มิตรภาพ ที่ไร้พรมแดน ยินดีต้อนรับ ทุกๆท่าน ที่แวะเข้ามา - ชม - แนะนำ - พูดคุย - ทักทายกัน - ได้ตลอดเวลานะค่ะ
 
มกราคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
12 มกราคม 2549
 
 
** ผ่าตัด **

** ผ่าตัด **

๑๒ สค. ตื่นแต่เช้าเลยหล่ะค่ะ เพราะนอนไม่ค่อยหลับทั้งคืน

เช้าวันนี้ เราถูกส่งไปกลับ ไปยังโรงพยาบาล ที่เราไปมาเมื่อวานอีก

ครั้งหนึ่ง เพื่อที่จะทำ และดูเครื่องหมาย ที่ทำเอาไว้เมื่อวาน เครื่อง

หมายนี้ ก็จะทำ ไว้ให้หมอที่จะทำการผ่าตัดรู้ว่า ต่อมน้ำเหลืองอัน

ไหนที่จะต้องโดนเลาะออก พร้อมทั้งการทำรูปและ เครื่องหมายลง

ที่คอมพิวเตอร์ เราและสามีได้ตัดสินใจที่จะเลือก วิวัฒนาการอัน

ใหม่ เพื่อลดอาการเสียงจากการ แขนบวม ภายหลัง เสร็จจากนั้น ก็

กลับมาที่โรงพยาบาลเดิม ในขณะนั้น พยาบาลก็มาแจ้งว่าจะต้องรอ

สักพักเพราะ หมอกำลังผ่าตัดให้คนไข้รายอื่น เราก็บอกว่าไม่

เป็นไร ดีซ่ะอีก เราจะได้มีเวลาถ่ายรูป และระหว่างเปลี่ยนเครื่อง

แต่งตัวเราก็ บังคับให้สามีถ่ายรูปให้ ( เป็นเรื่องที่สามี บอกมาที

หลังว่าเธอบ้า แต่เราก็อธิบายบอกกะเขาว่า เราอยาก จะมีเอาไว้เพื่อ

เตือนความทรงจำ อันเจ็บ ปวดนี้ เพราะฉะนั้น เราจึงมีรูป การ

รักษานี้ ทั้งชุด แต่ก็ไม่กล้านำ มาโพส ให้ดูหรอกนะค่ะ เพราะกลัว

ว่าจะตกใจกันนะค่ะ ) เพื่อที่จะเตรียมตัว ผ่าตัด จากนั้น นาพยาบาล

ก็เริ่มเอายามาให้กิน เม็ดแรกเขาบอกว่าจะทำให้เราคลายเครียด ซึ่ง

เราเองนึกอยู่ ในใจว่า จะกินยังไงก็ไม่คลายเครียดแน่นอน,,เท่านั้นยัง

ไม่พอระหว่างที่เปลียนเสื้อ ผ้าก็เริ่มรู้สึกตัว ว่าเป็นประจำเดือนอีก

เล่นเอาเราปวด หัวก็จะอะไรหล่ะค่ะ วันอื่นๆก็ไม่เป็น ดันมาเป็นวัน

ที่จะผ่าตัด และก็ช่วยตัวเองไม่ได้ ,,,เวรกรรมจริงๆ,,,เราก็

เลยกระซิบบอก กะ สามี สามีก็เลยบอกนางพยาบาลให้ เขาก็ดีนะ

บอกว่าไม่ต้องอาย เดี๋ยวเขาจะ เตรียมอุปกรณ์ ไว้ให้ ไม่ต้องอายได้

ไง,,,โอย...ไม่อยากจะคิด เมื่อเราเตรียมตัวพร้อม หลังจากนั้นก็มี

บุรุษพยาบาลมารับเรา โดยการเข็นเตียงไปยังห้องผ่าตัด ค่ะ,,,มาถึง

ตอนนี้แล้วก็รู้สึกตัว เลยว่ามือเท้าเย็นไปหมด เริ่มมีอาการปอดแหก

ขึ้นมาแล้ว ส่วนสามีที่เดินตามมาด้วยก็จะพยายามคุยให้กำลังใจอยู่

ข้างๆด้วยการพูดภาษาไทย ที่เราเข้าใจกันสองคนว่า,,,,ที่รัก

สู้ๆๆๆ,,,เราก็ได้แค่ยิ้มตอบแบบแห้งๆ เราถูกส่งเข้าห้อง ดับจิต....

