***-- เอาไงดี --** ตามคำขึ้นต้นหัวข้อบล๊อคเลย เอาไงดี จะเขียนเรื่องอะไรดี เพราะมันอยู่ 108 พันเรื่องวนเวียนอยู่ในหัว อยากเขียน อยากเล่า แต่พอเอาเข้าจริงๆก็หาจุดเริ่มต้นไม่ได้ 55++ หายไปนานกับการเขียนบล๊อคด้วยเพราะว่า ติดภาระกิจอันยุ่งเหยิง ไม่เชิงถึงกับจิตตก แต่ก็พยายามจะปลงให้ตก อยู่ร่ำๆว่า มันคือชีวิตจริง เติมปรุงแต่งรสชาด ได้ ตามวาระและโอกาส ก่อนหน้านั้นคือบ่นนนนนนนนนนน เรื่องความอลเวง วุ่นวายกับลูกชายสุดที่ทั้ง 4 เวลาล่วงเลยมาจนถึงวันนี้ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นว่า อิแม่นกยังสู้รบปรบมือกับความโกลาหลทั้งหลายทั้งปวงได้เป็นอย่างดี ลูกชายทั้ง 4 เริ่มเปลี่ยนพฤติกรรมในทางบวก ทำข้อตกลงกันได้หลายอย่าง ไม่งุ่นง่าน หงุดหงิด ไม่เล่นเกมส์จนดึกดื่น ไม่เอาโทรศัพท์เข้าห้องนอนด้วย และก็ช่วยกันล้างส้วม อันนี้แม่ชอบที่สุด อย่างน้อยลูกๆจะได้สำนึกว่า มันคืองาน ที่ต้องรับผิดชอบร่วมกัน ช่วยกัน ก็ต้องช่วยกันล้าง 55++ เพราะมันเป็นงานพื้นฐานของชีวิตที่ทุกคนต้องทำ หลายวันที่แม่เหนื่อยหมดแรงมาจากที่ทำงาน ลูกๆช่วยกันทำกับข้าวแบบง่ายๆให้แม่กิน อย่างเช่นสปาเก็ตตี้ พาสต้า พี่แมทไม่ชอบหั่นหอม พี่กันหั่นหอมได้ดี พี่แรนดี้ไม่ชอบทำแต่ชอบเสริฟ์ เตรียมหาน้ำดื่ม จัดโต๊ะ ไอ้เก่ง ช่วยงานทุกอย่างที่พี่ๆเรียกใช้ นั่นไงล่ะ แม่บอกแล้วว่า --มันคือ พื้นฐานของชีวิต ลูกๆก็ยอมรับกันด้วยดี ที่สำคัญไม่วางมวยกันนะลูก การวางมวยมันเป็นการะละเมิด ล้ำเส้นซึ้งกันและกัน และบ่งบอกถึงความโง่เง่าของคนนั้น และแสดงให้เห็นด้วยว่าคนนั้นมีจิตใจที่ (เกือบ)จะบกพร่อง เพราะไม่รักและดูแลคนในครอบครัว ฉะนั้นคนๆนั้นก็จะไม่เป็นที่รักของคนอื่นๆด้วยเหมือนกัน ลูกๆบอกว่า แม่ด่าเจ็บ ด่าอะไรที่มันง่ายๆกว่านี้ก็ได้ พูดถึงเรื่องความเหนื่อย คงบอกเป็นตัวเลขหรือตัวอักษรถึงระดับความเหนื่อยไม่ได้แน่ๆ แต่ก็ยังภูมิใจและดีใจที่ยังมีงานทำให้เหนื่อย ขีดความสามารถเพิ่มขึ้น ถึงจุดหนึ่งที่เรียก -จุดตัน- งานต่างๆที่เจ้านายสั่งสอนมา