บล็อกนี้จัดทำขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องราวและประสบการณ์ต่างๆ ของลิงแสบกั๊ตกั๊ตที่เคยลงกระทู้ไว้ในพันทิป เพื่อเป็นความทรงจำให้กับมามี้คนนี้ได้ย้อนคิดถึงทุกๆ ก้าวของชีวิตลิงแสบ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวคนนี้.. กั๊ตกั๊ต ลูกลิงที่รัก
กั๊ตกั๊ตพาเที่ยวลอนดอน ตอนที่ 5: กับวันอันแสนสาหัสของครอบครัวลิงแสบ

กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้องมิตรรักแฟนคลับลิงแสบกันก่อนเลยนะคร้า..

ห่างหายไปนานนมยังจำกันได้รึเปล่าน้อ เผอิญว่ามีเหตุให้ต้องยุ่งวุ่นวาย ทั้งลิงป่วย มามี๊ป่วย ทั้งงานราษฎร์ งานหลวงไม่มีเว้น (แก้ตัวไปน้ำใสๆ อิอิ) แต่ยังไงก็ไม่ลืมปั่นต้นฉบับส่งชานเรือนหรอกนะค้า เพราะทัวร์ลอนดอนยังไปไม่ถึงไหนเลย แถมมีคิวทัวร์ฮ่องกงจ่อก้นอยู่อีก ของเก่ายังไม่จบ ของใหม่ก็ตามมาทับถม หุหุ


ว่าแล้วไม่รอช้า เราไปเที่ยวต่อกันดีกว่าค่ะ



Gutt Gutt in London: Day 4 – Big Ben & London Eye & St.Paul’s Cathedral & Tower Bridge & Uncle Frank’s Home



วันนี้ป๊าบอกว่าขอแก้ตัวจากเมื่อวานที่ไปถึงที่แล้วได้ดูแต่บิ๊กเบน แต่ลอนดอนอายได้เห็นแค่ลิบๆ ยังไม่ได้ขึ้น วันนี้เลยต้องขออนุญาตไปซ้ำเมนูเดิมซะหน่อย


เอาล่ะค้าบตื่นเช้ามา วันนี้อากาศเป็นยังไงบ้างน้า ขอกั๊ตกั๊ตเช็คอากาศข้างนอกหน่อยนะคับ

อืม! มามี๊ วันนี้ท่าทางไม่มีแดดนะค้าบ..




เหมือนเคยค่ะ จัดแจงพ่อลิงลูกลิงเรียบร้อย ส่งลงไปชมนกชมไม้รอมามี๊ก่อนเลย


โอ้ว.. ไม่มีแดดจริงๆ เลยคับปาป๊า




ทำไมวันนี้ไม่มีอะไรให้กั๊ตกั๊ตเล่นเลยหล่ะค้าบ..




เอาไปเลย ขอเล่นประจำสวน อยากได้กี่ใบป๊าเต็มที่ลูก มีอีกเพียบ




รอ ร้อ รอ...




เล่นนานมันก็มีเซ็งเหมือนกันนะคับป๊า




เอานี่ดีกว่า..




อันนี้เป็นอาการเบื่อแรกเริ่มของลูกลิงค่ะ จะเริ่มจากการถอดถุงเท้ามาเล่นทีละข้าง

ถ้าหมด 2 ข้างเมื่อไหร่ ก็จะเริ่มเข้าโหมดอภินิหารทันที




หุหุ เหมือนรู้ทันลิง มามี๊มาทันการ ออกเดินทางกันดีกว่าน้า


เริ่มจากโบสถ์เดิมค่ะ เดินผ่านทุกวัน ถ่ายรูปด้วยทุกวัน แต่ไม่รู้ว่าชื่อโบสถ์อะไร (ขอบ่นความซื่อบื้อของตัวเองอีกครั้งเถอะค่ะ)




เส้นทางเดิมเหมือนเมื่อวานค่ะ เดินไปตาม Oxford Street เพื่อไปลง Tube ที่ Bond Street Station




แล้วก็มาโผล่ที่นี่แหละค่ะ แต่ว่าวันนี้อากาศไม่เป็นใจเลยจริงๆ ท้องฟ้าขมุกขมัว เมฆเยอะ ไม่มีแดด ไม่เห็นเหมือนเมื่อวานเลย ดีนะที่เมื่อวานเก็บภาพไปได้เยอะแล้ว เลยไม่รู้สึกเสียดายเท่าไหร่