อุ๊ยไม่ใช่ค่ะ,,ห้องผ่าตัด ซึ่งสามีก็ได้เข้ามาบีบมือ พร้อมทั้งจูบที่หน้า

ผากให้กำลังใจ ทั้งที่ น้ำตาเริ่มจะคลออีก แล้วก็เดินจากไป ,,,,เมื่อเข้า

ถึงห้องผ่าตัดแล้วเราก็ได้แต่เหลียว มองไปรอบไข้าง ซึ่งมีอยู่อีก สอง

สามเตียง ที่คงจะรอผ่าตัดเหมือนเรานั่นแหละ รออยู่สักพักก็ มีหมอ

มาถาม ว่าชื่อนี้นะ เขาเป็นหมอวางยาสลบ หรือเรียกอย่างเพราะๆว่า

หมอวิสัญญี,,,ก่อนที่เขาจะฉีด เขาก็ปลอบใจเราหล่ะ แบบนั่นแบบนี้

เพื่อให้เราลดความกลัว พร้อมกะตัวเราเอง ที่บอกเขาว่า หมอฉัน

กลัว เขาก็เลยจับมือเราบีบเบาๆ พร้อมทั้งบอกกะเราว่า ไม่ต้องกลัว

นะ เธอจะไม่เจ็บอะไรเลย ตื่นขึ้นมาก็เสร็จแล้ว,,,เราก็เลยถามเขาอีก

ว่า,,เธอแน่ใจนะ ว่าฉันจะตื่น ขึ้นมาอีก เขาบอกแน่ใจ ,,,จำไม่ได้ว่า

พูด หรือถามอะไรเขาอีก เพราะ หลับไปแล้ว เวลาผ่านไปไว

เหมือนโกหก,,เรามารู้สึกตัว ก็ตัวที่มีคนมาเรียก เรียกว่า เรียกพร้อม

กะ เขย่าตัว แล้วถามอีกแล้ว ว่าเธอชื่ออะไร จำได้ไหมว่ามาทำอะไร

ที่นี่? เราก็บอกว่าจำได้ ระหว่างนั้นเขาก็ยังให้เรานอนรออยู่ที่นั่น เพื่อ

ที่จะดูอาการ การเต้น ของหัวใจ ระหว่างที่รอเราก็เริ่มมีอาการเจ็บ

ก็เลยเรียก เนื่องมาจากอาการสลึมสะลือ จากยานอนหลับ ผลจากการ

เรียกก็มี หนุ่มน้อยน่ามน,,,ฮิฮิฮิ...หล่อมากๆเข้ามาถามว่าต้องการ

อะไร ไอ้เรา..ที่นอนพะงาบๆอยู่บนเตียงก็ ใจชื้น ขึ้นมาเชียว บอกเขา

ว่าปวดแผล เขาก็บอกว่าอ้อ,,,เดี๋ยวจะกลับมา เขากลับมาอีกที พร้อม

ทั้งเข็มฉีดยา และบอกว่า เขาเป็นนักเรียนแพทย์แค่ นั้นจึงต้องเดินไป

ถามหมอว่าฉีดยาได้ไหม เราก็..อือ..ออ...ปตามนั้น อยากคุย กะ หนุ่ม

หล่อก็อยากคุย...แต่ตาเจ้ากรรมมันดันจะปิด รออยู่สักพัก ก็มีนาง

พยาบาลมารับเรา ขึ้นไปยังห้องส่วนตัว ออกมาจากห้องผ่าตัดก็เจอ

สามีรออยู่ พร้อมกะคำถามเดิมๆว่า เจ็บไหม ? แหม...ไม่เจ็บได้ไง

ผ่าตัดนะค่ะ,,,เราถูกเข็นกลับมาห้องเดิม พร้อมกะความเจ็บปวดที่ได้

รับ แล้วหมอเขาก็บอก กะ เราว่าสักพักจะมีคนมาช่วยเปลี่ยนเครื่อง

เเต่งตัว เราก็ได้แต่คิดว่าเจ็บขนาดนี้ ยังจะให้เปลี่ยนชุดอะไรอีกหล่ะ

พร้อมทั้งสำรวจตัวเองว่ามีอะไรติดมาบ้าง อันดับแรก ก็คือ ท่อ

ปัสสาวะ อันที่สองก็จะเป็นขวดเล็กๆ สองขวดที่มีสายออกมาจากนม

อันหนึ่ง และอีกอัน ก็มาจากรักแร้ ไม่ต้องแปลกใจนะค่ะ เพราะเรา

โดนผ่าสองที่ ในครั้งเดียวกัน

,,,, ผ่าแรกก็คือผ่าเอาเจ้าตัวร้ายออกไป โดยที่หมอบอกว่าผ่า และ

เลาะบริเวณรอบๆประมาณ ๘๐ กรัม ครั้งแรกที่เราได้ยิน คิดว่า...

