Bloggang.com : MsBrenda : ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ ถ้าเราชนะใจตัวเอง

ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ ถ้าเราชนะใจตัวเอง

วันนี้ได้เข้าไปอ่านกระทู้ในพันธ์ทิพย์ //www.pantip.com/cafe/library/topic/K5267213/K5267213.html ความว่า ถ้าเด็กสอบติดทั้งมหิดลวิทยานุสรณ์ และ เตรียมอุดม ควรจะเรียนที่ไหนดี ข้าพเจ้า ในฐานะรุ่นพี่ ที่เลือกไปเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ แล้วรู้สึกอึดอัดเวลาต้องนอนรวมกับคนเยอะๆ และ อดเล่นแบดในตอนเย็นๆ( สมัยเราเรียน หอพักใหม่ และ ศูนย์ออกกำลังกายยังสร้างไม่เสร็จง่ะ ไม่น่าเกิดเร็วเรยตู )
เข้าไปเล่าเจ้งแถลงไขไว้ว่า

“ในความรู้สึกเราคิดว่าด้านวิชาการอยู่ที่ไหนถ้าขยัน และ เก่ง ก้คงไม่มีปัญหาค่ะ
มหิดลวิทยานุสรณ์เป็นโรงเรียนประจำค่ะ ต้องอยู่หอ สำหรับเรา เรื่องพื้นฐานๆประจำวันบางที่ก็ส่งผลกระทบต่อการเรียนได้ไม่น้อยนะคะ
เราเลือกไปเรียนมหิดลวิทย์ ( ไม่ไปสอบเตรียม เพราะวันมอบตัวตรงกับวันสอบเตรียม จิงๆก้อคือยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะสอบเตรียมติดมั้ย เพราะอ่อนอังกฤษ) แล้วอึดอัดกับชีวิตนักเรียนประจำมากพอสมควร ผลสุดท้ายก้อไม่รอด ใส่เกียร์ถอยซะก่อน คือปกติที่บ้านเราจะให้อิสระเราค่อนข้างมากค่ะ พอต้องอยู่หอ ตอนเราเรียนอยู่เค้าให้อยู่ในโรงเรียนตั้งแต่หกโมงค่ะ เลยอัดอัดนิดนึง
ส่วนข้อดีข้อมหิดลวิทยานุสรณ์ ที่มีคนมาตอบไว้ (คงเป็นรุ่นพี่เราสองรุ่นอ่ะ) เราเห็นด้วย ว่าห้องแลบดีมากๆๆ มีนักวิทยาศาสตร์มาบรรยายให้ฟังเป็นประจำ หนึ่งเทอมที่เราอยู่ที่นี่ ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มุมมองต่างๆเปลี่ยนไปมากมาย คิดและตัดสินใจในเรื่องต่างๆด้วยตัวเองมากขึ้น ( คิดว่าถ้าอยู่ได้ถึงสามปีจบมาคงเป็นผู้ใหญ่และอดทนขึ้นมากเลยค่ะ ) ถึงเราจะลาออกมาซะดื้อๆอย่างนั้น แต่เราก็ยังรู้สึกว่ามหิดลวิทย์เป็นโรงเรียนที่ดีโรงเรียนหนึ่งนะคะ ต้องบอกว่าแค่ไม่เหมาะกับเรามากกว่า ลางเนื้อชอบลางยาค่ะ
ส่วนเตรียมเท่าที่รู้ๆคือสังคมดูกว้างดี มีเพื่อนหลายแบบ และ ค่อนข้างอิสระมากกว่า
สรุปปปปป ได้ว่าดีทั้งสองที่ ให้ลองคิดดูให้ดี ว่าที่ไหนที่เหมาะกับเรามากที่สุด”

ก่อนหน้าเรามีรุ่นพี่( รุ่นพี่เราสองรุ่นง่ะ ดูจากปีที่เข้ามหาลัย ) ไปตอบไว้ว่าตอนเรียนอยู่เกลียดโรงเรียนมากๆ อยากจะลาออกตั้งแต่จบม.4 แต่ ………พี่เค้าก็อดทนจนจบมาได้นะ อืมมมมม เริ่มงงๆกะตัวเองว่าคิดถูกหรือคิดผิด แต่เราว่าเราลาออกมานี่ก้อออ ได้ประสบการณ์ชีวิตเพิ่มอีกเยอะเลยแหละ ได้เพื่อนหลากหลายมากกกกกกกกก

กระทู้นี้แล้ว จริงๆอยากจะตอบว่า เรียนที่ไหนก็เรียนเถอะค่ะ ถ้าขยันจริง เป้าหมายไม่ไกลเกินเอื้อมหรอกกก ดูอย่างเราซิ ไปๆมาๆ เลยไม่ได้เรียนทั้งสองที่ ทั้งมหิดล ทั้งเตรียม เรียนมันโรงเรียนใกล้ๆบ้านนั่นแหละ สบายดี แต่เราก้เอนท์ติดเข้ามาได้นะ คณะที่อยากเรียนด้วยสิ ( ไม่ใช้คะแนน GPA น้า เด๊ยวจะบอกว่าเด็กต่างจังหวัดได้เปรียบ) พูดถึงเรื่องประสบการณ์ เรียนโรงเรียนต่างจังหวัดก็ประสบการณ์ไม่น้อยนะ ได้เข้าแข่งขันตอบปัญหาต่างๆมากมาย ( คือถ้าเรียนเตรียมหรือมหิดลเชื่อได้ว่าไม่ได้ไปเพราะมีคนเก่งกว่าเยอะแยะ ) แลบก็ได้ทำบ้าง เราเข้าค่ายสอวน.อ่ะ ( ไม่มีปัญญาเข้าถึงสสวท สอบไม่ติด) ได้ทำนู่นทำนี่ ได้อยู่บ้าน เล่นกับน้อง ปลูกต้นไม้ เรื่องเรียนนี่ กลับมาแล้วขยันขึ้น ม้ากกก มากกกก เพราะยังจำได้ว่าเพื่อนที่มหิดลเก่งและขยัน ขนาดไหน จากสมัยอยู่มหิดล เค้ามีให้ติวอะไรก้ไม่เคยติว ร้องไห้ลูกเดียว กลายเป็นว่าไม่มีคนสอน อ่านเองโลดด เหอๆๆ เค้าเรียกความทะเยอทะยานและความกดดันมันเพิ่มขึ้นค่ะ จริงๆนะ เค้าเรียกฮึด

หลังจากจบมากจากโรงเรียนต่างจังหวัด ชื่อไม่ดัง ค้นพบความจริงที่ว่า ถ้าเราตั้งใจจริงซะอย่าง ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ค่ะ ( ถึงแม้ประสบการณ์ทางด้านวิทย์ๆ จะน้อยไปหน่อย แต่ก้อได้ประสบการณ์แปลกๆที่ไม่เหมือนใครเยอะดีค่ะ )

Create Date : 29 มีนาคม 2550

Last Update : 29 มีนาคม 2550 2:12:24 น.

1 comments

Counter : 668 Pageviews.

เราจะตัดสินตัวเองจากความสามารถที่เชื่อว่าเราทำได้
แต่ผู้อื่นตัดสินเราจากสิ่งที่เรากระทำไปแล้ว

ไปอ่านเจอจากเวปอื่นเลยเอามาลงไว้เพื่อเป็นกำลังใจให้
ต่อสู้กับอุปสรรคทั้งในและนอกห้องเรียน

โดย: วีระริก

วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:22:20:01 น.