เห็นหน้าลิงแสบมั้ยคะ กับ sign เริ่มต้น จับถุงเท้า เตรียมถอดทีละข้างและกำลังจะจ๊ากแล้วค่ะ




มุมเดิม “บิ๊กเบน” กับท้องฟ้ามัวๆ และอารมณ์ขุ่นๆ อยากออกจากรถเข็นของลิงแสบ




ถ่ายรูปครอบครัวกับ House of Parliament และบิ๊กเบน แก้ตัวซักที หลังจากเมื่อวานคนเดินกันให้ขวักไขว่ไม่ได้รูปงามๆ มาอวดกันเลย




ไปกันดีกว่าค่ะ ไปขึ้นลอนดอนอายกัน




จากฝั่งลอนดอนอายมองข้ามสะพานไปก็ยังเห็นบิ๊กเบนชัดเจนค่ะ


รูปนี้ชอบส่วนตัว ดูหน้าลิงแสบสิคะ ตลกจริงๆ เลย อิอิ




ขอรูปครอบครัวอีกซักรูปนะคะ วันนี้รูปครอบครัวน้อยค่ะ




นี่แหละค่ะ “ลอนดอนอาย”


มาถึงความเป็นมาของลอนดอนอายกันซะหน่อย

ลอนดอนอาย หรือที่รู้จักในชื่อ มิลเลเนียมวีล เป็นชิงช้าสวรรค์ที่สูงที่สุดในทวีปยุโรป มีความสูง 135 เมตร (443 ฟุต) และกลายมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมและเป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวได้อย่างมากในสหราชอาณาจักร มีผู้มาเยือนมากกว่า 3 ล้านคนต่อปี ส่วนบัตรเข้าชมสำหรับผู้ใหญ่อยู่ที่ 15 ปอนด์ต่อคน ซึ่งในอดีตเคยเป็นชิงช้าสวรรค์ก่อสร้างที่สูงที่สุดในโลก ก่อนจะถูกชิงตำแหน่งไปจากชิงช้าสวรรค์ เดอะ สตาร์ ออฟ นานชาง ในประเทศจีน (160 เมตร) ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2006 ต่อมาภายหลังตำแหน่งตกเป็นของ สิงคโปร์ ฟลายเออร์ ในประเทศสิงคโปร์ (165 เมตร) ในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008

อย่างไรก็ตาม ลอนดอน อาย ก็ยังคงได้รับตำแหน่งจากการให้บริการว่า "ชิงช้าสวรรค์ที่ก่อสร้างด้วยโครงเหล็กค้ำข้างเดียวที่สูงที่สุดในโลก" (เพราะการโครงสร้างทั้งหมดใช้โครงค้ำเหล็กรูปตัว A ในการให้บริการโดยใช้โครงค้ำเพียงแค่ด้านเดียวเท่านั้นไม่เหมือนชิงช้าสวรรค์อื่นๆ ทั่วไป ที่มีโครงค้ำสองข้าง)

ลอนดอน อาย ตั้งอยู่ ณ ที่ฝั่งสุดด้านตะวันตกของสวนจูบิลี่ บนริมฝั่งทางใต้ของแม่น้ำเทมส์ ในกรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร ตั้งอยู่ระหว่างสะพานเวสต์มินสเตอร์กับสะพานฮันเกอร์ฟอร์ด




และแล้วก็เก็บอาการลิงไม่อยู่ จ๊ากสนั่นลั่นลอนดอนอาย จนต้องอุ้มออกมาเอาใจกันก่อนใครๆ เค้าจะคิดว่าทำร้ายร่างกายเด็กแสบ


แล้วดูสิคะ ออกมาหน้าระรื่นขนาดเนี้ย??




ทำหน้าทะเล้นอีกต่างหาก เมื่อกี๊นี้ยังร้องไห้น้ำตาเป็นสายอยู่เลย โอ้โฮ ดราม่าจริงๆ ลูกลิงของเรา




โชว์ท่าประจำกับลอนดอนอายซะหน่อย




ยังอารมณ์ดีได้อีกตราบใดที่ไม่จับลงไปในรถเข็นเหมือนเดิม


ช่วยดีใจหน่อยนะคะ หนิงว่ารูปนี้ลูกลิงหน้าเหมือนหนิงน้า




ระหว่างรอป๊าซื้อตั๋วค่ะ

คนละ 15 ปอนด์ค่ะ ลิงแสบขึ้นฟรีตามเคย ลูกยังเล็กก็สบายอย่างเนี้ยแหละค่ะ




ตีตั๋วขึ้นลอนดอนอายค่ะ เค้าใช้วิธียิงบาร์โค้ด ไฮเทคมาก




เข้าแถวรอค่ะ คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ป๊าบอกว่าเนี่ยคนน้อยมากๆ แล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนเปิดใหม่ๆ คนทะลักเลย รอกันทีหลายชั่วโมงก็ยังรอกันได้ นี่ถือว่าคนน้อยมาก ยังหลวมๆ ค่ะ