ก็ทำได้แบบสบายๆไปแล้ว ก็ถึงเวลาที่ต้องขยับตัวเองให้ขึ้นไปอีกก้าว ก็คือ การเรียน เรียนอะไรก็ได้ที่มันสามารถเอามาใช้งานได้ ข้อสรุปของความเหนื่อยก็คือ การเรียนทำเบอเกอรี่ ในอนาคตเจ้านายคงขยายกิจการ เพิ่มสินค้าที่จะขายในร้านให้มากขึ้น แดนนี่เพื่อนร่วมงานอีกคนก็เรียนใกล้จะจบ แต่แดนนี่ไม่ชอบงานด้านเบอเกอรี่ ฉะนั้นงานนี้ก็ตกมาที่แม่นก ตอนนี้เพื่อเป็นการเสริมทักษะให้กับตัวเองก่อนที่จะลงเรียนจริงก็หัดทำอะไรต่อมิอะไรที่บ้านและที่ร้าน ลูกๆบอกว่า ---แม่ได้ของเล่นชิ้นใหม่แล้ว ป๊าปาคงปวดหัวมากขึ้น ถ้าแม่ทำอะไรต่อมิอะไรพัง 55++ มันเป็นเรื่องจริงที่แม่นกไม่ปฏิเสธ ว่า อิชั้นเป็นคนที่ซน อยู่นิ่งไม่เป็น ถ้านับมาอยู่บ้านนี้มา ทำอะไรของเขาพังไปแล้วมั่ง คงนับไม่ถ้วน ถึงยังไงสามีก็ยังบอกว่า ไม่เป็นไร ไอยังเลิฟยู ถ้ายูทำ(พัง)แล้วยูมีความสุข ไอก็จะตามซ่อมแบบนี้ไปเรื่อยๆจนกว่ายูจะเบื่อนั่นแหล่ะ ในความเหนื่อยก็ยังมีความน่ายินดีมาอีกหลายเรื่อง บ้านช่องห้องหอ ที่ต้องดูแล สวนผักกำลังงอกเงย ก่อนหน้านั้นทำท่าว่าจะตายแดดไปแล้ว เพราะฝนทิ้งช่วงไปนาน สวนหน้าบ้านก็เกือบสมบูรณ์ เหลือแค่ปลูกดอกไม้อีกไม่กี่อย่าง แต่รอให้ถึงช่วงเดือนกันยาซะก่อน งานนี้ก็ถือว่า คุ้มค่าเหนื่อยและคุ้มค่ากับการรอ เพราะเราลงมือทำเองอีกแล้ว เหนื่อยจังแต่ตังส์อยู่ครบ ก็ยังใจชื้น ความเหนื่อยอีกครั้งเมื่อต้อง(เกือบ) ทะเลาะกับลูกสาว เพราะความเหนื่อย และความต่างของวัฒนธรรม ทำให้อารมณ์มันกระทุ้ง แต่ท้ายที่สุดเราก็หาข้อสรุปกันได้ว่า สงบสยบอะไรก็ได้ ต้องปล่อยให้เธอเรียนรู้ชีวิตโลกภายนอกด้วยตัวของเธอเอง เราแค่ดูอยู่ห่าง ๆ สามีบอกว่า มันเป็นเจนเนอเรชั่นของคนที่นี่ เมื่อโตอีกวัยพ่อแม่ก็คือ คนนอก พ่อแม่มีหน้าที่สั่งสอน ส่วนลูกฟัง หรือ เชื่อ คำสอนๆนั้นหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเขา เขามีสิทธิ์ ไม่ หรือ ใช่ อย่าได้ไปทุกข์ร้อน เขาต้องจัดการกับชีิวตของเขาเอง เออหน่ะฝรั่งไง คนไทย ถือว่า การเชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ก็ถือว่า