~~ รำพึง ถึงฟ้า~~ ๏ ฟ้าเศร้าโศกเสียใจอันใดฟ้า จึงน้ำตารินร่ายเปนสายฝน หรือเพราะฟ้าเสียใจเมื่อได้ยล มองเหนคนแย่งชิงกับสิ่งลวง ๏ อย่าสนใจพวกเขาเลยเจ้าฟ้า อย่ายอมเสียน้ำตาอย่าได้ห่วง กับคนสิ้นตริตรองสมองกลวง ด้วยแต่ช่วงชังชิงหนอสิ่งใด ๏ ต่อให้ฟ้าหลั่งรินจนสิ้นหยด พวกเขลาคดหาสำนึกรู้สึกไม่ หรือแม้ฟ้าร่ำหยาดเเทบขาดใจ คนจัญไร..!!เถื่อนถ่อยมิน้อยลง ๏ หยุดสะอื้นเถิดฟ้าด้วยข้าหวัง เปรี้ยงเปรี้ยงพังกระจุยเปนผุยผง ลั่นสะเทือนครืนครืนถึงผืนพง แวบแวบวาบผ่าลงคงโกรธา ข้าอยากเหนฟ้าใสไร้ขุ่นข้อง ไร้สิ้นหมองมัวหม่น-เฉกคนบ้า จากคนขาดสติเขลาเบาปัญญา เถิดนะฟ้าข้าวอนด้วยร้อนรน ๏ ข้ามิอาจทนเหนความเย็นเยือก เย็นจากเรือกไร่นาน้ำตาหล่น เหตุด้วยฟ้าร่ำไห้เสียใจตน จึงปล่อยล้นน้ำหลากมามากมาย..!! ๏ ขอเถิดฟ้าเมตตาเถิดฟ้าเจ้า แหล่งนาข้าวเจิ่งนองต้องเสียหาย หากฟ้ายังโศกาน้ำตาพราย คงวอดวายทั้งประเทศทั่วเขตเเดน๚ะ๛ ..........   Create Date : 28 กันยายน 2554 12 comments Last Update : 28 กันยายน 2554 19:23:43 น. Counter : 1278 Pageviews. Share Tweet

ชอบครับ   โดย: panwat 28 กันยายน 2554 15:33:23 น.

พี่อาลีอาอัพกลอนแปดแล้ว เย่ๆๆๆ ฉัตรขอเอาไปแชนะคะ ^ ^ คิดถึงค่ะ จุ๊ฟๆๆๆ   โดย: ณ ปลายฉัตร 28 กันยายน 2554 17:23:00 น.

เขียนเก่งจังเลยค่ะ   โดย: อุ้มสี 28 กันยายน 2554 21:22:37 น.

~โถมถั่ง...อีกครั้งแล้ว~ ๏ น้ำตาคนหลั่งไหลไปทั่วถิ่น ทั้งผืนดินน้ำซัดสะบัดไหว สายธาราผ่านล่องนองกรุงไกร โถมถั่งใส่ทั่วหล้าดั่งบาดาล ๏ กระแสสินธ์โกรธเคืองเรื่องใดฤา แม้นว่าคือโทษทัณฑ์หวั่นล้างผลาญ อย่าทำร้ายชีวิตปลิดวิญญาณ ให้รอนรานยากเร้นเช่นนี้เลย ๏ เหล่าประชาหม่นหมองน้ำนองหน้า ชลหลากมาทุกสิ่งเกินนิ่งเฉย วอดมลายหายสูญอาดูรเอย เกินจะเอ่ยคำถ้อยร้อยรำพัน ๏ ทุกผู้ชนทนร่ำระกำร้อง น้ำตานองเทวษทั้งเขตขัณฑ์ เมื่อ-นทีเคลื่อนถมจมจาบัลย์ เกินจะกลั้นรั้นสายนัยนา ๏ ขอเถิดฟ้าการุญอย่าขุ่นข้อง สุดสยองร้องลั่นขวัญผวา โคลนถล่มจมพังทั้งพารา อนิจจาฟ้าโกรธพิโรธใด ๏ วันนี้ฟ้าเอาคืนเกินกลืนกล้ำ พิบัติภัยตอกย้ำระส่ำไหว หยุดความเศร้าโศกาและอาลัย ที่เอ่อไหลท่วมท้นจมล้นธาร ~แม่ค้าหน้าหวาน~ ป.ล น้ำขอนุยาดนำกลอนมาแจมด้วยนะค่ะ พี่เลิฟ จุ๊ฟๆๆๆ   โดย: แม่ค้าหน้าหวาน IP: 61.90.36.27 28 กันยายน 2554 22:59:38 น.

ครหาว เสยฺโย วิญฺญูหิ ยญฺเจ พาลปฺปสํสนา วิญญูชนตำหนิ ดีกว่าคนพาลสรรเสริญ มีความสุขกับการเลือกรับแต่สิ่งที่ดี ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 29 กันยายน 2554 12:17:46 น.

ปริภูโต มุทุ โหติ อติติกฺโข จ เวรวา อนุมชฺฌํ สมาจเร อ่อนไป ก็ถูกเขาดูหมิ่น แข็งไป ก็มีภัยเวร พึงประพฤติให้พอเหมาะพอดี มีความสุขในการดำเนินชีวิตด้วยทางสายกลาง ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 30 กันยายน 2554 9:19:13 น.

สนาถา วิหรถ มา อนาถา จงอยู่อย่างมีหลักยึดเหนี่ยวใจ อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง ใช้หลักยึดเหนี่ยวใจด้วยสติและปัญญา ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 4 ตุลาคม 2554 10:45:13 น.

อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลลภํ มีตนที่ฝึกดีแล้วนั่นแหละ คือได้ที่พึ่งที่หาได้ยาก มีความสุขกับการฝึกฝนตนเองให้คิดดี พูดดี ทำดี ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 5 ตุลาคม 2554 11:17:58 น.

สีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา สีเลนะ นิพพุติงยันติ ตัสมา สีลัง วิโสทะเย คนจะมีสุขก็เพราะอาศัยศีล คนจะมีโภคทรัพย์สมบัติก็ต้องอาศัยศีล คนจะไปนิพพานได้ก็ต้องอาศัยศีล เหตุนั้นพึงชำระศีลของตนให้หมดจด มีความสุขกับการฝึกฝนตนในการรักษาศีล ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 6 ตุลาคม 2554 11:33:27 น.

อตฺตา หิ ปรมํ ปิโย อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา น นํ ปาเปน สํยุเช ตนแล เป็นที่รักอย่างยิ่ง จึงไม่ควรเอาตนนั้นไปพัวพันกับความชั่ว ดำเนินชีวิตด้วยความมีสติ ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 7 ตุลาคม 2554 12:09:10 น.

อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม เป็นที่รู้กันว่า ตนนี่แหละฝึกได้ยาก ขอให้มีความตั้งใจมั่นใจการฝึกตนได้ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 10 ตุลาคม 2554 10:31:59 น.

อัพเป็นด้วยวุ้ย...   โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ 10 ตุลาคม 2554 11:32:54 น.