ถ่ายรูปรอก่อนขึ้นสวรรค์กันค่ะ




นี่แหละค่ะ หน้าตาของลอนดอนอายใกล้ๆ รีๆ คล้ายๆ แคปซูลขนาดใหญ่




ขึ้นมาแล้วค่ะ อย่างแรกที่ลิงทำก็คือดิ้นรนที่จะออกจากกระเหรี่ยง เพื่อที่จะลงไปคลานค่ะ


อยากนักเหรอลิง ไปเล้ย..




ดูหน้าลิงสิคะ ถูกใจขนาดไหน




ไปเล่นอะไรดีน้า??




ดูนี่ดีกว่า


โอ้โห สวยจัง




มามี๊มาดูสิค้าบ มุมนี้สวยมากๆ เลย




เห็นบิ๊กเบนด้วย




เห็นดังนั้นหนิงเลยฉกตัวลิงแสบขึ้นมาถ่ายรูปเก๋ไก๋ให้เห็น Background เป็นบิ๊กเบนซะหน่อย


แต่ไหงเป็นงี้ล่ะ ลิงดิ้นสุดๆ แถมออกแนวโกรธมากที่จับขึ้นมาเพราะกำลังเพลินกับบรรยากาศอยู่เลย




ปล่อยก็ได้ แล้วดูนะคะ พอปล่อยเท่านั้นแหละ ไปทันทีเลยค่ะ

ไปอยู่ตรงจุดที่เค้า Mark ไว้ประมาณว่ายืนจุดนี้นะ แล้วท่านจะได้รูปกับ Background ลอนดอนสวยๆ




แล้วลิงแสบกั๊ตกั๊ตของเราก็ไปนั่งเป็นนายแบบตรงจุดที่เค้าว่าไว้เลยค่ะ




นี่ค่ะ Background ของมุมนี้ หนึ่งในสะพานข้ามแม่น้ำเทมส์ค่ะ




ไหนให้ป๊าลองบ้าง ดูดีนะเรียบร้อยเชียวลิง




ที่ไหนได้ แป๊บเดียวอาการออกอีกแล้วดิ้นสุดชีวิตเหมือนเดิม




สุดท้ายดิ้นไปดิ้นมาไปคว้าแว่นป๊ามาได้ ถ่างขาแว่นป๊าซะงั้น..




นั่นกระเช้าก่อนหน้าเราค่ะ ถ่ายมาทางลิงด้วยแหละ หุหุ ลิงจ๊ากเนี่ยนะ มันจะงามมั้ยเนี่ย




ฮิฮิ ในที่สุดกระเช้าเราก็อยู่สูงที่สุดแล้ว โห สวยจริงๆ ค่ะ เสียดายมากที่วันนี้ฟ้าไม่สวยเหมือนเมื่อวาน


ลิบๆ นั่นก็บิ๊กเบนค่ะ




ส่วนลิงก็ยังซนเหมือนเดิม ไม่อยู่นิ่งเลยซักนาทีเดียวเลยล่ะค่ะ

ฉุดยังไงก็ไม่อยู่




ดูหน้าลิงแสบสิคะ แสบซนสมชื่อจริงๆ




ไหนๆ ก็มาอยู่ที่สูงสุดแล้ว ขอถ่ายรูปเป็นที่ระลึกหน่อยนะลิงแสบ หยวนๆ น่าแป๊บเดียวเอง


แล้วก็เหมือนเดิม จ๊ากลั่นลอนดอนอายกันเลยทีเดียว




ว่าแล้วป๊าก็ไปหาเหยื่อมาถ่ายรูปครอบครัวให้ซะหน่อย แถมเหยื่อของป๊านี่แขนเข้าเฝือกอีกต่างหาก จะดีมั้ยเนี่ย


เอาน่ะพอไหว แต่ที่ไม่ไหวก็คงจะลิงของเรานี่แหละค่ะ อยากจะลงให้ได้




สุดท้ายทานไม่อยู่ก็ต้องปล่อยลิงไปตามทางของลิง วางปุ๊บก็ไปเกาะราวปั๊บเลย




วิวสวยๆ แบบนี้ ขอกั๊ตกั๊ตเก๊กหล่อหน่อยนะค้าบ




เก๊กเสร็จ หล่อก็หลุดเลย


นี่แหละตัวจริงของกั๊ตกั๊ต เน้นฮามากกว่าหล่อคับ




เอ๊ ลิงกำลังเล็งอะไรน้า น้ำลายถึงได้ย้อยขนาดนี้




เอาละนะค้าบ..


