สวัสดีครับ แวะมาทักทายครับ

ฟ้าเวิ้ง...เคยว้าง ก็จางจาก
ไร้ซาก...รอยจาง สว่างไสว
ครึ้มฝน...ครึ้มฟ้า ให้อาลัย
มองหมาย...ไม่เห็น หนาวเย็นลม
พระพาย...โชยพัด สะบัดพลิ้ว
ฝนปลิว...หวิวหวั่น จะฝันขม
กบร้อง...งึมงำ ครางระงม
ชู้ชม...อยู่ไหน ไม่เห็นเงา

เวิ้งไหน ..

ชะแว้บ....มาอ่านกลอนเพราะๆของพี่สาว

ข้าน้อยเขียนเป็นแต่กลอนบ้าบอคอแตก....ไม่ก็โคลง ๓ หยาบคาย....

แบบดีๆเขียนไม่เป็นง่ะ

เพียงสายลมพรมลวงผูกบ่วงรัก
กว่าประจักษ์แจ้งจิิตว่าผิดเขลา
ก็ได้รู้แท้นั้นมันเพียงเงา
ที่คลอเคล้าเย้าหยอกคอยหลอกลวง

สวัสดีค่ะ

กลางฟากฟ้าเวิ้งว้างดูเหงาหงอย
อยากย้อนรอยคืนกลับมิลับเหลียว
ย้อนรอยรักรอยอดีตฝังกรีดเกรียว
ดุจคมเคียวเกี่ยวขาดสวาทวาย

ความเวิ้งว้างกลางนภาขอบฟ้ากว้าง
ดุจทรวงร้างรักเศร้าเขาห่างหาย
เหลือแต่ความอ้างว้างและเดียวดาย
ใจสลายโศกสลดรันทดตรม

สวัสดีค่ะคุณอาลีอา มาแจมด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขกับงานกลอนนะคะ

เที่ยงคืนกว่าๆ สวัสดิ์ ... ของวันสบายๆๆๆๆ

แว๊ะมาทักทายกันครับ ...

.........................

๐ เคว้งคว้างล่องลอยในดาราจักร
ไร้รูปลักษณ์รังสีที่แผ่ร้อน
หาหลักฐานส่องเห็นในกลุ่มก้อน
เพียงตะกอนโคจรรอบจักรวาล

..............................

ฝันดีครับ ... ถ้ากำลังฝันอยู่

สวัสดีดึกๆครับ

ขยันแต่งกลอนจังค่ะ แต่ละบทใช้เวลานานมั้ยคะ หรือแล้วแต่บทกลอน???

ระลอกคลื่นถาโถมเข้าโลมฝั่ง
หาดทรายยังต้านรั้งทุกครั้งหน
เเม้เกลียวซัดเซซวนคราป่วนปน
ก็ยอมทนถึงทุกข์เข้ารุกราน

ยามลมเลพัดพลิ้วปลิวสะบัด
ละอองพัดเม็ดปรอยถึงรอยผลาญ
ความหม่นมัวทั่วทอดตลอดกาล
ยังความผ่านเผยเห็นว่าเป็นไป

.............

เเจมเเบบงงๆค่ะคุณวลี 55

โดย: อาลีอา วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:19:07:42 น.

จะโศกเศร้าอาลัยถึงใครนั้น
มิเว้นวันอาวรณ์เกินถอนเหนี่ยว
ฉุดรั้งอกใจกลั้นเพื่อฝั้นเกลียว
รวมหนึ่งเดียวสองรักเพื่อถักทอ

สานสายใยยังอยู่ครองคู่สร้าง
อย่าเลือนร้างเเลกลับไปลับหอ-
ห้องใจเขามากล้นคนเคียงคลอ
เราคงก่อเเค่ก่ายเหลือหายใจ

..........

5 5 5งงๆอีกแล้วครับทั่น

โดย: อาลีอา วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:19:14:16 น.

เพรงฝนพรำแว่วผ่านถึงลานไผ่
ลมพัดไหวเวียนวนถึงบนสรวง
ดารดาษหมู่ดาวสกาวดวง
จันทร์ลอยล่วงหายลับไปกับกาล

ดวงวันเด่นโชนช่วงถึงห้วงฟ้า
หมู่เมฆาคว้างเคว้งบรรเลงขาน
ขับกล่อมโลกลึกล้ำเช่นตำนาน
เเสนชื่นบานยามเว็นหลบเร้นไป

ว่ายวนอยู่อย่างเดิมกาลเพิ่มกัป
วัฏฏะ นับนานส่งอสงไขย
ชีวิตว้างว่างเปล่าถึงคราวใด
เเตกดับได้ดั่งคิดอนิจจัง


.............
เเจมๆๆจ้า

โดย: อาลีอา วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:19:21:34 น.

สายนทีไหลหลากจำพรากแหล่ง
มิหวนเเข่งขันเด่นดั่งเช่นฝน
เมื่อผ่านเเล้วลาลับไม่กลับวน
ดุจใจคนห่างหายมากลายลา

จากเเล้วหนอรักนั้นเคยมั่นสู่
หนึ่งอนูใจนางยอมร้างกล้า-
เผชิญต่อชีวิตลิขิตมา
คนเดียวหนาลำพังไม่หวังใคร

........

