“หิ้ว ม๋า น้อย”

คือ การออกเสียงมาจากคำว่า Humanoid

มีความหมายที่เข้าใจตามประสาเราๆ ท่านๆ คือ การแสดงท่าทาง หรือกริยาต่างๆ คล้ายคลึงกับมนุษย์

เพราะฉะนั้น ...หิ้ว ม๋า น้อย ของผมก็คือ

“การที่ผมชอบออกตระเวนไปเที่ยวเพื่อแสวงหาประสบการณ์และความทรงจำ และผมมักจะหิ้วเจ้าตุ๊กตาสุนัข หมา หรือ ม๋า (ที่ผมชอบออกเสียง) น้อยน่ารัก สองตัวของผมไปด้วยทุกครั้ง เพื่อที่จะได้ออกไปชม ชิม และช๊อปด้วยกันในทุกๆ ที่ที่ไป”

ด้วยเหตุนี้เอง จึงไม่แปลกที่วันนี้ เจ้าม๋าน้อยสองตัวของผม ที่ผมไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าเค้าเป็นแค่ตุ๊กตา เพราะในหลายๆครั้ง พวกเค้าก็มีกริยา ท่าทาง สีหน้าคล้ายกับผม ก็จะมีประสบการณ์ และความทรงจำ เยอะแยะมากมายเต็มไปหมด มาเล่าสู่กันฟัง หรือมาแลกเปลี่ยนกัน

เพราะผมเชื่อว่า ณ สถานที่ ที่หนึ่งที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ภาพของความทรงจำและประสบการณ์อาจจะไม่ได้เหมือนกันเสียทุกอย่างไป ก็เหมือนกับผมและม๋าน้อยสองตัวนี้ที่ผมหิ้วไปเที่ยวกับผมในทุกๆ ที่ ประสบการณ์และความทรงจำก็ไม่ได้เหมือนกันซักหน่อย

คุณไม่เชื่อ ...ในสิ่งที่ผมกำลังพูดอยู่ใช่ไหม!?

ถ้าไม่เชื่อลองติดตามภาพ และเรื่องราวของ “หิ้ว ม๋า น้อย” ดู แล้วคุณจะรู้ว่า

ชื่อ เปียกปูน

วันเกิด 16 สิงหาคม 2553

ลักษณะนิสัย กวนๆ ขี้เล่น ชอบหาเรื่อง

ลักษณะทางกายภาพ สีเทา หน้าอกขาว หัวโต ตัวใหญ่ ล่ำแต่นุ่ม ตาโต 

ชื่อ ลอนตาล

วันเกิด 4 พฤษภาคม 2554

ลักษณะนิสัย ยิ้มง่าย และใจดี

ลักษณะทางกายภาพ สีขาวล้วนทั้งตัว หูยาว จมูกโต ตัวนิ่มมาก

พี่เปียกปูน ก็คือม๋าที่จะมาบอกเล่าประสบการณ์และความทรงจำที่เกี่ยวกับอาหารการกิน เพราะเค้าคือผู้ที่ชอบแสวงหาที่ชิม ที่กิน อร่อยๆ หรือมีเอกลักษณ์ในแต่ละที่ ที่ได้ไปเที่ยวหรือเยี่ยมเยียน ในขณะที่ น้องลอนตาล ม๋าน้อยสีขาว ที่ตอนนี้สีเริ่มเปลี่ยนเป็นสีฝุ่นน้ำตาลก็เพราะความซุกซน อยากรู้อยากเห็นของมัน และชอบถ่ายรูปเป็นกำลัง ก็จะมาบอกเล่าเกี่ยวกับความน่าสนใจของสถานที่ที่ได้ไปเยี่ยมเยือนและสัมผัสมานั้น มีความน่าสนใจเพียงใด

.....

นมชมพู