แหะ แหะ รูปนี้ป๊าโฟกัสผิดไปหน่อยค่ะ




นี่แหนะ! ไม่ต้องตกใจค่ะ ลิงแสบกั๊ตกั๊ตจูบพื้นลอนดอนอายเป็นที่ระลึก จูบจริง ชิมจริง อร่อยลิงจริงๆ ค่ะ (หนิงเอามือรองไม่ทันค่ะงานนี้ ชิมไปเรียบร้อย)




หลังจากชิมเชื้อโรคไปแล้วก็ขอมายืนสงบสติอารมณ์ลิงหน่อยค่ะ ใกล้จะลงแล้ว




แล้วก็ถึงเวลาลงจริงๆ แล้ว ทำไงกับลิงดีเนี่ย


เอ้า! เป็นไงเป็นกัน จะอยู่อย่างนี้ทั้งวันได้ยังไง

ลิงก็จ๊ากสิคะ ใครจะไปคิดว่าลิงจะชอบลอนดอนอายขนาดนี้




โอ๋ โอ๋ เดี๋ยวมามี๊พาไปเล่นชิงช้าสวรรค์ที่บ้านเราแทนก็ได้นะลิงนะ


รีบเผ่นดีกว่า




พอลงจากลอนดอนอายก็รีบเดินให้ลิงลืมสวรรค์ซะหน่อย เดินลอดใต้สะพานมาเรื่อยๆ ก็มาถึงฝั่งตรงข้าม House of Parliament




House of Parliament กับบิ๊กเบนเต็มๆ อีกซักทีก่อนไป


มองจากอีกมุมนึง ก็ยังสวยอยู่ดีค่ะ




เสร็จแล้วก็เดินลัดเลาะไปเรื่อยๆ ค่ะ (เดินไกลมากกกก) เดินมาจนข้ามอีกสะพานนึงเลย เดินไปเดินมาลิงหลับซะแล้ว ไม่รอช้ารีบวางลงรถเข็นแล้วมุ่งหน้ายังที่หมายถัดไป “มหาวิหารเซนต์ปอล”


นี่ระหว่างรอรถเมล์สาย 100 เพื่อไปเซนต์ปอลค่ะ วันนี้อากาศหนาวมากโดยเฉพาะตรงสะพานนี้ค่ะ เพราะเป็นที่โล่งกว้าง แถมไม่มีแดดอีกต่างหาก ลมแรงสุดๆ เลยค่ะ




บนรถเมล์สาย 100


จริงๆ แล้วก่อนขึ้นรถเมล์นี่ลิงแสบของเราตื่นแล้วนะคะ จ๊ากแล้วด้วยแต่พอขึ้นรถปุ๊บดันไปเจอคนจ๊ากกว่า ก็เด็กฝรั่งผิวสีคันข้างๆ นั่นไงคะ

ทำให้ลิงของเราแป้กเลย สู้เค้าไม่ได้ ลิงนิ่งไปเลยค่ะ




มาถึงแล้วค่ะ "มหาวิหารเซนต์ปอล"


เรามาดูประวัติคร่าวๆ กันดีกว่าค่ะ

มหาวิหารเซนต์พอล หรือ มหาวิหารเซนต์ปอล (St Paul's Cathedral) เป็นคริสต์ศาสนสถานระดับมหาวิหารของนิกายอังกลิคันที่ตั้งอยู่ในกรุงลอนดอนในสหราชอาณาจักร มหาวิหารที่เห็นในปัจจุบันสร้างเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 17 (หลังจากที่มหาวิหารหลังเดิมถูกไฟไหม้ครั้งใหญ่เมื่อปี 1966) ออกแบบโดย เซอร์ คริสโตเฟอร์ เร็น สถาปนิกชื่อดังชาวอังกฤษ ภายในโบสถ์มีสถาปัตย กรรมที่สวยงามและเต็มไปด้วยคุณค่าทางประวัติศาสตร์

