ใครย้ายกลับมาอยู่เมืองไทย คงต้องระวัง เรื่องการให้คุณพ่อบ้านไปซื้อสินค้าด้วยตัวเองค่ะ

ขืนส่งคนผิวขาว จมูกโด่ง ตาสีแปลก ๆ ตัวมีกลิ่นผิดแผกไปจากคนไทยล่ะก็.................

อาจเจอแบบที่พี่แจสได้ประสบพบมาก็ได้ค่ะ

วันแม่ปีนี้ ดิฉันนึกครึ้มใจ อยากไปเยี่ยมคุณย่าที่นอนป่วยอยู่ที่บ้าน

นัดกะน้อง พร้อมควงสามีไปกราบท่าน

ปัญหามีอยู่ว่า ดิฉันไปซื้อพวงมาลัยไม่ทัน ก็เลยคว้าหูโทรศัพท์

บอกให้พี่แจสแวะซื้อที่แผงลอยแถว ๆ มหา’ลัย ติดมือมาให้ด้วย

เลิกงาน......พี่แจสอุตส่าห์นั่งรถสองแถวออกจากซอยมหา’ลัยไปที่หน้าปากซอย

เพื่อซื้อพวงมาลัย 3 พวง

ซื้อเสร็จรีบเรียกแท็กซี่มาเจอเราที่นัดพบ แล้วขับรถไปกราบเยี่ยมคุณย่าด้วยกัน

ส่วนน้องสาว ไปเจอกันที่โน่น

ดิฉันเห็นถุงพวงมาลัย ก็ถามพี่แจสว่า ซื้อมาพวงเท่าไหร่

หน้าตาของพวงมาลัย ก็แบบที่มีดอกมะลิ ร้อยอยู่ครึ่งหนึ่ง ที่เหลือเป็นดอกรักน่ะค่ะ

แบบที่ขายกันตามแผงลอยขายพวงมาลัย

ราคาประมาณ พวงละ 20-30 บาท (ขึ้น-ลงตามตลาดมะลิ)

ดิฉันก็คิดอยู่แล้วล่ะ ว่าราคามันคงจะแพงกว่าปกติ

“หมดนี่ ก็ 300 บาทอ่ะ”
O_o “ห๋า พี่แจส เท่าไหร่นะ!?” ดิฉันแทบตกเก้าอี้ หูเฝื่อนไปป่าว

“คนขายบอกว่า พวงละ 100 บาท”

อะไรกัน!!! นี่มันปล้นกันชัด ๆ ยิ่งกว่าขายโก่งราคากันอีกอ่ะ

สงสัยพี่แจสเห็นหน้าตาดิฉัน ที่ออกจะเหวอ ๆ ปนวีน ๆ รีบบอกว่า

“ไอพยายามต่อราคาแล้วนะ....แต่เค้าไม่ลดให้อ่ะ เค้าบอกว่า ดอกไม้อันนี้ (ชี้ไปที่ดอกมะลิ) ราคาแพง”

โกงอ่ะ ขึ้นราคายังไง ซื้อสุด ๆ ก็ไม่น่าจะเกินพวงละ 50 บาท

ดิฉันรู้สึกโกรธจริง ๆ เลย ที่บรรดาแม่ค้า-พ่อขาย ทำกับคุณพี่ฝรั่งของดิฉันแบบนี้

พี่แจสรู้สึกโกรธบ้าง แต่ก็เข้าใจว่า เขาคงเห็นฝรั่งรวย แล้วก็ให้หลอกได้

เค้าไม่รู้หรอกว่า พี่แจสทำงานได้เงินเดือนแบบคนไทยทั่วไป

เจ๊แกคงกะขายแล้ว รวยเลยมั้ง

ดิฉันพยายามไม่โกรธ อุตส่าห์แผ่เมตตาให้ด้วยใจเป็นธรรม (ซึ่งเป็นอยู่ได้ไม่นานหรอกค่ะ......)

กราบคุณย่าเสร็จ ขากลับจอดรถซื้อของก่อนกลับบ้าน

เห็นแผงมาลัยวางอยู่ไม่ไกลจากบ้านคุณย่าเท่าไหร่

อดแวะถาม เช็กราคาตามวิสัยหญิงอย่างเรามิได้

“ยายจ๋า พวงมาลัยขายพวงเท่าไหรคะ” ดิฉันหยิบพวงมาลัยหน้าตาคล้ายที่พี่แจสซื้อมาเด๊ะ

คุณยายร่างผอมบาง ที่กำลังก้มหน้าก้มตาร้อยดอกมะลิเข้าเป็นช่อเพื่อทำพวงมาลัย

เงยหน้าขึ้นมาตอบ “30 บาท แพงหน่อยนะ ใกล้วันแม่ มะลิแพง”

ให้มันได้อย่างสิ

ดิฉันก็เลยซื้อมาอีก 2 พวง ไปไหว้พระที่บ้าน