|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ
คืนวันเสาร์ เหงาๆ
ปากดี ทำมั่นใจว่าไม่แคร์ ไม่คิดถึง ไม่สงสาร ช่างหัวมัน ไม่เกี่ยวกันแล้วได้ตั้งหลายวัน
แท้ที่จริงในใจ คิดถึงอยู่ตลอดเวลา เป็นยังไงบ้างนะ เป็นห่วง
เลาซานกลับมาตั้งแต่วันพุธที่ผ่านมาแล้ว จากที่ไม่เคยโทรหาเราเลยตั้งแต่ไปไต้หวัน
แค่นั้นเรารู้แล้ว ว่าเค้าตัดเราจริงๆ ไปแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆ ไม่คิดติดต่อกันเลย
จนโทรมาหา เพราะจะมากรุงเทพเท่านั้น
เพราะผลประโยชน์คำเดียวเลย เราก็รู้นะ แล้วก็รู้สึกแย่ไปแล้ว ตั้งใจว่าจะไม่ไปรับไม่ไปทำอะไรให้ทั้งนั้น เห็นแก่ตัว พอกันที
แต่พอเค้าโทรหาเราวันพุธตอนเย็น เราเพิ่งเลิกงาน บอกเราว่ากลับมาแล้ว มารับที่สุวรรณภูมิทีสิ จะฝากของด้วย
เราก็ดันไป แต่เราตั้งใจว่า แค่ช่วยเหลือกันเท่านั้น จะไม่มีความรู้สึกอะไรกันทั้งนั้น เราจะเฉยๆ
พอเราเจอหน้ากัน เราก็ต่างเฉยๆต่อกัน เราก็แสดงท่าทีชัดเจนว่า เราเฉยๆ ไม่เรียกเค้าว่าตัวเองกับเค้าเหมือนเช่นเคย แต่บางครั้งก็เผลอ จนไม่เป็นธรรมชาติ
แต่อยู่กัน 2 คนก็ต้องคุยกันอยู่ดี
ก็คุยเรื่องทั่วๆไป รถมารึยัง ถามไถ่ว่าจะเอายังไงกับชีวิต ทำอะไรต่อ ทำไมแบบนั้นแบบนี้ ไม่ได้พูดเรื่องผู้หญิง เรื่องของเรา ไม่พูดถึงเลยสักนิด
เค้าก็รู้สึก ว่าเราตั้งใจ เค้าก็ขรึมๆไป
เค้าถามว่าพี่สาวเราอยู่กับเราตลอดเลยเหรอ ขอไปนอนด้วยได้มั้ย นอนพื้นก็ได้
เราปฏิเสธ (แต่ใจอยากให้ไป) เพราะพี่สาวเราเกลียดคุณมาก
เค้าก็ยิ่งหยิ่งใส่ทันที เราก็ไม่ได้อยากไปหรอก เรื่องอะไรมาเกลียดเรา เราไปทำอะไรให้ เราก็ว่า พูดแบบนี้ แสดงว่าไม่เคยสำนึกอะไรเลย ทำอะไรกับน้องสาวเค้าไว้ละ มันว่า ไม่ได้ทำอะไร
เราก็นิ่ง เงียบ ป่วยการจะพูด เค้าไม่เคยสำนึกอะไรหรอก พูดไปก็เหนื่อยปล่าวๆ ก็เงียบไปตลอดทาง เค้าก็เปลี่ยนเรื่องคุยไป
จนเรามาถึงห้อง ดึกมากแล้ว เค้าไม่มีที่พัก เลยเสนอให้ไปพักห้องชั่วคราว คืนละ 500 ก็ไป
เราเองซะอีกที่จริงเราสงสารเค้า ห่วงเค้า เลยจะอยู่เป็นเพื่อน เค้าไม่ให้เราอยู่ พี่สาวเธอจะมาด่าฉัน
เราทะเลาะกันจนได้ ขุดเรื่องเดิมๆจนได้
ก็ตัวเองมีคนอื่นขนาดนี้ จะเลิกกันทำไมไม่พูดตรงๆ พูดมาเลยให้เด็ดขาดเรียบร้อยไปเลยคืนนี้ อย่าให้เหลืออะไรอีก อย่าให้เรามีความหวังลมๆแล้งๆ
พูดมาตรงๆจะได้จบๆสักที
เค้านอนหันหลังให้ ไม่คุย เราจะนอน เราเหนื่อย อย่าวุ่นวายได้มั้ย จะนอนก็นอน ไปอาบน้ำไป