มหาวิหารแห่งนี้เคยเป็นสถานที่ประกอบพิธีสำคัญอย่างพิธีอภิเษกสมรสระหว่างเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์และเจ้าหญิงไดอาน่า สเปนเซอร์ เมื่อปี 1981 ทั้งยังเป็นที่ฝังศพบุคคลสำคัญของชาวอังกฤษ โดยเฉพาะด้านการทหาร เช่น ดยุก ออฟ เวลลิงตัน, ลอร์ดเนสสัน และฟลอเรนส์ ไนติงเกล เซนต์ปอลยังเป็นมหาวิหารโดมหินที่โดดเด่นและใหญ่เป็นอันดับสองของโลก รองจากมหาวิหารวาติกัน โดยมีมหาวิหารอีก 6 แห่งที่โดดเด่นและสวยงาม ได้แก่ มหาวิหารลิชฟิลด์ มหาวิหารเบลฟาสต์ มหาวิหารกลอสเตอร์ มหา วิหารเซนต์เดวิดส์แห่งเวลส์ มหาวิหารเวสต์มินสเตอร์ และมหาวิหารเซนต์แม็กนุส




ลิงกำลังจะจ๊ากแล้วค่ะ




ด้านหน้าวิหารค่ะ




รีบเข้าไปข้างในกันดีกว่า

ค่าเข้าชมคนละ 11 ปอนด์ค่ะ




พอเข้าไปในวิหารเท่านั้นแหละ ลิงแสดงอภินิหารในทันที ซึ่งภายในวิหารขณะนั้นกำลังมีพิธีกรรมทางศาสนาอยู่ด้วย หุหุ

จ๊ากสนั่นค่ะ แล้วด้วยการออกแบบของวิหารทำให้เสียงก้องมากๆ ลิงจ๊ากทีนี่ได้ยินไปถึงไหนๆ กันเลยทีเดียว ไม่ได้การล่ะค่ะ เอาลิงออกมาจากรถเข็นดีกว่า


แล้วพอออกมาก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ แสบจริงๆ




ที่นี่เค้ามีกฎไว้ว่าห้ามถ่ายรูปใดๆ ในมหาวิหารค่ะ แต่สำหรับคนไทย กฎมีไว้แหก เอ๊ย! ไม่ใช่นะคะ ป๊าเห็นลูกคลานแล้วอดใจไม่ไหวขอเก็บซัก 2-3 ภาพแค่นั้นเองค่ะ


ครั้งหนึ่งในชีวิตลิงแสบ กลางมหาวิหารเซนต์ปอล โอย เท่มั้ยนั่น




นอกจากจะคลานไปทั่วแล้ว ลิงยังปีนไปทั่วเช่นกันค่ะ


นี่กำลังปีนฐานรูปปั้นนักรบโบราณขนาดใหญ่มากๆ อยู่ค่ะ




ลิงซนมากๆ เลยค่ะ อยู่ได้พักนึงไม่ไหว ไม่ไหว เพราะคุณชายลิงเล่นร้องว้ากๆ ไปด้วย ได้ยินเสียงตัวเองก้องๆ ยิ่งชอบใจ ยิ่งว้ากใหญ่ คนที่เค้านั่งสวดมนต์กันอยู่คงนึกในใจเมื่อไหร่มันจะไปซักทีหว่า

คิดได้ดังนั้นพาลิงชิ่งออกเองก่อนที่เค้าจะหันมาเชิญออกดีกว่า


พอจับนั่งรถเข็น ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ




อยากจะบอกว่ามาถึงตรงนี้เพิ่งจะครึ่งวันเอง แต่เหนื่อยมากๆ เลยค่ะ ล้าสุดๆ เพราะวันนี้เดินไกลมาก แถมยังเหนื่อยสะสมมาจากวันก่อนๆ อีก ดูจากหน้าหนิงนะคะ เหนื่อยสุดๆ จริงๆ ค่ะ


เริ่มยิ้มไม่ออกแล้ว




สุดท้ายทนเสียงจ๊ากไม่ไหว ต้องอุ้มออกมาค่ะ




เอ้า! ยิ้มสู้กล้องหน่อย




อารมณ์ดีรึยังลูกลิงของมามี๊




ลิงอารมณ์ดีแล้วค่ะ




ส่วนนึงที่ทำให้วันนี้เหนื่อยล้ามากๆ เนื่องจากการที่ลิงไม่ยอมนั่งรถเข็นเลยทำให้หนิงต้องแบกลูกลิงเป็นลูกกระเหรี่ยงแบบนี้แล้วเดินในระยะทางที่ไกลมากๆ ค่ะ (วันนี้เดินไกลจริงๆ ร้องเท้าส้นสูงอีกต่างหาก)

