรา คือความสุขของเขา
คนที่เรารัก....เราควรจะเจ็บไหม
เขาหลอกเราหรือเปล่า....ถ้าเขาหลอกควรจะหักใจ
แต่ถ้าเขาไม่ได้หลอก..แต่ทำในสิ่ง ที่เรา ต้องการไม่ได้ล่ะ
ควรจะเจ็บหรือ..
"รักไม่ได้...ไม่ใช่ไม่รักนะ" แค่รู้ว่าเขารักเรา
เป็นความรักที่จริงใจ
กับความรับผิดชอบบางอย่าง จะให้เขาเลือกอะไร

ขอโทษนะ ที่เขียนยาวขนาดนี้

สวัสดีค่ะ คุณอาลีอา
วันนี้รู้สึกดีเป็นพิเศษ กับไอหนาวระลอกแรก มีความสุขกับวันดีๆ นะคะ

แสงสว่างข้างในหัวใจนั้น
ไม่มีวันมอดดับลับลงได้
เพียงแต่หมั่นเติมหวังกำลังใจ
และเติมไฟให้ตนบนมรรคา-

ต่างก้าวย่ำล้ำล่วงทุกช่วงเผชิญ
สุกสนานเพลิดเพลินเกินสรรหา-
และบ่อยครั้งเปลี่ยวเหงาเศร้าอุรา
มีผ่านมา..ลาไป..ไม่คงทน

เฉกฤดูผันเปลี่ยนเวียนบรรจบ
จึงมีพบมีจากยามพรากหม่น
เหมือนทุกสิ่งเต้นล่อหยอกล้อตน
แล้วจะพ้นผ่านหายเมื่อปลายทาง

โรแมนติกจริงๆ ครับ

ร้อยกรองที่สละสลวยภาษาสวยงาม ต้องที่นี่เลยครับ
ที่บ้าน อาลีอา
..........................................
ภูมิใจคนไทยครับ

สวัสดียามดึกค่ะ แวะมาเยี่ยมยามดึก เข้านอนแล้วยังคะ คืนนี้อากาศหนาวเย็นมาก ระวังรักษาสุขภาพนะคะ หลับฝันดีค่ะ

ยํ ลทธํ เตน ดุฎฐพพํ

ได้สิ่งใด พึงพอใจในสิ่งนั้น

มีความสุขในชีวิตด้วยความพอเพียงและพอใจ ตลอดไป..นะคะ



ระยะนี้ ปอป้า ผลุบ ๆ โผล่ ๆ หน่อย..นะคะ งานราษฎร์-งานหลวง....เพียบ
อากาศหนาว ปอป้ามีความสุขมากมาย เพราะคุณป่วนไม่ชอบอากาศเย็น ๆ
หน้าร้อนเป็นทีของคุณป่วน ส่วนหน้าหนาวเก๊าะเป็นทีของปอป้า
ทีใคร..ทีมัน...นิ...อิ อิ

คนที่ไม่ชอบหน้าหนาว ก็ระวังรักษาสุขภาพด้วย..นะคะ

คิดถึงเสมอ..ค่ะ

หนาวมั้ยจ๊ะ อากาศแบบนี้นอนห่มผ้าหนาๆเน้อ

ทั้งอยู่ใกล้กันมากเพียงฉากกั้น
เเต่เรานั้นห่างเหินเช่นเพลินเผลอ
เพราะความรักลดน้อยถอยนะเออ
ยามที่เธอเลือนเหมือนห่างลา

***

เมื่อความรัก ถอยร่น หล่นเร้นหนี
จะหาความ เปรมปรีด์ ที่ใดหนา
เมื่อใจที่ เคยอุ่น และคุ้นมา
แปรเปลี่ยนเป็น เย็นชา ได้สาใจ...

ณ ปลายฉัตร

สวัสดีค่ะคุณอาลีอา
เพิ่งได้แวะมา อย่าเพิ่งเคืองกันนะคะ
ฉัตรแวะมาแอดคุณอาลีอาไว้เลย จะได้ไม่ลืมเส้นทางที่จะเดินมาที่นี่
กลอนเศร้า...
แต่ฉัตรชอบกลอนเศร้าๆ ค่ะ
เลยขอร่วมวงนักกวีที่นี่ด้วยบทนึง
ไม่ได้เรืองอย่างไร โปรดให้อภัยมือใหม่หัดขับด้วยนะคะ อิอิ

คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ

^ ^

เมื่อความรัก ถอยร่น หล่นเร้นหนี
จะหาความ เปรมปรีด์ ที่ใดหนา
เมื่อใจที่ เคยอุ่น และคุ้นมา
แปรเปลี่ยนเป็น เย็นชา ได้สาใจ...ณ ปลายฉัตร

คงหมดสิ้นเเล้วสุขเมื่อทุกข์กล้ำ
เส้นทางช้ำทอดผ่านสะท้านไหว
คนเคยรักร้างลามาเปลี่ยนไป
ปลิดเยื่อใยร่ำโหยล้าโรยเเรง........อาลีอา

ดีจ้า..คล้ายดาว
หนาววววมากๆๆจ้า...หนาวๆแบบนี้ อยากกินเป็ดตุ๋นเนอะ 555

...................

สวัสดีค่ะป้า

พักผ่อนบ้างนะคะ..อย่าหักโหมมาก
ดีจังคุณป่วนไม่มารบกวนช่วงนี้55 เเต่เลิฟหนาวมากค่ะ
ไม่ชอบหน้าหนาวเอาเลยอ่ะ

....................

คุณกิ่ง..ขอบคุณที่มาเยื่ยมค่ะ
ดูเเลตัวเองด้วยนะคะอิ อิ

.....................

คุณพันวัตต์..
ชมเกินไปแล้ววว ลีอาลอยเลยอ่ะ 555


......................

อ้อมแอ้ม..สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มาทักมทายค่ะ..สงสัยคงไม่ทันเเล้วมั่งรางวัลอ่ะ
555 มัวช้าอยู่

.........................

รณบุตร สุดสะเหล่อ สวัสดีค่ะ

โรเเมนติกจริงหรอค่ะ 5 5 5

พี่เปลวอัคนี สวัสดีค่ะ...

ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ อ่านเเล้วซึ้งมากๆค่ะ
รับรู้ได้ค่ะ ว่าพี่หมายความว่าไง..ขอบคุณจริงๆนะคะ

คุณกิ่ง..

มีควมาสุขมากๆนะคะขอบคุณที่เเวะมาทักเสมอค่ะ

.................

คุณสุนันยา..

มาบ่นอะไรยืดยาวจ๊ะ บ่นเป้นคนเเก่ไปได้เฮ้อ
รึเเก่เเล้วจริงๆ 5 5 5
ไม่ต้องห่วงน๊า เอาตัวรอดได้จ๊ะอิอิ

.................

คุณวลีฯสวัสดีค่ะ

ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆค่ะ
เพราะจนเขียนตอบไม่ถูกเลยอ่ะ

ถนอมสุขภาพด้วยนะคะ..

ดีใจที่คุณอาลีอาชมค่ะ

แวะมาส่งเข้านอน
ขอให้ปลับฝันดีนะคะ ^ ^