เราน้ำตาซึม บอกเค้าไปว่า เค้ารู้แล้ว เค้ารู้แล้วละว่าตัวเองไม่รักเค้าอีกต่อไปแล้วทั้งๆที่ตัวเองก็เคยรักเค้ามากไม่ใช่เมื่อก่อน ตอนนี้ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ต่อให้เค้ารักตัวเองแค่ไหน ทำดีให้ตายแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
เค้ายังคงหันหลังให้
พูดขึ้นมา เธอก็ทำตัวดีๆหน่อย อย่าวุ่นวาย เรากำลังเหนื่อยมาก ปัญหาเยอะ ชีวิตตอนนี้ก็เจอทางตัน ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป ทำไมต้องมาเพิ่มปัญหาให้เราอีก เราเหนื่อยนะ เหนื่อยจริงๆ
ก็ตัวเองมีคนอื่น เราสวน
เค้าสวน แล้วเธอเห็นเหรอ
เจอคำนี้เราเงียบเลย ออ ไม่เห็นแสดงว่ามึงไม่ได้ทำใช่มั้ย ไม่เห็นคือไม่ผิดใช่มั้ย
เราเหนื่อยเหมือนกัน เลยไปอาบน้ำ นอนข้างๆเค้าแหละ เลยไม่ได้กลับจริงๆ ก็หลับไป คิดในใจ ไม่น่ามาเจอกันเลย ไม่น่าเลยๆ ทำจได้อยู่แล้วเชียว ต้องเริ่มใหม่หมดอีกแล้ว
เค้าหมดรักเราจริงๆ เราไม่เหลือความรักกันแล้วจริงๆ
ดีเหมือนกัน เจอแบบนี้ จะได้ชัดๆ ตาสว่างสักที
แต่ก็ยังเสียใจ เสียใจ แต่ชีวิตต้องเดินต่อไป พอเถอะ เหนื่อยแล้ว ศักดิ์ศรีเราก็มี อย่ากลับไปง้ออ้อนวอนเค้าอีกเลย เค้าไม่เคยเห็นหรอก
ตอนนี้เราเดินกันคนละทาง
ชีวิตคนละชีวิต ไม่มีวันบรรจบกัน เค้าไม่ต้องการเรา เราก็ควรไม่ต้องการเค้าสิ
เศร้าก็เศร้าไป เศร้าให้พอ เศร้าเป็นช่วงๆอย่าไปเศร้าในเวลางาน เดี๋ยวงานจะเสีย
คนที่เคยรักกัน พอมาวันนี้ไม่รักกัน แต่ต้องมาเจอกัน มาทำเย็นชาต่อกัน มันเจ็บปวด ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ วันเวลาเก่าๆไม่หวนกลับมาอีกแล้ว
จากคนคนที่เคยมีใจกันอยู่ เปลี่ยนไปเป็นไม่มีเยื่อใยต่อกัน อยากลืมลืมทุกสิ่ง ลบล้างเรื่องวันวาน หากเราไม่เห็นกัน คงลืมกันได้
หนักใจ ตรงที่ความจำเป็นบ้างอย่าง กดดันทำให้เราเจอกันต่อไป ยิ่งเจอใจยิ่งเจ็บ มันทรมานเกินไป ห่างกันไปให้ไกลมันยังดีกว่า
คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า แต่ว่าหนทางทางของคน ไม่มีให้เลือกเท่าไร เจ็บสักเท่าไร ก็ยอมรับมา
อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ จบกันไปให้ไกลไกลกันสุดตา
อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา ต้องเจอกับสายตาเย็นชากันอยู่
Create Date : 12 ตุลาคม 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 12 ตุลาคม 2551 0:12:51 น. |
Counter : 608 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: vintage 12 ตุลาคม 2551 0:33:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: vintage 12 ตุลาคม 2551 0:33:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|