นี่ขนาดมีตัวช่วยนะคะ ถ้าไม่ได้กระเหรี่ยงนี่ทริปนี้ตั้งแต่วันที่ 3 ไปนี่คงไม่ได้ไปไหนแน่ๆ




จุดหมายถัดไปของวันนี้คือ Tower Hill และ Tower Bridge ค่ะ

แต่สารภาพตามตรงว่าเดินไม่ไหวแล้ว ทั้งๆ ที่เห็นหลังคา Tower Hill อยู่ตรงหน้า แล้ววันนี้อภินิหารลิงก็เต็มที่ซะเหลือเกิน หนิงเลยขอป๊าว่า เอาแค่ Tower Bridge ก็พอนะคะ เพราะแค่ Tower Bridge นี่ก็ต้องเดินข้ามสะพานตั้งไกลแล้ว


ถึงแล้วค่ะ Tower Bridge ไม่มีรูปแบบเต็มๆ ขอยืมรูปจาก wikipedia มาให้ดูเพื่อให้เห็นภาพรวมๆ แทนนะคะ ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยค่ะ


นี่แหละค่ะที่เค้าเรียกว่า Tower Bridge




ทีนี้เรามาดูรูปป๊าถ่ายกันนะคะ


Tower Bridge ของป๊าค่ะ (เหลือแต่หลังคาสะพาน อิอิ)




หนทางยังอีกยาวไกลมากค่ะสำหรับสะพานนี้ และวันนี้ด้วย

ดังนั้น อดทนแล้วเดินต่อไปค่ะ แต่ขอเดินช้าหน่อยนะป๊านะ




ขอถ่ายรูปครอบครัวหน่อยค่ะ




อารมณ์ไม่ดีเลยลูกจ๋า หนูง่วงใช่มั้ยนี่




กินน้ำส้มให้ชื่นใจก่อนนะลูกลิงของมามี๊


ไม่อยากจะบอกว่าลิงแสบกั๊ตกั๊ตชอบกินน้ำส้มที่นู่นมากค่ะ ป๊าจะซื้อน้ำส้มสดจาก Mark&Spencer ให้ แล้วหนิงก็เอามาผสมน้ำเปล่าให้เจือจางเพราะกลัวจะหวานเกินไปสำหรับลิง ลิงแสบกินทีเกือบหมดขวดตลอดเพราะฉะนั้นน้ำส้มนี่ต้องติดรถเข็นไว้ตลอดทริปเลยค่ะ ขาดไม่ได้จริงๆ




อร่อยอ่ะคับมามี๊ แผล็บแผล็บ




ถึงตอนนี้ ล้าสุดๆ แล้วจริงๆ อยากจะร้องไห้เลยล่ะค่ะ ไม่มีแรงเดินต่อแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเดินมาถึงอีกฝั่งของสะพานแล้ว ยังไงก็ต้องเดินกลับไปขึ้น Tube ที่สถานีที่เดินมาอยู่ดี กลับโรงแรมเลยก็ไม่ได้เพราะมีภารกิจสำคัญต้องไปต่อ หนิงนี่เดินจะไม่ไหวอยู่แล้วแถมยังต้องแบกลิงอีก ป๊าก็เอาใจช่วยเต็มที่ จะช่วยอุ้มลิงก็ไม่ยอมจะให้หนิงอุ้มอยู่คนเดียว


หนิงว่าที่ลิงงอแงขนาดนี้คงเพราะง่วงนอนมากๆ ด้วย แบกอีกซักแป๊บลิงคงจะหลับแล้ว หนิงก็เลยต้องกัดฟันเดินต่อไป ปากก็บอกลิงไปด้วยว่า กั๊ตกั๊ตหนูรู้มั้ยว่ามามี๊เหนื่อยแค่ไหน หนูอย่าดื้อสิลูก ช่วยมามี๊หน่อยนะ นั่งรถเข็นซะหน่อยก็ยังดีน้า




