** ปัจจุบัน ** ** ปัจจุบัน ** และสิ่งต่อมาที่เราจะต้องทำก็คือ ต้องกินยาลดฮอร์โมน วันละ หนึ่ง เม็ดเป็นเวลา ๕ ปี เพราะเจ้ามะเร็งตัวร้ายของเรา จะกินฮอร์โมน เป็นอาหาร เมื่อมีอาหาร เขาก็จะเจริญเติบโตขึ้นมาอีก ดังนั้นสิ่งที่จะ ช่วยเราก็คือการกำจัดฮอร์โมนตัวนี้ ฟังดูแล้วก็ไม่ดีเลยนะค่ะ เพราะ ถ้าหากว่า เกิดขึ้น กะ ผู้หญิงที่อายุน้อย ๆสิ่งจะตามมาก็คือ ไม่ สามารถจะมีลูกได้ ซึ่งสำหรับเราเองก็ยังดีที่เคยมีมาแล้วสองคน ไม่ ใช่แค่กินยานะค่ะ สำหรับเรากรณีนี้คืออายุค่อนข้างน้อย จะต้องฉีด ยาเพื่อทำการยับยั้งด้วย ทุก ๒๘ วัน คือทั้งฉีด ทั้งกินแหละค่ะ ซึ่ง สูตรสำเร็จของวิธี นี้ ก็จะทำให้เราเป็นสาววัยทองโดยสมบูรณ์ ทั้งนี้ และทั้งนั้น เราจะได้รับผลกระทบค่อนข้างจะมากเนื่องมาจากเป็น การข้ามขั้น ที่เราไม่ได้เตรียมตัว ซึ่งหมอก็ได้อธิบายให้ฟังคร่าวๆว่า อาการร้อน เหงื่อออก หงุดหงิด ใจน้อย ..โอย...สารพัดเรียกว่าจาร นัยไม่หมดแหละค่ะ แต่สิ่งที่ทำให้เรากลัว ก็คืออาจจะอ้วน หรือ น้ำหนักเพิ่มขึ้น และที่สำคัญยังอาจจะทำให้เรามีหนวดเหมือน ผู้ชาย ค่ะ ปกติเราก็ไม่ค่อยจะเหมือนผู้หญิงอยู่แล้ว หมอยังจะมาขู่ ว่า ,,อาจจะมีหนวด ขึ้นมาอีก โอย....เวรกรรมจริงๆ จะว่าไม่กลัว ก็ไม่ได้ เพราะหลังจากที่หมอบอก เราก็ จะนั่งส่องกระจกทุกวันเพื่อ ดู ว่าจะมีหนวดขึ้นมาหรือเปล่า จนสามีเริ่มรำคาญ บอกกะเราว่า ,,, เกิดเธอ มีหนวดจริงๆ ฉันอนุญาต ให้เธอเ สริมสวยกำจัดขนถาวร ได้,,,,, ++ ผ่านไปแล้ว ๑ ปีกะอีก ๕ เดือน ทำให้เรารู้สึกได้ว่า ในบาง ครั้งการที่เราได้ผจญ กะ โรคภัยไข้เจ็บ หรือปัญหาต่างๆ มากมาย มันทำให้เราแกร่งขึ้น อดทนได้ดีขึ้น ไม่อยากจะคิดอะไรที่ ทำให้ เราไม่สบายใจ จากการได้สัมผัสความยากลำบากในการบำบัด แนว การรักษาที่ค่อนข้างโหด สำหรับตัวเอง ต่อไปนี้ก็ได้คิดแล้วว่า คงจะ ไม่มีอะไรจะมา กระทบเราได้แล้ว มัง....แต่ก็นั่นแหละ ....ความแน่ นอนก็คือ ความไม่แน่นอน....เพราะอนาคตเป็นสิ่งที่เราไม่รู้ หมอ บอก กะเราว่า ตอนนี้ ๗๕ % เธอหายแล้ว แต่เธอก็ยังคงเป็น,,,,คน ไข้โรคมะเร็งเต้านมอยู่เหมือนเดิม,,,,ไม่เปลี่ยนแปลง จะต้องมารับ การตรวจเช็คตามเวลาที่หมอกำหนดให้ และมะเร็งเต้านมนี้ ก็อาจจะ กลับมาเป็นซ้ำหรือไม่เป็นซ้ำก็ได้ ?สิ่งหนึ่งที่อยากจะฝาก เอาไว้ก็คือ ขอให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ อย่าได้ละเลย ในการตรวจตัวเองอยู่เป็น ประจำ อย่าได้กลัวหมอ เพราะหากว่าเจอตั้งแต่ เนิ่นๆ เราสามารถ รักษาให้มันหายขาดได้ ... ++   Create Date : 12 มกราคม 2549 5 comments Last Update : 2 มีนาคม 2549 17:55:25 น. Counter : 493 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วน่ากลัวจังเลยค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว   โดย: mungkood 12 มกราคม 2549 22:39:44 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เเวะมาให้กำลังใจค่ะ,,,ใช่ค่ะ โรคภัยไข้เจ็บเป็นเรื่องที่น่ากลัวเสมอค่ะ หากแต่ว่าเราก็ต้อง ยอมรับหละค่ะ ทำไงได้...กลัว..จนไม่กลัวแล้วค่ะ   โดย: เมียฝรั่ง IP: 84.165.252.41 16 มกราคม 2549 4:36:53 น.

