ไปออกกำลังกายที่ "Playtime"
วันอาทิตย์ที่ 19 มิถุนายน พุทธศักราศ 2554แม่หวีดอยากพาน้องไทมาเล่นที่ Playtime นี่หลายเดือนแล้ว แอบตามรอยครอบครัวน้าอุ๊ยผู้บอกว่าเครื่องเล่นที่นี่เหมาะกับวัยของหนู แต่มันเกิดมรสุมพัดเข้าครอบครัวเราพอดี เวลากลายเป็นสิ่งที่มีค่าและหายากยิ่ง ช่วงนี้ไต้ฝุ่นลดระดับลงเป็นดีเปรสชั่นแล้ว เลยต้องรีบพาน้องไทไปตามที่แม่ตั้งใจโดยเร็วPlaytime อยู่ที่ชั้น 3-4 Park Lane เอกมัย เรามาถึงกันค่อนข้างเช้า คนยังไม่เยอะ ก่อนเข้าก็ชำระค่าเข้าก่อน น้องไท 180 บาท แม่กะพี่หญิงอีกคนละ 90 บาท บวกกะลืมพกถุงเท้าผู้ใหญ่มาด้วยซื้ออีกคู่ละ 50 บาทสองคู่ พ่อหนุ่มขอเดินสำรวจสถานที่ข้างนอก ประหยัดไป 140 บาท (ฮือ ฮือ ตอนออกจากบ้านก็เตรียมตัวคุณลูกให้ใส่ถุงเท้ากะกางเกงยาวๆ เพราะน่าจะเป็นแนวเดียวกับ Funarium แต่ดันลืมว่าผู้ใหญ่ก็ต้องใส่ถุงเท้าเหมือนกัน) จ่ายเงินเสร็จก็ได้สายข้อมือมาคนละเส้นเอาไว้เก็บข้อมูลว่าเราซื้ออะไรไปบ้างข้างใน ไว้รวบรวมจ่ายเงินตอนขาออก เช่น ซื้อน้ำ ซื้อขนม หรือเล่นกิจกรรมที่ต้องจ่ายเงินเพิ่ม และค่าถุงเท้าก็จ่ายทีหลังเหมือนกันหันมาอีกที อ้าว คุณชายได้ลูกโป่งสีเหลืองจากพี่สาวซุ้มสายการบินมาถือซะแล้ว น้องไทเห็นของเล่นก็จะวิ่งเข้าไปลุยท่าเดียว ต้องบอกให้รอแม่ใส่ถุงเท้าก่อนลูก เดี๋ยวนี้เก่งขึ้นไม่กลัวคนเยอะๆ กันแล้วเห็นหนูชอบลูกโป่งเลยพาไปเล่นลูกโป่งก่อนเลย เป็นซุ้มมีลูกโป่งเยอะๆ แล้วใช้ลมพ่นให้ลูกโป่งลอยๆ หมุนๆ ปรากฎว่าน้องไทกลัว ส่ายหัวไม่เอา ไม่เอา น่ากลัวอยู่นานกว่านี้คอคุณลูกอาจจะเคล็ดได้ เลยพามุดออกมา โดยแอบลูกโป่งเหลืองไว้กับเพื่อนๆ ลูกโป่งในซุ้ม ไม่งั้นหนูไม่ยอมวางลูกโป่งพาไปฐานข้างๆ ต่อเป็นห้องที่มีลูกบอลโฟมเล็กๆ เบาๆ เอาไว้ใส่ปืนยิงเล่นกัน หรือเอาไปใส่เตาตรงกลางห้องพอกดปุ่มก็จะมีลมแรงๆ อัดลูกบอลพุ่งขึ้นไปเหมือนน้ำพุเลย ออกมาจากฐานนี้ หยิบลูกบอลติดมือมาอีก 1 ลูกไปเล่นฐานปีนป่ายกันต่อช่วงนี้ชอบปีนป่ายมากกกกก.....กกกก ฐานนี้จึงถูกใจคุณชายเป็นที่สุด แต่น้องไทยังเล็กไปที่จะปล่อยให้เล่นคนเดียว แม่เลยต้องปีนด้วยกัน สนุกดีนะ แต่ปวดหลังชะมัด ต้องก้มตลอดปีนไปสูงๆ แล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ แต่แม่เริ่มหอบรับประทานแล้วปีนขึ้นไปแล้วลื่นไม้ลื่น (Slider) ลงมาพอแตะถึงพื้นน้องไทก็ลงไปยืนชูสองแขน