เอาล่ะ ขอฮึดอีกซักตั้ง ไปกันเลยลูก




เดินกลับกันเล้ย




Tower Bridge เต็มๆ อีกซักที




ที่เห็นเป็นกำแพงยาวๆ ใหญ่ๆ อยู่ข้างๆ สะพาน คล้ายๆ กำแพงวัดพระแก้วบ้านเรา นั่นแหละคือ Tower Hill ค่ะ คิดดูนะคะ ใกล้แค่เนี้ย แต่ลงไปเที่ยวไม่ไหว ต้องสุดๆ จริงๆ ค่ะ




หลังจากบูดบึ้งไปพักใหญ่ๆ ลิงแสบก็เริ่มอารมณ์ดีแล้วค่ะ




พอลิงแสบอารมณ์ดี ยิ้มแก้มปริขนาดนี้ หนิงก็มีแรงแบกลูกกระเหรี่ยงขึ้นอีกเป็นกองค่ะ


หนิงมักจะเรียกยิ้มของลูกลิงแสบว่า "ยิ้มโลกละลาย" ก็ดูสิคะ ละลายจริงๆ




เอาล่ะค่ะ ภารกิจแสนสาหัสของวันยังไม่จบแค่นี้ ยังมีที่หมายสำคัญที่ต้องไปให้ถึงในวันนี้ก็คือบ้านของ Uncle Franks' ค่ะ


Uncle Frank เป็นน้าเขยของป๊าลิงค่ะ พูดง่ายๆ ก็คือ น้าหรืออาอี๊ของป๊าแต่งงานกับคนอังกฤษแล้วย้ายมาอยู่ที่ลอนดอนนี่แหละค่ะ ที่ต้องไปวันนี้ก็เพราะว่าได้นัดหมายกันไว้ล่วงหน้าเป็นดิบดีแล้ว อาอี๊ก็น่าจะทำกับข้าวรอแล้วด้วยค่ะ


แต่ที่ว่าสุดโหดนั่นคือบ้าน Uncle Franks' อยู่ชานกรุงลอนดอนไปทางเหนือเกือบสุดค่ะ ต้องนั่ง Tube ไป นานและหลายต่อมากเลยทีเดียว และที่สำคัญช่วงที่ไป Tube บางสถานีปิดซ่อม รถไฟไม่จอด ก็ต้องเดินข้ามกันเป็นสถานี 2 สถานีกันเลยทีเดียว คิดดูนะคะ นึกถึงรถไฟใต้ดินบ้านเรา แต่ไม่มีบันไดเลื่อนน่ะค่ะ แบกลูกลิง แบกรถเข็นขึ้นบันได ลงบันได โหย สุดๆ ค่ะ ตอนแรกหนิงกับป๊าก็ไม่รู้ว่ามันจะปิดซ่อม ไม่งั้นก็ให้ Uncle Frank ขับรถมารับยังดีกว่า หึหึ

ลองนึกภาพตามนะคะ ระหว่างลิงแสบอยู่ใน Tube ก็แสดงอภิหารลิงจ๊ากซะ Tube แตก ต้องแจ้นออกมาพักข้างนอกให้สงบสติอารมณ์ก่อนรอขบวนถัดไป เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง แล้วแต่ละขบวนก็รอนานน้านนาน แถมคนยังล้นทะลักอีกต่างหาก แล้วลิงก็ต้องมาแสดงอภินิหารจ๊ากกันขบวนที่คนเยอะๆ ให้ปาป๊ามามี๊ขายหน้าประชาชีด้วยนะคะ หุหุ อย่าให้เซดสะบักสะบอมแอนด์สาหัสกันสุดๆ เลยค่ะ


หลังจากสงบสติอารมณ์ก็เล่นบันเทิงใจลิงกันต่อดีกว่า




ลั้นลา รถไฟขบวนนี้โล่งดีจัง




นี่แหนะป๊า ถ่ายกั๊ตกั๊ตอยู่ใช่ม้า




ชมวิวกันไปเรื่อยๆ ค่ะ




ทีรถไฟโล่งๆ ไม่ยักกะจ๊ากนะลิงนะ




ถึงแล้วค่ะ ดีใจมากกว่าจะมาถึงได้




ถ่ายกับป้าย Mill Hill Station เป็นที่ระลึกหน่อยดีกว่า




ระหว่างรอ Uncle Frank มารับ ป๊าพาไปเดินเล่นหน่อย




แหะ แหะ มามี๊ วันนี้กั๊ตกั๊ตแสบมากเลยเหรอค้าบ

กั๊ตกั๊ตขอโทษนะค้าบมามี๊




ถึงบ้าน Uncle Franks' แล้วค่ะ


กั๊ตกั๊ตกับเหล่าอี๊ค่ะ คู่นี้เค้าเคยเจอกันที่เมืองไทยครั้งนึงเมื่อตอนกั๊ตกั๊ตได้ 6 เดือนมั้งคะ มาเจอกันอีกทีต้องรำลึกความหลังกันหน่อย




หลังจากทักทายกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ป๊าก็พาลิงไปเล่นที่สวนหลังบ้านค่ะ




ไปเก็บแอปเปิ้ลในสวนของเหล่าอี๊มาเล่นหน่อยดีกว่า




กินแอปเปิ้ลหน่อยมั้ยลูก เหล่าอี๊ปลูกเองกับมือเลยน้า




งั้มมม..




งับไม่เข้าอ่ะคับมามี๊




กั๊ตกั๊ตขอลองอีกทีนะค้าบ




อีกทีคับ




ก็ยังไม่เข้าอยู่ดีแหละคับ ไม่เอาละ

แล้วทำไมกระรอกมันมาขโมยกินแอปเปิ้ลของเหล่าอี๊ได้น้า ไม่เข้าใจเลยจริงๆ




โอ๋ โอ๋ ไม่เป็นไรนะลูกลิงนะ เหล่าอี๊ทำพายแอปเปิ้ลให้กั๊ตกั๊ตกินอยู่ข้างในบ้านแหนะลูก ไปกินแอปเปิ้ลจากพายละกันน้า


หอมปลอบใจกันหน่อย




ปล่อยกระรอกกินไปนะลูกลิง บ๊ายบายกระรอกหน่อยซิ


ไม่เอาหรอกมามี๊ กระรอกมาแอบกินแอปเปิ้ลเหล่าอี๊หมดเลย




ถ่ายรูปกับครอบครัวเหล่าอี๊หน่อยค้าบ

อ๊ะ อ๊ะ กั๊ตกั๊ตหอมมามี๊โชว์ด้วย




ปิดท้ายกันด้วยภาพสุดท้ายกับ Uncle Frank ค่ะ


และแล้วทริปแสนสาหัสของครอบครัวลิงแสบในวันที่ 4 ก็ผ่านพ้นไปค่ะ ขากลับ Uncle Frank ขับรถมาส่งที่โรงแรม

ไม่ต้องถามนะคะว่าเราจะไปไหนกันต่อ หุหุ หมดแรงขนาดนี้ 3 คนพ่อแม่ลูก ก็นอนสลบเป็นปลาทูในเข่งยันเช้า 12 ชั่วโมงรวดเลยล่ะค่ะ


ขอบคุณที่ติดตามตอน 5 ของกั๊ตกั๊ตออนทัวร์จนจบนะคับ แล้วจะรีบให้มามี๊ปั่นต้นฉบับมาส่งชานเรือนโดยด่วนค้าบ


บ๊ายบายเจอกันตอนหน้านะคะ แอบบอกใบ้เล็กน้อย ตอนที่ 6 หวานกระจายค่ะ (เลียนแบบน้องจีจี้หวานละลาย อิอิ)




Create Date : 26 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 20 ธันวาคม 2552 15:43:04 น. 4 comments
Counter : 1700 Pageviews.

 
กั๊ตกั๊ต น่ารักมากเลยค่ะเป็นแฟนคลับครอบครัวคุณหนิงเลยน่ะค่ะ ปอยังไม่มี login ค่ะยังไม่ได้สมัครเลย แต่ก็ติดตามตลอดเลยน่ะค่ะ


โดย: mompor IP: 203.149.9.162 วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:16:39:18 น.  

 
Ma doo ja narak jungg


โดย: Nui(London)Slough IP: 86.179.154.217 วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:22:41:48 น.  

 
เอ๊าาา คุณหนิงมีบล็อกตั้งแต่เมื่อไหร่คะ
งั้นขออนุญาติแอดไว้เลยนะค้า


โดย: เจ้าแม่แฟชั่น วันที่: 19 ธันวาคม 2552 เวลา:3:46:51 น.  

 
สวัสดีค่ะ เป็นแฟนขับของน้องกั๊ตกั๊ตค่ะ ติดตามทุกทริปของน้องและคุณแม่คนสวย เล่าเรื่องได้เก่งมากเลยคะ


โดย: littlelious IP: 203.144.144.165 วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:11:43:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ninlaning
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




แม่ลูกอ่อนของลิงแสบ นาม..กั๊ตกั๊ต
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
26 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ninlaning's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.