เป็นหน้าที่ที่ควรจะทำ แต่ก็ก็ยังดีอย่างน้อย ความเหนื่อย 1 อย่างก็หลุดไปจากมือ รอรับความเหนื่อยอีกตอนต่อไป ไม่ว่าจะยังไงก็ยังยิ้มสู้ ไว้ต่อสู้กับความเหนื่อยอีกตอนต่อไป   Create Date : 24 พฤษภาคม 2554 17 comments Last Update : 24 พฤษภาคม 2554 3:03:59 น. Counter : 1275 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีจ้า ใช่แล้วหายไปนานเลยเนาะ แต่ก็เข้าใจนะพี่ก็เป็นแบบนี้แหละบางทีมันอยากเขียนหลายๆเรื่องจนไม่รู้จะเขียนอะไรดี สบายดีกันทุกคนนะจ๊ะ รู้สึกแม่นกจะสวยวันสวยคืนเลยนะเนี่ยเดือนที่แล้วสาละมีพี่ชวนไปเที่ยวเบลเยี่ยม ก็พอดี ไม่สบายเลยอดไว้คราวหน้าก่อนอิๆๆไม่พลาดแน่เลย นี่ไงล่ะแม่นกที่พี่คิดสับสนเรื่องการจะใช่ชีวิตที่นี่ หรือที่ไทยเพราะพี่รับเรื่องแนวทางการเลี้ยงลูกของฝรั่งไม่ได้หลายอย่างมันขัดกับบ้านเรา คือการที่ให้อิสระกับเขา พี่รับไม่ได้นะที่ว่า พอวันนึงเขาโตพอ พ่อแม่ก็คือคนอื่น แฟนพี่ก็บอกว่าสักวัน ก็ต้องคิดแบบนี้แต่พี่ยอมไม่ได้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นเจ้าชีวิตเขาหรอกนะ แต่ความเคารพและเชื่อฟัง เพื่อให้มีสติที่จะคิดให้รอบคอบมากขึ้น ไม่ใช่เรียนรู้จากตัวเองทั้งหมดด้วยประสบการณ์จริง เพราะถือว่าพ่อแม่เป็นคนอื่น แล้วบางสิ่งบางอย่างที่พ่อแม่เห็นว่ามันไม่เหมาะจริงๆ วัฒนธรรมไทย มันช่วยได้ไง แต่ของฝรั่งคือ ให้อิสระเต็มที่ แม้แต่เรื่องเซ็กซ์แฟนพี่ว่า วันนึงลูกสาวอาจจะต้องพกถุงยาง เป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่น พี่ถึงเป็นบ้าอยู่กับการคิดกลับไปกลับมาอยู่นี่ไง เพราะพี่ยังมั่นใจในวัฒนธรรมไทย แล้วพี่เลี้ยงลูกไม่ใช่ตามใจหรือปล่อยปละละเลย หรือว่าบังคับจนเกินพอดี แม่นกยังดีที่มีลูกชาย พี่สิ มีลูกสาว ทุกวันนี้ก็ยังหวังนะว่าแฟนจะเปลี่ยนใจหรือไม่ก็อาจจะต้องขอร้องแกมบังคับไปเลย รออีกสักปีสองปีก่อน อ้าวบ่นซะยาวเลยแหะๆๆนานๆคุยกันน้อ ขอให้มีความสุขนะจ๊ะพี่คงจะหายหัวไปสักพักนะ   โดย: Goedmorgen52 24 พฤษภาคม 2554 12:19:00 น.