โอ้โห..เกือบหนึ่งกิโลกรัม เชียวเดือดร้อนสามี ต้องอธิบายอีก เราก็

เลยถึง...บางอ้อ

,,,,,ผ่าที่สองก็ คือผ่าใต้รักแร้ เพื่อเอาต่อม น้ำเหลืองมาดูว่า,,,เจ้า

มะเร็ง,,,มันลามออกไปหรือยัง ซึ่งหมอบอกว่าสำหรับคนเป็นมะเร็ง

เต้านม เขาจะต้องผ่าดูตรงนี้ เป็นด่านแรก ก่อนที่จะลามไปที่อื่น

และต่อมาก็จะมีการตรวจเช็ค กระดูก,,ปอด และ,,ตับ,,เป็นขั้นต่อ

ไป,. พร้อมทั้งได้รับฟังผล ที่ออกมาว่าอยู่ในขั้นที่ ๒-๓ ยังไม่ลาม

ออกไปที่อื่น หลังจากได้รับฟังผล เราก็รู้สึก,,ดีขึ้นมานิดหนึ่ง,,เพราะ

อย่างน้อยก็มีอยู่ที่เดียว อยู่โรงพยาบาล อาหารรู้สึกว่าจะเป็นปัญหา

ใหญ่ ของเราสามีผู้ใจดี ก็จะกินอาหารของเรา และเขาก็จะซื้ออา

หารเอเซีย ที่มีข้าวมาให้เรา เรียกว่ายังโชคดีอยู่บ้างที่บริษัทแฟนอยู่

ใกล้โรงพยาบาล เขาก็จะแวะเอาอาหารกลางวันมาให้เราทุกวัน และ

ก็ไปทำงานต่อ และ ตอนเย็นก็จะแวะมาหาแล้วจึงจะกลับบ้าน

สิบกว่าวัน ที่อยู่โรงพยาบาล และก่อนที่จะกลับบ้าน หมอก็ได้ให้คำ

ปรึกษา เพื่อที่จะเป็นการรักษา ในขั้นต่อไป จนสามารถกลับมาอยู่ที่

พักฟื้นที่บ้านได้ พักฟื้นอยู่ประมาณ ๑ เดือน



Create Date : 12 มกราคม 2549
Last Update : 5 มีนาคม 2549 4:34:10 น. 30 comments
Counter : 292 Pageviews.

 
หากหายจากโรคมะเร็งได้ก็ดีคะ จะเป็นกำลังให้อีกคน


โดย: วารุณี IP: 203.188.26.153 วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:9:38:43 น.  

 


โดย: nook IP: 210.86.222.94 วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:27:51 น.  

 
ขอบคุณมากๆ ค่ะที่เอาเรื่องดี ๆ มาลงให่อ่าน เนื่องจากว่าตอนนี้แม่ของดิฉันป่วยเป็นโรคมะเร็งเต้านมเหมือนกัน กำลังอยู่ในขั้นตอนการวางแผนการรักษาของหมอ ดิฉันได้แต่พาวนาให้แม่ไม่เป็นอะไรค่ะ...แต่ก้อนที่นมของแม่ใหญ่มาก ๆ เลยค่ะ ประมาณ6*6 เซ็นติเมตรค่ะ ไม่รู้ว่าจาเป็นยังไงมั่งนะคะ หากมีข้อแนะนำดิฉันได้ขอคุณช่วยส่งต่อคำแนะนำมาที่ enjoythailand@yahoo.com.sg จะเป็นพระคุณมากเลยค่ะ