โดย: อาลีอา วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:19:28:25 น.

เราต้องทนจำฝืนเพื่อยืนสู้
ใช่มัวกู่ร้องเพรีอกเรียกหาเขา
สองขาก้าวเดินทางเเม้ย่างเบา
จะมัวเขลารอคนอื่นสนใจ

ชีวิตเราของใครที่ไหนนั่น
อย่าเพ้อฝันนอนคอยเขาลอยใกล้
เข้มเเข็งเถิดยามที่ไม่มีใคร
หยัดยืนได้สองขาอย่าล้าเลย

...........




โดย: ป๊าด..ปานเว่ย IP: 125.24.72.216 วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:8:11:18 น.
แจมพี่สุนันยา

ชื่นชมอกชายที่มีรักมั่น
มิแปรผันเปลี่ยนผ่านเเม้กาลล่วง
ถึงโรคร้ายราวีฤดีดวง
ยังคิดหน่วงหนึ่งครองเพื่อสองใจ

เสียสละเลือดมียอมพลีร่าง
ต่อชีพวางเชื่อมคล้องวันผ่องใส
หากเเม้นมั่นคงรักสลักใน
ขอพบวันฟ้าใหม่สมใจปอง

.........
ถ้าบทกลอน จขบ.คือชีวิตจริง
คุณคือสุดยอดค่ะ นับถือมากๆ
เเละขอเป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: อาลีอา วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:7:57:05 น.
เเจมพันคม

ชื่นชมจากใจจริงใช่อิงอ้าง
บุรุษใจเเสนกว้างกว่าพร่างถ้อย
น้ำจิตใสสะเด็ดราวเม็ดพลอย
ยกนิ้วก้อยเเละโป้งสุดโต่งเอย

แวะมาชื่นชมอีกรอบค่ะ
คุณคือผู้ชายที่ดีมากๆจริงๆซึ่งหายากมากนะคะทุกวันนี้น่ะคะ
ข้าน้อยขอคาราวะ นับถือนับถือค่ะ


โดย: อาลีอา วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:19:45:10 น.

ความทรงจำครั้งเก่าคราเราสอง
สุขสมปองครองกันเมื่อวันเก่า
เเต่บัดนี้จำพรากต้องจากเรา
เหลือเพียงเงาเหงาใจยังใฝ่ครวญ

คิดขึ้นมาคราใดใจก็เจ็บ
สุดหนาวเหน็บบอบช้ำโศกกำสรวล
ล้าเกินเเล้วอกใครใยรัญจวน
อยากคืนหวนครวญหารักลาจร

หากทำได้เช่นคิดจะติดต่อ
ถึงเขาหนอคนนั้นภาพฝันหลอน
กลับคืนเถิดคนไกลใจรอนรอน
ขอรักย้อนก่อนสายเขาหายไป

ยินเสียงไหมคนดีที่คิดถึง
มีคนหนึ่งรำพันกับฝันใฝ่
ฝากสายลมเเสงดาวพราววิไล
บอกคนไกลกลับหน่อยฉันคอยรอ

จากคุณ : อาลีอา
เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 20:01:35
ถูกใจ : สุนันยา, moonpeace, กิ่งฟ้า, ตาเป๋า

สมาชิกบ้านนี้โต้กลอนกันสนุกจังค่ะ แสดงว่าอารมณ์ดี สุนทรีย์กันทุกคน

ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ แสดงว่าคุณอาลีอา เป็นคนใจเย็นแน่ๆเลย ใช่มั้ยคะ??

เวิ้งนั้น ...

แปลว่าสวรรค์รึเปล่า? ......



สวรรค์ยังยืนยันเช่นเดิมนะ

ยังรอรับทั้งสองเส้นทางอยู่.....

ชอบเป็นเพื่อนกับความเหงาแน่ๆ เลย

ครุ โหติ สคารโว
ผู้เคารพผู้อื่น ย่อมมีผู้เคารพตนเอง

มีความสุขในการดำเนินชีวิต ตลอดไป..นะคะ



มาบอกว่า...

คนบ้านโน้น กะลังแย่...แฮ่ ๆ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำตอบค่ะ

เห็นด้วยค่ะ ว่าทุกคนต้องมีทั้งตอนอารมณ์ดี และเสีย แต่คุณอาลีอาต้องอารมณ์ดีซะส่วนมากแน่ๆ เพราะกลอนแต่ละบทใช้ภาษาค่อนข้างสวยและอ่อนๆ เพราะถ้าอารมณ์ไม่ดีบทกลอนจะต้องออกมาดุๆกว่านี้แน่ๆ
ดีจังตอนนี้กำลังศึกษาธรรมะอยู่เหรอคะ ช่วยให้ใจเย็นขึ้นหรือเปล่าคะ

อ้อ... เพลงในบล็อกชื่อเพลงอะไรคะ เพระจัง ไม่ทราบว่าคนร้องคือ นรีกระจ่าง หรือเปล่าคะ