พี่พัชคะ บุษอ่านแล้วอึ้งเลย พี่แกร่งจริงๆนะคะ ถึงบุษจะไม่เป็นโรคขนาดพี่แต่ก็พอจะเรียกว่าน้องสุดท้องเลยก็ว่าได้ ดีแต่ว่าไม่ต้องผ่าตัด เพราะหมอเขาก็บอกว่าโรคที่บุษเคยเป็นน่ะ เป็นโรคที่เกิดกับผู้ชาย อายุ 50 ขึ้นไป และเป็นสำหรับคนที่ชอบสูบบุหรี่จัดๆ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้สูบบุหรี่เลย มันก็น่าแปลกที่เกิดขึ้นกับตัวเราได้ หมอเขาบอกว่าบุษเป็น โรคถุงลมปอดอักเสบ ถ้าไม่กินยาหรือรับการรักษา อาจถึงตายได้เหมือนกัน และอีกอย่างภูมิคุ้มกัน แย่มาก เลยทำให้ติดโรคได้ง่ายๆ กระทั่งหวัดธรรมดา บุษก็ติดมาง่ายๆ ลูกเป็น 2-3 วันหาย แต่บุษเป็นที เกือบเดือน แล้วไอๆๆๆๆ ตลอดเวลา เหนื่อยค่ะ ช่วงที่ป่วย เข้าใจพี่พัชดี ลึกซึ้งมากเลยค่ะ ตอนที่ป่วยนั่นเมื่อปี 01 หายจริงๆปี 04 อย่างที่บอกค่ะ หมอบอกว่าเค้ารับประกันให้ไม่ได้ว่าโรคจะกลับมาอีกหรือเปล่า พูดถึงเรื่องยา กินยาคล้ายๆพี่เหมือนกันค่ะ กินข้าวได้มากเกินกว่าเหตุ ขนาดว่าอิ่มแล้ว มือไม้สั่นไปหมด ไม่อยากกินแต่ต้องกิน มันก็ทรมานเหมือนกันนะคะพี่ อ้วนฉุ เหมือนคนตายขึ้นอืด หนวดขึ้นค่ะ ขึ้นมาหน่อย เห็นความผิดปกติได้โดยตัวเอง นึกถึงตอนนั้นแล้วก็อดที่จะสงสารลูกๆไม่ได้ค่ะ เรี่ยวแรง ไม่มี ตัวก็อ้วนเอาๆ เดินแค่ 200 เมตร เหมือนกับเดิน 1 กิโลเมตร อย่างนั้นเลย เหนื่อย หอบ ใจน้อย นางเอกเจ้าน้ำตาประจำ ขนาดนั่งดูหนังที่ไม่สมควรจะร้องไห้ ก็ร้องออกมาเป็นเผาเต่า ดูหนังเห็นใครป่วยใกล้จะตาย ก็นึกสงสารตัวเองอย่างมาก นึกถึงแล้วเหนื่อยค่ะ พี่พัช แล้วจะกลับมาเล่าต่อดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะเปลืองเนื้อที่พี่จ้า   โดย: บุษรา IP: 85.225.60.137 31 มีนาคม 2549 2:09:53 น.

มาให้กำลังใจคนเก่ง อีกครั้งค่ะ เชื่อแล้วว่า อโรคยาปรมาราภา ความไม่มีโรคเป็นลาภ อันประเสริฐ แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องอยู่กับความจริงนะคะ อย่าลืม ไปหาหมอทุกครั้งตามนัดนะคะ เป็นห่วง อย่างไร ก็มาบอกรายละเอียดอีกนะคะ   โดย: กิน ๆ เที่ยว ๆ 29 ตุลาคม 2549 19:10:01 น.

ขอบคุณมากนะคะ ที่คุณนำประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง มีประโยชน์มากสำหรับเราซึ่งเป็นโรคเดียวกับคุณ การรักษาก็เหมือนคุณทุกอย่าง ขณะนี้เราอยู่ที่อเมริกาเพิ่งผ่านการให้เคโมไป 1 ครั้งเท่านั้น ขอให้คุณมีสุขภาพที่แข็งแรงแล้วเราจะติดตามเรื่องราวของคุณตลอดไปค่ะ   โดย: susan IP: 98.207.89.94 22 พฤศจิกายน 2550 2:05:41 น.