โดย: aroma_enjoy IP: 58.147.9.97 วันที่: 15 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:41:07 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกดีมากค่ะ อยากให้ช่วยแลกเปลี่ยนความรู้ในหมู่ผู้หญิงที่มีความเสี่ยงบ้างนะค่ะ อย่างเช่นตัวดิฉัน ตอนนี้ก็คลำพบก้อนเนื้อขนาดใหญ่กว่าหัวนิ้วโป้งแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้ไปตรวจที่รพ. ที่ว่ามีความเสี่ยงเพราะสายทางครอบครัวคุณแม่ล้วนแต่เป็นมะเร็งเต้านมทั้งสิ้นตั้งแต่คุณยายลงมาเลย จึงคาดว่าตัวเองก็น่าจะ... แต่ไม่รู้สึกอะไรค่ะ อายุ 40 กว่าๆ แล้วไม่มีภาระใดๆ เพียงแต่ "อยากตั้งรับ" มันมากกว่าค่ะ อยากทราบอาการเบื้องต้น อยากติดต่อแลกเปลี่ยนความรู้กับผู้ที่เป็นมะเร็งเต้านมอยู่ ติดต่อมาได้เลยนะคะที่ asongkhai@yahoo.com


โดย: asongkhai@yahoo.com IP: 203.170.174.40 วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:33:14 น.  

 
ขอให้หายไวๆนะค่ะมีแฟนใจดีมาก คล้ายกันกับแฟนเลยแค่ปวดทอ้งนิดหน่อยยังพาไปหาหม่อเลย ไม่เข้าใจฝหรังอะไรนิดอะไรหน่อยก็หมอแต่ก็ดีนะค่ะชอบ


โดย: ออง IP: 58.8.88.238 วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:29:54 น.  

 
สู้ๆๆๆๆๆๆๆนะจะเป็นกำลังใจให้เน้อ...


โดย: เจ๊แอม IP: 124.120.208.251 วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:12:25:33 น.  

 
ขอบคุณเช่นกันคะ


โดย: อ้อม IP: 124.120.208.251 วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:12:27:36 น.  

 
ขอบคุณเช่นกันคะ


โดย: อ้อม IP: 124.120.208.251 วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:12:27:57 น.  

 
สสว.


โดย: ดาดา IP: 124.120.208.251 วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:12:28:33 น.  

 
ขอให้หายเร็วเร็วนะครับ


โดย: ทีมงานสามหาว IP: 124.157.240.62 วันที่: 22 ตุลาคม 2549 เวลา:14:36:25 น.  

 
ขอให้หายไวๆนะค่ะ


โดย: นิช IP: 124.157.219.120 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:04:43 น.  

 
แอนารัก


โดย: ป6 IP: 124.121.60.247 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:48:17 น.  

 
2006อะไร


โดย: ต๊ะ IP: 124.121.60.247 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:49:56 น.  

 
แอนนาน่ารักนะครับจากโต๊ด


โดย: โต๊ด IP: 124.121.60.247 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:52:40 น.  

 
บ้าจัง


โดย: นง IP: 203.114.122.78 วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:16:44:44 น.  

 


โดย: ... IP: 125.24.36.101 วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:18:55:19 น.  

 
อดเเสนเดก


โดย: เเนน IP: 203.188.53.40 วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:11:01:23 น.  

 


โดย: 8889 IP: 125.24.181.74 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:19:01:38 น.  

 


โดย: 88892314 IP: 125.24.181.74 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:19:02:49 น.  

 


โดย: 56858995 IP: 125.24.181.74 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:19:04:01 น.  

 


โดย: เมย์ IP: 124.121.165.80 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:22:29 น.  

 
ขอให้หายเร็รๆๆนะค่ะ


โดย: เมย์ IP: 124.121.165.80 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:23:20 น.  

 


โดย: ... IP: 124.157.232.13 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:17:39 น.  

 


โดย: 33 IP: 124.157.232.13 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:18:20 น.  

 
ปูเป้น่ารักจัง


โดย: เพชร IP: 124.121.147.31 วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:07:32 น.  

 
โชคดีนะคะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆสู้ตาย


โดย: มิเกะ IP: 203.146.63.183 วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:18:02 น.  

 


โดย: ลูกแก้ว IP: 61.7.175.169 วันที่: 6 มิถุนายน 2550 เวลา:15:06:38 น.  

 
อิอิงง


โดย: เด็กโหด IP: 61.19.51.228 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:12:52:25 น.  

 
ขอให้ดี ขึ้นนะคะ เราต้องสู้เพราะว่าโรคอาศัยเราอยู่เราต้องชนะ


โดย: จอย IP: 58.10.225.88 วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:23:42:05 น.  

 
เสียว


โดย: เด็กใต้ IP: 58.8.229.215 วันที่: 15 เมษายน 2551 เวลา:20:09:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

เมียฝรั่ง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Saarland Germany
[Add เมียฝรั่ง's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com