มาบอกว่าคิดถึงพี่นกค่ะ หายไปนานไม่ได้คุยกันเลย ลูกๆอยู่ในช่วงย่างเข้าวัยรุ่น พ่อแม่ย่อมห่วงเป็นธรรมดา ยิ่งมี 4 หนุ่มอยู่ในวัยเดียวกัน ปวดหัวแทนพี่นก   โดย: saralove&Dan 24 พฤษภาคม 2554 17:24:30 น.

น้องเก่งยังยิ้มสดใสเหมือนเดิม   โดย: javee 24 พฤษภาคม 2554 18:05:19 น.

ว่างแล้วเหรอหนู บล็อกนี้ไม่สะจาย เลย ไม่มีรูปอะ อยากเห็นรูปเจ้า สี่แสบอะแม่นก แต่ก็รู้ว่าเหนื่อยนะ ชีวิตต้องสู้ ทำแล้วมีความสุขก็ทำปาย อารายที่ม่ายไหวก็ปล่อยไป ดูแลสุขภาพด้วยจ้า   โดย: erbhern 24 พฤษภาคม 2554 19:36:27 น.

ตอนนี้ก็เลี้ยงเจ้าโอร็อคค่ะพี่นก เรียนก็จบแล้วว่างจัด +55 รักมาก ผูกพันมากเพราะเป็นหมาตัวแรกในชีวิตที่เลี้ยงที่เป็นหมาของเราจริง ๆ เหมือนลูกยังไงไม่รู้ โอร็อคเป็นหมาสายพันธ์ญี่ปุ่นที่ชื่อ Akita Inu ค่ะ ฉลาด แสนรู้ เงียบ แต่ซนมาก ตอนนั้นเห็นพี่นกเคยบอกว่าจะเลี้ยงหมาพันธ์ุ Boxer อะไรประมาณนี้ค่ะจำได้ การมีสัตว์เลี้ยงให้เด็กๆก็ดีนะค่ะพี่นก พวกเขาจะได้มีอะไรที่ต้องรับผิดชอบ เอหรือจะเป็นการเพิ่มภาระให้พี่นก 4 หนุ่ม & 1 น้องหมา +55 เรื่องเกาะสลักซาร่ายังไปไม่ถึงไหนเลยค่ะ ซาร่าใจไม่เย็นพอแต่ก็หัดเกาะแบบเบสิคง่ายๆค่ะไว้แต่งจาน   โดย: saralove&Dan 25 พฤษภาคม 2554 17:07:31 น.

ใช่เลยจ้าแม่นก กับเด็กๆที่นี้ต้องเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ พี่ล่ะปลงแล้วกับเจ้าตัวเล็กแต่ก็ต้องมาปลามกันบ้างนิดๆหน่อยๆ มีเรื่องอยากรบกวนแม่นกขอพิกัดร้านไอติมด้วยจ้าคบคิดกับตุ๊กไว้ว่าจะพากันไปชิมไอติมที่ร้านน่ะ ชวนคุณผู้ชายหลายครั้งแล้วเธอไม่พาไปสักที่คราวนี้มีเพื่อนแล้วจะลองนั่งรถไฟไปกันตอบที่นี้หรือที่เฟสของพี่หรือของตุ๊กก็ได้น่ะขอบคุณล่วงหน้าจ้า   โดย: p.เจี๊ยบ IP: 80.201.19.236 27 พฤษภาคม 2554 15:30:03 น.

พี่เจี๊ยบค่ะ มาจริงนะ บอกล่วงนะค่ะจะพาเที่ยวขอหยุดงาน 1 วันเลย พาไปกินไอศรีมก่อนแล้วค่อยเที่ยว นะค่ะ   โดย: Nokske 28 พฤษภาคม 2554 1:36:03 น.

พี่เจี๊ยบค่ะกับลูกสาวนี้ก็จะให้อิสระกับเธอมาตลอด แต่ช่วงหลังชักกร้าวร้าวขึ้น เหมือนโตผิดเวลายังไงไม่รู้ วัยกลับตอน 14-15 ไม่มีถกไม่มีเถียง โตเป็นผู้ใหญ่รับผิดชอบทุกอย่าง พอเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ตอนนี้จะ 21 แล้ว เถียงคำไม่ตกฟาก ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ร้องกรี๊ดๆ เหมือนเด็กเลย พอเราบอก เธอก็ตอบกลับมาว่า ไม่ต้องมาบอก ไม่ต้องมาสอน ชั้นโตแล้ว เออ แปลกดีค่ะ อายุ 21 แต่พฟติกรรมเหมือนเด็ก 14 อิอิ น่ากลับให้เป็นเด็กอีกครั้ง น่ารักกว่าแยะ   โดย: Nokske 28 พฤษภาคม 2554 2:04:10 น.

พี่ๆข้างบนคุยไรกันนะหนูขอไปด้วยคนค่า +55 ยังไม่เคยนั่งรถไฟ รถเมล์ที่นี่เลยอยากลองนั่ง ไปด้วยคนค่ะพี่เจี๊ยบ   โดย: sara&Dan IP: 178.51.102.24 28 พฤษภาคม 2554 14:41:49 น.

แม่นก มาโคราชเมื่อไหร่ จะพาไปกิน หนมจีนน้ำปลาร้า (เจ้าใหม่นะ มะใช่เจ้าที่เราไปกิน555) อร่อยคอดๆๆๆ ว่าแต่แม่นกทานปลาร้าเป็นรึเปล่าคะ 555555   โดย: erbhern 29 พฤษภาคม 2554 10:45:13 น.