เย้! เย้! เสียงดังเชียวทีนี้ ตอนอยู่บนไม้ลื่นละเงียบเชียวปีนขึ้น-ลื่นลงแค่สองรอบแม่ก็เหงื่อแตกพลั่กๆ เลยขอพักส่งมอบน้องไทให้พี่หญิงพาไปเล่นทรายต่อ ต้องใส่รองเท้าบูตก่อน แต่คู่เล็กสุดก็ยังใหญ่ไปสำหรับน้องไท เดินไปจมทรายรองเท้าไม่ยอมไปด้วย ผลคือทรายก็เข้าไปเต็มรองเท้าอยู่ดี ในรูปกำลังร้องเรียกแม่ แม่ ไปเล่นด้วย ปล่อยแม่พักบ้างเถอะลูก นั่งเช็ดเหงื่อ รวบรวมกำลังไปลุยใหม่ น้องไทเล่นทรายจนเลอะตั้งแต่ผมจรดเท้าเลย ทรายที่นี่เป็นทรายละเอียดมากๆ ตอนเลิกเล่นพี่ที่คุมฐานนี้จะช่วยปัดทรายออกจากน้อง เจ้าหน้าที่ที่นี่น่ารักทุกคนเลย ใส่ใจเด็กๆ ยิ้มแย้มดีเอ้า! รวบรวมพละกำลังได้แล้ว ชวนน้องไทไปขี่รถจักรยานไฟฟ้าเล่น ฐานนี้เสียตังเพิ่มอีก 100 บาท ต้องไปซื้อคูปองโดยใช้เจ้าสายข้อมือไป ติ๊ด ติ๊ด เก็บข้อมูลว่าขาออกสาวสวยหุ่นดีคนนี้ (ฮี่ ฮี่) ต้องเสียตังเพิ่มอีก 100 บาทแล้ว เล่นได้ 8 รอบแต่ผิดคาด น้องไทไม่ชอบแฮะ ดิ้นจะลงท่าเดียว เล่นได้ไม่ครบแปดรอบเลยเล่นตั้งนาน กำลังจะกลับเพิ่งเห็น Toddler Zone มีบ่อบอลของโปรดหนูอีกละ ลงไปนั่งยิ้มตาหยีเลย น่าร๊ากขาออกก็เอาสายข้อมือไปคืน ชำระเงินค่ารองเท้า 2 คู่ กะค่าขี่จักรยาน น้องไทยังไม่อยากกลับเลย เหมือนหนุ่มน้อยอีกคนก็บอกพ่อว่าไม่อยากกลับเหมือนกัน เด็กๆ คงชอบกันจริงๆ ออกมาก็หิวข้าว เลยแวะทานที่ร้าน OMU ใน Park Lane นั่นแล สะดวกดี เค้าขายข้าวห่อไข่สไตล์ญี่ปุ่น อร่อยดี และมีราคา น้องไทแผลงฤทธิ์บ้วนข้าวออกมาเลอะโซฟาเค้าเลย แม่ขอโทษพี่เค้า ซึ่งพี่เค้าน่ารักมากบอกว่าไม่เป็นปัญหาค่ะพร้อมกับยิ้มหวานๆ ให้ หนูซนมากจะดึงผ้าม่านเค้าลงมาแม่เลยต้องตีมือ น้องไทงอนแม่ไปนั่งตักพี่หญิง แม่เรียกก็ไม่หัน แปลงร่างเป็นเจ้าชายหน้าบูดทันทีทริปนี้จบด้วยหน้าบูดๆ ช้ำๆ ของน้องไทนี่ละ ที่แก้มหนูเขียวก็เพราะวิ่งชนขอบประตู แก้มข้างเดิมเลย เดือนที่แล้วล้มลงชนพื้นขอบประตูห้องน้ำแก้มเขียวเพิ่งจะหาย เฮ้อ แก้มเขียวรายเดือน ต้องทำใจ ลูกชายนี่นากว่าจะโต ถามพ่อหนุ่ม น้าจักร คุณตา มีแผลเป็นกันทั้งน้าน เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ ถึงทำใจยังไงก็ปวดใจทุกครั้งที่เห็นหนูมีแผลเนี่ย เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ**รักน้องไทที่ซู้ด ถึงหน้าบูดๆ ก็ยังน่าร๊าก**แม่หวีดจ้า
เอาไว้น้องเอแคลร์โตกว่านี้จะพาไปมั่งค่ะ