ซาร่าค่ะ นัดเจ้าตุ๊กด้วยเลย ยินดีต้อนรับค่ะ   โดย: Nokske 30 พฤษภาคม 2554 2:01:55 น.

พี่เจี๊ยบค่ะ รู้วันแล้วเดี๋ยวหนูจะขอลางานครึ่งวัน ไปรอที่สถานี มาชิมไอศรีมที่ร้านแล้วเรากินข้าวกลางวันที่ร้านชูชิในเมืองกัน กลับมาชิมไอศรีมอีกรอบก็ได้ 55++ ไปเดินเล่นที่พิพิธภัณฑ์น้ำตาลก็ได้ หรือมาดื่มกาแฟต่อที่บ้านก็ได้ ดูเวลารถไฟก่อนนะค่ะ ตื่นเต้นไปมั้ยนี้   โดย: Nokske 30 พฤษภาคม 2554 2:06:33 น.

ป้าอ้อยค่ะ ปลาร้าต่วงๆด้วยนะจ๊ะ รุ่นนี้แล้วสวยด้วยปลาร้าค่ะ   โดย: Nokske 30 พฤษภาคม 2554 2:07:26 น.

ต้องถามตุ๊กดูก่อนน่ะว่าจะได้ไปเมื่อไร.เรื่องเด็กๆล่ะกลับกันจ้าพี่ล่ะอยากให้กลับไปเป็นเด็กเล็กๆเหมือนแต่ก่อนของพี่เธอจะขึ้นเสียงกับพ่อตลอดแล้วก็เถียงด้วยอันนี้พี่รับไม่ได้เหมือนไม่มีความเคารพให้พ่อส่วนคนโตไม่มีเถียงคือเงียบตลอดกลับกันกับน้อง เจ้าคนโตเหมือนโตแต่ตัวน่ะความคิดไม่ได้โตไปด้วยส่วนคนเล็กโตก่อนอายุซึ้งมันไม่ดีเลยทั้งคู่ พี่ปลงแล้วล่ะกับลูกเลี้ยงฝรั่งพูดมากไปเดี่ยวมันย้อนให้ว่าเธอไม่ใช้แม่ฉันเหมือนกับที่เราเคยบอกว่าดีที่เธอไม่ใช้ลูกฉันไม่งั้นโดน   โดย: p.เจี๊ยบ IP: 80.201.30.214 30 พฤษภาคม 2554 16:20:48 น.

อ้าว สาวๆเตรียมตัวกันให้ดีนะจ๊ะ แค่คิดก็สนุกแล้วเนี่ย ตกลงยังไม่รู้พิกัดร้านพี่นกเลยค่ะ ขึ้นรถไฟไปต่อไหน ลงไหนดี เริ่มจากลีแยจ ส่วนวันที่ คงเป็นหลังจากที่ตุ๊กสอบเสร็จ 16 มิย. ไว้ประชุมกันอีกที อิอิ...   โดย: kamaron 1 มิถุนายน 2554 18:59:39 น.

พี่เจี๊ยบค่ะ เราเจอเรื่องคล้ายๆกันเน๊าะ ลูกสาวมีพฤติกรรมแบบเดี่ยวกัน เถียงพ่อ จนเราเองก็งงว่า --ตกลงมานฟังแล้วหรือยัง เถียงซะคอเป็นเอ็น --หรือไม่ก็เพราะไม่มีแม่ให้เถียงก็เลยลงที่พ่อคนเดียว แม่นกเคยพูดคำเดียวกับพี่เจี๊ยบเลยค่ะ ตอนนนี้ก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ มีแรงเถียงก็เถียงไป อย่ามีขึ้นเสียงกับฉันแล้วกัน รับไม่ได้ค่ะ   โดย: Nokske 2 มิถุนายน 2554 2:16:18 น.

ตุ๊กค่ะ จริงด้วย ยังไม่ได้ให้ที่อยู่ร้านไปเลย เดี๋ยวส่งให้ที่ ฟอบอนะ   โดย: Nokske 2 มิถุนายน 2554 2:17:08 น.